نقد انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب

انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب : در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم ، بمب افکن های آمریکایی گلدان های ناپالم را بر روی شهرهای ژاپن می اندازند و طوفان های آتشین ایجاد می کنند. این بمب ها ، طولانی تر از یک قوطی قلبی ، اما تقریباً به اندازه اطراف ، روی دم های پارچه ای دنباله دار که پشت سر آنها بلوز می خورد ، می افتند. آنها تقریبا یک منظره زیبا هستند.

با مقاله نقد انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب با بامدادی ها همراه شوید.

بعد از اصابت آنها ، لحظه ای سکوت به وجود می آید ، و سپس آنها منفجر می شوند و اطراف خود را با شعله های آتش می پاشند. در یک محله مسکونی ژاپن ، ساخته شده از خانه های چوبی و کاغذی ، هیچ راهی برای مبارزه با آتش سوزی وجود ندارد.

” انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب ” (1988) یک فیلم انیمیشن است که داستان دو کودک از شهر بندری کوبه است که توسط بمب ها بی خانمان شده اند. سیتا یک نوجوان جوان است و خواهرش ستسوکو حدود 5 سال دارد. پدر آنها در نیروی دریایی ژاپن خدمت می کند ، و مادر آنها قربانی بمب است.

نقد انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب

سیتا در یک بیمارستان اورژانس در کنار بدن خود ، پوشیده از سوختگی ، زانو می زند. خانه ، همسایگان و مدارس آنها همه از بین رفته است. یک عمه آنها را برای مدتی درگیر می کند ، اما در مورد نیاز به آنها سرکوب می کند و سرانجام Seita یک غار دامنه را پیدا می کند که در آن می توانند زندگی کنند. او برای یافتن غذا و پاسخ دادن به س Sالات Setsuko در مورد والدین آنها هرچه می تواند انجام می دهد. اولین عکس از فیلم ، سیتا را در ایستگاه مترو مرده نشان می دهد ، بنابراین ما می توانیم سرنوشت ستسوکو را حدس بزنیم. روح پسر با ما همراه است.

” انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب ” یک تجربه احساسی بسیار قدرتمند است که مجبور است یک تجدید نظر در مورد انیمیشن را انجام دهد. از اولین روزها ، بیشتر فیلم های انیمیشن “کارتون” برای کودکان و خانواده ها بوده است. ویژگی های اخیر انیمیشن مانند “شیر شاه” ، “پرنسس مونونوک” و “غول آهنین” موضوعات جدی تری را تحت تأثیر قرار داده اند و فیلم ها و کلاسیک های “داستان اسباب بازی” مانند “بامبی” لحظاتی داشته که برخی از مخاطبان را به اشک اما این فیلم ها در محدوده امن وجود دارد.

آنها اشک الهام می گیرند ، اما غم و اندوه نیستند. ” انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب ” یک فیلم دراماتیک قدرتمند است که اتفاقاً انیمیشن هم می شود و من می دانم منظور ارنست ریستر منتقد وقتی آن را با “لیست شیندلر” مقایسه می کند و می گوید: “این عمیق ترین فیلم انیمیشن انسانی است که من تا کنون دیده شده.”

این یک داستان ساده از بقا را روایت می کند. پسر و خواهرش باید جایی برای اقامت و غذایی برای خوردن پیدا کنند. در زمان جنگ اقوام آنها مهربان و سخاوتمند نیستند و پس از اینکه عمه آنها کیمونوهای مادرشان را برای برنج فروخت ، مقدار زیادی از برنج را برای خودش نگه می دارد. سرانجام ، سیتا متوجه می شود که زمان ترک فرا رسیده است.

او مقداری پول دارد و می تواند غذا بخرد – اما به زودی غذایی برای خرید وجود ندارد. خواهرش ضعیف می شود. داستان آنها نه به عنوان ملودرام ، بلکه به سادگی ، به طور مستقیم ، در سنت نئورئالیسم روایت می شود. و زمان سکوت در آن وجود دارد. یکی از بزرگترین هدایای فیلم صبر و حوصله آن است. عکس ها برگزار می شود تا ما بتوانیم درباره آنها فکر کنیم ، شخصیت ها در لحظات خصوصی نگاه می کنند ، به جو و طبیعت زمان می دهند تا خود را تثبیت کنند.

شاعران ژاپنی از “کلمات بالش” استفاده می کنند که در نیمه مکث و علائم نگارشی است و کارگردان بزرگ یاسوجیرو اوزو از “عکس های بالش” استفاده می کند – جزئیات طبیعت ، برای جدا کردن دو صحنه. ” انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب ” نیز از آنها استفاده می کند. تصویری آن نوعی شعر می آفریند لحظاتی از اقدام سریع وجود دارد ، مثل اینکه بمب باران می بارد و مردم وحشت زده خیابان ها را پر می کنند ، اما این فیلم از اکشن سو action استفاده نمی کند. در عواقب آن مراقبه می کند.

این فیلم توسط Isao Takahata کارگردانی شده است که با استودیوی معروف Ghibli ، منبع بزرگترین انیمیشن ژاپنی در ارتباط است. همکار وی در آنجا هاایو میازاکی است (“شاهزاده مونونوک” ، “سرویس تحویل Kiki” ، “همسایه من توتورو”). فیلم های او معمولاً اینقدر جدی نیستند ، اما “قبر کرم شب تاب” به خودی خود در یک رده است. این داستان بر اساس یک رمان نیمه زندگینامه ای توسط نوساکا آکیوکی ساخته شده است – که در زمان بمب های آتشین پسر بود ، خواهرش از گرسنگی مرد و زندگی اش سایه بان شد.

این کتاب در ژاپن بسیار شناخته شده است ، و ممکن است به راحتی الهام گرفته از یک فیلم اکشن زنده باشد. این ماده معمولی انیمیشن نیست. اما برای ” انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب ” ، فکر می کنم انیمیشن انتخاب درستی بود. عمل زنده تحت تأثیر سنگینی جلوه های ویژه ، خشونت و اقدام قرار گرفته بود. انیمیشن به تاکاهاتا اجازه می دهد تا بر اصل داستان تمرکز کند و عدم واقع گرایی بصری در شخصیت های انیمیشن او به تخیل ما امکان بازی بیشتر را می دهد. از واقعیت واقعی بازیگران واقعی که رها شده ایم ، می توانیم شخصیت ها را به آسانی با انجمن های خود ادغام کنیم.

انیمیشن هالیوود دهه هاست که ایده آل “انیمیشن واقع گرایانه” را دنبال می کند ، حتی اگر این یک اکسی مورون باشد. افرادی که کشیده می شوند شبیه افرادی نیستند که از آنها عکس گرفته شده است. آنها سبک ترند ، به وضوح نمادین ترند ، و (همانطور که دیزنی در آزمایش های سخت گیرانه کشف کرد) می توان برای برقراری ارتباط از طریق زبان بدن ، حرکات آنها را اغراق کرد “Grave of Fireflies” حتی واقع گرایی “The Lion King” یا “Princess Mononoke” را امتحان نمی کند ، اما به طور متناقضی ، واقع بینانه ترین فیلم انیمیشنی است که من تاکنون دیده ام – از لحاظ احساسی.

نقد انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب

مکان ها و پس زمینه ها به سبکی ترسیم شده است که دلیل آن چیزی به هنرمند ژاپنی قرن هجدهم هیروشیگه و شاگرد مدرن او هرگ (خالق قلع قلع) است. زیبایی زیادی در آنها وجود دارد – نه زیبایی کارتونی ، بلکه منظره ای دل انگیز ، که از فیلتر سبک متحرک عبور می کند. این شخصیت ها با انیمیشن های بسیار مدرن ژاپنی ، با چشم های بسیار زیاد ، بدن کودکانه و ویژگی های انعطاف پذیری بسیار زیاد (دهان بسته بودن بسیار کوچک است ، اما وقتی در گریه کودک باز می شود بسیار زیاد است – حتی لوزه های Setsuko را می بینیم).

انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب ، اگر نیاز به اثبات داشته باشد ، ثابت می کند که انیمیشن نه با بازتولید واقعیت ، بلکه با افزایش و ساده سازی آن ، تأثیرات احساسی ایجاد می کند ، به طوری که بسیاری از سکانس ها درباره ایده ها هستند ، نه تجربیات.

لحظات فردی با زیبایی عالی وجود دارد. یکی شامل شبی است که کودکان کرم شب تاب می گیرند و از آنها برای روشنایی غار خود استفاده می کنند. روز بعد ، سیتا خواهر کوچکش را پیدا می کند که حشرات مرده را با دقت دفن می کند – همانطور که تصور می کند مادرش را دفن کرده اند. سکانس دیگری وجود دارد که در آن دختر با استفاده از گل و لای برای تهیه “گلوله های برنج” و سایر خوراکی های خیالی “شام” را برای برادرش آماده می کند. و به زمان و استفاده از سکوت در توالی توجه داشته باشید که آنها در ساحل جسدی را پیدا می کنند و سپس بمب افکن های بیشتری در آسمان ظاهر می شوند.

ریستر یک عکس دیگر را متمایز می کند: “لحظه ای است که پسر سیتا یک حباب هوا را با یک پارچه شستشو به دام می اندازد ، آن را غرق می کند ، و سپس آن را به صورت خوشحال خواهرش سستوکو رها می کند – و این زمانی بود که فهمیدم چیز خاصی را تماشا می کنم”

جریان های فرهنگی باستانی ژاپن در زیر سطح ” انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب ” جریان دارد و آنها را منتقد دنیس اچ فوکوشیما جونیور توضیح می دهد ، که ریشه داستان را در سنت نمایشنامه های خودکشی مضاعف می یابد. این طور نیست که سیتا و ستسوکو آشکارا خودکشی کنند بلکه زندگی اراده آنها برای زندگی را از بین می برد. او همچنین بین غار پناهگاه و مقبره های دامنه آنها موازی می کشد.

فوکوشیما به مصاحبه خود با نویسنده ، آکیوکی استناد می کند: “او که تنها بازمانده بود ، برای مرگ خواهرش احساس گناه کرد. در حالی که به دنبال غذا می گشت ، او اغلب اول خودش را تغذیه می کرد ، و دوم خواهرش. علت انکار ناپذیر او گرسنگی بود و این واقعیت ناراحت کننده ای بود که سالها نوساکا را آزار می داد. این امر باعث شد که وی به امید پاکسازی شیاطین که او را آزار می دهند ، در مورد این تجربه بنویسد. “

نقد انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب

از آنجا که این انیمیشن است و از ژاپن است ، ” انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب ” کمتر دیده شده است. وقتی طرفداران انیمه می گویند چقدر فیلم خوب است ، هیچ کس آنها را جدی نمی گیرد. اکنون که با انتخاب زیرنویس یا دوبله انگلیسی در DVD موجود است ، شاید توجه شایسته را پیدا کند. بله ، این یک کارتون است و بچه ها چشمانشان مثل بشقاب پرنده است ، اما در هر لیست از بزرگترین فیلم های جنگی ساخته شده متعلق است.

پایان نقد انیمیشن مدفن کرم‌های شب‌تاب

منبع سایت مداد

بیشتر بخوانید:

فیلم هر نفسی که می‌کشی|تحلیل تابلو سیب زمینی خورها|سریال خانه اژدها|فیلم گاو خشمگین|بهترین نویسندگان ادبیات لبنان|نقد فیلم خودش|بهترین فیلمهای تارانتینو|بهترین فیلم های ویم وندرس|فیلم جیغ|نقد فیلم نشانی از شر|فیلم احمد جوان|بهترین فیلم های مارتین اسکورسیزی