تحلیل تابلو سیب زمینی خورها

تحلیل تابلو سیب زمینی خورها

تحلیل تابلو سیب زمینی خورها : تابلو سیب زمینی خورها ، که در سال 1885 به اتمام رسید ، توسط بسیاری از اولین اثر بزرگ هنری ون گوگ شناخته می شود. در زمان ایجاد ، ون گوگ به تازگی نقاشی را آغاز کرده بود و هنوز به تکنیک هایی که بعدا باعث شهرت او می شود ، تسلط نداشت. این می تواند به ظاهر جالب توجه قطعه و همچنین احساس کلی حاصل از نقاشی مربوط باشد.

ون گوگ آرزو داشت اولین شاهکار خود را بسازد که می تواند شهرت وی را به عنوان یک هنرمند پیشرفته تقویت کند. هدف او نقاشی چهره های انسانی بود که به نظر ناخوشایند نیستند بلکه به طور طبیعی وجود دارند.

به تصویر کشیدن چهره ها در یک اتاق تاریک با نور از یک چراغ روغن ، اما برای مهارت های هنری تازه به دست آمده او بسیار افراطی است. اگر ون گوگ در وظیفه اصلی خود موفق می شد ، نتیجه همه این عوامل باعث می شد که نقاشی در جامعه هنری مورد استقبال بیشتری قرار گیرد.

بیشتر بخوانید: ۱۰۰ فیلم برتر تاریخ

مقاله تحلیل تابلو سیب زمینی خورها همراه ما باشید.

تابلو سیب زمینی خورها که تکمیل شد شامل 5 شکل بود که دور یک میز مربع شکل نشسته و سیب زمینی می خوردند. چهار نفر آنها مونث و یک مرد است. اگرچه این قطعه در تاریکی بسته شده است ، اما احساسات مختلط موجود در چهره سرنشینان به خوبی می درخشد. این ارقام به قدری شدید هستند که تقریباً می توان مکالمه هایی را که دور میز صحبت می شوند شنید.

شاید این نشاط و لایه نشینی با تاریکی همان چیزی باشد که فرد را به بررسی جزئیات کوچکتر نقاشی نزدیک می کند. این جزئیات شامل موارد زیر است:
در ادامه می توانید دو نقاشی آفتابگردان از این مجموعه را با همین عنوان مشاهده کنید. با این حال ، این دو قطعه تفاوت جزئی دارند.

تخته های ریف پشت قطعه.
خطوط نرم و ملایم پنجره ای را در تاریکی تشکیل می دهد.
قاب عکس به دیواری تیره آویزان بود.
بشقاب بزرگ سیب زمینی و انگشتان استخوانی برای بدست آوردن آنها کشیده شده اند.
زنی که دم کرده ای شبیه قهوه می ریزد.
ستون مستطیل بزرگ پشت میز که به نظر می رسد ساختمان را بالا نگه داشته است.
لبه های آب و هوای میز.

بیشتر بخوانید: 28 فیلم برتر در حال حاضر Netflix

طرح تابلو سیب زمینی خورها این جنبه های ظریف این توهم را ایجاد می کند که ساختمان یک محل واقعی برای پنج شکل است. این تصویر زندگی معمولی دهقانی با خلاقیت زیادی همراه نبود.

ون گوگ نقاشی ” تابلو سیب زمینی خورها ” را از قبل برنامه ریزی کرده بود و از سال 1883 الهام گرفته بود که یک نقاشی چند شکل ایجاد کند. پس از تکمیل طرح ها و نقاشی های آزمایشی قطعه ، ون گوگ عکس های معکوس لیتوگرافی را به دو هنر ارسال کرد فروشندگان آن زمان و یکی از همکارانش ، در حالی که هنوز قصد داشتند پیش نویس نهایی طرح را در رنگ ایجاد کنند.

وان گوگ به زودی احساس اعتماد به نفس پیدا کرد که نقاشی تمام شده او به تفسیر دقیق آنچه که آن را می دید تبدیل خواهد شد. ونسان ون گوگ شروع به تبلیغ نقاشی تمام شده خود حتی قبل از شروع نقاشی آن کرد.

هرگز سیب زمینی خواران نتوانستند به نقاشی او که تصمیم گرفته بود تبدیل شوند. در زمان زندگی او موفقیت آمیز نبود و همانطور که گوگ درخواست کرده بود در سالن نمایش داده نشد. امروز این قطعه در جامعه هنری به اوج رسیده است و همچنین اولین شاهکار او محسوب می شود ، همان چیزی که او قصد داشت آن باشد.

بیشتر بخوانید:سبک رمانتیسم در نقاشی

پایان مقاله تحلیل تابلو سیب زمینی خورها