نقد و بررسی بازی THE STANLEY PARABLE

نقد و بررسی بازی THE STANLEY PARABLE : 

من هرگز به دکمه “پرش گفت و گو” در یک بازی ویدیویی فکر نکرده ام، اما پس از بازی THE STANLEY PARABLE نمی توانم به آن فکر نکنم. دکمه (این یک دکمه فیزیکی در دنیای بازی است، بنابراین برای استفاده از آن باید در یک مکان خاص بایستید)

تنها یکی از چندین ویژگی جدید است که می توانید در “تصور مجدد گسترده” بازی THE STANLEY PARABLE در سال 2013 استفاده کنید. . یک بار دیگر، پا گذاشتن به جای استنلی، انجام یک بازی را به یک بررسی خنده دار، غافلگیرکننده و گاهی عمیقاً متفکرانه در مورد بازی ها و توسعه بازی، بازیکنان و انتخاب بازیکن، و بله، حتی عواقب فشار دادن یک دکمه تبدیل می کند.

من این را زودتر از سر راه خواهم برد: با توجه به اینکه بخشی از این نسخه توسعه یافته در موزه خاطرات اتفاق می افتد، جایی که راوی چندین نقد را با صدای بلند می خواند، مرور کردن تمثیل استنلی: فوق العاده لوکس مانند یک تله به نظر می رسد. بازی اصلی نه فقط بررسی‌های حرفه‌ای از Destructoid و GameSpot، قاب‌بندی شده و آویزان شده روی دیوارها و با نور شمع روشن می‌شوند (من با کمی ناامیدی به آن اشاره کردم،

بازی THE STANLEY PARABLE

بررسی 90 درصدی PC Gamer وجود ندارد)، بلکه نظرات کاربران Steam نیز به‌طور غیرقابل تشریفاتی در انبوهی ریخته می‌شوند و در اطراف یک اسکله بارانی پراکنده می‌شوند. ، از جمله یکی که پیشنهاد می کرد دکمه رد شدن از گفتگو لازم است زیرا راوی کمی بیش از حد صحبت می کرد. در حالی که دکمه جدید گفتگوی پرش را فشار می‌دهید، واقعاً چیزی برای تأمل به شما می‌دهد، زیرا راوی کمی بیش از حد صحبت می‌کند.

بازگشت به نقطه نظر من: بررسی یک بازی که آنقدر مایل است بر نقدهای خودش بتابد، به نظر می رسد کمی مانند قدم گذاشتن بر روی یک درب تله ای است که به وضوح برچسب “درب تله” دارد. از سوی دیگر،

راه رفتن در تله‌هایی که از آنها اخطار گرفته‌اید و انجام کارهایی که قرار نیست قبل از اینکه بازی را بفهمید واقعاً از شما می‌خواهد آن‌ها را انجام دهید، انجام می‌دهید، نحوه بازی The Stanley Parable است. بنابراین، چرا آن را بررسی نمی کنید؟ شاید روزی در قالب The Stanley Parable بازنشر شود.

بازی THE STANLEY PARABLE

اما Ultra Deluxe چیست؟ این فقط یک ریمستر نیست، اگرچه بازی اول شخص اصلی آنقدر صادقانه بازسازی شده است که چندین ساعت طول کشید تا متوجه شدم که دیگر در موتور منبع نیست بلکه در Unity وجود دارد. می‌توانید یک بار دیگر در نقش استنلی، کارمند اداری، که یک روز متوجه می‌شود که تنها کسی است که در ساختمان است، بازی کنید و تصمیم می‌گیرد تا اتفاقی را که برای همکارانش افتاده است،

در حالی که روایتی ملایم به سبک کتاب داستان او را در راهروهای خالی راهنمایی می‌کند. عمل ساده اطاعت نکردن از دستورات شما و انتخاب های خود منجر به مسیرهای منشعب شده متعدد، طیفی از واکنش ها از سوی راوی، پایان های متعدد و لذت خالص از انجام کاری غیرمنتظره و کشف اینکه بازی کاملاً از شما انتظار انجام آن را داشت، می شود.

اما در مقطعی در حین پخش مجدد نسخه جدید The Stanley Parable، محتوای جدید Ultra Deluxe شروع به نفوذ می کند. این یک مقدمه ظریف نیست – دری با عنوان “محتوای جدید” در راهروی اداری آشنا ظاهر می شود که قبلاً ده ها بار از آن عبور کرده اید. از طریق آن قدم بردارید و دسته ای از ویژگی های جدید برای تأیید شما آماده می شوند. به عنوان مثال، یک سطل وجود دارد که استنلی می تواند آن را بردارد و با خود حمل کند.

سطل های سرگرم کننده

خودشه. این فقط یک سطل است، یک شوخی کوچک بر اساس این ایده که برخی از بازیکنان بازی اصلی را گیج‌کننده می‌دانستند، و بنابراین این «سطل اطمینان» اکنون می‌تواند به عنوان یک همراه برای جلوگیری از هرگونه احساس ناراحتی یا عدم اطمینان استفاده شود. اما البته، یک شوخی ساده در دست توسعه دهنده Crows Crows Crows (استودیویی که توسط یکی از سازندگان اصلی The Stanley Parable تأسیس شده است)

بازی THE STANLEY PARABLE

هرگز برای مدت طولانی ساده نمی ماند. سطل تفسیر جدیدی از راوی می‌گیرد، که باعث شد به این فکر کنم که آیا هنگام حمل آن چیز دیگری تغییر کرده است. اگر با سطل از پنجره بالا بروم، یا آن را به دفتر رئیس ببرم، یا آن را با خودم به یکی از پایان های متعدد بازی اصلی ببرم، چه می شود؟ اگر بازی را دوباره با سطل شروع کنم و سپس سطل را به جایی برگردانم که در ابتدا سطل به من داده شده بود، چه؟ آیا می توانم دو سطل بگیرم؟

The Stanley Parable: Ultra Deluxe با پیش بینی هر چیزی و هر کاری که یک بازیکن ممکن است در حین بازی The Stanley Parable در حالی که یک سطل در دست دارد انجام دهد، کار درخشانی انجام می دهد، و پاداش آزمایش بیشتر طنز، سردرگمی، پوچ بودن، و کاوش های متفکرانه در مورد طراحی بازی و انتخاب بازیکن است.

در یک لحظه تصمیم گرفتم سعی کنم از شر سطل خلاص شوم، یک کار طولانی که به من پاداش داد با یک “سطل جایگزین”، که سرسختانه از شر آن خلاص شدم، پس از آن بازی را دوباره شروع کردم و متوجه شدم… دیگر نداشتم. سطل.

و هر چقدر هم که احمقانه به نظر برسد، باید اعتراف کنم که واقعاً کمی وحشت داشتم. آیا من به طور مشروع از نظر عاطفی به سطل وابسته شده بودم؟ نه نه. فقط این بود که با حمل سطل با من، تعدادی پایان جدید (و بازبینی‌های مبتنی بر سطل در پایان‌های اصلی بازی) باز شده بود، بنابراین نگران بودم که بدون سطل، ممکن است پایان مخفیانه‌ای را از دست بدهم، کمی روایت. ، یا یکی از لحظات احمقانه یا تامل برانگیز که کلکسیون تجربه The Stanley Parable است.

(به هر حال، Ultra Deluxe کلکسیون های تحت اللفظی را اضافه می کند. من قطعاً پیشنهاد می کنم همه آنها را جمع آوری کنید، حتی اگر مکرراً به شما گفته شود که جمع آوری آنها پاداشی نخواهد داشت. و این درست است، وجود ندارد. اما باز هم وجود دارد. .)

بازی THE STANLEY PARABLE

در نهایت، سطل اطمینان خود را پس گرفتم، و لعنتی، به همان اندازه که گفتن این حرف احمقانه به نظر می رسد، احساس اطمینان کردم که یک بار دیگر آن را در چنگ می گیرم. این واقعاً نبوغ Ultra Deluxe است: شما را وادار می‌کند به یک جوک بخندید و سپس به آرامی متوجه می‌شوید که چقدر حقیقت در آن جوک نهفته است.

خیلی بیشتر از یک سطل در Ultra Deluxe وجود دارد—من نمی‌خواهم بقیه ویژگی‌های جدید را خراب کنم، یا حتی نحوه آشکار شدن آنها را فاش نکنم، زیرا برای یک بازی ویدیویی درباره بازی‌های ویدیویی کاملاً عالی است. من حدود 10 ساعت بازی کرده‌ام و مطمئن هستم که هنوز تمام ترفندها و خوراکی‌های Ultra Deluxe را کشف نکرده‌ام.

مانند بازی اصلی، حجم نسبتاً بی‌ثمری در بخش‌هایی از دفتر که قبلاً بارها در آن گذر کرده‌اید، وجود دارد، و سعی می‌کنید چیز جدیدی را که در آن چیز جدیدی پیدا نمی‌شود، کشف کنید. و هنوز چند لحظه آزمایش صبر وجود دارد که روایت فقط کمی طولانی‌تر می‌شود و من بی‌قرار شدم که به کاوش ادامه دهم تا اینکه در جای خود بایستم و گوش کنم. (با این حال، مطمئناً فکر نمی‌کنم به دکمه دیگری برای پرش گفتگو نیاز داشته باشد. یکی زیاد است.)

اما عمدتاً، Ultra Deluxe یک ماجراجویی پر از شگفتی‌های لذت‌بخش و مشاهدات تیز و خنده‌دار در مورد بازی‌ها، نحوه بازی‌های ما، انتظارات ما از آنها و آنچه آنها از ما دارند است.

بازی THE STANLEY PARABLE

پایان مقاله نقد و بررسی بازی THE STANLEY PARABLE

مجله با دوربین 

فیلم ژنرال | معرفی سبک موسیقی بوسا نووا | نقد فیلم مخمل آبی | معرفی دستگاه‌ها و ردیف های موسیقی ایرانی | آلفرد هیچکاک | نقد فیلم My Neighbor Totoro – فیلم همسایه من توتورو | نقد و بررسی بازی Beat Saber | فیلم دزد دوچرخه | مکتب نئو اکسپرسیونیسم: تاریخ ، ویژگی ها و آثار هنری | فیلم اگه میتونی منو بگیر |