نقد فیلم لورنس عربستان

این یک عمل نبوغ آمیز و جسورانه بود ، ساخت ” فیلم لورنس عربستان ” یا حتی فکر کردن که امکان ساخت آن وجود دارد. عمر شریف سالها بعد از یکی از ستارگانش گفت: “اگر شما مرد پولدار باشید و کسی پیش شما بیاید و بگوید می خواهد فیلمی چهار ساعته ، بدون ستاره و بدون زن بسازد و هیچ داستان عاشقانه ای وجود ندارد و اکشن هم زیاد نیست و او می خواهد مبلغ هنگفتی را صرف فیلمبرداری در صحرا کند – شما چه می گویید؟ “

با مقاله نقد فیلم لورنس عربستان با بامدادی ها همراه باشید.

نقد فیلم لورنس عربستان

انگیزه ساخت فیلم لورنس عربستان ، بیش از هر چیز ، مبتنی بر تخیل بود. داستان ” فیلم لورنس عربستان ” بر اساس صحنه های نبرد خشن یا ملودرام ارزان قیمت نیست ، بلکه بر اساس توانایی دیوید لین در تصور اینکه یک لکه در افق صحرا ظاهر می شود و به آرامی به یک انسان تبدیل می شود ، به نظر می رسد. او قبل از اینکه بتواند خودش را متقاعد کند که این پروژه شانس موفقیت دارد ، باید می دانست چه احساسی دارد.

لحظه ای از فیلم وجود دارد که قهرمان ، سرباز عجیب و نویسنده انگلیسی و نویسنده T.E. لارنس ، از یک سفر خودکشی در آن سوی صحرا جان سالم به در برده است و در نزدیکی آب و پناهگاه قرار دارد – و او می چرخد ​​و برمی گردد ، برای یافتن دوستی که عقب افتاده است.

این سکانس تا شلیکی افزایش می یابد که در آن گرمای لرزان کویر با اکراه لکه ای را که به یک انسان تبدیل می شود ، تولید می کند – شلیکی که برای مدت طولانی نگه داشته می شود تا ما حتی بتوانیم شکل کوچک را ببینیم. در تلویزیون ، این عکس اصلاً کار نمی کند – چیزی دیده نمی شود.

در یک سالن سینما ، با نگاهی به وضوح بارز چاپ 70 میلی متری ، به جلو خم می شویم و فشار می آوریم تا جزئیاتی را از امواج گرما بیرون بیاوریم ، و برای لحظه ای برخی از وسعت واقعی کویر و سختی غیرقابل بخشش آن را تجربه می کنیم. .

Lean با توانایی تصور آن سکانس ، قادر به تصور دلیل کار فیلم بود. ” فیلم لورنس عربستان ” یک بیوگرافی ساده یا یک فیلم ماجراجویی نیست – اگرچه حاوی هر دو عنصر است – اما فیلمی است که از صحرا به عنوان صحنه ای برای درخشش یک مرد رانده و دمدمی مزاج استفاده می کند.

اگرچه این درست است که لارنس در به کارگیری قبایل صحرا در طرف انگلیس در مبارزات 1914-1714 علیه ترکها نقشی اساسی داشت ، اما این فیلم نشان می دهد که او کمتر از روی وطن پرستی عمل کرده تا نیاز به رد جامعه متعارف انگلیس ، با وحشی بودن و نمایشی بودن عرب ها همذات پنداری کنید. یک موlلفه جنسی نیز وجود داشت که شامل مازوخیسم او بود.

T.E. لارنس باید عجیب ترین قهرمان تاریخ باشد که در مرکز یک حماسه ایستاده است. برای بازی در نقش وی ، لین یکی از عجیب ترین بازیگران را به نام پیتر اوتول انتخاب کرد ، مردی تنبل ، تقریبا دست و پا چلفت ، چهره ای مجسمه سازی شده زیبا و روشی صحبت که بین سرگرمی و گستاخی مردد است.

تکلیف اوتول یک وظیفه ظریف بود. گرچه اعتقاد عمومی بر این بود که لارنس یک همجنس باز است ، حماسه ای چند میلیون دلاری که در سال 1962 فیلمبرداری شده نمی تواند در این باره صادق باشد. و با این وجود Lean و نویسنده اش ، رابرت بولت ، به سادگی درگیر نشدند و دوباره لارنس را به عنوان یک قهرمان اکشن معمولی بازنویسی کردند. همه چیز در اینجا برای کسانی است که مایل به جستجوی آن هستند.

آنها با استفاده از گفتار و شیوه عجیب و غریب اوتول به عنوان ابزار خود ، شخصیتی را خلق کردند که کاریزما و دیوانگی را با هم ترکیب کرد ، چنان با قهرمانان نظامی متعارف تفاوت داشت که می توانست اعراب را به دنبال او در یک راهپیمایی دیوانه در سراسر صحرا ترغیب کند.

نقد فیلم لورنس عربستان

لحظه ای در فیلم وجود دارد که اوتول ، با لباس سفید لباس شیخ شیخ ، در بالای قطار ترکی دستگیر شده ، رقص پیروزی می کند و تقریباً به نظر می رسد که در حال عکس گرفتن از عکس های مد است. این صحنه کنجکاو است زیرا به نظر می رسد کلیشه های همجنسگرایان را به رخ می کشد ، و با این حال به نظر نمی رسد که هیچ یک از شخصیت های دیگر فیلم متوجه این موضوع شده باشند – و همچنین توجه زیادی به دو جوجه تیغی جوان صحرا که لارنس تحت حمایت خود قرار می دهد ، توجه نمی کنند.

آنچه که لین ، بولت و اوتول خلق می کنند یک مرد غیر متعارف از نظر جنسی و اجتماعی است که بدون برچسب و اظهارنظر به سادگی همان چیزی که هست ارائه می شود. آیا چنین مردی می تواند قبایل متفرق کویر را جمع کند و در جنگ علیه ترکها پیروز شود؟ لارنس کرد فیلم نشان می دهد که او این کار را تا حدی با آینه انجام داده است.

یکی از شخصیتهای اصلی یک روزنامه نگار آمریکایی (آرتور کندی) است ، که آشکارا از لوول توماس الهام گرفته است ، و او افسانه لارنس را به تنهایی با پولشویی و خرده فروشی مطبوعات انگلیسی زبان روبرو کرد. این روزنامه نگار اعتراف می کند که به دنبال قهرمانی برای نوشتن در مورد آن است. لارنس از بازی در این نقش خوشحال است. و فقط نقش آفرینی کار را انجام می داد. یک قهرمان نظامی معمولی برای این بوم خیلی کوچک بود.

برای فیلمی که 216 دقیقه طول می کشد ، به اضافه مکالمه ، ” فیلم لورنس عربستان ” با جزئیات پیرامونی انبوه نیست. این یک فیلم اضافی در خطوط تمیز و بدون سر و صدا است و هرگز لحظه ای نیست که در مورد جزئیات لجستیکی کمپین های مختلف شک کنیم. فیلم می گوید ، قانون رنس قادر است جناح های مختلف صحرا را متحد کند ، زیرا (1) او کاملاً بیگانه است که حتی نمی تواند رقابت های باستانی مختلف را درک کند ، چه رسد به این که جانبداری کند.

و (2) زیرا او قادر است به اعراب نشان دهد که منافع شخصی آنها است که به جنگ علیه ترکها بپیوندند. در این راه او رهبرانی از کویر مانند شریف علی (عمر شریف) ، شاهزاده فیصل (الک گینس) و آودا ابوتی (آنتونی کوئین) را متحد می کند ، هم با جلب احترام آنها و هم با توسل به منطق آنها. گفت وگو در این صحنه ها پیچیده نیست و گاهی بولت آن را آنقدر آزاد می کند که به نظر شعر می رسد.

من متوجه شده ام که وقتی مردم ” فیلم لورنس عربستان ” را به یاد می آورند ، در مورد جزئیات طرح صحبت نمی کنند. آنها ظاهری خاص در چشمان خود پیدا می کنند ، گویی که تمام تجربه را به یاد می آورند و هرگز کاملاً قادر به بیان آن نبوده اند.

اگرچه به نظر می رسد یک فیلم داستانی سنتی است – مانند “پلی روی رودخانه کوای” که Lean درست قبل از آن ساخته است یا “دکتر ژیواگو” که درست بعد از آن ساخته شده است – اما در واقع اشتراکات بیشتری با چنین موارد اساسی دارد حماسه های بصری به عنوان “فیلم 2001: یک ادیسه فضایی” ساخته کوبریک یا “الکساندر نوسکی” آیزنشتاین. این عینک و تجربه است و ایده های آن درباره چیزهایی است که می توانید ببینید یا احساس کنید ، نه چیزهایی که می توانید بگویید.

بیشتر جذابیت آن بر این واقعیت استوار است که شامل یک داستان پیچیده با گفتگوهای زیاد نیست. ما گذرگاههای خالی و آرام ، خورشید را که از آن طرف کویر طلوع می کند ، خطوط پیچیده ای را که باد در شن و ماسه ردیابی می کند ، به یاد می آوریم.

اگرچه در سال 1962 به عنوان بهترین تصویر سال جایزه اسکار را از آن خود کرد ، اما اگر “رابرت ا. هریس” و “جیم پینتن” مرمتگران فیلم نبودند ، ” فیلم لورنس عربستان ” ممکن بود از دست برود. آنها نگاتیو اصلی را در خزانه های کلمبیا ، درون قوطی های فیلم خرد شده و زنگ زده و همچنین حدود 35 دقیقه فیلم که توسط توزیع کنندگان از قسمت نهایی Lean اصلاح شده بود ، کشف کردند.

آنها آن را دوباره کنار هم قرار دادند ، گاهی اوقات توسط یک قاب در هم شکسته (هریس یکی از قوطی های خرد شده را برای من به نمایش گذاشت از بی احتیاطی هالیوود با میراث خود).

نقد فیلم لورنس عربستان

دیدن آن در یک سالن سینما به معنای قدردانی از ظرافت فیلمبرداری صحرایی F.A. (فردی) یانگ است – که علی رغم گرمای کور کننده ، و شن و ماسه ای که در همه دوربین ها کار می کرد ، حاصل شد. “لارنس عربستان” یکی از آخرین فیلم هایی بود که در واقع با قطر 70 میلی متر (در مقابل منفجر شدن تا 70 فیلم از نگاتیو 35 میلی متر) عکسبرداری شد.

در بین فیلمسازانی مانند Lean (و کوبریک ، کاپولا ، تارکوفسکی ، کوروساوا و استون) گرسنگی وجود داشت تا مرزها را بشکند ، و به یک ایده بزرگ جسارت داشته باشد و پیشگویی هایی را برای تحمیل آن به مدیران ترسو استودیو انجام دهد.

کلمه “حماسه” در سالهای اخیر مترادف با “تصویر بزرگ بودجه B” شده است. آنچه شما با تماشای ” فیلم لورنس عربستان ” متوجه می شوید این است که کلمه “حماسه” نه به هزینه یا تولید مفصل بلکه به اندازه ایده ها و چشم انداز اشاره دارد. ” فیلم آگوئر ، خشم خدا” ساخته ورنر هرتزوگ به اندازه پذیرایی در “پرل هاربر” هزینه ای نداشته است ، اما یک حماسه است و “پرل هاربر” هزینه ای ندارد.

در مورد ” فیلم لورنس عربستان ” ، پس از اکران مجدد باشکوه آن در 70 میلی متر در سال 1989 ، این فیلم دوباره به فیلم بازگشت ، جایی که مانند یک مرد قد بلند در یک اتاق کم در داخل جعبه خود خم می شود.

می توانید آن را به صورت ویدئویی مشاهده کرده و از داستان آن و نشانه ای از عظمت آن ایده بگیرید ، اما برای به دست آوردن احساس شاهکار Lean باید به نحوی ، جایی آن را در ابعاد 70 میلی متر در یک صفحه بزرگ ببینید. این تجربه در لیست کوتاه کارهایی است که باید در طول زندگی هر عاشق فیلم انجام شود.

پایان مقاله نقد فیلم لورنس عربستان

منبع سایت مداد

بیشتر بخوانید:

فیلم دختر شیرین|بیوگرافی جان اشتاین بک|۱۰ فیلم برتر قهرمان محور|فیلم پرسه|نقد فیلم غرامت مضاعف|نقد فیلم شیطان را بران|فیلم های برتر فرانسوا تروفو|نقد فیلم محله‌ی چینی‌ ها|فیلم پرسی در مقابل جالوت|فیلم نوبت عاشقی|فیلم معجزه آبی|بهترین فیلم های مارتین اسکورسیزی|نقد فیلم نشانی از شر|نقد فیلم شام من با آندره