نویسنده : نقد و بررسی بازی Batman: Arkham Origins :
بتمن همیشه سایه ها را متحد خود می کرد ، اما در بازی Batman: Arkham Origins ، او فرار از سایه بازی های قبلی خود را غیرممکن می داند. از نظر جهات به اندازه Batman: Arkham City خوب است ،
داشتن یک سیستم رزمی برجسته ، اما فاقد ایده های جالب خود ، و عدم پرداخت و توجه به جزئیات باعث می شود Arkham City و Arkham Asylum بازی های اکشن عالی باشند.
نام آن ، “Arkham Origins” ، یک کلمه غلط آشکار است – ممکن است یک پیش درآمد باشد ، اما این داستان نه در مورد Arkham است و نه به هیچ وجه یک داستان اصلی است. این بیشتر یک طرح سنتی بتمن است که برخی از آشناترین موضوعات شوالیه تاریکی را در هشت ساعت محتوای اصلی داستان خود بازخوانی می کند: یک اصرار خود تخریبی برای کار به تنهایی ،
و تا کجا پیش خواهد رفت تا از زندگی خودداری کند – مفهومی که آخرین نبرد با هوشمندی با آن بازی می کند. این یک توطئه قابل احترام است که حتی می تواند دلیل موجهی را برای بتمن برای رویارویی با تعداد زیادی شرور در یک شب – یک جایزه 50 میلیون دلاری برای سر او – ایجاد کند. اما این نوعی پیش درآمد است که فریاد می زند: “وقتی ما آن شخصیت فوق العاده محبوب را از بین بردیم ، به چه فکر می کردیم؟ واگرد! واگرد! »
بازی Batman: Arkham Origins
بازیگرانی که برای مدت طولانی صدای بتمن و جوکر را بازی می کنند ، کوین کانروی و مارک همیل کار خوبی را در تقلید از پیشینیان خود انجام می دهند – بخصوص ، جوکر تروی بیکر به اندازه ای نزدیک است که اگر گوش نمی دادم ، ممکن است فوراً متوجه آن نشوم. آی تی. کانروی همیشه برای من بتمن خواهد بود ، اما دانش آموز او به اندازه کافی خوب عمل می کند.
این بتمن جوان در حال حاضر تمام حرکات و تجهیزات خود را دارد ، با یک هواپیمای فانتزی پرواز می کند و تقریباً با همه افراد شرور به جز The Joker ، نام اصلی دارد.
بنابراین به قیمت فروش این ایده که این رویدادها قبل از دو بازی دیگر اتفاق می افتد ، بازی Batman: Arkham Origins پایه و اساس Arkham Asylum و Arkham City مبارزات شگفت انگیزی را حفظ می کند ، از جمله هر وسیله ای به این شکل. (غیبت آقای فریز در گالری سرکش به این معنی است که نارنجک های سردکن در حال حاضر نارنجک های ضربه ای یا چسب هستند.)
دو نوع دشمن جدید تنوع کمی اضافه می کنند ، به ویژه هنرمندان رزمی که می توانند با حملات شما مقابله کنند. اما تنها تغییر اساسی یکی از مواردی است که برای اولین بار که از آن استفاده می کنید عالی است ، اما به سرعت خود را به عنوان یک ایده بد نشان می دهد.
Shock Gauntlets یکی از آخرین دنده هایی است که شما قفل آن را باز می کنید ، که خوب است ، زیرا با بارگیری (با ضربه زدن به چند نفر در مبارزات معمولی) و فعال شدن ، به شما اجازه می دهد به طور کامل از همه چیزهایی که مبارزه را جالب می کند چشم پوشی کنید. سپرهای ضد شورش ، باتوم های خفه کننده ، اراذل و اوباش زرهی – بتمن فقط به آنها مشت می زند. آنها در اصل یک دکمه برنده هستند و از جمله مواردی هستند که در پیش درآمد کار نمی کنند ، چرا چرا بتمن هرگز از شر آنها خلاص می شود؟
در همین حال ، در نبردهای مخفی کاری که بتمن یک به یک اراذل و اوباش مسلح را بر می دارد ، یک دکمه دیگر پیروزی تا حدی کثیف وجود دارد: یک نزاع از راه دور که اراذل و اوباش را به زنجیر می کشد بدون اینکه حتی مجبور باشند زیر یک گارگویل راه بروند. متوجه شدم که عمداً از هریک از این ابزارها اجتناب می کنم ، زیرا من در این مبارزه برای مبارزه با جنایتکاران نیستم.
با این وجود ، من می توانم روزها در اتاق های چالش زندگی کنم و سعی کنم جریان نهایی و بدون وقفه را که شامل هر دوازده حرکت و ابزار موجود در زرادخانه بتمن است ، جمع کنم. با گیم پد در دست راست (که هر چند وقت یک بار ، من هستم) ، به نظر می رسد که یک بازی رقص پیچیده است. و Predator هنوز احساس نینجا را در من ایجاد می کند ، به ویژه هنگام بازی در حالت چالش که می توانم برخی از ابزارها را غیرفعال کنم یا سایر معلولیت ها را فعال کنم.
بازی Batman: Arkham Origins
در دنیای باز و پوشیده از برف ، شهر گاتهام را زیبا اما بی روح یافتم. در شهر آرخام ، بهانه این است که این قسمت از شهر دیوارکشی شده و در اختیار جنایتکاران قرار گرفته است. بدون آن سناریو (مسلماً دور از ذهن) ، عدم وجود هیچ گونه اشاره ای به زندگی غیرنظامی باعث می شود گاتهام احساس وحشتناکی عقیم داشته باشد ، به ویژه در کنار همتایان جهان باز Origins و خیابان های پرجمعیت آنها. ممکن است نیمه شب شب کریسمس باشد ، اما خیابان هایی که هیچ چیزی جز جنایتکاران بی سر و صدا مملو از آنها نیست ، هنوز عجیب هستند.
نیمه شمالی نقشه ، که عمدتا از شهر Arkham بازیافت می شود ، با یک پل طاقت فرسا طولانی به جزیره جنوبی جدید متصل شده است که نشانگر جستجوی شما اغلب شما را مجبور می کند تا هنگام تعقیب نقطه بعدی ماموریت از آن عبور کنید. پل به عنوان طراحی نقشه خراب و ناخوشایند خودنمایی می کند و من با سفر سریع در هر فرصتی عجله می کنم. گاتهام همچنین مملو از موانع آزاردهنده ای است که به نظر می رسد بتمن باید بتواند به راحتی با آن دست و پنجه نرم کند یا از آن بالا برود ، در عین حال ناامیدکننده غیرقابل حل است.
همچنین ، نسخه های پلی استیشن 3 ، ایکس باکس 360 و Wii U در هنگام حرکت در سطح شهر از مشکلات فریم رنج می برند. این کندی ها بیشتر در Wii U مشهود است ، جایی که من در اواسط بازی با مکث های بارگذاری مواجه شدم. در PS3 ، من با اشکالات صوتی روبرو شدم که هر چه بیشتر بازی می کردم بدتر می شد-که در انیمیشن های سریع مسافر قابل مشاهده است.
با این حال ، چیزی که دائماً باعث ناراحتی من می شود این است که من چند ساعت اول را در جستجوی هر گوشه ای از بازی Batman: Arkham Origins برای یافتن تخم مرغ های عید پاک با موضوع DC Comics که Rocksteady (توسعه دهنده بازی های قبلی) به طور آزادانه در محیط Arkham Asylum و Arkham قرار داده بود ،
جستجو کردم. شهر اما بیشترین چیزی که من بیرون از Batcave دیدم ، یک پوستر Flying Graysons بود. این بدان معنا نیست که هیچ انگیزه ای برای کاوش وجود ندارد – گاتهام ، مانند همیشه ، مملو از اقلام قابل جمع آوری است ، که برخی از آنها پشت معماهایی قفل شده اند و باید راه خود را در آنها حل کنید – اما آنها به هیچ عنوان به اندازه یافتن یک نکته سرگرم کننده نیستند. مترسک اینجا بود. بخشی از عشق در اینجا گم شده است.
از لحاظ فنی ، کارهای زیادی برای انجام دادن در شهر وجود دارد ، زیرا توسط گروهی از اشرار مانند The Penguin ، Mad Hatter و Anarky وحشت زده شده است. با این حال ، اکثر مأموریت های آنها به همین عنوان “برو اینجا ، گروهی از اراذل و اوباش را مورد ضرب و شتم قرار دهید ، و چیزی را غیرفعال کنید/منفجر کنید” خلاصه می شود ،
بازی Batman: Arkham Origins
با تنوع محدود به برخی از آنها که دارای تایمر هستند. مجموعه ای که جالب به نظر می رسد برج های رادیویی هستند که برای باز کردن مکان های سریع سفر باید غیرفعال شوند. اینها قلعه های کوچکی هستند که برخی نبردهای سخت تر را با حل معمای سبک ترکیب می کنند.
برای تازگی بصری ، تحقیقات جدید صحنه جنایت چشمگیر است و “بزرگنمایی و افزایش” را به دنبال دارد. به افراط جدید برسید استفاده از دکمه های شانه برای بازسازی رویدادهای واقعیت افزوده بسیار عالی به نظر می رسد ، اما فقط به سختی تعاملی است. تنها کاری که انجام می دهید این است که سرنخ بعدی را پیدا کنید (نکته: این چیزی است که برای شما برجسته شده است) در صورت درخواست و اسکن آن برای دریافت قطعه بعدی پازل-بدون تصمیم گیری.
این استفاده بهتر و نمایشی از حالت کارآگاهی نسبت به پناهندگی یا شهر است ، اما با این وجود ، فقط برای نمایش است. هنگام استفاده از Wii U Gamepad ، تشویق می شوید (اما مجبور نیستید) از LCD به عنوان منظره یاب استفاده کنید و دوربین دید اول شخص را با کنترل های حرکتی به جای چوبها کنترل کنید ، که سخت و حیله گر است.
Wii U Gamepad بیشتر به عنوان یک نقشه همیشه مفید است ، اما خارج از آن بازی Batman: Arkham Origins به طور عجیبی در مورد زمان استفاده از آن ناسازگار است. قابل توجه ترین حذف ، ابزار هک Cryptographic Desequencer است. این یک ابزار است که بسیار شبیه به Gamepad است و رفتار می کند ، اما هنوز از Gamepad استفاده نمی شود.
بازی Batman: Arkham Origins
جایی که بازی Batman: Arkham Origins بهترین کار خود را می کند در مبارزه با رئیس آن است. تنها با یک استثنا ، همه آنها برخورد فیزیکی و مستقیم با ابرشرور هستند. تعدادی از آنها به طور خطرناکی به منطقه رویداد سریع نزدیک می شوند ، زیرا شروع بازی های Arkham بسیار سریع است ، اما تماشای انیمیشن های منحصر به فرد باعث می شود آنها احساس کنند که یک مبارزه بتمن باید انجام شود-مهمترین آنها دوئل Deathstroke است.
برخی دیگر صرفاً نزاع های گروهی یا درگیری های مخفیانه با یک دشمن بسیار خطرناک در هم آمیخته اند ، اما به عنوان مثال ، چالش اضافه شده برای ماندن در حرکت هنگام جنگیدن برای جلوگیری از بمب ها ، چیزی متفاوت را به همراه دارد.
این اولین بازی بتمن است که دارای چند نفره (در همه سیستم عامل ها به جز Wii U) است و حالت هشت نفره مانند یک پیش نویس اولیه است. بیشتر اوقات شما در حال بازی تیرانداز سوم شخص متوسطی هستید که در آن تیم سه نفره شما برای امتیازات کنترل سرزمین با یک گروه رقیب رقابت می کنند. پیچ و تاب این است که دو بازیکن دیگر به طور تصادفی انتخاب شده اند: بتمن و رابین (که در کمپین حضور ندارند) که افراد را از هر دو طرف با استفاده از حرکات حالت شکارچی و نسخه بسیار دست و پا چلفتی از مبارزه تک نفره انتخاب می کنند. البته ،
این ایده نسبتا هوشمندانه ای است – من دوست دارم چگونه وقتی با دیگر اراذل و اوباش مبارزه می کنم ، باید از این که قهرمانی پشت سر من ظاهر شود ، ترس داشته باشم و وقتی به تختخوابهای خاردار نگاه می کنم که سعی می کند یک قهرمان را ساقط کند ،
به احتمال زیاد اوباش از پشت به من شلیک می کند. به علاوه ، دو قهرمان که با هم کار می کنند می توانند با استفاده از تاکتیک های کلاسیک بتمن-از-یک-مینور-به عنوان انحراف استفاده می کنند. اما با توجه به مکانیک های شگفت انگیز تیراندازی ، حالت چند نفره تازگی است که من انتظار ندارم بیش از چند جلسه از آن استفاده کنم. صاحبان Wii U در اینجا چیز زیادی از دست نداده اند.
بازی Batman: Arkham Origins
حکم
بازی های بتمن مانند پیتزا هستند:حتی اگر خیلی خوب نباشند ، باز هم بسیار خوب هستند. در کنار Arkham City ،بازی Batman: Arkham Origins در عدم وجود ایده های جدید و استفاده از دکمه های win کمی ناامید کننده است ، و آن را به کمترین جذابیت در سه گانه تبدیل می کند. اما به عنوان بهانه ای برای بازگشت به جنگ عالی عالی و حذف شکارچیان ، این داستان بد نیست.
پایان مقاله نقد و بررسی بازی Batman: Arkham Origins
مجله نگاه
بیشتر بخوانید:
فیلم ملک‌الموت | انواع مبلمان اداری | بهترین فیلم های ایناریتو | نقد و بررسی بازی Days Gone | فیلم دروازه های بهشت | فیلم برج مینو | فیلم دیده بان | راهنمای فرم های انتشار عکس | ۶ نوع فرم انتشار عکس | میکا والتاری | بهترین خواننده های تاریخ جهان |
