نویسنده : کاردستی فیلم سازی ” فیلم جانوران بی مرز و بوم ” به وضوح نمایان است و قدرت احساسی آن غیرقابل انکار است. پس چرا از جهاتی خاص احساس تردید می کند و شاید به دلایل غلط نگران کننده است؟
كاری جوجی فوكوناگا ، كارگردان ، نویسنده و فیلمبردار فیلم ، استاد تصاویر خیالی و پویاست. او به همان اندازه در “گناه نامزد” ، “جین ایر” و فصل اول “کارآگاه واقعی” ثابت کرد و این را دوباره در این فیلم خونین و ناامیدکننده درباره یک کودک سرباز در یک کشور آفریقایی وجود ندارد اثبات کرد.
براساس همان رمان Uzodinma Iweala ، پزشک و جامعه شناس نیجریه ای که داستان را به عنوان یک پروژه پایان نامه در هاروارد آغاز کرد ، فیلم بلافاصله ما را در جای قهرمان (و گاهی اوقات پاهای برهنه) قهرمان خود ، آگو هشت ساله قرار می دهد ( ابراهیم عطا).
بیشتر بخوانید : 28 فیلم برتر در حال حاضر Netflix
او بخشهایی از فیلم را با صدای بیش از حد تلخ اما گاهاً غنایی روایت می کند و از مادر و پدر و خواهر و برادرش و زندگی آرامی که قبلاً داشته اند برای ما تعریف می کند.
سپس کشور با انقلاب وارونه می شود. خانواده آگو به گروه خاصی تعلق دارند که مردمی را که اکنون در تلاش برای تسخیر کشور هستند (یا به قول خودشان کشور را پس می گیرند) بیرون کردند. او به ما می گوید: “می توانید زمین را در زیر پایتان شسته و احساس کنید.” به زودی روستا دچار هرج و مرج می شود ، سربازان در خیابان شلیک می کنند و به سمت غریبه ها اسلحه شلیک می کنند ، اجساد همه جا هستند و آگو به تنهایی از جنگل می گذرد.
پس از آن او به برخی از پسران مسلح و خطرناک در سن او یا کمی بزرگتر برخورد می کند ، کلاه ها و تنه های آنها را با پوشش گیاهی استتار تزیین کرده اند (تصویری کاملا “ارباب مگس ها” ، شاید کمی بیش از حد تحت فشار قرار گرفته باشد) و سپس ما وارد اصلی می شویم داستان ، که می یابد از آگو محافظت می شود و توسط شخصی شناخته می شود که فقط به عنوان فرمانده (ادریس البا) شناخته می شود.
فرمانده ، مغناطیسی و ناپاک ، خنده دار و ترسناک ، متنفر و لطیف است. او ترکیبی نامقدس از یک فرمانده میدان نبرد ، یک گروهبان مته ، یک مربی فوتبال ، یک برادر بزرگتر انحرافی و پدرسالار است که بسیاری از این پسران یا هرگز آن را نداشته اند یا اخیراً به خاطر انقلاب (یا انقلاب ها ، جمع) از دست داده اند – دولت ها در اینجا تمام وقت را ورق می زنند).
بیشتر بخوانید : فیلم فرشته نابود کننده
پسران فرمانده را می پرستند زیرا آنها فکر می کنند که او به آنها مردان بودن ، به ویژه مردان جنگجو را یاد می دهد ، اما او در واقع به آنها می آموزد که قاتل ، سارق ، متجاوز و شکنجه گر باشند که خونخواهی و طمع خود را در ایدئولوژی بچرخانند که به نظر می رسد نیمه قابل درک است.
هوشمندانه ترین نکته در مورد ” فیلم جانوران بی مرز و بوم ” پیوندی است که بین مارک انگیزش درمانی فرمانده با روحیه مکنده و کلاهبردار پوزخند سربازانی که نزدیک به شروع فیلم به دهکده آگو حمله می کنند و به همراه دیگر شهروندان اسیر شده ، آگو و بستگانش را وحشت زده می کنند ، دارد.
پوستر فیلم جانوران بی مرز و بوم
آنها شعارهایی را بیرون می کشند ، اما روشن است که این شعارها توجیهی برای خشونت هولناک نیست تا بهانه ای که به آنها اجازه می دهد آنچه را که ممکن است انجام داده باشند ، در تصورات خود ، یا در مسیرهای تاریک جاده در هر نقطه از کشور که انجام دهند ، انجام دهند. در اصل از آنها افرادی هستند که یا پس از پوشیدن لباس مجرم یا همیشه جنایتکار بوده اند.
بیشتر بخوانید : فیلم ملک‌الموت
بسیاری از سربازان در طول تاریخ اساساً مجرمان با لباس یکدست بوده اند. به ویژه به نظر می رسد آمریکایی ها از پذیرش حتی این احتمال که این ممکن است درست باشد متنفر هستند ، اما این درست است و این همیشه درست بوده است ، و داستان آگو یک کاوش بیشتر در مورد این پدیده است.
راوی “باری لیندون” می گوید: “آقایان ممکن است از دوران جوانمردی صحبت کنند ،” اما اهل خاک ، شکارچیان غیر مجاز و جیب برهایی را که آنها هدایت می کنند به خاطر بسپارید. با همین ابزار غم انگیز است که جنگجویان و پادشاهان بزرگ شما قاتلانه خود را انجام داده اند.
داستان فیلم جانوران بی مرز و بوم
” فیلم جانوران بی مرز و بوم ” نشان می دهد که چقدر سریع می توان قطب نمای اخلاقی کودک را از محور خارج کرد ، چگونه مردان مانند “فرمانده” می توانند در پرستش پیروان نابالغ یا ساده لوح عمل کنند و در دیکتاتوری هایی که خدمت می کنند تبدیل به مستبد شوند ، و چقدر آسان است این است که به کودک بیاموزیم که وقتی پاداش (علاوه بر غذا ، سرپناه و محافظت) عشق ، یا یک سیم پیچ خورده باشد ، کودک را بکشد و تجاوز کند.
قسمت آخر فیلم ، که می بیند آگو شاهد محدودیت های قدرت فرمانده است و شروع به دیدن او می کند ، احتمالاً قوی ترین قسمت است. البا ، که در سراسر “جانوران” از یک جذابیت درخشان با شکوه برخوردار است ، اما هرگز به طور انحصاری به آن اعتماد نمی کند ، هرگز جذاب تر از زمانی نیست که قدرت مطلق فرمانده به مانند پرده ای که نشان می دهد اوز بزرگ و قدرتمند فقط یک مرد است ، از هم باز شود.
بیشتر بخوانید : فیلم گرمای بدن
و از ابتدا تا انتها ، فیلم به صورت تخیلی ساخته می شود. در دوره ای از جهت گیری خسته کننده پروزایی که عمدتا مربوط به گرفتن گفتگو و عمل است ، اغلب از بیشتر زاویه ها ، این فیلمساز انتخاب های جسورانه ای انجام می دهد.
فیلم جانوران بی مرز و بوم
او به این فکر می کند که کجا افراد را در کادر قرار دهد ، چگونه آنها را روشن کند و چگونه دوربین را حرکت دهد ، نه فقط برای تعریف داستان و نمایش دیالوگ ها و اجراها ، بلکه برای لحظه ای پایین آمدن در یک تصویر واحد ، مانند شات از اینکه آگو و خانواده اش از سربازان مهاجم در یک سوله پنهان شده اند ، عبور دشمنان از بیرون با راه عبور نور از سوراخهای گلوله در نشان می دهد که مردان از آنجا عبور می کنند.
در همه جا استفاده بسیار زیبایی از سایه و شبح وجود دارد ، و جزئیات کوچک (مانند خاک رس قرمز روی پاهای آگو در هنگام زانو زدن در حالت تضرع و عکسهای قافیه دار از پسران که پسران دیگر را به پشت خود حمل می کنند) که تکان دهنده یا مرموزانه رقت انگیز به نظر می رسند ، در شیوه عکاسی خبری عالی.
بیشتر بخوانید : فیلم پرسه
و در مراحل اولیه فیلم ، فوکوناگا راه هایی را برای پیشنهاد وحشت غیرقابل تصور بدون تلاش برای تصور واقعی آن پیدا می کند (و خطر آن را بیش از حد واقعی یا خیلی هیجان انگیز جلوه می دهد ، یا به سادگی شکست می خورد). همانطور که آگو از سربازان در حال شلیک به سمت او و خانواده و دوستانش فرار می کند ، یک تازیانه عقب و جلو وجود دارد که به شما نشان می دهد چگونه یک شلیک گلوله باعث تغییر غیرقابل بازگشت دنیای قهرمان شده است ، و این امر به نظر می رسد خشن تر برای از بین بردن مرگ خودش است.
در حالی که هیچ کس نباید انتظار داشته باشد که فیلمی با این موضوع بی خون باشد ، اما لحظاتی وجود دارد که به نظر می رسد فیلم قدرت درک خود را از دست می دهد و از خشونت با دقت کالیبره شده به سایه می پیوندد و از ترس و وحشت نسبت به فیلم ترسناک احساس می شود
مانند روشی که تیغه قمه یک سرباز کودک در حالی که جیغ می کشد جمجمه یک انسان بی گناه را از فاصله نزدیک باز می کند (و مانند چیزی که از فیلم اسلشر برمی آید) ، و روشی که دوربین آگو را در اطراف خانه دنبال می کند در حالی که همکارانش با زور زدن و لگد زدن و کشتن و کشتن تجاوز جنسی (اگرچه در “کارآگاه واقعی” بیش از هر چیز خویشتنداری دارد ، اما هنوز احساس می شود تلاشی برای پیشی گرفتن از صحنه نمایش پرتحرک نمایش یک فصل اول است).
بیش از حد از این نوع چیزها ، و ممکن است شروع به تعجب کنید که آیا ابتکار عمل گرای فیلمساز بر تعهد او نسبت به واقع گرایی و توجه به زمینه غلبه دارد (هیچ یک از سربازان دیگر آگو به حدی رشد نکرده اند که شما واقعاً برای مرگ آنها غمگین باشید یا منزجر شوید) یا از جنایات آنها عصبانی شده اند).
بیشتر بخوانید : فیلم سردار نوه
و سپس ممکن است تعجب کنید که چرا لازم بود همه شخصیت ها به انگلیسی pidgin صحبت کنند ، زیرا آنها ظاهراً به زبان دیگری صحبت می کنند ، و آیا عکسهای الاغها و اندام تناسلی سربازان تلاشی صادقانه برای گرفتن نوع خاصی از بی تأثیر بودن یا نوعی عجیب و غریب هیپستر مرده.
هنگامی که از این جاده مشکوک عبور کردید ، بیشتر و بیشتر چیزهای مربوط به “جانوران” را مشاهده می کنید که به نوعی احساس غیرقابل اعتماد بودن می کنند ، یا حداقل بلافاصله قابل دفاع نیستند. و یک جست و خیز کوتاه از آنجا است که متوجه می شوید این دومین فیلم اخیر و بسیار تحسین شده درباره افراد پوست تیره است که توسط یک آفریقایی یا یک آفریقایی-آمریکایی کارگردانی نشده و کلمه “Beasts” در عنوان است.
فیلم جانوران بی مرز و بوم
پس از آن ، ممکن است متوجه شوید که سینمای تجاری غرب تقریباً هرگز قصه های آفریقا را تعریف نمی کند ، مگر برای ایجاد احساسات در استعمار اروپا (“خارج از آفریقا” ، “یک رویای آفریقایی” ، “شبح در تاریکی”) یا نشان دادن اعماق فساد که آفریقایی ها توانایی آن را دارند (“هتل رواندا” ، “آخرین پادشاه اسکاتلند” ، این).
سپس این سوال پیش می آید ، شاید ، دقیقاً چه چیزی در “جانوران بدون ملت” در جریان است ، فراتر از اینكه پسری به دلیل سربازی اجباری و آموزش شكنجه و كشتار به شدت آسیب دیده است؟ خیلی زیاد نیست ، حتی اگر همانطور که در بالا گفته شد ، اثر بخشی احتیاطی فیلم آنقدر طاقت فرسا است که انکار آن غیر صادقانه است.
بیشتر بخوانید : فیلم آخرین سامورایی
سوالات خاصی در این باره باقی مانده است: چرا این داستان خاص را ، در این زمان خاص ، به این شکل خاص برای ما تعریف می کنند؟ آیا پیام یا نکته آنقدر فوری است که به پرتره ای از مردان آفریقایی نیاز دارد که به مدت دو ساعت مانند حیوانات رفتار می کنند؟
این فیلم از هر نظر خوب به عالی است مگر از نظر اخلاقی ، و در آنجا اغلب بیش از آنچه باید سوال برانگیز باشد ، نه به این دلیل که این یک فیلم شیطانی است ، یا به این دلیل که فیلمساز یا بازیگران آدمهای بدی هستند ، بلکه به دلیل همبستگی وسایل و اهداف زیر فکر یا قضاوت نادرست ، تا جایی که فیلم به کاتالوگ فحاشی تبدیل می شود:
یک هیجان ترسناک از زندگی ، موضوعی که بینندگان باید خود را در برابر آن آزمایش کنند در حالی که فقط نسبت به آگو و کشورش ، هر نامی که دارند ، وحشتناک هستند.
