نویسنده : ریوسوکه هاماگوچی ، نویسنده و کارگردان ژاپنی در جدیدترین رقیب خود در مسابقات کن فیلم خودروی من را بران ، با دور زدن آرام در بزرگراه های تنهایی عشق و از دست دادن ، عزادار و شفا می یابد. فیلم خودروی من را بران جاده ای برجسته و برگرفته از داستانی کوتاه به همین نام توسط نویسنده جهانی ژاپنی هاروکی موراکامی اقتباس شده است ، اثری جذب کننده و مطمئن از نظر فنی با ژرفای شاعرانه و جاه طلبی های بدیع است.
اما همچنین بسیار کند و غافلگیرکننده است و در بیشتر مدت زمان سه ساعته خود با دنده پایین موتور می گیرد. این سرعت بی حال وقتی تأیید می شود که اعتبارات ظریف آغازین تقریباً 40 دقیقه از داستان می گذرد. آنچه گذشته است پیش گفتار است ، حتی اگر از قبل احساس می کرد نیمی از فیلم است. با توجه به علاقه ماروکامی به همکاری در انتخاب عناوین آهنگ های بیتلز ، ممکن است فیلم خودروی من را بران همان جاده طولانی و پیچ در پیچ باشد.
نقد فیلم خودروی من را بران
هماگوچی آخرین بار در کن سه سال پیش با داستان عاشقانه بی نظیر Asako I & II مسابقه داد که اولین بازبینی آن به طور کلی جالب بود. اما اعتبار او از آن زمان بهبود یافته است ، و در نوشتن فیلم مهیج دوره همسری کیوشی کوراساوا همسر یک جاسوس ، برنده جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم ونیز 2020 ، قبل از اینکه خرس نقره ای خود را در برلیناله 2021 بخاطر سه چرخه جذاب توکیو انتخاب کند فورچون و فانتزی.
محکم در جشنواره و مخاطبان خانه های هنری ، فیلم خودروی من را بران شهرت شکوفایی خود را به عنوان یک نویسنده ماهر تقویت می کند ، هرچند بعید است برای او دعوتنامه ای برای کارگردانی فیلمهای پرتحرک بعدی سریع و خشن را داشته باشد.
در حالی که فیلم خودروی من را بران اساساً به متن اصلی ناچیز موراکامی وفادار است ، Hamaguchi جدول زمانی را گسترش داده و مکان های اضافی ، شخصیت های ثانویه ، پس زمینه های عمیق تر و ضربات چاقوی معتبر با وضوح چشمگیر را اضافه کرده است.
وی با اشاره به اشاره کوتاه موراکامی به عمو وانیا ، وی همچنین کلاسیک مرحله مالیخولیایی چخوف را به یک نقوش تکرار شونده تبدیل می کند ، و بارها به سخنرانی پایانی سونیا در مورد نیاز به ادامه زندگی به روشی ناامیدکننده بازگشت. همانطور که قهرمانان زخمی Hamaguchi سفر عاطفی خود را آغاز می کنند ، این مضمون با افزایش اضطراب طنین انداز می شود.
در توکیو رخ داد ، اولین اقدام یک فاجعه داخلی مستقل است. کافوکو (هیدتوشی نیشیجیما) بازیگر صحنه و کارگردان تئاتر تحسین شده بین المللی است که برای تولیدات چخوف و بکت تحریک شده است. او از رابطه عمیق و پرشور با همسر فیلمنامه نویس خود اوتو (ریکا کریشیما) ، که آخرین ایده های پیرنگ نیمه خواب خود را در طول جلسات جنسی ارائه شده از طریق احساس ، با او در میان می گذارد.
نقد فیلم خودروی من را بران
این زوج از فاجعه شخصی ، مرگ تنها دخترشان 20 سال قبل ، به اضافه مسائل پزشکی جزئی ، از جمله گلوکوم اخیراً تشخیص داده شده توسط کافوکو ، جان سالم به در برده اند. هنگامی که کافوکو به طور غیر منتظره ای یک روز به خانه بازگشت و پیدا کرد اتو را در حال رابطه جنسی با یکی از همکاران بازیگر خود ، جوان جوان و خوش چهره کشی (ماساکی اوکادا) می داند ، این “نقطه کور” به معنای استعاری است. كافوكو كه بدون مشاهده رد می شود ، سپس در مورد اینکه آیا موضوع را با همسرش مطرح كند ، ناراحت می شود و از تلاش آشكار او در پاك كردن هوا پرهیز می كند. قبل از امکان هرگونه قطعنامه ، اوتو ناگهان می میرد ، و اسرار خود را به گور می برد.
دو سال بعد ، كافوكو در یك جشنواره تئاتر در هیروشیما مشغول كار است و یك تولید جاه طلبانه چند ضلعی عمو وانیا را كارگردانی می كند. در این بازیگران بازیگران ژاپنی ، چینی و کره ای بازی خواهند کرد که به چندین زبان از جمله زبان اشاره صحبت می کنند. اما این بازیگر پیشکسوت از ترس قرار گرفتن در معرض احساسات ، از تکرار مجدد نقش وانیا خودداری می کند. او استدلال می کند: “چخوف وحشتناک است ،” این واقعی شما را می کشاند. “
قوانین بیمه جشنواره به این معنی است که کافوکو باید با کمال میل ماشین محبوب رژ لب قرمز Saab را به راننده رسمی خود Misaki (توکو میورا) تحویل دهد ، یک زن جوان موخور ، کم حرف ، سیگار کشیدن زنجیره ای که از تاریخ خانوادگی آسیب زای خود فرار می کند.
رانندگی های طولانی آنها در اطراف هیروشیما به آهستگی از مبادلات رسمی گسترده به اعتراف های دردناک و صریح تبدیل می شود. این مضمون غریبه هایی که اسرار محرمانه خود را به اشتراک می گذارند در داستان اصلی Marukami وجود دارد ، اما همچنین در فیلم های قبلی Hamaguchi ، به خصوص Wheel of Fate of Fortune. همانطور که مدیر در یادداشت های خود در کن اظهار داشت ، اتومبیل ها مانند مناطق بافر احساسی خنثی هستند که افشاگری های صریح را تشویق می کنند ، “مکالمات صمیمی که فقط در آن فضای بسته و متحرک متولد می شوند.”
یک ورود غیرمنتظره به جلسات انتخاب بازیگران عمو وانیا ، عاشق سابق اوتو ، کوشی است که اخیراً کار خود را به عنوان پین آپ تلویزیون زیر ابر رسوائی ترک کرده است. کوشی ادعا می کند که او و کافوکو یک رفاقت ناجور را تشکیل می دهند و بر سر عشق مشترکشان نسبت به همان زن پیوند می خورند بدون اینکه کاملاً رابطه ای برقرار کنند: “من معتقدم اوتو ما را دور هم جمع کرد”
دوستی کافوکو با کشی اساساً یک اجرا است ، پیرمرد با استفاده از تقلبی ماهر سعی در کشف حقایق عمیق تر در مورد همسر فقید خود دارد. اما ارتباط آهسته سوزش با میساکی از نظر عاطفی آشکارتر است: دو روح آسیب دیده و یخ زده عمیق که سرانجام به یکدیگر کمک می کنند تا هنگام زیارت برفی به انتهای شمال ژاپن به نوعی بسته شوند.
اگرچه هنوز هم در سن 42 سالگی یک فیلمساز نسبتاً جوان است ، اما به نظر می رسد که هاماگوچی گاهی اوقات یک دستور زبان سینمایی نشاسته ای را می پذیرد که مناسب نسل های بیشتری از نویسندگان خانه های هنری باشد. او مطمئناً فیلم خودروی من را بران را با لنگی پرتلاطم و با فرم طولانی که در جاهایی کشیده می شود ، شلیک می کند.
مکالمات پیش پا افتاده ، مونولوگهای سبک و تمرینات طولانی تئاتر در لحظه ای واقعی به وجود می آیند ، و بافت زیادی به آنها وارد می کنند اما واردات نمایشی ناچیزی دارند. فیلمبرداری ناتورالیستی Hidetoshi Shinomiya از نظر فنی بسیار واجد شرایط است اما تا حد زیادی قابل توجه نیست ، در حالی که نمره دلهره آور Eiko Ishibashi بسیار نازک به کار رفته است.
نقد فیلم خودروی من را بران
گفته شد ، فیلم خودروی من را بران دارای تحسین قابل توجهی جدی در آناتومی پزشکی قانونی خود از عشق ، غم و گناه بازمانده است. نیشیجیما و میورا هر دو نمایش های داخلی را به طرز چشمگیری ارائه می دهند ، هر یک از اقیانوس های پنهان شدت اضطراب را از طریق سکوت شارژ شده ، نگاه های خالی از سکنه و گفتگوی مبهم منتقل می کنند.
عمل اختتامیه همچنین یک سری یادداشت های لطف را ارائه می دهد ، از جمله یک پیچ و تاب عالی در مورد عمو وانیا و یک کد مخفی دوره COVID که به طعنه می گوید یک ارتباط مداوم بین کافوکو و ماساکی است. در اینجا پاداشهای شاعرانه و عمیقی وجود دارد ، حتی اگر هاماگوچی ما را مجبور کند بیش از حد منتظر این بازپرداخت عاطفی بی سر و صدا باشیم.
منبع سایت مداد
بیشتر بخوانید:
بهترین فیلم های چارلی چاپلین|فیلم ناصر الدین شاه آکتور سینما| نقد فیلم جنگ فردا | فیلم بی نهایت Infinite 2021 | معماری پست مدرن : ۴ عنصر معماری پست مدرن | فیلم باغ اسرار آمیز | فصل چهار سریال Stranger Things | بهترین فیلم های بتی دیویس | بهترین فیلمهای جانی دپ | موسیقی تلفیقی چیست؟ | نقد فیلم قهرمان اصغر فرهادی | سرگیجه ای در جهان مدرن
