نویسنده : ویلیام شکسپیر ، که اغلب او را شاعر ملی انگلیس می نامند ، بزرگترین نمایشنامه نویس تمام ادوار شناخته می شود. آثار او در سراسر جهان دوست داشتنی هستند ، اما زندگی شخصی ویلیام شکسپیر در هاله ای از رمز و راز است.
ویلیام شکسپیر کی بود؟
ویلیام شکسپیر شاعر ، نمایشنامه نویس و بازیگر انگلیسی دوره رنسانس بود. وی از تقریباً سال 1594 به بعد یکی از اعضای مهم شرکت بازیکنان تئاتر King’s Men بود.
نوشته های ویلیام شکسپیر که در سراسر جهان شناخته می شود ، دامنه عواطف و درگیری های انسانی را در بر می گیرد و بیش از 400 سال است که جشن گرفته می شود. و با این حال ، زندگی شخصی ویلیام شکسپیر تا حدودی یک رمز و راز است.
دو منبع اصلی وجود دارد که شرح حال زندگی او را در اختیار مورخان قرار می دهد. یکی کارهای اوست – نمایشنامه ها ، شعرها و غزل ها – و دیگری اسناد رسمی مانند سوابق کلیسا و دادگاه. با این حال ، اینها فقط خلاصه ای از وقایع خاص زندگی او را ارائه می دهند و دید کمی در مورد خود انسان دارند.
بیشتر بخوانید: 100 فیلم برتر تاریخ
ویلیام شکسپیر چه زمانی متولد شد؟
هیچ سابقه تولدی وجود ندارد ، اما یک سابقه کلیسای قدیمی نشان می دهد که ویلیام شکسپیر در کلیسای مقدس ترینیتی در استراتفورد-آنون آون در 26 آوریل 1564 تعمید گرفته شده است. از این رو ، اعتقاد بر این است که وی در 23 آوریل 1564 یا در نزدیکی آن متولد شد ، و این تاریخی است که دانشمندان به عنوان روز تولد شکسپیر تصدیق می کنند.
در زمان ویلیام شکسپیر ، در حدود 100 مایلی شمال غربی لندن واقع شده است ، استراتفورد-آن-آون یک شهر پر جنب و جوش در امتداد رودخانه آون بود و در یک جاده روستایی دو نیم شده است.
خانواده ویلیام شکسپیر
ویلیام شکسپیر سومین فرزند جان شکسپیر ، تاجر چرم و مری آردن ، وراث محلی محلی بود. شکسپیر دو خواهر بزرگتر به نام های جوآن و جودیت و سه برادر کوچکتر به نام های گیلبرت ، ریچارد و ادموند داشت.
پیش از تولد شکسپیر ، پدرش یک بازرگان موفق شد و سمت های رسمی به عنوان مالک و دادسرا ، دفتری شبیه شهردار را عهده دار شد. با این حال ، سوابق نشان می دهد که ثروت جان زمانی در اواخر دهه 1570 کاهش یافته است.
دوران کودکی و آموزش
سوابق کمیاب از دوران کودکی ویلیام شکسپیر وجود دارد و در مورد تحصیلات وی تقریباً هیچ کدام نیست. دانشمندان تصور می کنند که وی به احتمال زیاد در مدرسه جدید کینگ ، در استراتفورد ، که خواندن ، نوشتن و کلاسیک را آموزش می داد ، تحصیل کرده است.
شکسپیر چون فرزند یک مقام دولتی بود ، بدون شک واجد شرایط تحصیل رایگان بود. اما این عدم اطمینان در مورد تحصیلات وی باعث شده است که برخی در مورد تألیف اثر وی (و حتی در مورد وجود واقعاً شکسپیر) سوالاتی را مطرح کنند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های وودی آلن
همسر و فرزندان
ویلیام شکسپیر در 28 نوامبر 1582 در Worcester ، در استان کانتربری با آن هاتاوی ازدواج کرد. هاتاوی اهل Shottery بود ، دهکده ای کوچک در یک مایلی غرب استراتفورد. شکسپیر 18 ساله و آن 26 ساله بود و همانطور که مشخص شد باردار است.
اولین فرزند آنها ، دختری که سوزانا نامیدند ، در 26 مه 1583 به دنیا آمد. دو سال بعد ، در 2 فوریه 1585 ، دو قلوهای همنت و جودیت به دنیا آمدند. بعداً هامنت در 11 سالگی به دلایل نامعلوم درگذشت.
Shakespeare’s Lost Years
هفت سال از زندگی ویلیام شکسپیر وجود دارد که پس از تولد دوقلوهای وی در سال 1585 هیچ سابقه ای وجود ندارد. دانشمندان این دوره را “سال های از دست رفته” می نامند و گمانه زنی های گسترده ای در مورد آنچه او در این دوره انجام می داد وجود دارد.
یک نظریه این است که او ممکن است برای بازی شکار غیرقانونی از صاحبخانه محلی ، سر توماس لوسی ، مخفی شده باشد. احتمال دیگر این است که وی ممکن است به عنوان معاون مدرسه در لنکاوی کار می کرده است.
به طور کلی اعتقاد بر این است که او در اواسط تا اواخر دهه 1580 وارد لندن شده و ممکن است در برخی از تئاترهای زیبای لندن به عنوان نگهبان اسب کار کرده باشد ، سناریویی که قرن ها بعد توسط بازیگران و نمایشنامه نویسان بی شمار در هالیوود و برادوی به روز شد.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های دنیل رادکلیف
مردان پادشاه
در اوایل دهه 1590 ، اسناد نشان می دهد که شکسپیر یک شریک مدیر در مردان لرد چمبرلین بود ، یک شرکت بازیگری در لندن که در بیشتر دوران حرفه ای خود با او ارتباط داشت.
این شرکت که مهمترین گروه در زمان خود محسوب می شد ، پس از تاجگذاری پادشاه جیمز اول در سال 1603 نام خود را به King’s Men تغییر داد. از همه حساب ها ، شرکت King’s Men بسیار محبوب بود. سوابق نشان می دهد شکسپیر آثاری را منتشر کرده و به عنوان ادبیات عامه پسند فروخته است.
اگرچه فرهنگ تئاتر در قرن شانزدهم انگلستان مورد استقبال زیاد افراد عالی رتبه قرار نمی گرفت ، اما برخی از اشراف از حامیان هنرهای نمایشی و دوستان بازیگران بودند.
بازیگر و نمایشنامه نویس
تا سال 1592 شواهدی وجود دارد که ویلیام شکسپیر به عنوان بازیگر و نمایشنامه نویس در لندن امرار معاش کرده و احتمالاً چندین نمایشنامه تولید کرده است.
نسخه 20 سپتامبر سال 1592 ثبت نام Stationers ‘(نشریه صنفی) شامل مقاله ای از رابرت گرین ، نمایشنامه نویس لندنی است که چند ضربه به شکسپیر می برد: “… یک کلاغ برجسته وجود دارد که با پرهای ما زیبا شده است ، که با او گرین نوشت: قلب تایگر در مخفیگاه یک بازیکن پیچیده شده است ، فرض می کند که او به عنوان بهترین شما می تواند یک بیت خالی را بمب گذاری کند: و بودن یوهانس مطلق ، تنها صحنه لرزش در کشور است.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلمهای وس اندرسون
از ویلیام شکسپیر دانشمندان در تفسیر این انتقاد اختلاف نظر دارند ، اما اکثر آنها اتفاق نظر دارند که این روش گرین بود که می گوید شکسپیر به بالاتر از درجه خود می رسد ، سعی می کند با نمایشنامه نویسان شناخته شده و تحصیل کرده تری مانند کریستوفر مارلو ، توماس ناشه یا خود گرین مطابقت داشته باشد.
در اوایل کار خود ، ویلیام شکسپیر توانست توجه هنری Wriothesley ، ارل ساوتهمپتون را به خود جلب کند ، و او اولین و دومین شعرهای منتشر شده خود را به او اختصاص داد: “ونوس و آدونیس” (1593) و “تجاوز به لوکرس” (1594) .
تا سال 1597 ، شکسپیر قبلاً 15 اثر از 37 نمایشنامه خود را نوشته و منتشر کرده بود. سوابق مدنی نشان می دهد که وی در این زمان دومین خانه بزرگ در استراتفورد به نام New House را برای خانواده خود خریداری کرده است.
بیشتر بخوانید: فیلمهای رابرت پتینسون
از استراتفورد تا لندن چهار روز با اسب سواری بود ، بنابراین اعتقاد بر این است که شکسپیر بیشتر وقت خود را در شهر صرف نوشتن و بازیگری می کرد و سالانه یک بار در دوره 40 روزه روزه ، هنگامی که تئاتر تعطیل بود ، به خانه می آمد.
تئاتر گلوب
تا سال 1599 ، شکسپیر و شرکای تجاری او تئاتر خود را در کرانه جنوبی رودخانه تیمز ساختند که آن را تئاتر Globe نامیدند.
در سال 1605 ، شکسپیر اجاره املاک و مستغلات در نزدیکی استراتفورد را به مبلغ 440 پوند خریداری کرد که ارزش آن دو برابر شد و سالانه 60 پوند برای وی درآمد داشت. همین امر باعث شد او یک کارآفرین و همچنین یک هنرمند باشد و دانشمندان معتقدند این سرمایه گذاری ها به او فرصت داده تا نمایشنامه های خود را بدون وقفه بنویسد.
سبک نوشتن ویلیام شکسپیر
نمایشنامه های اولیه شکسپیر به سبک متعارف آن روز ، با استعاره های مفصل و عبارات بلاغی نگاشته شده اند که همیشه با طرح داستان یا شخصیت های داستان همسو نبوده اند.
با این حال ، شکسپیر بسیار ابتکاری بود ، سبک سنتی را با اهداف خود سازگار کرد و جریان آزادتری از کلمات را ایجاد کرد.
شكسپیر فقط با درجات كمی تنوع ، برای ساختن نمایشنامه های خود از الگوی متریكی متشكل از خطوطی از پنتامتر ایامبیك ناخوشایند یا بیت خالی استفاده كرد. در عین حال ، در تمام نمایشنامه ها قسمت هایی وجود دارد که از این موضوع منحرف می شوند و از قالب های شعر یا نثر ساده استفاده می کنند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های مارتین اسکورسیزی
نمایشنامه های ویلیام شکسپیر
گرچه تعیین دقیق وقایع نگاری نمایشنامه های ویلیام شکسپیر دشوار است ، اما طی دو دهه ، از حدود 1590 تا 1613 ، وی در مجموع 37 نمایشنامه نوشت که حول چندین مضمون اصلی می چرخد: تاریخ ها ، تراژدی ها ، کمدی ها و تراژیک ها.
آثار اولیه: تاریخ ها و کمدی ها
به استثنای داستان عاشقانه غم انگیز رومئو و ژولیت ، اولین نمایشنامه های ویلیام شکسپیر بیشتر تاریخ بودند. هنری ششم (قسمت های اول ، دوم و سوم) ، ریچارد دوم و هنری پنجم نتایج مخرب حاکمان ضعیف یا فاسد را دراماتیک می کنند و توسط مورخان درام به روش شکسپیر در توجیه ریشه های سلسله تودور تعبیر شده است.
جولیوس سزار تحولاتی را در سیاست روم به تصویر می کشد که ممکن است در زمانی بینندگان بین المللی طنین انداز شود که پادشاه مسن انگلیس ، ملکه الیزابت اول ، هیچ وارث قانونی نداشت ، بنابراین پتانسیل جنگ های آینده قدرت را ایجاد می کند.
شکسپیر همچنین کمدی های زیادی را در دوران اولیه خود نوشت: یک رویای عجیب یک نیمه شب تابستان ، تاجر رمانتیک ونیز ، شوخ طبعی و بازی با کلمات بسیار زیاد درباره هیچ چیز و جذاب همانطور که دوست دارید و شب دوازدهم.
از دیگر نمایشنامه های نوشته شده قبل از سال 1600 می توان به تیتوس آندرونیکوس ، کمدی خطاها ، دو جنتلمن ورونا ، رام کردن زیرک ، عشق کارگر گمشده ، پادشاه جان ، همسران شاد ویندزور و هنری پنجم اشاره کرد.
در دوره بعدی ویلیام شکسپیر ، پس از سال 1600 بود که او تراژدی های هملت ، اتللو ، پادشاه لیر و مکبث را نوشت. در این شخصیت های شکسپیر برداشت های زنده از خلق و خوی انسان را ارائه می کنند که بی انتها و جهانی هستند.
احتمالاً شناخته شده ترین این نمایشنامه ها هملت است که به بررسی خیانت ، قصاص ، محارم و شکست اخلاقی می پردازد. این ناکامی های اخلاقی اغلب پیچ و خم توطئه های ویلیام شکسپیر را برانگیخته و قهرمان و کسانی را که دوستشان دارد نابود می کند.
در دوره آخر ویلیام شکسپیر ، او چندین تراژیک پزشکی نوشت. از این جمله می توان به Cymbeline ، The Winter’s Tale و The Tempest اشاره کرد. اگرچه لحن آنها از کمدی ها سنگین تر است ، اما آنها تراژدی های تاریک پادشاه لیر یا مکبث نیستند زیرا با آشتی و بخشش پایان می یابد.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های کیت وینسلت
چه زمانی ویلیام شکسپیر درگذشت؟
سنت معتقد است که ویلیام شکسپیر در 52 سالگی ، 23 آوریل 1616 درگذشت ، اما برخی از محققان معتقدند که این یک افسانه است. سوابق کلیسا نشان می دهد که وی در 25 آوریل 1616 در کلیسای ترینیتی به خاک سپرده شد.
علت دقیق مرگ شکسپیر ناشناخته است ، گرچه بسیاری بر این باورند که وی به دنبال یک بیماری مختصر درگذشت.
وی در وصیت نامه خود ، عمده دارایی خود را به دختر بزرگش سوسنا سپرد. اگرچه حق داشتن یک سوم املاک خود را داشت ، اما به نظر می رسد چیز کمی به همسرش آن ، که او “دومین بهترین تختخواب” خود را وصیت کرده است ، رفته است. این باعث گمانه زنی ها شده است که او از علاقه خارج شده است ، یا اینکه زن و شوهر نزدیک نیستند.
با این حال ، شواهد بسیار کمی وجود دارد که این دو ازدواج دشواری داشته اند. برخی دیگر از دانشمندان خاطرنشان می کنند که اصطلاح “بهترین بهترین تختخواب” اغلب به تختی متعلق به ارباب و معشوقه خانوار – تخت زناشویی – گفته می شود و “اولین تختخواب” مخصوص میهمانان است.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های چارلی کافمن
آیا شکسپیر نمایشنامه های خود را نوشت؟
حدود 150 سال پس از مرگ وی ، سوالاتی درباره تألیف نمایشنامه های شکسپیر مطرح شد. دانشمندان و منتقدان ادبی شروع به شناور کردن نام هایی مانند کریستوفر مارلو ، ادوارد دو ور و فرانسیس بیکن – افرادی با سابقه شناخته شده تر ، اعتبار ادبی یا الهام – به عنوان نویسندگان واقعی نمایشنامه ها کردند.
بیشتر اینها از جزئیات جزئی زندگی ویلیام شکسپیر و کمبود منابع اولیه معاصر ناشی می شد. سوابق رسمی از کلیسای مقدس ترینیتی و دولت استراتفورد وجود یک شکسپیر را ثبت می کنند ، اما هیچ یک از اینها بازیگر یا نمایشنامه نویس بودن وی را تأیید نمی کند.
بدگمانان همچنین این سوال را مطرح کردند که چگونه هر کس با چنین تحصیلات متوسطی می تواند با درک فکری و قدرت شاعرانه ای که در آثار شکسپیر به نمایش درآمده ، بنویسد؟ در طول قرن ها ، گروه های زیادی ظهور کرده اند که نویسندگی نمایشنامه های شکسپیر را زیر سوال می برند.
جدی ترین و شدیدترین شک و تردید در قرن نوزدهم آغاز شد ، زمانی که ستایش برای شکسپیر در بالاترین حد خود بود. مخالفان معتقد بودند که تنها شواهد مستدل مربوط به ویلیام شکسپیر از استراتفورد-آن-آون ، مردی را از ابتدای متوسط توصیف می کند که جوان ازدواج کرده و در املاک و مستغلات موفق شده است.
اعضای انجمن آکسفورد شکسپیر (تأسیس در سال 1957) استدلال هایی را مطرح کردند که ادوارد دو وری ، هفدهمین ارل آکسفورد ، اشراف و شاعر انگلیسی ، نویسنده واقعی اشعار و نمایشنامه های “ویلیام شکسپیر” است.
آکسفوردیان به دانش گسترده دو وره در مورد جامعه اشرافی ، تحصیلات وی و شباهت های ساختاری میان شعر وی و آنچه در آثار منتسب به ویلیام شکسپیر یافت می شود ، استناد می کنند. آنها ادعا می كنند كه شكسپیر برای نوشتن چنین نثرهای فصیح و خلق چنین شخصیتهای غنی ، نه تحصیلات و نه آموزش ادبی داشته است.
بیشتر بخوانید: تحلیل نمایشنامه باغ وحش شیشه ای
با این حال ، اکثریت قریب به اتفاق دانشمندان ویلیام شکسپیر ادعا می کنند که شکسپیر همه نمایشنامه های خود را نوشت. آنها اشاره می کنند که دیگر نمایشنامه نویسان آن زمان نیز دارای تاریخچه ای ترسیم شده و از پیشینه های متوسطی بودند.
آنها ادعا می كنند كه برنامه درسی جدید گرامر استراتفورد در لاتین و كلاسیك ها می تواند پایه خوبی برای نویسندگان ادبیات فراهم كند. طرفداران تألیف شکسپیر استدلال می کنند که فقدان شواهد در مورد زندگی شکسپیر به معنای عدم وجود زندگی وی نیست. آنها به شواهدی اشاره می کنند که نام وی را در صفحه عنوان شعرها و نمایشنامه های منتشر شده نشان می دهد.
نمونه هایی از نویسندگان و منتقدان آن زمان وجود دارد که شکسپیر را به عنوان نویسنده نمایشنامه هایی مانند دو جنتلمن ورونا ، کمدی خطاها و پادشاه جان تأیید می کنند.
سوابق سلطنتی سال 1601 نشان می دهد که شکسپیر به عنوان عضوی از شرکت تئاتر King’s Men و داماد اتاق توسط دربار پادشاه جیمز اول شناخته شده است ، جایی که این شرکت هفت نمایشنامه شکسپیر را اجرا می کند.
همچنین شواهد مستدل قوی در مورد روابط شخصی معاصران معاصر که با شکسپیر به عنوان بازیگر و نمایشنامه در تعامل بوده اند ، وجود دارد.
بیشتر بخوانید: تحلیل کتاب برادران کارامازوف
میراث ادبی
آنچه به نظر درست می رسد این است که ویلیام شکسپیر مردی قابل احترام از هنرهای نمایشی بود که در اواخر قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم در برخی نمایشنامه نوشت و بازی کرد. اما شهرت وی به عنوان یک نبوغ نمایشی تا قرن نوزدهم شناخته نشد.
با شروع دوره رمانتیک اوایل دهه 1800 و ادامه دوره ویکتوریا ، تحسین و احترام برای شکسپیر و کار او به اوج خود رسید. در قرن بیستم ، جنبش های جدید در زمینه دانش و عملکرد آثار وی را دوباره کشف و به تصویب رسانده اند.
امروزه نمایشنامه های وی بسیار محبوب هستند و به طور مداوم در نمایش هایی با زمینه های متنوع فرهنگی و سیاسی مورد مطالعه و تفسیر قرار می گیرند. نبوغ شخصیت ها و توطئه های ویلیام شکسپیر این است که آنها انسان های واقعی را در طیف وسیعی از احساسات و درگیری ها نشان می دهند که از ریشه آنها در انگلیس الیزابت فراتر می رود.
بیشتر بخوانید: تحلیل کتاب در انتظار گودو
پایان مقاله ویلیام شکسپیر
منبع سایت مداد
