نویسنده : نقد فیلم آلین | نقد فیلم aline
نقد فیلم آلین : «آلین» در خانواده‌ای بزرگ و شاد به دنیا می‌آید. او که از همان ابتدای کودکی با موسیقی و آواز بزرگ شده است، خیلی زود استعدادش در جمع خانواده کشف می‌شود و در سن ۱۲سالگی می‌تواند به عنوان یک خواننده‌ی حرفه‌ای کارش را آغاز کند. او با صدای‌اش خیلی زود مشهور می‌شود.
«سلین دیون» به عنوان یک خواننده‌ی مشهور پاپ که با موسیقی فیلم «تایتانیک» بار دیگر به اوج رسید، شناخته می‌شود. در سال ۲۰۱۰ مستندی از سلین ساخته شد که به گوشه‌هایی از زندگی او می‌پرداخت. در سال ۲۰۲۱ اما فیلمی با نام «آلین» با الهام از زندگی واقعی سلین به روایتی خیالی از زندگی یک خواننده‌ی با استعداد ذاتی می‌پردازد که در تمام مسیر زندگی‌اش به هر آنچه می‌خواهد، می‌رسد.
فیلم آلین قسمت‌های بسیاری از مسیر روایت‌اش را از زندگی سلین الهام گرفته است. نام شخصیت اصلی داستان آلین دیون است. او هم مانند سلین در یک خانواده‌ی پرجمعیت بزرگ می‌شود، سلین چهاردهمین فرزند خانواده است، و در ۱۲سالگی استعدادش کشف می‌شود. آلین مانند سلین عاشق مدیر برنامه‌های خود شده، با او ازدواج می‌کند و دارای سه فرزند هم می‌شود.
در فیلم آلین نام سلین یک‌بار به عنوان شوخی آورده می‌شود و در تمام مسیر خوانندگی آلین آلبوم‌های سلین و حتی حرکات او هنگام آواز خواندن تقلید می‌شود. در واقع یکی از اتفاقات قابل‌ذکر این فیلم را باید بازیگری «والری لمرسیر»، بازیگر نقش آلین که کارگردان و نویسنده‌ی این اثر هم است، دانست. او توانسته است به خوبی حرکات سلین را تقلید کند و مخاطب را بارها به یاد سلین و حرکات شیطنت‌آمیزی که معمولاً در کنسرت‌های خود انجام می‌دهد، بیندازد. حتی گریه‌ای که آلین در یکی از کنسرت‌های خود انجام می‌دهد، طعنه‌ای به اشک‌های مصنوعی سلین است که برای جذب مخاطب در دوره‌ای در کنسرت‌های‌اش انجام داده بود.
نقد فیلم آلین | نقد فیلم aline
در سوی دیگر بازی این بازیگر در نقش آلین کودک است که باید مورد بررسی قرار بگیرد. اینکه چرا باید چهره‌ی زنی ۵۸ساله بر روی چهره‌ی دختری ۱۲ساله قرار بگیرد؟ گاهی یک اشتباه کافی است تا یک فیلم را به مرز نابودی بکشاند. در این فیلم چهره‌ی والری میانسال به طرز بسیار عجیب و غریبی بر روی صورت یک کودک قرار گرفته است و باعث شده است تصاویر نیمه‌ی اول فیلم به گونه‌ای عجیب و کاملاً غیرواقعی دیده شوند.
این تصاویر حتی باعث شده‌اند چهره‌ی کوچک شده‌ی والری در کودکی در هنگام جوانی و میانسالی هم از ذهن نرود و مخاطب نتواند به خوبی با این شخصیت ارتباط برقرار کند. اگر والری به جای تصویر خودش به یک کودک اجازه داده بود نقش کودکی آلین را بازی کند شرایط و مسیر فیلم بسیار بهتر می‌شد.
مسیر داستان فیلم آلین روشن و حتی بیش از اندازه روشن است که از مرزهای واقعیت فاصله‌ی زیادی دارد، اما شهامت پا گذاشتن در دنیای خیالی و فانتزی را هم ندارد. به همین دلیل تنها می‌توان آن را به عنوان یک فیلم سرگرم‌کننده که مخاطب را برای زمانی طولانی از فضای زندگی عادی دور کند، دید.
یکی دیگر از دلایلی که دیدن فیلم آلین را سخت می‌کند زمان طولانی صدوبیست‌وپنج دقیقه‌ای آن است که بنا به روایت نه چندان خاص‌اش می‌تواند موجب ملال و خستگی شود. آلین در زمان‌های زیادی حتی آواز هم نمی‌خواند و فقط با عوض کردن لباس‌های خود مخاطب علاقه‌مند به مد را می‌تواند به وجد آورد. اما از انصاف نباید گذشت که صدایی که بر روی آلین قرار گرفته شده، صدای خوبی است و می‌تواند نسل جدید علاقه‌مند به موسیقی پاپ را متوجه خود کند.
پایان مقاله نقد فیلم آلین | نقد فیلم aline
بیشتر بخوانید:
فیلم ژنرال | معرفی سبک موسیقی بوسا نووا | نقد فیلم مخمل آبی | معرفی دستگاه‌ها و ردیف های موسیقی ایرانی | آلفرد هیچکاک | نقد فیلم My Neighbor Totoro – فیلم همسایه من توتورو | نقد و بررسی بازی Beat Saber | فیلم دزد دوچرخه | مکتب نئو اکسپرسیونیسم: تاریخ ، ویژگی ها و آثار هنری | فیلم اگه میتونی منو بگیر |
