نویسنده : نقد فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر : به ندرت پیش می آید که فیلمی با چنین قدرتی در ماه ژانویه در سینماهای ایالات متحده اکران شود. البته ، وقتی صحبت از فیلم های خارجی زبان می شود ، “قوانین” معمول اعمال نمی شود و آخرین پیشنهاد هیروکازو کوردا پس از اجرای موفق جشنواره فیلم 2013 به خانه های هنری رسیده است.
با مقاله نقد فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر با سایت بامدادی ها همراه باشید.
این یک فیلم متحرک قدرتمند و فراموش نشدنی است و در حالی که مطالب موجود در اینجا ممکن است بیشتر از تماشاگران فیلم بدون فرزندان ، والدین را تحت تأثیر قرار دهد ، سوالات مطرح شده از طرف فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر جهانی است و شیوه ای که Kore-eda به آنها می پردازد برای درام برتر.
نقد فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر
این فرض برای کسانی که اخبار را دنبال می کنند آشنا خواهد بود زیرا اگرچه نادر است ، اما این گونه موارد به عنوان اتفاق ثبت شده است. داستان دو خانواده است. ریوتا و میدوری نونومیا (ماساهارو فوکویاما و ماچیکو اونو) وجود دارد ، یک زوج جوان ژاپنی که پسر شش ساله خود ، کیتا را به عنوان ارزش می شناسند ، زیرا میدوری دیگر نمی تواند بچه داشته باشد.
و آنجا یودی و یوکاری سایکی (ریری فورانکی و یوکو ماکی) هستند که پسر شش ساله اش ریوسئی یکی از سه خواهر و برادر است. بعد از برقراری پویایی خانه در نونومیا ، کره ادا پیچشی را معرفی می کند که روایت را پیش می برد: تماس از بیمارستان توضیح می دهد که پسران ، کیتا و ریوسئی ، هنگام تولد تغییر وضعیت دادند. خانواده ها ملاقات می کنند و با فرزندان بیولوژیکی خود آشنا می شوند. اما این به س bigال بزرگ پاسخ نمی دهد: بعد چه؟
در یک جامعه مردسالار مانند ژاپن ، نمی توان اهمیت پسر را مبالغه کرد و برای ریوتا ، مفهوم تربیت فرزند “واقعی” او توسط خانواده ای دیگر از آستانه آنچه قابل قبول است پایین می آید ، به ویژه با توجه به این که کیتا به اندازه کافی “مانند” نیست “او – چیزی که بیش از چند نفر به آن اشاره کرده اند. ریوتا در رویکرد خود نسبت به اوضاع تا حدودی سرد و حساب شده نشان داده می شود ، اما کوردا انسانیت او را نمی دزدد. ریوتا از کیتا مراقبت می کند – احتمالاً بیشتر از آنچه او ابتدا تصور می کرد.
راه حل او این است که خانواده ها پسران را عوض می کنند و تمام ارتباطات خود را با یکدیگر قطع می کنند. او در ابتدا سخت خواهد بود ، اما او با گذشت زمان همه را وفق می دهد. هیچ کس به جز رایوتا فکر نمی کند که این ایده خوبی است. این ایده که کیتا را رها کرده و دیگر هرگز او را نبیند ، قلب میدوری را تکان می دهد.
شاید او پسر را به دنیا نیاورده اما او را دوست داشته و او را بزرگ کرده است. سایکی ها نیز مقاوم هستند. در نهایت ، آنها باور ندارند که آنطور که مهندس طرح تصور می کند کار خواهد کرد. با این وجود ، پس از بحث ، مشاجره و مذاکره ، همه با طرح ریوتا موافقت می کنند.
هیچ کس از بچه ها نمی پرسد که آنها درباره این وضعیت چه فکر می کنند. این یک شکست از فیلمنامه Kore-eda نیست بلکه یک تصویر واقع بینانه از آنچه در این شرایط رخ می دهد هنگامی که خواسته های یک کودک شش ساله در نظر گرفته نمی شود. هرچند وضعیت برای ریوتا ، میدوری ، یودای و یوکاری دردناک باشد ، اما آنها در بزرگسالی به این مسئله نزدیک می شوند و می توانند شرایط را به همین دلیل منطقی کنند.
با این حال ، کیتا و ریوسئی قربانی می شوند – نه تنها از زندگی راحت جدا می شوند و مجبور می شوند با غریبه ها زندگی کنند ، بلکه اجازه ندارند با زن و مردی که قبلاً “پدر” و “مادر” می نامیدند ارتباط برقرار کنند.
در چنین شرایطی راه حل کاملی وجود ندارد – چیزی که کوردا بر آن تأکید می کند. در واقع ، ممکن است حتی یک مورد خوب وجود نداشته باشد. اکثر ما احتمالاً متفاوت از ریوتا با این شرایط برخورد می کنیم ، اما درک طرز فکر او کار سختی نیست. Kore-eda هرگز درباره شخصیت ها یا اقدامات آنها قضاوت نمی کند.
نقد فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر
او آنها را مستند می کند و این کار را با همدلی زیادی انجام می دهد. تعداد کمی از فیلم ها باعث درآمدن اشک من می شوند. این یک استثنا است با این حال ، این یک مصداق محض تراژدی نیست ، زیرا هرچقدر که روایت گاه تلخ باشد ، به جایی می رسد که انسانیت مدیران اجازه دارد در آن بتابد.
Kore-eda یک فیلمساز استثنایی است. رزومه او به خودی خود صحبت می کند. فیلم هایی مانند Maborosi و After Life تجربیاتی رویایی و غنی از نشانه های بصری هستند. Air Doll افسانه ای در مورد یک اسباب بازی جنسی است که زنده می شود – این فرض ممکن است سوء استفاده کننده به نظر برسد اما فیلمنامه س questionsالات واضحی در مورد معنای وجود می پرسد.
Still Walking یک درام با ارزش و کم کار است. با این حال ، کوره ادا به همان اندازه که برخی از تلاشهای قبلی وی مثر بوده است ، به اوج خود می رسد مانند فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر . همه چیز در مورد فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر – لحن ، قدم زدن ، بازیگری ، تدوین ، نمایش دراماتیک – تقریباً بی نقص است.
نقد فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر
بسیاری از فیلم ها ، حتی بهترین آنها ، روزها یا هفته ها با من می مانند. من اولین بار فیلم پسر کو ندارد نشان از پدر را تقریباً سه ماه پیش دیدم و برداشت های من کاملاً واضح است. این فیلمسازی در بالاترین سطح است و ارزش جستجو را دارد.
منبع نقد فیلم
بیشتر بخوانید:
تحلیل نقاشی اتاق خواب | نقاشی دختری با لباس خواب | سریال راه آهن زیرزمینی | انیمیشن آینبو | یک انیمیشن جذاب و دیدنی | فیلم یانکی دودل دندی | فیلم داستانی از عشق و آرزو | فیلم تراژدی مکبث | ۱۰ نکته مفید برای سرمایه گذاری در بورس
