بیوگرافی و خدمات مادر ترزا | از خانواده‌ای ثروتمند در کنار فقرا

مادر ترزا بنیانگذار نشان مبلغان خیریه ، جماعتی از زنان کاتولیک رومی بود که به کمک فقرا اختصاص یافته بود. او که یکی از بزرگترین انسان دوست های قرن بیستم محسوب می شد ، در سال 2016 به عنوان سنت ترزا کلکته مقدس شد.

مادر ترزا کیست؟
راهبه و مبلغ مادر ترزا ، که در کلیسای کاتولیک به سنت ترزا کلکته معروف است ، زندگی خود را وقف مراقبت از بیماران و فقرا کرد. مادر ترزا متولد مقدونیه از پدر و مادری آلبانیایی تبار است و 17 سال در هند تدریس کرده است ، مادرش در سال 1946 “در حین تماس” با او تماس گرفت. مراکز نابینایان ، سالمندان و معلولین ؛ و مستعمره جذامیان.

در سال 1979 ، مادر ترزا جایزه صلح نوبل را به دلیل فعالیت های بشردوستانه خود دریافت کرد. او در سپتامبر 1997 درگذشت و در اکتبر 2003 مورد برکت قرار گرفت. در دسامبر 2015 ، پاپ فرانسیس دومین معجزه منسوب به مادر ترزا را تشخیص داد و راه را برای مقدس سازی او در 4 سپتامبر 2016 باز کرد.

خانواده و زندگی جوان مادر ترزا
مادر ترزا در 26 آگوست 1910 در اسکوپیه ، پایتخت فعلی جمهوری مقدونیه متولد شد. روز بعد ، او با نام Agnes Gonxha Bojaxhiu تعمید یافت.

والدین مادر ترزا ، نیکولا و درانافیل بوجاشیو ، از تبار آلبانیایی بودند. پدرش کارآفرینی بود که به عنوان پیمانکار ساخت و ساز و تاجر دارو و کالاهای دیگر کار می کرد. بوجاکیوس ها خانواده ای کاتولیک بودند و نیکولا در کلیسای محلی و همچنین در سیاست شهر به عنوان یکی از طرفداران جدی استقلال آلبانی مشارکت داشت.

در سال 1919 ، هنگامی که مادر ترزا – آن زمان اگنس – تنها هشت ساله بود ، پدرش ناگهان مریض شد و درگذشت. در حالی که علت مرگ او ناشناخته است ، بسیاری حدس می زنند که دشمنان سیاسی او را مسموم کرده اند.

پس از مرگ پدر ، اگنس به طور فوق العاده ای به مادرش نزدیک شد ، زنی مومن و دلسوز که در دخترش تعهد عمیقی به امور خیریه القا کرد. اگرچه به هیچ وجه ثروتمند نیست ، درانا بوجاچیو دعوت علنی خود را از بینوایان شهر برای صرف غذا با خانواده اش ارسال کرد. او به دخترش توصیه کرد: “فرزندم ، هرگز یک لقمه را نخور مگر اینکه آن را با دیگران تقسیم کنی.” وقتی اگنس پرسید افرادی که با آنها غذا می خورند چه کسانی هستند ، مادرش یکنواخت پاسخ داد: “برخی از آنها روابط ما هستند ، اما همه آنها مردم ما هستند.”

آموزش و پرورش و راهبه
اگنس در یک مدرسه ابتدایی که توسط صومعه اداره می شد و سپس در یک دبیرستان دولتی تحصیل کرد. به عنوان یک دختر ، او در گروه کر محلی Sacred Heart آواز می خواند و اغلب از او خواسته می شد که تکنوازی بخواند. این جماعت سالیانه به زیارت کلیسای مدونا سیاه در لتنیس می رفت و در 12 سالگی در یکی از این سفرها بود که او برای اولین بار دعوت به زندگی مذهبی را احساس کرد.

شش سال بعد ، در سال 1928 ، اگنس بوجاشیو ، 18 ساله ، تصمیم گرفت راهبه شود و عازم ایرلند شد تا به خواهران لورتو در دوبلین بپیوندد. در آنجا بود که او نام خواهر مری ترزا را به نام سنت ترز از لیسیو گذاشت.

یک سال بعد ، خواهر مری ترزا برای دوره مبتدی به دارجیلینگ ، هند سفر کرد. در ماه مه 1931 ، او اولین حرفه نذر خود را انجام داد. پس از آن ، او به کلکته فرستاده شد ، جایی که او برای تدریس در دبیرستان دخترانه سنت ماری ، مکتبی که توسط خواهران لورتو اداره می شد و به آموزش دختران از فقیرترین خانواده های بنگالی شهر اختصاص داده شد ، مامور شد.

خواهر ترزا هنگام تدریس جغرافیا و تاریخ ، یاد گرفت که به دو زبان بنگالی و هندی به طور روان صحبت کند و خود را وقف رفع فقر دختران از طریق آموزش کرد.

در 24 مه 1937 ، او آخرین نذر خود را به زندگی فقر ، عفاف و اطاعت رساند. طبق معمول راهبه های لورتو ، وی پس از نذر نهایی خود عنوان “مادر” را به خود گرفت و بدین ترتیب به مادر ترزا معروف شد. مادر ترزا به تدریس در سنت مری ادامه داد و در سال 1944 مدیر مدرسه شد.

او با مهربانی ، سخاوت و تعهد بی وقفه به تحصیل دانش آموزانش ، سعی کرد آنها را به سوی زندگی فداکارانه به مسیح سوق دهد. او در دعا می نویسد: “به من قدرت بده تا همیشه نور زندگی آنها باشم ، تا بتوانم آنها را سرانجام به سوی تو ببرم.”

“تماس در تماس”
در 10 سپتامبر 1946 ، مادر ترزا دومین تماس را تجربه کرد ، “تماس در تماس” که زندگی او را برای همیشه تغییر خواهد داد. او در حال سوار شدن به قطار از کلکته به کوهپایه های هیمالیا برای عقب نشینی بود که گفت مسیح با او صحبت کرد و به او گفت که از تدریس برای کار در محله های فقیرنشین کلکته دست بردارد و به فقیرترین و بیمارترین مردم شهر کمک کند.

از آنجا که مادر ترزا نذر اطاعت کرده بود ، نمی توانست بدون اجازه رسمی صومعه خود را ترک کند. پس از نزدیک به یک سال و نیم لابی ، در ژانویه 1948 او سرانجام تأیید کرد که این فراخوان جدید را دنبال کند. در ماه اوت ، ساری آبی و سفید را که تا آخر عمر در ملاء عام می پوشید ، پوشید ، صومعه لورتو را ترک کرد و به شهر رفت. پس از شش ماه آموزش پزشکی اولیه ، او برای اولین بار به محله های فقیرنشین کلکته سفر کرد و هیچ هدف خاصی جز کمک به “ناخواسته ها ، بی محبت ها ، بی مراقبت ها” نداشت.

مبلغان خیریه
مادر ترزا به سرعت دعوت خود را به اقدامات مشخصی برای کمک به فقرای شهر تبدیل کرد. او یک مدرسه در فضای باز راه اندازی کرد و خانه ای برای افراد بی بضاعت در حال مرگ در ساختمان فرسوده ای ایجاد کرد که دولت شهر را متقاعد کرد تا به هدف خود کمک کند. در اکتبر 1950 ، او برای یک جماعت جدید ، مبلغان خیریه ، که فقط با تعداد انگشت شماری از اعضاء – اکثر آنها معلمان سابق یا دانش آموزان مدرسه سنت مری ، تأسیس کردند ، به رسمیت شناخته شد.

همانطور که صفوف جماعت او افزایش یافت و کمک های مالی از سراسر هند و سراسر جهان سرازیر شد ، دامنه فعالیت های خیریه مادر ترزا به طور تصاعدی گسترش یافت. در طول سالهای 1950 و 1960 ، او مستعمره جذامیان ، یتیم خانه ، خانه سالمندان ، کلینیک خانواده و مجموعه ای از کلینیک های بهداشتی سیار را تأسیس کرد.

در سال 1971 ، مادر ترزا برای افتتاح اولین خانه خیریه خود در نیویورک سفر کرد و در تابستان 1982 ، او به طور مخفیانه به بیروت ، لبنان رفت و در آنجا از مسیحیان بیروت شرقی و مسلمان بیروت برای کمک به کودکان عبور کرد. از هر دو ایمان در سال 1985 ، مادر ترزا به نیویورک بازگشت و در چهلمین سالگرد مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد. در آنجا ، او همچنین هدیه عشق را باز کرد ، خانه ای برای مراقبت از افراد مبتلا به HIV/AIDS.

جوایز و قدردانی مادر ترزا
در فوریه 1965 ، پاپ پل ششم فرمان ستایش را به مبلغان خیریه اعطا کرد ، که باعث شد مادر ترزا شروع به گسترش بین المللی کند. در زمان مرگ وی در سال 1997 ، مبلغین مبلغ خیریه بیش از 4000 – علاوه بر هزاران داوطلب غیرعادی – دارای 610 بنیاد در 123 کشور جهان بودند.

فرمان ستایش تازه آغاز کار بود ، زیرا مادر ترزا به خاطر خیریه خستگی ناپذیر و م honثر خود افتخارات مختلفی را دریافت کرد. او جواهر هند ، بالاترین افتخار به غیرنظامیان هندی ، و همچنین مدال طلای کمیته صلح اتحاد جماهیر شوروی در حال حاضر منقرض شد. در سال 1979 ، مادر ترزا جایزه صلح نوبل را به دلیل قدردانی از کارش “در کمک به بشریت رنج دیده” دریافت کرد.

انتقاد از مادر ترزا
علیرغم این ستایش گسترده ، زندگی و کار مادر ترزا بدون جنجال های آن سپری نشده است. به ویژه ، او به دلیل تایید صوتی برخی از آموزه های بحث برانگیز کلیسای کاتولیک ، مانند مخالفت با جلوگیری از بارداری و سقط جنین ، انتقاداتی را برانگیخت. مادر ترزا در سخنرانی خود در سال 1979 در نوبل گفت: “من احساس می کنم بزرگترین تخریب کننده صلح امروز سقط جنین است.”

در سال 1995 ، او به طور علنی از “نه” در همه پرسی ایرلند برای پایان ممنوعیت قانون اساسی این کشور برای طلاق و ازدواج مجدد حمایت کرد. شدیدترین انتقاد از مادر ترزا را می توان در کتاب کریستوفر هیتچنز با عنوان The Missionary Position: Mother Teresa in Theory and Practice مشاهده کرد که در آن هیتچنز استدلال می کرد که مادر ترزا فقر را برای اهداف خود جلال می دهد و توجیهی برای حفظ نهادها و باورها ارائه می دهد. که فقر گسترده را تداوم بخشید

زمان و چگونگی مرگ مادر ترزا
مادر ترزا پس از چندین سال وخامت سلامتی ، از جمله مشکلات قلبی ، ریوی و کلیوی ، در 5 سپتامبر 1997 در سن 87 سالگی درگذشت.

نامه های مادر ترزا
در سال 2003 ، انتشار نامه های خصوصی مادر ترزا با آشکار ساختن بحران ایمانی که وی در بیشتر 50 سال اخیر زندگی خود متحمل شده بود ، باعث ارزیابی مجدد عمده زندگی وی شد.

او در نامه ای ناامید کننده به یکی از محرمانه خود نوشت: “ایمان من کجاست – حتی در اعماق آن چیزی نیست ، اما پوچی و تاریکی – خدای من – این درد ناشناخته چقدر دردناک است – من ایمانی ندارم – جرات نمی کنم بگویم کلمات و افکاری که در قلب من جمع شده اند و مرا به رنجی بی حد و اندازه رنج می دهند. ” در حالی که چنین افشاگری هایی با توجه به تصویر عمومی او شوکه کننده است ، اما باعث شده است که مادر ترزا برای همه کسانی که در اعتقادات خود دچار شک و تردید هستند ، به شخصیتی نسبتا و انسانی تبدیل شود.

معجزات و مقدس سازی مادر ترزا

در سال 2002 ، واتیکان معجزه ای را در رابطه با یک زن هندی به نام مونیکا بسرا تشخیص داد ، که می گفت با یک شفاعت از مادر ترزا در یک سالگی مرگش در سال 1998 از تومور شکمی شفا یافته است. “ترزا مقدس کلکته” در 19 اکتبر 2003 ، توسط پاپ جان پل دوم.

در 17 دسامبر 2015 ، پاپ فرانسیس فرمانی را صادر کرد که معجزه دوم منسوب به مادر ترزا را به رسمیت شناخت و راه را برای مقدس شدن او به عنوان قدیس کلیسای کاتولیک روم باز کرد. معجزه دوم شامل بهبود مارسیلیو آندرینو ، مرد برزیلی بود که با عفونت ویروسی مغزی تشخیص داده شد و به کما رفت. همسر ، خانواده و دوستان او برای مادر ترزا دعا کردند و هنگامی که این مرد برای عمل جراحی به اتاق عمل آورده شد ، بدون درد بیدار شد و علائم وی برطرف شد.

مادر ترزا در 4 سپتامبر 2016 ، یک روز قبل از نوزدهمین سالگرد مرگش ، به عنوان مقدس مقدس شناخته شد. پاپ فرانسیس مراسم مذهبی مقدس را که در میدان سنت پیتر در شهر واتیکان برگزار شد ، رهبری کرد. ده ها هزار نفر از کاتولیک ها و حجاج از سراسر جهان در مراسم مقدس سازی حضور یافتند تا از زنی که در طول زندگی خود به دلیل فعالیت خیریه با فقرا “قدیس ناودان” نامیده می شد ، تجلیل کنند.

“پس از مشورت مناسب و دعای مکرر برای کمک الهی و با مشورت بسیاری از برادران اسقف خود ، ما ترزا مبارک کلکته را مقدس اعلام و تعریف می کنیم و او را در میان مقدسین ثبت نام می کنیم و تصمیم می گیریم که او باید باشد. پاپ فرانسیس به زبان لاتین گفت: “این توسط کل کلیسا مورد احترام است.”

پاپ در مورد خدمات مادر ترزا در مراسم سخنرانی صحبت کرد. وی گفت: “مادر ترزا ، در همه جنبه های زندگی خود ، بخشنده سخاوتمند رحمت الهی بود و با استقبال و دفاع از زندگی انسانی خود ، برای افراد متولد نشده و رها شده و دور انداخته شده ، خود را در اختیار همه قرار داد.”

کسانی که خرج شده اند ، کنار جاده کنار گذاشته شده و در آنها عزت خدادادی خود را دیده اند. او صدای خود را پیش از قدرتهای این جهان به گوش مردم رساند ، تا شاید آنها گناه خود را به خاطر جنایت فقری که ایجاد کرده اند تشخیص دهند. “

او همچنین به م faithfulمنان گفت که از او الگو بگیرند و شفقت ورزند. وی گفت: “رحمت نمکی بود که به کار او طعم بخشید ، این نوری بود که در تاریکی بسیاری از کسانی که دیگر به خاطر فقر و رنج خود اشکی برای ریختن نداشتند ، تابید.” “او الگوی تقدس شما باشد.”

میراث
مادر ترزا از زمان مرگش همچنان در کانون توجه مردم قرار دارد. مادر ترزا به دلیل تعهد بی دریغ خود برای کمک به نیازمندان ، یکی از بزرگترین انسان دوست های قرن بیستم است. او همدلی عمیق و تعهد مشتاقانه به هدف خود را با مهارتهای سازمانی و مدیریتی باورنکردنی ترکیب کرد که به او امکان داد تا یک سازمان بین المللی مبلغ و گسترده برای کمک به شهروندان فقیر در سراسر جهان ایجاد کند.

علیرغم وسعت عظیم فعالیتهای خیریه و میلیونها زندگی که وی لمس کرد ، اما در روز مرگ ، او فروتنانه ترین تصور را از دستاوردهای خود داشت. مادر ترزا در خلاصه ای از زندگی خود به روشی که خود را بیهوده توصیف می کند ، گفت: “از نظر خون ، من آلبانیایی هستم. از نظر تابعیت ، یک هندی هستم. از نظر ایمان ، من یک راهبه کاتولیک هستم. از نظر دعوت ، من متعلق به جهان هستم. از نظر قلب ، من کاملاً متعلق به قلب عیسی هستم. “

منبع با دوربین

بیشتر بخوانید:

نقد فیلم داستان زمستان | وکتور آرت چیست | وکتور چیست و چه کاربردی دارد؟ | تحلیل نقاشی گلهای زنبق | مراحل نوشتن داستان | چگونه می توان ایده ها را به داستان نویسی کرد | آموزش تصویری ساخت شومینه در فضای باز | پرفروش ترین کتاب های روانشناسی | تحلیل نقاشی مرد ویترویوسی | انواع مبلمان اداری | مینی سریال The White Lotus | مینی سریال نیلوفر سفید | موسیقی فلامنکو | سبک های فلامنکو | اصطلاحات گیتار فلامنکو