صفحه اصلی > سینما و بازیگران و کارگردان ها : راهنمای فیلم وسترن اسپاگتی : 5 فیلم ساز وسترن اسپاگتی
ads

راهنمای فیلم وسترن اسپاگتی : 5 فیلم ساز وسترن اسپاگتی

وسترن اسپاگتی

با ویژگی ها و فیلمسازان معروف ژانر فیلم وسترن اسپاگتی آشنا شوید که در ایتالیا شروع شد و در دهه 1960 و اوایل 1970 محبوبیت یافت.

وسترن اسپاگتی چیست؟

وسترن اسپاگتی ، که وسترن ایتالیایی یا وسترن all’italiana نیز نامیده می شود ، زیرگونه ای از فیلم های وسترن است. اصطلاح “وسترن اسپاگتی” توسط آلفونسو سانچز روزنامه نگار اسپانیایی برای توصیف فیلم های کم هزینه ای که در دهه 1960 و اوایل 1970 در ایتالیا ساخته می شود ، ابداع شد.

کارگردانان ، نویسندگان و تهیه کنندگان ایتالیایی فیلم های وسترن اسپاگتی را در سراسر اروپا فیلمبرداری کردند و در کشورهایی مانند ایتالیا و اسپانیا فیلمبرداری کردند. این فیلم های اروپایی به طور معمول بازیگران آمریکایی را در نقش های اصلی قرار می دهند – مهمترین آنها کلینت ایستوود ، لی ون کلیف و الی والاچ هستند. این موفقیت های گیشه مسیر فیلم های ژانری در هالیوود را تغییر داد و فیلمسازان معاصر مانند کوئنتین تارانتینو را تحت تأثیر قرار داد.

وسترن اسپاگتی

4 ویژگی های وسترن اسپاگتی

وسترن اسپاگتی سبک جدیدی از فیلمسازی را ایجاد کرد که امروزه هنوز بر فیلم ها تأثیر می گذارد.

ضدقهرمانان: وسترن های اسپاگتی دارای شخصیت های اصلی مبهم از جمله شکارچیان فضل و تفنگچی هستند که به دنبال انتقام هستند. در وسترن های زاپاتا ، نوعی وسترن اسپاگتی ، راهزنان مکزیکی با قاتلان آمریکایی همکاری می کنند تا علیه دولت های فاسد قیام کنند.

عکس های کلوزآپ: وسترن های اسپاگتی از نمای نزدیک مجزا برای بیان تنش و احساسات استفاده می کردند و اغلب از زوم چشمگیر برای دستیابی به جلوه نزدیک استفاده می کردند.

نمره گذاری: آهنگساز انیو موریکونه سبک جدیدی از موسیقی غربی را با سوت و گیتارهای الکتریکی ایجاد کرد که در دهه های آینده به استاندارد در موسیقی غربی تبدیل شد.

افتتاحیه آغازین: فیلمسازان ایتالیایی از طراحی گرافیکی رنگارنگ برای خلق سکانس های اعتباری افتتاحیه نمادین برای فیلم های غربی خود استفاده کردند.

3 تفاوت وسترن با وسترن اسپاگتی

وسترن های اسپاگتی و وسترن های سنتی آمریکا دارای محیطی مشابه هستند ، اما از نظر شیوه ای در چندین جهت با یکدیگر تفاوت دارند.

خشونت: وسترن های اسپاگتی شامل نبرد خونین با اسلحه و استفاده از گور به گونه ای است که وسترن های هالیوود طبق کد تولید فیلم متحرک (که به کد هایس نیز معروف است) که از سال 1934 تا 1968 ادامه داشت ، قادر به انجام آن نبودند.

نقد فیلم اخبار جهان
بیشتر بخوانید

اخلاق مبهم: در هالیوود ، وسترن های کلاسیک ، قهرمانان و اشرار مشخص را به تصویر کشیدند. در مقابل ، وسترن های اسپاگتی خطوط خیر و شر را با ضد قهرمانان خشن و شروران دلسوز محو کردند.

مضامین بدبینانه: در حالی که سینمای قبلی آمریکا غرب وحشی را ایده آل می کرد ، وسترن اسپاگتی رویکرد واقع بینانه تری را در پیش گرفت. فیلمسازان ایتالیایی که اغلب تحت تأثیر جهان بینی سیاسی چپ بودند ، داستانهای خود را بر فساد سیستماتیک در غرب قدیم متمرکز کردند.

کلینت ایستوود

5 فیلمساز برجسته اسپاگتی وسترن

برای آشنایی بیشتر با ژانر وسترن اسپاگتی ، به بررسی آثار این فیلمسازان ایتالیایی بپردازید.

سرجیو لئونه (1929–1989): سرجیو لئون یکی از تأثیرگذارترین کارگردانان غربی اسپاگتی آن دوران بود. سه گانه دلارهای او ، که به مرد سه گانه بدون نام نیز معروف است ، شامل سه فیلم نمادین با بازی کلینت ایستوود است: یک مشت دلار (1964) ، برای چند دلار بیشتر (1965) ، و خوب ، بد و زشت (1966) ) یکی دیگر از فیلم های لئون که سینمای آمریکا را تحت تأثیر قرار داد ، روزی روزگاری در غرب (1968) بود.

سرجیو کوربوچی (1927-1990): سرجیو کوربوچی جنگو (1966) ، بازسازی فیلم یوجیمبو آکیرا کوروساوا (1961) را درباره سربازی (با بازی فرانکو نرو) در حال انتقام نوشت و کارگردانی کرد. کوربوچی همچنین سکوت بزرگ (1968) و ناواهو جو (1966) را کارگردانی کرد که الهام بخش خط داستانی فیلم جنگو بدون زنجیر کوئنتین تارانتینو (2012) بود.

جولیو پترونی (1917–2010): بیشتر به خاطر وسترن های احساسی و خشن خود مانند Death Rides a Horse (1967) و Tepepa (1968) ، سبک پترونی بر جنبه های تاریک طبیعت انسان تمرکز داشت.

انزو باربونی (1922–2002): انزو باربونی با ترکیب عناصر کمدی تصویری منحصر به فرد از ژانر وسترن اسپاگتی را ایجاد کرد. دو فیلم او ، آنها مرا تثلیث می نامند (1970) و تثلیث هنوز نام من است (1971) ، ترنس هیل را در نقش یک تفنگدار تنبل با هوش سریع بازی کرد.

وسترن اسپاگتی

تونینو والری (1934–2016): تونینو والری طیف وسیعی از وسترن های اسپاگتی را کارگردانی کرد ، از جمله خشونت آمیز روز خشم (1967) ، با بازی لی ون کلیف ، و کمدی من نام هیچکس نیست (1973).

نقد و بررسی فیلم سقوط شان سختر است | The Harder They Fall
بیشتر بخوانید

با دوربین

بیشتر بخوانید:

۱۰ کلید میانبر ایلاستریتور | بهترین فیلم های جان تراولتا | طراحی دکوراسیون صنعتی : ۷ ویژگی سبک صنعتی | مکتب رئالیسم جادویی | میکل آنژ | نقد و برسی بازی The Last Of Us Part II | سریال چرنوبیل | نقد فیلم دایره جعفر پناهی | ۲۰ راه کسب درامد از سایتهای تبلیغاتی

نویسنده و منتقد سینما شاعر و رمان نویس حدود 15 سال تجربه نوشتن داستان کوتاه , کارگردانی و دستیار کارگردانی. و مدیر مجموعه بامدادی ها.

دیدگاهتان را بنویسید

1 × 4 =