نویسنده : نقد مستند صفر تا سکو : رویاهای ورزشی جهانی هستند: آنها از مرزها ، سن ها و طبقات اجتماعی فراتر می روند – و با این وجود برخی اوقات تعصبات و تعصبات در مورد کسانی که کشورها می خواهند آنها را در مسابقات بین المللی نمایند وجود دارد.
در ایالات متحده ، این تنش در تضاد بین لباسهای “تهاجمی WASPy” المپیک طراحی شده توسط رالف لورن و اتهامات علیه تیم ایالات متحده به نژادپرستی سیستمی ، مانند رد صلاحیت اخیر دونده Sha’Carri Richardson به دلیل خوردن ماری جوانا در یک کشور است.
جایی که دارو قانونی است را بیان کنید. و در ایران ، همانطور که در مستند فاش کننده و صمیمی ” مستند صفر تا سکو ” ضبط شده است ، این تنش بین حیائی است که جمهوری اسلامی از زنان می طلبد و شدت و قاطعیت لازم برای رقابت در سطح نخبگان است.
نقد مستند صفر تا سکو
” مستند صفر تا سکو ” کارگردان سحر مصیبی سه خواهر ایرانی را در حالی که برای تبدیل شدن به قهرمانان ووشو تمرین می کنند دنبال می کند. این هنرهای رزمی در ایران رواج دارد و ورزشکاران ایرانی در مسابقات جهانی ووشو در سالهای اخیر مدال طلا کسب کرده اند (و چند ورزشکار پس از آزمایش مثبت استروئیدها ممنوعیت دریافت کرده اند ، موضوعی که “بستر های نرم افزاری” پوشش نمی دهد).
” مستند صفر تا سکو ” به جای تمرکز ویژه روی اقدامات فدراسیون بین المللی ووشو ، تصویری دقیق تر از خواهران سیزده ساله شهرنابو ، سهیلا و الهه منصوریان است که اهل شهر سمیرم ایران هستند. آنها همه رقیب رده های بالا در ساندا هستند ، یک ورزش جنگی کاملاً تماسی که ترکیبی از عناصر بوکس ، کشتی ، کاراته و تکواندو است.
این خواهران که غالباً با یکدیگر اختلاف می کنند و یکدیگر را آزار می دهند ، همگی تحت تأثیر جاه طلبی های رقابتی قرار دارند ، اما شخصیت های متفاوتی دارند. شهرنابو کنایه و صریح ، جسوری است که دوست دارد موتور سوار شود و اسب سوار شود – و تنها خواهری است که ازدواج کرده است. سهیلا ساکت تر و محکم تر است و با نداشتن همان موفقیت های بی نظیر شهرنابو و الهه ، کمی ترسناک است.
و الهه یک تراشه بر روی شانه خود دارد ، و ناامیدی از فرصت های محدودی که در ایران برای زنان ورزشکار در دسترس است. او می گوید: “ووشو در ایران شناخته شده نیست و من هم نیستم” و تلخی او قابل لمس است. هنگامی که ” مستند صفر تا سکو ” در ماه های قبل از مسابقات جهانی ووشو 2015 آغاز می شود ، همه خواهران در وزن های جداگانه خود مدال طلا کسب کرده اند یا عناوین جهانی را در اختیار دارند – و آنها همچنین با ناامیدی های اقتصادی و اجتماعی روزمره زندگی در شرایط سخت تحریم شده دست و پنجه نرم می کنند.
ایران در سمیرم ، زنان شناخته شده هستند. آنها تقریباً با احترام شناخته می شوند و مورد احترام قرار می گیرند: کارگران ساختمانی ، صاحبان فروشگاه ها و زنانی که چادرهای سیاه بلندی دارند و پیاده رو را با خواهرانشان با لباس های سفید ، آبی و قرمز از تیم ایرانی به اشتراک می گذارند.
هر چند در مقیاس بزرگتر ، خواهران ، همکاران ووشو کارشان و مربیانشان می گویند که آنها دستمزد کمتری دارند و از آنها کم می گیرند. تلویزیون دولتی مسابقات آنها را نشان نمی دهد و به اندازه مردان ورزشکار مورد توجه قرار نمی گیرد.
حقوق سالانه آنها برای عضویت در یک تیم رقابتی معمولاً فقط 700 دلار آمریکا است. با این مبلغ اندک ، خواهران از تمام خانواده های خود حمایت می کنند – صحنه ای تکرار شونده این است که شخصی در خانواده به سراغ یکی از خواهران رفته و از او می پرسد آیا پول کافی برای پرداخت یک قبض خاص یا تأمین هزینه خاصی دارد – و در داخل و خارج از خانه ، آنها تحت فشار زیادی برای تأمین و مطابقت قرار دارند.
در داخل خانه ، یکی از اقوام درباره این که چگونه یک رقابت از دست رفته بدین معنی است که خواهران نمی توانند هزینه نامزدی و ازدواج برای یک نفر از برادران خود را تأمین کنند ، سخنانش را خرخره می کند (“شما نه تنها برنامه های خود را خراب کردید ، بلکه دیگران را نیز خراب کردید”).
نقد مستند صفر تا سکو
و در خارج از خانه ، یکی از آشکارترین لحظات مستند از نظر نحوه برخورد همنوعان ایرانی با خواهران با آمیزه ای از عاطفه و سنت گرایی ، شامل یکی از آن زنان مسن فوق الذکر در پیاده رو است که “شهرنابو ، شما شبیه پسر هستید!”
وقتی شهرنابو با خوشرویی سوال می کند ، “چه کاری باید انجام دهم؟” ، پاسخ زن به “سیاه بپوش” – صرفاً به این دلیل که باید آرام شود ، ورزش را متوقف کند ، و باتقوا و محافظه کارتر شود – تناقضات و غرور همزمان را می گیرد و مجازات این خواهران به طور منظم طبق معمول در ایران ، خواهر بزرگ شهرنابو با همسرش امید زندگی می کند ، در حالی که خواهر میانی سهیلا و خواهر کوچک الهه با مادرشان زندگی می کنند.
هر روز مخلوطی از کارهای خانه است – آشپزی شهرنابو برای خودش و امید. سهیلا و الهه به تمیز کردن و تهیه غذا برای مادرشان و دیگر خواهر و برادران مجرد کمک می کنند – و آموزش های فشرده ای را هم در یک سالن ورزشی مخصوص زنان و هم در حومه شهر انجام می دهند.
در سالن بدن سازی ، این سه نفر یکدیگر را تشویق می کنند و وحشیانه با یکدیگر بازی می کنند ، و ضربات سنگینی را که روی لنت هایی که خواهران مختلف نگه می دارند ، پرتاب می کنند. به ویژه شهرنابو از یک بازی بزرگ صحبت می کند. در کشور ، آنها تپه ها را فرار می کنند ، از طریق زمینه های سرسبز به یکدیگر اسب سواری می دهند و نوارهای الاستیک را در اطراف یکدیگر نگه می دارند تا مقاومت در برابر مشت و لگد خود را افزایش دهند.
مصاحبه هایی که مسیبی با هر زن درباره علاقه خود به ووشو ، دوران کودکی و رویاهایشان برای آینده انجام داده است ، در این سکانس های آموزش سخت و ویرایش شده به طور گسترده ای پراکنده شده است. برخی از جنبه های تاریخ و شخصیت زنان نسبت به جنبه های دیگر بهتر است.
خواهران در مورد اینکه چگونه ورزشکاری آنها از بزرگ شدن در فقر و سخت شدن توسط پدری که آنها را از طریق جاسوس سخت افزار ساخته است ، صحبت می کنند: “ما کارهای زیادی را برای مردان انجام دادیم.” افشاگری در مورد روابط آنها با والدینشان به سختی دست کم گرفته می شود ، و به شما کمک می کند برخی از انگیزه های آنها برای موفقیت را توضیح دهید.
همچنین روابط شیطنت آمیز شهرنابو با همسرش امید ، که خودش کشتی گیر سابق است ، به خوبی اداره می شود. امید چهره جالبی است که از جامعه مردسالار ایران آگاه است و می داند وقتی از ماه های طولانی که شهرنابو دور است شکایت می کند ، طعمه آن می شود ، اما او نیز هرگز حاضر نمی شود همسرش را از کاری که دوست دارد باز دارد.
صحنه های آنها در کنار هم به وضوح خشن است ، واکنش های خواهران در برابر شکست های مختلف ، به ویژه یک لحظه آزار دهنده که در آن یکی از خواهران پس از رد شدن از تیم ملی ووشوی ایران ، به خانه می رود و از مادر آنها می پرسد که چرا دعای او برای موفقیت جواب نداد.
نقد مستند صفر تا سکو
همه اینها باعث ایجاد یک برش جذاب زندگی می شود ، مانند “خواهران در پیست” اخیر ، همچنین در مورد سه خواهر که به مسابقات ورزشی بالا می روند. آنچه در ” مستند صفر تا سکو ” کم است ، جزئیات اتفاقاتی است که برای خواهران منصوریان بعد از مسابقات ووشوی قهرمانی 2015 و 2016 رخ داده است.
کارت بین عنوانی بسته سن خواهران ، برنده های بین المللی و اینکه آنها ایران را ترک کرده اند به اشتراک می گذارد ، اما هیچ اطلاعات اضافی در مورد آنچه که از آن زمان انجام داده اند نمی دهد و هیچ مصاحبه اخیر ندارد.
آیا آنها به رقابت ادامه داده اند؟ در غیر این صورت ، آنها چگونه با زندگی بدون ورزش سازگار می شوند؟ در تحقیقات بیشتر پس از تماشای “بسترهای نرم افزاری” ، من اخباری در مورد چگونگی مجازات خواهران توسط فدراسیون بین المللی ووشو به دلیل صحبت در مورد استفاده از استروئید در ورزش و درمان های ترجیحی برخی از ورزشکاران توسط دولت ایران خواندم.
هیچکدام از اینها در “بسترهای نرم افزاری” نمایش داده نمی شوند. این بدان معنا نیست که مستند در شکل فعلی خود به اندازه کافی جذاب نیست. اما پایان کوتاه آن ، و این مفهوم که در این داستان چیزهای فراتر از آنچه که ” مستند صفر تا سکو ” شامل می شود ، وجود دارد که این یک مستند جذاب و جذاب است.
پایان مقاله نقد مستند صفر تا سکو
بیشتر بخوانید:
فصل دوم سریال Blown Away|رابطه موسیقی و نقاشی|بهترین فیلم های امیلی بلانت|نقاشی سوم ماه مه ۱۸۰۸|نقد فیلم آگیره، خشم پروردگار|فیلم دروازه های بهشت|کلود مونه|لئوناردو داوینچی|کسب درآمد از سایت خبری|نقد فیلم پنجه طلا
