نویسنده : نقد و بررسی بازی Batman: Arkham City :
توسعه دهنده Rocksteady بر رکود دوم تحصیلی غلبه می کند ، مانند شوالیه تاریکی که کیف پول گیران را شکست می دهد.
گاهی اوقات بازبین ها نمی توانند جنگل را برای درختان ببینند. وقتی بتمن: شهر آرخام را به پایان رساندم ، بلافاصله مواردی را که فکر می کردم اشتباه است فهرست بندی کردم. این بازی تعداد زیادی از شرورها را پرت کرد و آنها را از بین نبرد ، به وضوح سعی کرد مطالب مترسک را در اولین بازی تکرار کند و این کار را نیز به خوبی انجام نداد ،
و بتمن هنوز هم وقتی به سادگی در اطراف قدم می زند کمی سفت و سخت حرکت می کند. وقتی لیست را تشکیل دادم ، از بازی ناامید شدم. اما روزها گذشت و من نمی توانستم بازی را متوقف کنم – در واقع ، من فقط می خواستم بیشتر بازی کنم. صدها مورد از بازی Batman: Arkham City بیشتر از مشکلات ناخوشایند من بود. متوجه شدم بازی Batman: Arkham City یک بازی درخشان است – یک بازی درخشان که در رایانه شخصی حتی بهتر است.
بازی Batman: Arkham City
بله ، بیش از یک ماه پس از دریافت کنسول ها بازی Batman: Arkham City ، کودک توسعه دهنده Rocksteady روی رایانه شخصی قرار گرفت. تجربه اصلی مانند نسخه های پلی استیشن 3 و ایکس باکس 360 است ، اما گرافیک بسیار واضح تر و رنگارنگ است – اگرچه با روشن شدن تنظیمات DX 11 ، بازی حتی در هنگام کار با دستگاهی با سخت افزار قدرتمند از مشکلات عملکردی رنج می برد.
بازی Batman: Arkham City چند ماه پس از وقایع پناهندگی شروع به کار می کند. کوینسی شارپ ، سرپرست سابق Arkham اکنون به عنوان شهردار شهر Gotham فرمانروایی می کند و افراد بد را از زندان Blackgate و زندانیان را از Arkham Asylum به منطقه ای محصور در قلب Gotham منتقل می کند. اینجا شهر آرخام است ،
دکتر هوگو استرنج آن را اداره می کند و کار بتمن این است که ببیند در داخل چه خبر است. این یک داستان جالب است که با یکی از بهترین افتتاحیه در بازی های مدرن شروع می شود. بعد از دو سال خواب درباره اینکه این دنباله کجا خواهد رفت ، بازی Batman: Arkham City مرا تحویل داد و من را قلاب کرد. این را می توان در اکثر بازی ها گفت.
طرفداران بازی Batman: Arkham Asylum بلافاصله در شهر Arkham سیتی حضور خواهند داشت زیرا Rocksteady گیم پلی اصلی بازی را انتخاب کرده ، آن را اصلاح کرده و آن را صیقل می دهد. شما با یک دکمه نزاع می کنید ، با دکمه دیگر مقابله می کنید و وقتی احساس کردید جهش می کنید. بتمن تعدادی ضدحملات جدید – از جمله توانایی حذف همزمان چند دشمن مهاجم – و توانایی استفاده تقریباً از همه ابزارها در نبرد با یک سیستم کلید داغ را دارد.
بازی Batman: Arkham City
حتی اگر سیستم ساده به نظر برسد (این در صورتی است که از ترکیب و ضرب کننده ها چشم پوشی کنید) تنوع در حملات و نبردها آن را جالب نگه می دارد. من می خواستم به جای دزدکی از کنار افراد بد با آنها درگیر شوم. شاید این وعده امتیازات بیشتر و ارتقاء قفل آنها بود ، اما احتمالاً بیشتر مربوط به تمایل به جابجایی آرنج بتمن است.
Rocksteady با برخورد با دشمنان خاص مرا در نوک انگشتانم نگه داشت. با بچه هایی که میله های خیره کننده دارند ، لباس های زرهی و بطری های شکسته همه باید به شیوه های خاصی رفتار شوند. من باید تهدیدها را ارزیابی کنم و مانند بتمن شرایطی را درگیر کنم. من نمی دانم که آیا می توانم بیان کنم که چقدر عالی است که باعث می شود یک کمدی مثل من احساس کند. پس از سالها فرضیه اینکه چگونه بتمن شخصیت X را شکست می دهد ، اکنون باید این کار را انجام دهم تا زنده بمانم.
احساس می کنید که بتمن Arkham Asylum را به یک بازی ضروری تبدیل کرده است و Arkham City به این سنت ادامه می دهد. وقتی وارد اتاقی شدم که دشمنان از من بیشتر از 20 نفر بودند ، احساس می کردم که برتری دارم زیرا می توانم گلوله دود را رها کنم ، از نارنجک های یخ استفاده کنم تا دشمنان را از بازی بیرون بیاورم و اساساً الاغ را لگد کنم. پنج فرد مسلح با گروگان مرا نترساندند زیرا می دانستم که می توانم در سایه ها ناپدید شوم تا آنها را از گارگوئیل بیرون بیاورم ، دیوارها را بکوبم و آنها را پایین بیاورم و آنها را روی نرده ها بکوبم.
بازی Batman: Arkham City
این احساس توانمندی به مدیران منتقل می شود ، که در ابتدا عجیب است اما منطقی است. هیچ رئیسی در شهر Arkham واقعاً به من چالش نداد. در حقیقت ، همه آنها کمی آسان هستند. آقای فریز من را برای مدتی مات و مبهوت کرد زیرا یکبار که به او حمله می کنید دیگر نمی توانید از آن استفاده کنید ، اما سپس کامپیوتر خفاش فقط یک برگه تقلب برای من ارسال کرد. (اگرچه نکات غیرفعال کننده می توانست این لحظه را از بین ببرد.) آن نمونه خاص سرگرم کننده نبود ، اما به طور کلی ، لذت کارفرمایان بتمن سفر به آنهاست و نه مبارزه با خود. پنگوئن هرگز بزرگترین کارآگاه جهان را به چالش نمی کشد.
Arkham City مانند Liberty City یک جهان باز نیست. این بازی بیشتر شبیه یک هاب جهان با مجموعه ای از سیاه چال ها مانند The Legend of Zelda یا نسخه بزرگتر Batman: Arkham Asylum است. شما نمی توانید به هر ساختمانی بروید ، اما با کاوش ، متوجه خواهید شد که از کشف برخی از 400 چالش Riddler تا زمانی که با ابزارهای جدید دو برابر نشوید ، خود را از کشف آن باز می دارید. همانطور که ده مأموریت جانبی بازی را باز می کنید ، باید گوشه و کنار آن را برای قربانیان قتل و زندانیان سیاسی در تنگنا جستجو کنید.
اگر بتمن بودن برای شما خوب به نظر می رسد ، انتظار داشته باشید که این بازی را دوبار انجام دهید و بار دوم احساس کنید که سال نوری بهتر از اول است. New Game Plus پس از اولین ورود به Arkham City باز می شود و همه ابزارهای شما را حمل می کند و داده های Riddler Challenge شما را به اشتراک می گذارد.
همچنین پیشرفت بازی اصلی شما را پاک نمی کند – در بخش ذخیره خود ذخیره می شود. از لحاظ تاریخی ، من بیش از یک بار از بازی کردن بیزارم. من می دانم که در گوشه بعدی چه چیزی وجود دارد ، بنابراین تفریح کجاست؟ خوب ، من Batman: Arkham City’s New Game Plus را می پرستم. دشواری بالا می رود ، دشمنان از همان ابتدا متنوع تر هستند و شاخص های معکوس خاموش می شوند.
بازی Batman: Arkham City
New Game Plus چرخ های آموزشی را بر می دارد و شما را مجبور می کند که بتمن باشید. وقتی بتمن وارد مبارزه می شود ، می داند چگونه برنده شود. او فقط باید برنامه خود را اجرا کند این شما در این حالت هستید. شما از قبل می دانید که چه اتفاقی در راه است ، فقط باید ترکیب 45 ضربه ای خود را اجرا کنید ، از مواد منفجره طفره رفته و روز را ذخیره کنید. این باعث شد من بیشتر از همیشه شبیه بتمن باشم.
اتاق های چالش باز می گردند و از روزهای پناهندگی آرخام به روز شده اند. دوجین نقشه چالش مبارزه ای وجود دارد (چهار موج آدمهای بد را بیرون بیاورید) و دوازده چالش شکارچی نامرئی (با دزدکی حرکت کنید و همه افراد بد را در سکوت از بین ببرید) و هر کدام سه مدال برای کسب دارند. همه چیز استاندارد است ، اما شهر آرخام کمپین های Riddler را ارائه می دهد. این سه چالش را با هم مرتبط می کند و اصلاح کننده های گیم پلی مانند سلامت پایین ،
محدودیت زمانی و غیره را اعمال می کند. حتی یک گزینه وجود دارد که خودتان امتحانات خفاش را انجام دهید. این چالش ها عمدتا برای نشان دادن میزان کندی نسخه بتمن من است ، اما خوشحالم که آنها اینجا هستند. آنها به پیشرفت مهارتهای من کمک می کنند و تابلوهای راهنمایی را برای تعقیب و بازی من ارائه می دهند.
Rocksteady که به بازی Batman: Arkham City راه پیدا کرد ، در مورد ماموریت های Catwoman در بازی بسیار صحبت کرد – که 10 درصد شهر Arkham فقط مربوط به سلینا کایل بود. در کنسول ها ، محتوا روی دیسک گنجانده نشده است ، اما در اینجا مشکلی ایجاد نمی شود زیرا در خرید رایانه شما وجود دارد. بسیار عالی است ، زیرا این محتوا بسیار خوب انجام شده است.
چهار ماموریت داستانی Catwoman که در سراسر Batman: Arkham City درج شده اند ، یک تغییر سرگرم کننده (البته ساده) هستند و به معنای واقعی کلمه آغاز بازی را تغییر می دهند. محتوا افسانه شهر آرخام را هنگام پخش آن گسترش می دهد. این رویدادها را توضیح می دهد که خارج از دوربین اتفاق می افتد.
خارج از چهار ماموریت ، محتوای Catwoman نقشه های چالش برانگیز گربه و توانایی دریافت تروفی های ویژه Catwoman Riddler در شهر Arkham را در اختیار شما قرار می دهد.
حکم
بتمن: شهر آرخام کامل نیست ، اما فهرست چیزهای کوچکی که دوست نداشتم مانع همه چیزهایی می شود که من آنها را دوست داشتم. صداگذاری ، چالش ها ، افتتاح شگفت انگیز ، پایان باورنکردنی و احساس شوالیه تاریکی بودن – اینها مواردی هستند که با نگاه به گذشته به چشم می آیند.
من این چیز را دو بار شکست داده ام و هنوزهم می خواهم با بیمار تماس بگیرم و Riddler Trophies را تعقیب کنم. بازی Batman: Arkham City فقط از Batman: Arkham Asylum بهتر نیست ، از اکثر بازی های موجود در بازار بهتر است.
بازی Batman: Arkham City
پایان مقاله نقد و بررسی بازی Batman: Arkham City
مجله نگاه
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم ورود (Arrival)، رستگاری در دقیقه نود | کسب درآمد اینترنتی از بهینه سازی سایت (سئو) | فیلم Howards End | سبک موسیقی ترنس | خود را در هیچ کاری باور ندارید؟ این راه حل کاربردی را امتحان کنید | آموزش عکاسی پرتره | کسب درآمد از یوتیوب | نقد و بررسی انیمیشن Vivo | سبک موسیقی ملل | نقاشی رویا از پیکاسو |
