نویسنده : آلبرت انیشتین فیزیکدانی بود که نظریه عمومی نسبیت را توسعه داد. وی یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان قرن بیستم محسوب می شود.
آلبرت انیشتین کیست؟
آلبرت انیشتین یک ریاضیدان و فیزیکدان آلمانی بود که نظریه های نسبیت خاص و عمومی را ایجاد کرد. در سال 1921 ، وی برای توضیح در مورد اثر فوتوالکتریک برنده جایزه نوبل فیزیک شد. در دهه بعد ، او پس از هدف قرار گرفتن توسط حزب نازی آلمان به ایالات متحده مهاجرت کرد.
کارهای وی همچنین تأثیر عمده ای در توسعه انرژی اتمی داشت. در سالهای بعد ، انیشتین بر نظریه میدان واحد متمرکز شد. با اشتیاق به تحقیق ، انیشتین به طور کلی تأثیرگذارترین فیزیکدان قرن 20 شناخته می شود.
اوایل زندگی و خانواده آلبرت انیشتین
اینشتین در 14 مارس 1879 در اولم ، وورتمبرگ آلمان متولد شد. انیشتین در یک خانواده یهودی سکولار بزرگ شد. پدر او ، هرمان انیشتین ، یک فروشنده و مهندس بود که به همراه برادرش Elektrotechnische Fabrik J. Einstein & Cie را تأسیس کردند ، یک شرکت مستقر در مونیخ که تجهیزات الکتریکی را به تولید انبوه می رساند.
مادر اینشتین ، پائولین کوچ سابق ، خانواده را اداره می کرد. اینشتین یک خواهر داشت ، ماجا ، دو سال پس از او متولد شد.
انیشتین در مدرسه ابتدایی در سالن ورزشی Luitpold در مونیخ تحصیل کرد. با این حال ، او در آنجا احساس بیگانگی می کرد و با سبک سختگیرانه آموزشی موسسه دست و پنجه نرم می کرد.
او همچنین دارای چالشهایی در نظر گرفته می شد ، اگرچه علاقه زیادی به موسیقی کلاسیک و نواختن ویولن پیدا کرد که در سالهای بعد با او می ماند. مهمتر از همه ، جوانی انیشتین با کنجکاوی و تحقیق عمیق همراه بود.
در اواخر دهه 1880 ، ماکس تلمود ، دانشجوی پزشکی لهستان که گاهی با خانواده اینشتین غذا می خورد ، به عنوان یک معلم رسمی غیر رسمی اینشتین جوان شد. تلمود دانش آموز خود را با متن علمی کودکان آشنا کرد که اینشتین را به خواب دیدن ماهیت نور الهام می دهد.
بنابراین ، انیشتین در دوران نوجوانی ، مقاله ای را که اولین مقاله اصلی وی است ، “بررسی وضعیت اتر در میدان های مغناطیسی” نوشت.
هرمان انیشتین پس از از دست دادن تجارت خود در یک قرارداد بزرگ ، خانواده را در اواسط دهه 1890 به میلان ایتالیا منتقل کرد. انیشتین در خانه شبانه روزی یکی از اقوام خود در مونیخ رها شد تا تحصیلات خود را در سالن ورزشی Luitpold به پایان برساند.
انیشتین که با رسیدن به سن تکلیف در مواجهه با وظیفه نظامی قرار گرفت ، ادعا شد که از کلاس ها کناره گیری کرد ، با استفاده از یادداشت پزشک خود را بهانه کرد و ادعای خستگی عصبی کرد. با پیوستن فرزندشان به ایتالیا ، پدر و مادرش دیدگاه اینشتین را درک کردند اما نگران آینده او به عنوان ترک تحصیل و طفره رفتن بودند.
تحصیلات آلبرت انیشتین
انیشتین سرانجام توانست به خصوص به دلیل نمرات عالی ریاضیات و فیزیک در کنکور ، در انستیتوی فناوری فدرال سوئیس در زوریخ پذیرفته شود.
او هنوز موظف بود ابتدا تحصیلات پیش دانشگاهی خود را به پایان برساند ، و به این ترتیب در یك دبیرستان در آراو ، سوئیس به سرپرستی Jost Winteler تحصیل كرد. اینشتین با خانواده مدیر مدرسه زندگی می کرد و عاشق ماری دختر وینتلر شد. انیشتین بعداً از تابعیت آلمان خود چشم پوشی کرد و در طلوع قرن جدید شهروند سوئیس شد.
انیشتین پس از فارغ التحصیلی ، از نظر یافتن موقعیت های دانشگاهی با چالش های اساسی روبرو شد ، زیرا برخی از استادان را به دلیل عدم حضور منظم در کلاس به جای تحصیل مستقل ، بیگانه کرده است.
انیشتین سرانجام در سال 1902 پس از دریافت ارجاع برای سمت دفتریاری در یک دفتر ثبت اختراعات سوئیس ، کار مداوم خود را پیدا کرد. انیشتین هنگامی که در دفتر ثبت اختراعات مشغول به کار بود ، وقت داشت بیشتر در مورد ایده هایی که در طول تحصیل در انستیتوی فناوری فدرال سوئیس جلب کرده بود ، کاوش کند و بنابراین قضایای خود را در مورد آنچه که به عنوان اصل نسبیت شناخته می شود ، تقویت کرد.
در سال 1905 – از نظر بسیاری “نظریه پرداز” یک سال معجزه بود – اینشتین چهار مقاله داشت که در Annalen der Physik ، یکی از مشهورترین مجلات فیزیک آن دوران منتشر شده است. دو نفر بر روی اثر فوتوالکتریک و حرکت براونی تمرکز کردند. دو نفر دیگر ، که E = MC2 و نظریه خاص نسبیت را بیان می کردند ، برای شغل انیشتین و دوره مطالعه فیزیک تعریف می کردند.
همسر و فرزندان آلبرت انیشتین
انیشتین در 6 ژانویه 1903 با میلوا ماریچ ازدواج کرد و هنگام تحصیل در زوریخ ، انیشتین با ماریچ ، دانشجوی فیزیک صربستان آشنا شد. اینشتین همچنان به ماریچ نزدیکتر می شد ، اما والدین وی به دلیل پیشینه قومی او کاملاً مخالف این رابطه بودند.
با این وجود ، اینشتین با دیدن نامه هایی که بسیاری از عقاید علمی خود را بیان می کرد ، به دیدن او ادامه می داد. پدر اینشتین در سال 1902 درگذشت و اندکی پس از آن زوجین ازدواج کردند.
در همان سال این زوج صاحب یک دختر به نام لیزرل شدند که احتمالاً بعداً توسط نزدیکان ماریچ بزرگ شده یا برای فرزندخواندگی تحویل داده شد. سرنوشت نهایی و محل زندگی او همچنان یک راز است.
این زوج دارای دو پسر بودند ، هانس آلبرت انیشتین (که مهندس هیدرولیک مشهوری شد) و ادوارد “تته” انیشتین (که در جوانی به اسکیزوفرنی مبتلا شده بود).
ازدواج اینشتین ها یک ازدواج خوشایند نخواهد بود ، زیرا این دو در سال 1919 طلاق گرفتند و ماریک در رابطه با این جدایی دچار یک شکست عاطفی شد. اینشتین ، به عنوان بخشی از یک توافق نامه ، موافقت کرد که به ماریچ هرگونه بودجه ای که ممکن است از احتمال برنده شدن جایزه نوبل در آینده دریافت کند ، بدهد.
انیشتین در طول ازدواج با ماریچ ، مدتی قبل نیز با پسر عموی خود ، السا لوونتال رابطه برقرار کرده بود. این زوج در سال 1919 ، همان سال طلاق انیشتین ، ازدواج کردند.
وی در طول ازدواج دوم خود که با مرگ لوونتال در سال 1936 پایان یافت ، به دیدار سایر زنان ادامه می داد.
جایزه نوبل فیزیک آلبرت انیشتین
در سال 1921 ، آلبرت انیشتین جایزه نوبل فیزیک را برای توضیح در مورد اثر فوتوالکتریک دریافت کرد ، زیرا عقاید وی در مورد نسبیت هنوز سوال برانگیز تلقی می شد. در واقع به دلیل حکمی بوروکراتیک تا سال بعد به وی این جایزه تعلق نگرفت و در طی سخنرانی پذیرش ، وی همچنان ترجیح داد در مورد نسبیت صحبت کند.
در توسعه نظریه عمومی خود ، اینشتین اعتقاد داشت که جهان یک موجود ثابت ، ثابت یا “ثابت کیهان شناسی” است ، اگرچه نظریه های بعدی او به طور مستقیم با این ایده مغایرت داشتند و ادعا می کردند که جهان می تواند در وضعیت شار
ستاره شناس ادوین هابل با این ملاقات این دو دانشمند در رصدخانه مونت ویلسون در نزدیکی لس آنجلس در سال 1931 ، نتیجه گرفت که ما واقعاً در یک جهان در حال انبوه زندگی می کنیم.
اختراعات و اکتشافات آلبرت انیشتین
آلبرت انیشتین به عنوان یک فیزیکدان اکتشافات زیادی داشته است ، اما شاید بیشتر به دلیل نظریه نسبیت و معادله E = MC2 شناخته شده باشد ، که توسعه قدرت اتمی و بمب اتمی را پیشگویی می کرد.
نظریه نسبیت آلبرت انیشتین
آلبرت انیشتین برای اولین بار در سال 1905 در مقاله خود با عنوان “در مورد الكترودینامیك اجسام در حال حركت” نظریه خاصی از نسبیت را ارائه كرد و فیزیك را در یك جهت جدید الكتریكی گرفت. انیشتین در نوامبر 1915 نظریه عمومی نسبیت را به پایان رساند. انیشتین این نظریه را اوج تحقیقات زندگی خود دانست.
وی به شایستگی های نسبیت عام متقاعد شد زیرا امکان پیش بینی دقیق تر مدارهای سیاره ای به دور خورشید را که در نظریه آیزاک نیوتون کوتاه بود ، و توضیح گسترده تر و دقیق تر از چگونگی کار نیروهای گرانشی را فراهم می آورد.
گفته های انیشتین از طریق مشاهدات و اندازه گیری های ستاره شناسان انگلیسی ، سر فرانک دایسون و سر آرتور ادینگتون در هنگام خورشید گرفتگی 1919 تأیید شد و بدین ترتیب شمایل علمی جهانی متولد شد.
آلبرت انیشتین E = MC2
مقاله 1905 انیشتین درباره رابطه ماده / انرژی معادله E = MC2 را پیشنهاد داد: انرژی بدن (E) برابر است با جرم (M) آن بدن برابر سرعت مربع نور (C2). این معادله نشان می دهد که ذرات ریز ماده می توانند به مقادیر زیادی انرژی تبدیل شوند ، کشفی که خبر از قدرت اتمی می دهد.
ماکس پلانک ، نظریه پرداز مشهور کوانتوم ، از گفته های انیشتین ، که بدین ترتیب ستاره مدار سخنرانی و دانشگاه شد ، و پس از تصدی سمت های مختلف قبل از مدیر انستیتوی فیزیک کایزر ویلهلم (که امروزه به عنوان م Instituteسسه فیزیک ماکس پلانک شناخته می شود) ، از موضوعات مختلف پشتیبانی کرد. از 1917 تا 1933.
خاطرات سفر
در سال 2018 ، با انتشار کتاب خاطرات سفر آلبرت اینشتین: شرق دور ، فلسطین و اسپانیا ، 1922-1923 ، خوانندگان اجازه دادند نگاهی اجمالی به برخی از افکار خصوصی فیلتر نشده اینشتین در دوران جوانی داشته باشند.
دانشمند جوان با همراهی همسر دوم خود السا در پاییز 1922 سفر دریایی خود را در مارسی ، فرانسه آغاز کرد. آنها از طریق کانال سوئز و سپس به سیلان ، سنگاپور ، هنگ کنگ ، شانگهای و ژاپن سفر کردند. این زوج در مارس 1923 از طریق فلسطین و اسپانیا به آلمان بازگشتند.
سفرهای روزانه شامل تجزیه و تحلیل های چاپلوسانه ای از افرادی بود که با آنها روبرو شده است ، از جمله چینی ها و سریلانکیایی ها ، تعجب مردی است که به دلیل محکومیت شدید نژادپرستی در سالهای آخر زندگی خود شناخته شده است.
در مقاله ای برای نوامبر 1922 ، انیشتین از ساکنان هنگ کنگ به عنوان “مردمی زحمتکش ، کثیف ، بی حال … حتی کودکان بی روح هستند و بی حال به نظر می رسند. حیف است اگر این چینی ها همه نژادهای دیگر را جایگزین کنند.”
تبدیل شدن به یک شهروند ایالات متحده
در سال 1933 ، آلبرت انیشتین سمت خود را در موسسه مطالعات پیشرفته در پرینستون ، نیوجرسی به عهده گرفت. در آن زمان نازی ها ، به هدایت آدولف هیتلر ، با تبلیغات خشونت آمیز و شور و نشاط در آلمان پس از جنگ جهانی اول فقیر ، شهرت پیدا کردند.
حزب نازی بر سایر دانشمندان تأثیر گذاشت تا اثر اینشتین را “فیزیک یهود” بگذارند. شهروندان یهودی از کار در دانشگاه و سایر مشاغل رسمی منع شدند و انیشتین نیز هدف کشته شدن قرار گرفت. در همین حال ، سایر دانشمندان اروپایی نیز با نگرانی از استراتژی های نازی ها برای ایجاد سلاح اتمی ، مناطق مورد تهدید آلمان را ترک کردند و به ایالات متحده مهاجرت کردند.
انیشتین پس از نقل مکان هرگز به سرزمین مادری خود بازگشت. در پرینستون بود که انیشتین بقیه عمر خود را صرف کار بر روی یک نظریه میدان متحد می کرد – یک الگوی کاملاً آغوش آور برای ایجاد وحدت در قوانین مختلف فیزیک.
اندکی پس از آغاز کار خود در پرینستون ، آلبرت انیشتین از “شایسته سالاری” آمریکایی و فرصت هایی که مردم برای تفکر آزاد داشتند ، ابراز قدردانی کرد ، این کاملاً مغایر با بلوغ تجارب خودش است.
در سال 1935 ، به آلبرت انیشتین اقامت دائم در کشور خوانده خود اعطا شد و پنج سال بعد به تابعیت آمریکا درآمد. در طول جنگ جهانی دوم ، او روی سیستم های تسلیحاتی مستقر در نیروی دریایی کار می کرد و با حراج نسخه های خطی میلیون دلاری ، کمک های مالی کلانی به ارتش می کرد.
آلبرت انیشتین و بمب اتمی
در سال 1939 ، آلبرت انیشتین و همکار فیزیکدان لئو زیلارد به رئیس جمهور فرانکلین دی روزولت نامه نوشتند تا وی را از احتمال بمب نازی آگاه کند و ایالات متحده را برای ایجاد سلاح های هسته ای خود جلب کند.
سرانجام ایالات متحده پروژه منهتن را آغاز می کند ، اگرچه اینشتین به دلیل وابستگی های صلح طلبانه و سوسیالیستی در اجرای آن سهیم نیست. انیشتین همچنین دریافت كننده بسیاری از بررسی ها و بی اعتمادی های عمده از مدیر اف بی آی جی ادگار هوور بود.
آلبرت انیشتین پس از اطلاع از بمب گذاری در سال 1945 هیروشیما ، ژاپن ، یکی از بازیگران اصلی تلاش برای کاهش استفاده از این بمب شد. سال بعد او و زیلارد کمیته اضطراری دانشمندان اتمی را تأسیس کردند و در سال 1947 ، انیشتین از طریق مقاله ای برای ماهنامه آتلانتیک ، از همکاری با سازمان ملل برای حفظ سلاح های هسته ای به عنوان عامل بازدارنده درگیری حمایت کرد.
سفر در زمان و نظریه کوانتوم
پس از جنگ جهانی دوم ، انیشتین به کار بر روی نظریه میدان یکپارچه و جنبه های اصلی نظریه عمومی نسبیت خود ، از جمله سفر در زمان ، سوراخهای کرم ، سیاهچاله ها و ریشه های جهان ادامه داد.
با این حال ، از آنجا که اکثر همکارانش توجه خود را به تئوری کوانتوم معطوف کرده بودند ، وی در تلاشهای خود احساس انزوا می کرد. در آخرین دهه زندگی خود ، اینشتین ، که همیشه خود را تنها می دید ، حتی بیشتر از هر نوع کانون توجه کنار کشید ، ترجیح داد نزدیک به پرینستون بماند و خود را در پردازش ایده ها با همکاران غرق کند.
مرگ آلبرت انیشتین
آلبرت انیشتین در 18 آوریل 1955 در سن 76 سالگی در مرکز پزشکی دانشگاه در پرینستون درگذشت. روز گذشته ، آلبرت انیشتین در حالی که مشغول سخنرانی برای گرامیداشت هفتمین سالگرد اسرائیل بود ، دچار آنوریسم آئورت شکمی شد.
وی برای معالجه به بیمارستان منتقل شد اما با اعتقاد به اینکه زندگی خود را سپری کرده و از پذیرفتن سرنوشت خود راضی است ، از جراحی خودداری کرد. وی در آن زمان اظهار داشت: “من می خواهم وقتی كه می خواهم بروم.” “طولانی کردن زندگی به طور مصنوعی بی مزه است. من سهم خود را انجام داده ام ، زمان آن فرا رسیده است که به زیبایی انجام دهم.”
مغز آلبرت انیشتین
در طی کالبد شکافی انیشتین ، توماس استولتز هاروی ، آسیب شناس ، مغز او را خارج کرد ، ظاهرا بدون رضایت خانواده اش ، برای حفظ و مطالعه آینده توسط پزشکان علوم اعصاب.
با این حال ، آلبرت انیشتین در طول زندگی خود در مطالعات مغزی شرکت کرد و حداقل یکی از زندگینامه ها ادعا می کرد امیدوار است که محققان بتوانند مغز او را پس از مرگ مطالعه کنند. مغز اینشتین اکنون در مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون قرار دارد. مطابق خواسته های او ، بقیه بدن او سوزانده شد و خاکسترها در یک مکان مخفی پراکنده شدند.
در سال 1999 ، دانشمندان کانادایی که در حال مطالعه مغز آلبرت انیشتین بودند دریافتند که لوب آهیانه تحتانی او ، منطقه ای که روابط فضایی ، تجسم سه بعدی و افکار ریاضی را پردازش می کند ، 15 درصد بیشتر از افرادی است که هوش طبیعی دارند. طبق نیویورک تایمز ، محققان بر این باورند که این ممکن است در توضیح دلیل هوشمند بودن انیشتین کمک کند.
میراث آلبرت انیشتین
از زمان مرگ آلبرت انیشتین ، کوهی واقعی از کتابها درباره زندگی متفکر برجسته نوشته شده است ، از جمله انیشتین: زندگی و جهان او توسط والتر آیزاکسون و انیشتین: بیوگرافی یورگن نف ، هر دو از سال 2007. سخنان خود آلبرت انیشتین در مجموعه The ارائه شده است جهانی که من می بینم
در سال 2018 ، تیمی از دانشمندان یکی از جنبه های نظریه نسبیت عمومی اینشتین را تأیید کردند که نور ستاره ای که از نزدیک به سیاهچاله عبور می کند توسط میدان گرانشی غالب به طول موج های طولانی تر کشیده می شود.
با ردیابی ستاره S2 ، اندازه گیری های آنها نشان داد که سرعت مداری این ستاره به بیش از 25 میلیون کیلومتر در ساعت افزایش می یابد که به سیاه چاله بزرگ در مرکز کهکشان نزدیک می شود و با کشش طول موج های آن از آبی به قرمز تغییر شکل می یابد تا از جاذبه جاذبه فرار کند.
منبع سایت مداد
بیشتر بخوانید:
آشنایی با موسیقی نیو ایج|فیلم دروازه های بهشت|معرفی موسیقی سنتی ایران|بهترین فیلم های جک نیکلسون|فیلم زن در ریگ روان|فیلم ۲۰۰۱: ادیسه فضایی|۲۰ راه کسب درامد از سایتهای تبلیغاتی|نقاشی دورا مار و گربه|۵ نکته مفید برای بهبود برند تجاری شما
