نویسنده : بیوگرافی آدولف هیتلر
آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی بود. برنامه فاشیستی وی منجر به جنگ جهانی دوم و کشته شدن حداقل 11 میلیون نفر از جمله حدود شش میلیون یهودی شد.
آدولف هیتلر کیست؟
آدولف هیتلر از 1933 تا 1945 صدراعظم آلمان بود و بخش عمده ای از قدرت خود را به عنوان دیکتاتور و رهبر حزب نازی یا حزب کارگران آلمان ناسیونال سوسیالیست انجام می داد.
سیاست های فاشیستی هیتلر باعث جنگ جهانی دوم شد و منجر به نسل کشی موسوم به هولوکاست شد که منجر به کشته شدن حدود شش میلیون یهودی و پنج میلیون نفر دیگر غیر جنگنده شد.
خانواده آدولف هیتلر
چهارم از شش فرزند ، هیتلر از آلوئیس هیتلر و کلارا پولزل متولد شد. در زمان کودکی ، هیتلر با پدر خشن عاطفی خود ، که علاقه بعداً پسرش به هنرهای زیبا را بعنوان یک حرفه تصدیق نمی کرد ، درگیر شد.
در پی مرگ برادر کوچکترش ، ادموند ، در سال 1900 ، هیتلر جدا و درون گرا شد.
آدولف هیتلر جوان
هیتلر با رد اقتدار اتریش-مجارستان ، علاقه اولیه ای به ملی گرایی آلمان نشان داد. این ملی گرایی به نیروی محرک زندگی هیتلر تبدیل خواهد شد.
در سال 1903 ، پدر هیتلر ناگهان درگذشت. دو سال بعد ، مادر هیتلر به پسرش اجازه داد تا مدرسه را رها کند. پس از مرگ او در دسامبر 1907 ، هیتلر به وین نقل مکان کرد و به عنوان یک کارگر معمولی و نقاش آبرنگ کار کرد. او دو بار به آکادمی هنرهای زیبا مراجعه کرد و هر دو بار رد شد.
وی به دلیل نداشتن پول خارج از مستمری یتیمان و بودجه فروش کارت پستال ، در پناهگاه های بی خانمان ماند. بعداً هیتلر از این سالها به عنوان زمانی که برای اولین بار یهودی ستیزی خود را پرورش داد ، یاد کرد ، هر چند در مورد این گزارش بحث و گفتگو وجود دارد.
در سال 1913 هیتلر دوباره به مونیخ نقل مکان کرد. با شروع جنگ جهانی اول ، وی برای خدمت در ارتش آلمان اقدام کرد. او در آگوست 1914 پذیرفته شد ، اگرچه هنوز شهروند اتریش بود.
اگرچه هیتلر بیشتر وقت خود را دور از جبهه ها می گذراند (با برخی گزارش ها مبنی بر اینکه خاطرات او در زمین به طور کلی اغراق آمیز بود) ، او در تعدادی از نبردهای مهم حضور داشت و در نبرد سامه مجروح شد. او برای دریافت شجاعت ، با دریافت درجه یک Iron Cross و نشان زخم سیاه تزئین شد.
هیتلر از فروپاشی تلاش های جنگ غمگین شد. این تجربه میهن پرستی پرشور او را تقویت کرد و او از تسلیم آلمان در سال 1918 شوکه شد. او مانند دیگر ملی گرایان آلمان ، گویا معتقد بود که ارتش آلمان توسط رهبران غیرنظامی و مارکسیست ها خیانت شده است.
وی معاهده ورسای را به ویژه خنثی سازی ارتش راینلند و شرط پذیرفتن مسئولیت آغاز جنگ از سوی آلمان دانست.
آلمان نازی و سخنرانی های آدولف هیتلر
پس از جنگ جهانی اول ، هیتلر به مونیخ بازگشت و به کار در ارتش آلمان ادامه داد. وی به عنوان یک افسر اطلاعاتی فعالیت های حزب کارگران آلمان (DAP) را رصد می کرد و بسیاری از عقاید ضد یهودی ، ملی گرایی و مارکسیستی بنیانگذار حزب آنتون درکسلر را در پیش گرفت.
در سپتامبر 1919 ، هیتلر به DAP پیوست ، نام خود را به Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP) تغییر داد – که اغلب مخفف آن نازی است.
هیتلر شخصاً بنر حزب نازی را طراحی كرد و نماد سوستایكا را به خود اختصاص داد و آن را در یك دایره سفید روی زمینه قرمز قرار داد. او به زودی به دلیل سخنرانی های متضررانه خود علیه معاهده ورسای ، سیاستمداران رقیب ، مارکسیست ها و یهودیان بدنام شد. در سال 1921 ، هیتلر به عنوان رئیس حزب نازی جایگزین درکسلر شد.
سخنرانی های سالن آبجو با حرارت هیتلر شروع به جذب مخاطبان منظم کرد. پیروان اولیه شامل کاپیتان ارتش ارنست روم ، رئیس سازمان شبه نظامی نازی Sturmabteilung (SA) بودند ، که از جلسات محافظت می کرد و مرتبا به مخالفان سیاسی حمله می کرد.
آبجو آبجو Putsch
در 8 نوامبر 1923 ، هیتلر و SA به یک جلسه عمومی با حضور نخست وزیر باواریا گوستاو کهر در یک سالن آبجو بزرگ در مونیخ حمله کردند. هیتلر اعلام کرد که انقلاب ملی آغاز شده و تشکیل دولت جدید را اعلام کرد.
پس از یک مبارزه کوتاه که منجر به چندین کشته شد ، کودتای معروف به Beer Hall Putsch شکست خورد. هیتلر به جرم خیانت در کشور دستگیر و محاکمه و به نه ماه زندان محکوم شد.
‘Mein Kampf’
در طول نه ماه حبس هیتلر در سال 1924 ، وی بیشتر جلد اول کتاب زندگینامه و مانیفست سیاسی خود ، مین کامف (“مبارزه من”) را به معاون خود ، رودولف هس ، دیکته کرد.
جلد اول در سال 1925 منتشر شد و جلد دوم آن در سال 1927 منتشر شد. این كوتاه كوتاه شد و به 11 زبان ترجمه شد و تا سال 1939 بیش از پنج میلیون نسخه به فروش رسید. این كتاب برنامه های هیتلر برای تغییر شکل و تبلیغات دروغین بود. جامعه آلمان براساس نژاد به جامعه ای تبدیل می شود.
در جلد اول ، هیتلر جهان بینی ضد یهودی ، طرفدار آریایی و احساس “خیانت” خود را در نتیجه جنگ جهانی اول به اشتراک گذاشت و خواستار انتقام از فرانسه و گسترش به سمت شرق روسیه شد.
جلد دوم طرح وی برای دستیابی و حفظ قدرت را بیان کرد. در حالی که غالباً غیر منطقی و پر از اشتباهات دستوری بود ، مین کامفف تحریک کننده و برانداز بود ، و این امر برای بسیاری از آلمانی ها که در پایان جنگ جهانی اول احساس آوارگی می کردند جذاب بود.
به قدرت برسید
رکود بزرگ در آلمان با میلیون ها بیکار ، فرصتی سیاسی برای آدولف هیتلر فراهم کرد. آلمانی ها نسبت به جمهوری پارلمانی دوسویه داشتند و به طور فزاینده ای برای گزینه های افراط گرایان باز بودند. در سال 1932 ، هیتلر برای تصدی پست ریاست جمهوری در برابر پل فون هیندنبورگ 84 ساله شرکت کرد.
آدولف هیتلر در هر دو دور انتخابات دوم شد و در شمارش نهایی بیش از 36 درصد آرا را به خود اختصاص داد. نتایج نشان داد هیتلر به عنوان یک نیروی قوی در سیاست آلمان است. هندنبورگ با اکراه موافقت كرد كه هیتلر را به عنوان صدارت منصوب كند تا تعادل سیاسی را تقویت كند.
آدولف هیتلر در نقش فیرر
آدولف هیتلر از موقعیت خود به عنوان صدراعظم برای تشکیل دیکتاتوری حقوقی حقوقی استفاده کرد. فرمان آتش سوزی رایشتاگ که پس از آتش سوزی مشکوک در ساختمان پارلمان آلمان اعلام شد ، حقوق اساسی را به حالت تعلیق درآورد و بازداشت را بدون دادگاه مجاز دانست.
آدولف هیتلر همچنین تصویب قانون توانمندسازی را که به کابینه او اختیارات کامل قانونی را برای مدت چهار سال داده و اجازه انحراف از قانون اساسی را داده ، مهندسی کرد.
هیتلر و متحدان سیاسی خود با مسح خود به عنوان فورر (“رهبر”) و دستیابی به كنترل كامل بر قوای مقننه و اجرایی دولت ، دست به سرکوبی سیستماتیک از مخالفت سیاسی باقی مانده زدند.
در پایان ماه ژوئن ، احزاب دیگر مرعوب شدند تا منحل شوند. در 14 جولای 1933 ، حزب نازی هیتلر به عنوان تنها حزب سیاسی قانونی در آلمان اعلام شد. در اکتبر همان سال ، هیتلر دستور خروج آلمان از لیگ ملل را صادر کرد.
شب چاقوهای بلند
مخالفت نظامی نیز مجازات شد. خواسته های SA برای دستیابی به قدرت سیاسی و نظامی بیشتر منجر به معروف شب چاقوهای بلند شد ، مجموعه ای از ترورها که از 30 ژوئن تا 2 ژوئیه 1934 اتفاق افتاد.
روم ، یک رقیب قابل درک ، و دیگر رهبران SA ، به همراه تعدادی از دشمنان سیاسی هیتلر ، در نقاط مختلف آلمان شکار و قتل شدند.
یک روز قبل از مرگ هیندنبورگ در آگوست 1934 ، کابینه قانونی را تصویب کرد که دفتر ریاست جمهوری را منسوخ می کند و اختیارات خود را با صدارت سیاسی ترکیب می کند. بنابراین آدولف هیتلر به عنوان رئیس دولت و همچنین رئیس دولت درآمد و رسماً به عنوان رهبر و صدارت انتخاب شد. هیتلر به عنوان رئیس دولت بلامنازع ، فرمانده عالی نیروهای مسلح شد.
آدولف هیتلر گیاهخوار
محدودیت های غذایی آدولف هیتلر در مورد رژیم غذایی که در اواخر عمر خود تحمیل کرده بود ، شامل پرهیز از مصرف الکل و گوشت بود.
او که از تعصب نسبت به آنچه نژاد برتر آریایی معتقد بود ، دامن می زد ، آلمانی ها را ترغیب کرد که بدن خود را از هرگونه مواد مست کننده یا ناخالص پاک نگه دارند و فعالیت های ضد سیگار را در سراسر کشور گسترش داد.
قوانین و مقررات آدولف هیتلر علیه یهودیان
از سال 1933 تا آغاز جنگ در سال 1939 ، آدولف هیتلر و رژیم نازی وی صدها قانون و مقررات را برای محدود کردن و محروم کردن یهودیان در جامعه وضع کردند. این قوانین ضد یهودی در تمام سطوح دولت صادر شده است ، و این امر موجب تعهد نازی ها در مورد آزار و شکنجه یهودیان شده است.
در اول آوریل سال 1933 ، هیتلر تحریم ملی تجارت مشاغل یهودی را اجرا کرد. به دنبال این قانون “قانون ترمیم خدمات ملکی حرفه ای” از 7 آوریل 1933 ، که یهودیان را از خدمات دولتی مستثنی کرد.
این قانون یک اجرای نازی توسط پاراگراف آریایی بود که خواستار محرومیت یهودیان و غیرآریایی ها از سازمان ها ، استخدام و در نهایت همه جنبه های زندگی عمومی بود.
قانون اضافی تعداد دانش آموزان یهودی را در مدارس و دانشگاه ها محدود می کند ، یهودیانی را که در مشاغل پزشکی و حقوقی کار می کنند محدود می کند و مجوز مشاوران مالیاتی یهودی را لغو می کند.
دفتر اصلی مطبوعات و تبلیغات اتحادیه دانشجویی آلمان همچنین خواستار “اقدام علیه روحیه غیر آلمانی” شد و دانشجویان را وادار به سوزاندن بیش از 25000 کتاب “غیر آلمانی” کرد و دوران سانسور و تبلیغات نازی ها را آغاز کرد. در سال 1934 ، بازیگران یهودی از بازی در فیلم یا تئاتر منع شدند.
در 15 سپتامبر 1935 ، رایشتاگ قوانین نورنبرگ را وضع کرد که “یهودی” را هر کسی که دارای سه یا چهار مادربزرگ و مادربزرگ یهودی بود تعریف می کرد ، صرف نظر از این که شخص خود را یهودی قلمداد کند یا دین خود را رعایت کند.
قوانین نورنبرگ همچنین “قانون حمایت از خون آلمان و ناموس آلمان” را تنظیم کرده است که ازدواج بین آلمانی های غیر یهودی و یهودی را ممنوع می کند. و قانون شهروندی رایش ، که “غیرآریایی ها” را از مزایای تابعیت آلمان محروم می کرد.
در سال 1936 ، هیتلر و رژیم او سخنان ضد یهودی و اقدامات خود را هنگام میزبانی آلمان از بازی های المپیک زمستانی و تابستانی ، برای جلوگیری از انتقاد در صحنه جهانی و تأثیر منفی بر گردشگری ، نادیده گرفتند.
پس از المپیک ، آزار و اذیت نازی ها علیه یهودیان با ادامه “آریایی شدن” مشاغل یهودی ، که شامل اخراج کارگران یهودی و تسخیر مالکان غیر یهودی بود ، شدت گرفت. نازی ها با جدایی یهودیان از جامعه آلمان ، آنها را از تحصیل در مدارس دولتی ، دانشگاه ها ، تئاترها ، رویدادهای ورزشی و مناطق “آریایی” منع کردند.
پزشکان یهودی همچنین از معالجه بیماران “آریایی” منع شدند. یهودیان ملزم به داشتن شناسنامه بودند و در پاییز 1938 ، یهودیان باید گذرنامه خود را با “J” مهر کنند.
کریستالناخت
در 9 و 10 نوامبر 1938 ، موجی از قتل عام ضد یهودی ، آلمان ، اتریش و مناطقی از سرزمین سودتن را فرا گرفت. نازی ها کنیسه ها را تخریب کردند و خانه ها ، مدارس و مشاغل یهودیان را تخریب کردند. نزدیک به 100 یهودی به قتل رسیدند.
کریستالناخت نامیده می شود ، “شب بلور” یا “شب شیشه های شکسته” ، با اشاره به شکسته شدن شیشه پنجره پس از ویرانی ، آزار و اذیت نازی ها نسبت به یهودیان را به سطح دیگری از وحشیگری و خشونت رساند. تقریباً 30،000 مرد یهودی دستگیر و به اردوگاه های کار اجباری فرستاده شدند و این نشان دهنده وحشت بیشتر در آینده است.
آزار و شکنجه همجنس گرایان و افراد معلول
سیاست های eugenic آدولف هیتلر همچنین کودکان دارای ناتوانی های جسمی و رشدی را هدف قرار داد و بعداً یک برنامه اتانازی برای بزرگسالان معلول را مجاز دانست.
رژیم وی همچنین همجنس گرایان را مورد آزار و اذیت قرار داد و حدود 100000 مرد را از سال 1933 تا 1945 دستگیر كرد ، برخی از آنها زندانی یا به اردوگاه های كار اجباری فرستاده شدند. در این اردوگاه ها زندانیان همجنسگرا مجبور به استفاده از مثلث صورتی برای شناسایی همجنس گرایی خود شدند که نازی ها آن را جرم و بیماری می دانستند.
اردوگاه های هولوکاست و تمرکز
بین شروع جنگ جهانی دوم ، در سال 1939 و پایان آن ، در سال 1945 ، نازی ها و همكاران آنها مسئول كشته شدن حداقل 11 میلیون نفر غیرمجاز ، از جمله حدود شش میلیون یهودی بودند ، كه نمایانگر دو سوم جمعیت یهودیان در اروپا هستند. .
به عنوان بخشی از “راه حل نهایی” آدولف هیتلر ، نسل کشی اعمال شده توسط رژیم به عنوان هولوکاست شناخته می شود.
مرگ و اعدام های دسته جمعی در اردوگاه های کار اجباری و نابودی از جمله آشویتس-بیرکناو ، برگن-بلسن ، داخائو و تربلینکا و بسیاری دیگر. از دیگر گروه های تحت تعقیب لهستانی ها ، کمونیست ها ، همجنس گرایان ، شاهدان یهوه و اتحادیه های صنفی بودند.
زندانیان به عنوان کارگر اجباری برای پروژه های ساخت SS استفاده می شدند ، و در برخی موارد آنها مجبور به ساخت و گسترش اردوگاه های کار اجباری شدند. آنها مورد گرسنگی ، شکنجه و وحشیگری هولناک ، از جمله آزمایش های پزشکی وحشتناک و دردناک قرار گرفتند.
هیتلر احتمالاً هرگز به اردوگاه های کار اجباری نرفته و در مورد کشتارهای جمعی علنی صحبت نکرده است. با این حال ، آلمانی ها قساوت های انجام شده در اردوگاه ها را روی کاغذ و فیلم ثبت کردند.
مرگ آدولف هیتلر
آدولف هیتلر در ترس از اسیر شدن توسط نیروهای دشمن در 30 آوریل 1945 خودکشی کرد. آدولف هیتلر دوز سیانور خورد و سپس به سر خود شلیک کرد. اعتقاد بر این است که اوا براون تقریباً در همان زمان خودش را با سیانور مسموم کرده است.
اجساد آنها را به یک دهانه بمب در نزدیکی دفتر ریچ منتقل کردند ، جایی که بقایای آنها با بنزین غوطه ور شد و سوزانده شد. آدولف هیتلر هنگام مرگ 56 ساله بود.
برلین در 2 مه 1945 به دست نیروهای شوروی سقوط کرد. پنج روز بعد ، در 7 مه 1945 ، آلمان بدون قید و شرط تسلیم متفقین شد.
تجزیه و تحلیل در سال 2018 از بقایای نبش قبر شده دندان ها و جمجمه آدولف هیتلر ، که به طور مخفیانه توسط ده ها سال توسط سازمان های اطلاعاتی روسیه حفظ شده بود ، تایید کرد که فیورر با استفاده از سیانور و زخم گلوله کشته شد.
منبع سایت مداد
بیشتر بخوانید:
کتاب خوشه های خشم|معرفی کتاب الیور تویست|نقد کتاب باغ آلبالو چخوف|شاهکارهای ادبیات فرانسه|نقاشی سگ های پوکر باز|نقاشی سوم ماه مه ۱۸۰۸|نقاشی طلوع آفتاب از کلود مونه|تابلو نقاش و مدلش اثر پیکاسو|نقاشی دختری با لباس خواب|سریال غیرمعمول فصل چهارمسریال افسون شده فصل سومبهترین آثار موسیقی کلاسیک تاریخ|پرفروش ترین آلبوم موسیقی جهان|ویلیام شکسپیر
