نقد فیلم پاکسازی ابدی

نقد فیلم پاکسازی ابدی / نقد فیلم The Forever Purge

به طور متناوب وهم آور ، ترسناک ، دلپذیر و ایمن ، به نظر می رسد ” فیلم پاکسازی ابدی ” سرنوشت خود را حفظ کرده اند تا در یک دره غیرمعقول و روشنفکر از این دست گیر بیفتند: خیلی زیاد و در عین حال کافی نیست. این مجموعه در مورد عطش خشونت نهفته در شخصیت آمریکایی است و اینکه چطور ابراز این گرایش همیشه آیینی و نشاط آور بوده است.

با مقاله نقد فیلم پاکسازی ابدی با بامدادی ها همراه باشید.

این یک میکروب از مفهومی است که در نگاه اول محرمانه و پررنگ به نظر می رسد. اما در عین حال ، در اجرای آن ، این سریال (که اکنون شامل یک درام تلویزیونی دو فصله است) اطمینان می دهد که به اندازه کافی مبهم بماند تا بینندگان آمریکایی بتوانند هر ورودی جدید را از طریق یک لنز عمومی داستان بقا ” وحشت را تحمل کنید “و چشم انداز زندگی خود را خیلی عمیق زیر سوال نبرند آیه Purge-o در مورد طبقه و استثمار ، نوع و نژادپرستی و بیگانه ستیزی ، نوع و همچنین نوع درباره پارانویای آمریکایی و خونخواهی است.

اما عمدتا این یک داستان دیستوپیک عمومی است که جدی و جدی تر از “بازی های گرسنگی” یا “Resident Evil” نیست ، فقط باتجربه تر. افراد بد بدل می شوند؛ تمدن آمریکا سقوط می کند ، رونق بگیرد.

” فیلم پاکسازی ابدی ” ، ادامه و گسترش حق رای دادن ، در نزدیکی مرزی است که ایالات متحده را از مکزیک جدا می کند و مهاجران مکزیکی را هدف خود قرار می دهد. آنها برای فرار از خشونت کارتل های مواد مخدر که بخشهایی از کشورشان را ربوده اند ، نقل مکان کرده اند ، اما متوجه شده اند که اوضاع به همان اندازه در شمال نیز خراب است ، البته به روشی متفاوت.

نقد فیلم پاکسازی ابدی

ستاره های Ana de la Reguera و Tenoch Huerta آدلا و خوان ، زوجی که در یک شهر کوچک تگزاس کار می کنند — خوان به عنوان یک گاوچران در یک مزرعه ، آدلا در یک کارخانه بسته بندی گوشت. این سوال که چرا آدلا و خوان نیاز به مهاجرت به ایالات متحده داشتند تا بفهمند که ایالات متحده دوران پاکسازی مکان بدی برای افرادی مانند آنها است ، این است که خود را به عنوان غنیمت قلمداد کنید.

هنوز هم ، شبهای پاکسازی سالهاست که ادامه دارد و ملت برای مدت طولانی در برابر تصرف غیرقابل بازگشت توسط یک حزب مدرن Nativist مقاومت کرده اند. و کشور فقط به طور کلی یک مخزن خونین است – محلی که درصد قابل توجهی از شهروندان به خشم اعتیاد دارند و می خواهند به دیگران آسیب برسانند زیرا انجام خشونت باعث احساس خوب آنها می شود.

فیلم پاکسازی ابدی پس از حوادث “پاکسازی: سال انتخابات” سال 2016 تنظیم شده است که در آن پدران بنیانگذار جدید آمریکا (NFFA) و نامزد آنها ، وزیر ادویج اوونز ، شکست خوردند و شبهای پاکسازی سالانه ممنوع شد. متأسفانه ، بقایای NFFA هنوز فعال هستند.

آنها می خواهند پاکسازی دوباره برقرار شود و به طور مداوم ساخته شود تا بتوانند اقلیت های نژادی و قومی و همچنین هر مهاجر را که یک اروپایی سفید پوست نیست ، آزادانه نابود کنند. سایر گروههای شبه نظامی و گروههای باند به دلایل سیاسی خودشان همین را می خواهند (نمایندگانی از یک گروه چپ طبقه تقلیل طلب ، نوعی کارتون ترسناک DSA ، که می خواهد یک درصد و خانواده های آنها را اعدام کند).

و البته مجرمان و روانپزشکان متنوعی از باغها وجود دارند که فی نفسه هیچ اعتقادی ندارند ، اما فقط می خواهند هر زمان که بخواهند شخصی خود “A Clockwork Orange” را درگیر کنند.

فیلم پاکسازی ابدی (که به عنوان “فصل آخر” در این حق امتیاز شناخته شده است ، یک داستان احتمالی) توسط خالق سریال James DeMonaco ، و کارگردانی فیلمساز مکزیکی-آمریکایی ، و کارگردانی آن توسط Everardo Gout ساخته شده است ، چندین قدم جلوتر از اوایل است در جاده به سمت گفتن چیزی فراتر از “آمریکا ذاتاً خشن است.”

این وحشیانه بودن آن را در مشخصات سیاسی اخیر ، عمدتا مربوط به دیوار مرزی دونالد ترامپ ، رئیس جمهور سابق ، کانال سازی و تقویت شکایت های سفید ، و مهاجرت مردم اسپانیایی زبان به ایالات متحده آمریکا. اما در پایان ، فیلم عقب نشینی می کند و می گوید: “همه ما با هم هستیم ، آیا همه نمی توانیم کنار بیاییم؟”

ایستادن ، فرود آمدن در یک ذهنیت متمرکز به محافظه کارانه که در آن همه می توانیم توافق کنیم که گروه های تروریستی کاملاً مسلح و متعصبانه که توسط انگلیس-آمریکایی اداره می شوند بد هستند و اینکه می خواهیم استثمارگران ثروتمند متعصب سفیدپوست را بکشند ، اگرچه از نظر تاریخی قابل درک است ، همچنین به هر حال در رابطه با ده فرمان ، و اینکه به محض برخورد با چنین افراط گرایانی ، همه ما می توانیم به احترام نسبت به یکدیگر ، که همان راه واقعی آمریکایی است ، در اعماق وجود خود بازگردیم.

قهرمانان ما گوش دلسوزانه ای را به شکل کارفرمای خوان ، کالب تاکر (ویل پاتون) پیدا می کنند. تاکر یک شاخدار است: یک دامدار ثروتمند اما لیبرال سیاسی انگلیس که داوطلب می شود ، در حالی که توسط یک افراط گرای چپ سفید و احمق هایش وحشت زده می شود ، سفیدپوستان آمریکایی در سرزمین های دزدیده شده زندگی می کنند ، و امتناع شکنجه کنندگان از اعتراف این نشانه آنها است امتیاز بررسی نشده خود.

او می گوید: “شما حق ندارید از همان سیستمی كه از آن پشتیبانی می كنید گله كنید.” پسر و وارث او ، دیلن تاکر (جاش لوکاس) ، در ابتدا به عنوان یک نژادپرست نسبتاً سرراست معرفی می شود ، اما بعداً ، فیلم پاکسازی ابدی نکته ای را مطرح می کند که نشان می دهد نگرش او (که نژادها باید با نوع خاص خود باشند ، ایده ای که خوان خوانده است) همدل با) حداقل وحشتناک تر از تمایل باندهای برتری طلب سفیدپوست برای کشتن هرکسی که شبیه آنها نیست.

نقد فیلم پاکسازی ابدی

(“انگلیسی صحبت کنید” ، آنها مرتباً به مردم پوست قهوه ای سفارش می دهند ، در حالی که تمام بلوک های شهر در آتش است.) سرانجام این طرح منجر به مجموعه ای از شخصیت ها از جمله نژاد ، همسر باردار دیلن ، کاسی (کسیدی فریمن) ، می شود برای فرار از مرزهای مکزیک از خشونت آمریکا (یک واژگونی کاملاً هوشمندانه از نحوه کارکرد این روایت است ؛ کانادا همچنین به آمریکایی ها فقط برای مدت محدودی پناهندگی پیشنهاد می کند ، مادامی که آنها غیرمسلح باشند).

به نظر می رسد که “بهتر از همیشه” از این بهتر هستیم. اما آیا ما هستیم؟ بومیان آمریكا و فرزندان برده مخالف خواهند بود ، اما این از حوصله این بررسی نیست و ظاهراً در حیطه گسترش جهان فروپاشی جامعه DeMonaco و عکسهای ردیابی به سبک “فرزندان مردان” از طریق قتل عام در خیابان اصلی نیست.

نتیجه یک کیسه مخلوط است. شما ممکن است درک کنید که چگونه ” فیلم پاکسازی ابدی ” همه چیز را تیز می کند تا جایی که می توان گفت که مستقیماً در مورد آنچه در ایالات متحده در زمان ترامپ اتفاق افتاده صحبت می کند (جنبه “بگذارید همه چیز نفرت انگیز را با صدای بلند و غرورآمیز بگوییم” ، در درجه اول) ، در حالی که در همان زمان متوجه شدم که یک بار دیگر ، مثل همیشه ، حق رای دادن در حال تحریک اضطراب و عصبانیت شناور آزادانه به یک گلدان است و هر چند دقیقه یکبار در آن فرو می رود تا یک خشونت خوشمزه را ارائه دهد ، هرگز چشم انداز خود را به نقطه ای از آن متمرکز نمی کند. نیش می زند در روشی که مثلاً فیلم های زامبی جورج رومرو ساخته اند.

حداقل چند لحظه شگفت انگیز شاعرانه وجود دارد ، مانند زمانی که یک زندان نئونازی در پشت یک واگن پلیس با زنجیر چرخیده به مجموعه اسلحه هایی که در حین رانندگی آنها ظاهر می شود گوش می دهد و هر کدام را با صدایی که ایجاد می کند شناسایی می کند. او كه در وجد به وجد آمده بود ، مي گويد: “موسيقي وطني از قلب”. “این موسیقی آمریکایی است ، مادربزرگ!”

نقد فیلم پاکسازی ابدی

اجراها بهتر از آنچه شایسته ی ماده است – به ویژه اجراهای De la Reguera و Huerta ، که نمای نزدیک واکنش پذیرشان از فیلم بی صدا برخوردار است. و لوکاس ، که یک بار دیگر ثابت کرد که مایل است بدون اینکه به مخاطب سیگنال بدهد که در خارج از صفحه یک پسر خوب است ، شخصیت هایی کاملاً بعید بازی کند. یک سوم پایانی فیلم پاکسازی ابدی ، که نازی های تند و زننده و شیاطین مجاور نازی ها را فقط برای از بین بردن سریع آنها معرفی می کند ، کمی بیش از حد شبیه یک بازی ویدیویی با بازیگران است.

پایان مقاله نقد فیلم پاکسازی ابدی

منبع سایت مداد

بیشتر بخوانید:

کسب درآمد اینترنتی|نقد انیمیشن لوکا|نقد فیلم داستان زمستان|دوره رنسانس در موسیقی|معرفی فیلم ارتش مردگان|فیلم کلیف واکر|فیلم جیب‌ بر|فیلم جعبه سیاه