نویسنده : نقد فیلم The Colony 2021 | فیلم کلونی :
“مستعمره” تیم فلباوم ایده های زیادی در مورد آینده دارد ، و در حالی که همه آنها کاملاً به هم نمی چسبند ، چند انتخاب زیبا و روایی جالب وجود دارد که آن را به یک حس کنجکاوی تبدیل می کند. پیش از آنکه به جزئیات طرح متراکم یا تروپ های علمی تخیلی خوش پوش بپردازید ، به اندازه کافی کارهای خود را انجام می دهید.
“تغییر آب و هوا. همه گیر. جنگ ها. ” اینها اسب سواران آخرالزمان هستند که طبقه حاکم را به رها کردن زمین و حرکت به سمت کپلر 209 ، سیاره ای دورتر ، سوق می دهند که در نهایت دارای آثار بلند مدت ناخواسته است. دو نسل بعد ، ثروتمندان می خواهند به زمین بازگردند زیرا توانایی باروری آنها از بین رفته است ، بنابراین “فرزندان مردان” ،
بنابراین تمدن آنها در حال پیری است و اگر چیزی تغییر نکند در نهایت از بین می رود. آنها یک تیم اکتشافی برای جستجوی سیاره قدیمی خود فرستادند ، اما اولین اعزام از بین رفت. ما به دور دوم می پیوندیم درست زمانی که آنها به اقیانوس برخورد می کنند. به طور معجزه آسایی ، یک زن ، بلیک (نورا آرنزیدر) ، و یک مرد ، تاکر (سوپه دیریسو) ،
زنده می مانند تا مأموریت خود را در کف اقیانوس بادگیر و در حالی که جزر و مد خارج شده است ، آغاز کنند. با این حال ، این کاشفان تنها نیستند و به زودی متوجه می شوند که این “آب خیس” نیمه مرطوب در واقع توسط بازماندگان-افراد جوان زیر 30 سال-از افراد فقیری که از طبقات بالا رها شده اند ، زندگی می کند.
فیلم کلونی
آنچه در پی می آید کمی هیجان انگیز است ، کمی نگاه اخلاقی به موضوع استعمار از دیدگاه استعمارگر است. بلیک به زودی خود را تنها در سیاره ای می بیند که هر چیزی جز خوش آمد گویی را احساس نمی کند ، در فیلم “مکس دیوانه” به یک ریف با مضمون آب پرتاب می شود. بازماندگان ، همانطور که از آنها نام برده می شود ، واقعاً نام خود را از طریق لباس های روپوش و پارچه ، چهره گل آلود و موهای نامرتب خود برآورده می کنند.
بلیک با یک بازمانده جوان به نام مایلا (بلا بادینگ) و مادرش نارویک (سارا-سوفی بوسنینا) متحد می شود اما گروه بزرگتری از بازماندگان گروه های کوچکتر مانند مایلا را غارت می کنند و خود را با قدرت آینده هماهنگ می کنند. به امید به دست آوردن پاداش خود با آنها اسرار و یک برنامه وحشتناک نه تنها برای استعمار مجدد زمین بلکه منابع انسانی کره زمین آمده است.
فیلمنامه فهلباوم و ماریکو مینوگوچی-با اعتبار نویسندگی اضافی برای جو راجرز و تیم تراشت-می تواند در برخی از اصطلاحات علمی تخیلی یا سوء تفاهم های بین فرهنگی (بین کپلرها و بازماندگان ، که زبان خود را پس از جامعه پاشنه دار انگلیسی را با خود برد). اما داستان با سرعتی معقول پیش می رود و لحظات کسل کننده ای را پیش می برد تا خیلی زود به سکانس آشکار یا اکشن بعدی خود برسد.
“مستعمره” وفادار به هم نامی خود ، مفاهیم اخلاقی ناشی از تبدیل شدن گروه غالب به حاکمی بر مردمی را که خود را پست تر می دانند ، مورد بررسی قرار می دهد. بلیک این تغییر را از شخصی که به او یاد داده شده بود “در مورد خیر بسیاری” فکر می کند ، که با اراده دولت سرپیچی می کند ، تغییر می دهد ، به فردی که برای خود فکر می کند و به یک نتیجه سخت ، اگر انسانی تر می رسد ، می رسد.
پیچیدگی بیشتر احساسات فیلم این فشار و کشیدن برس های بلیک با مادر شدن و خاطرات پدرش است. داستان گاهی اوقات با وسواس زیادی بر توانایی او برای باروری متمرکز می شود ، بعداً با از دست دادن توانایی خود در انجام این کار توضیح داده می شود ، و در حالی که قیاس های مادرانه در زمینه علمی تخیلی تازگی ندارند ، به نظر می رسد که این یکی پاسخ های او را در سطح سطحی باقی می گذارد.
فیلم کلونی
او هنگام به دنیا آوردن اولین نوزادش ناراحت است و بعداً هنگام تلاش برای نجات او از دست اسیران ، نقش مادری را برای مایلا به عهده می گیرد. اما در پایان فیلم ، مشخص نیست که مادری چیزی است که او می خواهد یا چیزی که مستعمره برای او می خواهد. پدر بلیک (سباستین روشه) ، که از جمله افرادی بود که در اولین اکتشاف گم شده بود ، در ذهنش نقش می بندد و او مجبور می شود با آموزه های او در برابر پیامدهای آن آشتی کند.
این فلاش بک ها دنیای سالم و روشن از ثروتمندان مهاجر را نشان می دهد ، دنیایی دور از زمین غم انگیز که فقرا را پشت سر گذاشتند. این نوع تقسیم بندی طبقاتی را در فیلم های علمی تخیلی به عنوان “Metropolis” یا “Elysium” ایجاد می کند ، جایی که یک گروه در تجمل زندگی می کنند و نیمی دیگر حتی نمی توانند آن سطح راحتی را درک کنند. برای ایجاد این دیدگاه کثیف از آینده در “مستعمره” ،
فیلمبرداری خاکستری و سبز مارکوس فردرر ، سبکی بصری را طراحی می کند که بسیار ضخیم به نظر می رسد ، شما تقریباً انتظار دارید که دوربین خود کثیف به نظر برسد. این یک کار خلاقانه است که توهم دنیای آینده را می فروشد ، جایی که جزر و مد بزرگ اکوسیستم امروزی ما را از بین برده است (درختان RIP) و چیزی جز اسپری اقیانوس در هوا باقی نمی گذارد.
با این حال ، همه جنبه های “مستعمره” به بالا نمی روند. آرنزدر با پیروی از زنان بزرگ که فیلم های علمی تخیلی را رهبری می کنند اما هرگز از سایه خود خارج نمی شوند ،
نمی تواند بلیک را با بازی خود زنده کند. این چوبی و کاربردی است اما خیلی هم به یادماندنی نیست ، تقریباً مانند برخی از صحنه های نمایشی فیلم یا پایان مختصر آن که به برخی از ایده های مطرح شده در روایت بسته نمی شود. “مستعمره” بیشتر حواس پرتی بعد از ظهر است تا چیزی که واقعاً جهان بینی را به چالش بکشد.
فیلم کلونی
پایان مقاله نقد فیلم The Colony 2021 | فیلم کلونی
مجله نگاه
بیشتر بخوانید:
فیلم چری | بهترین فیلم های آنجلینا جولی | آکورد چیست ؟ تفاوت بین آکوردهای مهم در مقابل آکوردهای کوچک را بیاموزید | ۱۰ کلید میانبر ایلاستریتور | نقد فیلم Zeros and Ones | بهترین فیلم های چارلی چاپلین | نقد فیلم خیابان ترس | یک راهنمای اساسی برای ساخت خانه های مدولار | بهترین کتاب های ویلیام فاکنر | باب فاسی |
