نویسنده : وجود بازی Final Fantasy VII Remake یک پیشنهاد خطرناک برای توسعه دهنده Square Enix است. تعداد کمی از بازی ها تأثیر فرهنگی پاپ Final Fantasy VII اصلی را داشته اند: در PS1 که در سال 1997 منتشر شد ، یک نسل را به عنوان ژانر به RPG ژاپنی معرفی کرد ، در حالی که به طور همزمان سبک گفته شده را به ارتفاعات جدید می رساند.
داستان فراگیر و بلندپروازانه آن از رزمندگان محیط زیست ، خاطرات شکسته ، آزمایشات عجیب و خدایان بیگانه اثری در حافظه جمعی بازیکنان برجای گذاشت ، در حالی که هسته عاطفی آن – و به ویژه یک صحنه نمادین – هنوز طنین انداز است. یک بازسازی اشتباه انجام دهید و بسیاری از مردم بسیار ناراحت خواهند شد.
خوشبختانه ، بازی Final Fantasy VII Remake اصلاً اشتباه نمی کند. این همان چیزی است که طرفداران PS1 کلاسیک امیدوار بودند – و سالها التماس می کردند – برای به روزرسانی تصاویر و مکانیک ، اما بدون از بین بردن احساس و لحن نسخه اصلی تقریبا افسانه ای.
اولین نسخه از چندین قسمت برنامه ریزی شده برای انطباق کامل مقیاس حماسی بازی 1997 ، بازی Final Fantasy VII Remake در بخش داستان تنظیم شده در Midgar City تمرکز دارد. یک میگالوپوس وسیع که توسط شرکت برق الکتریک شینرا اداره می شود ،
میدگار عمیقا بین ثروتمندان که در طبقات بالای شهر زندگی می کنند و فقرا که در محله های فقیرنشین آلوده هنوز در سطح زمین زندگی می کنند ، تقسیم شده است. بار دیگر بازیکنان با بازی در نقش مزدور Cloud Strife ، به یک سری اقدامات ضد تروریستی علیه Shinra کشیده می شوند ، که این جوهر حیات خود را برای تأمین انرژی تخلیه می کند.
در حالی که پیام های اکولوژیکی و سیاسی بازی در حال حاضر حتی بیشتر از دو دهه پیش اهمیت بیشتری داشت ، در اینجا اسکوئر انیکس نیز به این موضوع می پردازد که چگونه تبلیغات می تواند مردم را بر خلاف منافع خودشان تبدیل کند ، با پخش اخبار اغلب افکار عمومی علیه ابر و متحدانش. Final Fantasy VII همیشه سیاسی بود ، اما در اینجا محکومیت آن شدیدتر است.
بازی Final Fantasy VII Remake
بزرگترین تغییر ، تغییر از نبردهای ثابت و مبتنی بر نوبت به موضوعاتی است که بیشتر گرا هستند. این ، بیش از هر چیز ، می توانست طلسم را بشکند ، بازی Final Fantasy VII Remake را به یک RPG اقدام هک اند اسلش دیگر تبدیل کند. در عوض ، کارگردان تتسویا نومورا مبارزه را مدرن کرده است اما دقت و تدبیر سیستم سنتی را حفظ کرده است. در اینجا ،
بازیکنان دکمه مربعی را برای ایجاد “نوار زمان فعال” چکش می کنند ، سپس روی ضربه زدن به ضربه بزنید تا زمان حرکت به سرعت خزیده شود ، و فرصتی برای انتخاب توانایی ها ، جادوها یا موارد از یک منو فراهم می شود. این یک تعادل کامل از قدیمی و جدید است ، و در حالی که حالت “کلاسیک” نیز در آن گنجانده شده است-جایی که شخصیت ها به صورت خودکار حمله می کنند و بازیکنان فقط باید منو را انتخاب کنند-در مقایسه احساس آرامش و ناامیدی می کند.
با توجه به اینکه Remake فقط یک تکه از نسخه اصلی را اقتباس می کند ، شخصیت های قابل بازی به چهار مورد کاهش می یابند: ابر ، جنگنده Tifa ، Barret مسلح به اسلحه و فروشنده گل که تبدیل به جادوگر Aerith شده است-به روز رسانی املای قدیمی “Aeris”. هر کدام دارای تخصص های خاص خود در زمینه مبارزه هستند ،
و شما می توانید در هر نقطه بین آنها جابجا شوید ، به شما این امکان را می دهد تا در هنگام تعویض بین حملات نزدیک از Cloud و Tifa یا حرکات متناوب Barret و Aerith ، نبردها را جابجا کنید. علیرغم ترکیب کوتاه-انتظار می رود پنج شخصیت قابل بازی باقی مانده با ورود فصل های بعدی Remake شروع به کار کنند-سفارشی سازی زیادی وجود دارد. سلاح ها حرکت های جدید و منحصر به فرد را باز می کنند و می توانند قدرت خود را افزایش دهند ،
در حالی که گوی های Materia مجموعه ای از سحر و جادو ، مهارت ها و احضارهای قدرتمندی را برای استفاده در نبرد ارائه می دهند.
سیستم نبرد جدید هر چند عالی نیست. ضربه زدن به دور مربع می تواند شما را در یک ترکیب کوچک قرار دهد ، که شکستن آن برای فرار یا محافظت غیرممکن است. این را با دشمنان خاص با حملات ناتوان کننده ترکیب کنید ، و می توانید بدون هیچ گونه فرار از حملات آسیب رسان رها شوید. به طور معمول این خیلی بد نیست ،
زیرا می توانید به اعضای دیگر حزب بروید ، اما در مواردی که طرح شما را فقط با یک شخصیت دارد ، بسیار ناامید کننده است. هدف قرار دادن همچنین می تواند از برخی پیشرفت ها استفاده کند – قفل کردن روی دشمنان همه خوب و خوب است ، اما وقتی دوربین دقیقاً هدف شما را دنبال نمی کند ، باعث تحریک می شود.
بازی Final Fantasy VII Remake
علیرغم تمرکز بر بخش Midgar ، بازی Final Fantasy VII Remake همچنان خود را یک حماسه گسترده نشان می دهد. مکان های آشنا با جزئیات غنی بازسازی می شوند ، در حالی که مناطق جدید Midgar برای اولین بار مورد بازدید قرار می گیرند ، اغلب با گسترش داستان به طرز چشمگیری در پس زمینه شخصیت های فرعی ، روند جهانی و ساکنان آن را گسترش می دهد.
با این وجود ، جهان باز نیست-در واقع ، بازی Final Fantasy VII Remake نسبتاً خطی است ، حتی بازیکنان را از کاوش در مناطق خاصی قبل از آنکه بخواهد در بیشتر بازی باز می دارد. هنوز رازهای بی شماری برای کشف وجود دارد ، چه در کوچه پس کوچه ها پنهان شده و چه با تکمیل چالش ها باز شود. هنوز بسیاری از عجایب شگفت انگیز FF7 قدیمی وجود دارد:
نبردهای رئیس با خانه های متصرف ، مینی بازی های عجیب و غریب و بدنام کردن بدنام-در حال حاضر با یک چرخش حساس تر و مثبت تر. با وجود تف و صیقل ، هنوز هم مانند Final Fantasy VII احساس می شود.
چه تف و چه لهستانی – بازسازی یکی از نفس گیرترین بازیهایی است که به طرز چشمگیری تحسین برانگیز شده است. از مدل های شخصیتی که گاهی اوقات می توانند برای بازی زنده استفاده شوند ، تا محیط هایی که تقریباً واقعی به نظر می رسند ، دیدن آنها بسیار لذت بخش است. حتی محله های فقیرنشین که بخش های اولیه بازی را تشکیل می دهند ، منظره ای پر از جزئیات زنده هستند. شخصیت های کاملاً واضح ، تا چهره های زمینه ای که در خیابان ها پچ پچ می کنند ، جهان را بیشتر به زندگی می آورند – گشت و گذار در اطراف برای این حس یک درمان است.
گاهی اوقات ، خطرها نتیجه می دهند – و با وجود قماری که بازی Final Fantasy VII Remake می توانست حافظه Final Fantasy VII را خدشه دار کند ، در عوض آن را برای کسانی که علاقه نوستالژی دارند تقویت کرده است ، در حالی که معرفی جدیدی از این جهان افسانه ای را برای تازه واردان اثبات می کند.
نکته احتمالی: بازی Final Fantasy VII Remake برای اولین بار در E3 2015 اعلام شد. انتشار آن تقریباً پنج سال طول کشید و تنها اولین بازی از تعداد ناشناخته بازی هایی است که داستان را به طور کامل بازگو می کند. از این قسمت برای شاهکار تقریباً مستقل لذت ببرید-اما انتظار نداشته باشید که مدت طولانی پایان داستان را در این شکل تصور شده برای مدت طولانی ببینید.
بازی Final Fantasy VII Remake
منبع سایت مداد
بیشتر بخوانید:
سایت و منابع گرافیکی | ایجاد وکتور بال فرشته در ایلاستریتور | بهترین فیلمهای نیکول کیدمن | استیون کینگ | بهترین فیلم های تام هیدلستون | فیلم سکوت، عروس آتش و عشق طاهر | بهترین نویسندگان ادبیات لبنان | فیلم خواب بزرگ | نقد فیلم Contact | جان هیوستون |
