نویسنده : کتاب خوشه های خشم : در سال 1962 ، جان اشتاین بک برنده جایزه نوبل ادبیات شد و کمیته ای که او را انتخاب کرد کتاب خوشه های خشم وی را “اثری بزرگ” توصیف کرد و آن را یکی از دلایل اصلی این افتخار عنوان کرد.
با مقاله نقد کتاب خوشه های خشم با بامدادی ها همراه شوید.
چند سال بعد ، به نظر می رسید كه همه در یك دبیرستان آمریكایی كتاب را می خوانند ، مثل من و بیشتر آنها ، مثل من ، از زندگی سخت و غم انگیزی كه خانواده جواد و دیگر اوكی های كالیفرنیا مجبور به تحمل آن بودند ، بسیار متأثر شده اند. . این داستان روده گیر نفس ما را گرفت. این کتاب که در سال 1939 منتشر شد ، یک رمان بزرگ آمریکایی نام داشت.
بیش از نیم قرن بعد ، من کتاب خوشه های خشم را دوباره خواندم و نوشتن اشتاین بک را در بسیاری از نقاط ، قدرتمند و حتی زیبا یافتم. با این حال ، من ناامید کننده ، حتی ذره ذره از تجربه دور شده ام.
به نظر می رسد بیش از نیم قرن بعد ، کتاب خوشه های خشم یک تبلیغ خوب نوشته شده است.
“Fat، sof ‘fella”
آنچه من در ادبیات به دنبال آن هستم ، ظرافت و ریزه کاری است ، نکاتی به جای ضربات چکش ، ابهام ، احساس رمز و راز زندگی و انسان ها.
کتاب خوشه های خشم پر از ضربات چکش و یک طرح مشخص بین خوب (اوکی) و بد (مردم کالیفرنیا ، به طور خاص ، به ویژه افراد ثروتمند و پلیس) است.
همانطور که جوادی ها قبل از ورود به کالیفرنیا توسط شخصی که به سمت دیگر می رود گفته شده است:
“مردم می خواهند یک نگاه به چشم خود داشته باشند. آنها می خواهند به شما نگاه کنند “چهره آنها می گوید ،” من شما را دوست ندارم ، پسر عوضی. “می خواهید معاون کلانتری باشید ،” آنها شما را به آرون فشار می دهند “ou. شما می خواهید در مردم ببینید چگونه آنها از شما متنفر هستند من به تو می گویم آنها از شما متنفر هستند ، زیرا آنها کم سن و سال هستند. آنها می دانند که یک فرد گرسنه گرسنه می خواهد غذا دریافت کند حتی اگر مجبور شود آن را بخورد. “
این پسر ادامه می دهد ، و او مجبور می شود درباره یک روزنامه بزرگ صاحب میلیون ها هکتار صحبت کند ، حتی اگر زیاد از آنها استفاده نمی کند.
“نگهبانان همیشه محل نگهداری مردم هستند. در اتومبیل ضد گلوله سوار شوید. پارچهای او را دیدم. پروانه چاق ، نرم و با چشمان کمی پست و دهانی مانند سوراخ الاغ. “
خیلی چیزهای ظریف است.
داستان کتاب خوشه های خشم
داشته و ندارد
این مطالب به عنوان یک نوجوان آرمان گرا در دهه 1960 ، حقیقت گویی روشن و صادقانه به نظر می رسید. از این گذشته ، در مورد بسیاری از شخصیت ها چیزی مقدس وجود داشت – از ما ، تام ، جیم کاسی ، مبلغ سابق که برای عیسی ایستاده می شود ، به ویژه در صحنه ای که او خود را به معاونان تسلیم می کند ( به جای تام) گرچه خودش بی گناه بود.
در نیم قرن از آن زمان ، من بارها و بارها یاد گرفته ام که زندگی پر از سایه است. شاید شما دونالد ترامپ را دوست نداشته باشید ، اما ، در برهه ای از زندگی ، او یک کودک بی گناه بود. شما ممکن است پاپ فرانسیس را بخاطر تمرکز خود در رفتار با فقرا به عنوان یک انسان کامل تحسین کنید ، اما او بارها و بارها اعتراف می کند که او ، مانند هر یک از ما ، گناهکار است.
اصطلاحی وجود دارد که در یکی دو دهه اخیر سخنرانی آسانسور است. این بدان معنی است: خلاصه کتاب-ایده-برنامه خود – هر آنچه را می توانید فقط در کلمات کافی در هنگام سوار شدن در آسانسور بیان کنید. مردم از من خواسته اند که سخنرانی آسانسور را درباره کتابی که در مورد حلقه مرتفع شیکاگو نوشتم ، برایشان بازگو کنم. این به اندازه کافی منصفانه است زیرا کتاب من یک کتاب غیر داستانی است (حتی اگر این درخواست به من رتبه بندی کند ، زیرا داستان من در مورد حلقه بسیار پیچیده تر از آن است که در چند جمله قابل توصیف باشد).
به نظر من ، صحبت از یک آسانسور در مورد کار ادبیات عالی دور از ذهن است.
آیا می توانید در مورد موبی دیک (“خوب ، نهنگ بزرگی وجود دارد و این کاپیتانی که با کشتن آن وسواس دارد …”) یا پادشاه لیر برای من سخنرانی کنید (“این پادشاه پادشاهی خود را تقسیم می کند ، جنگ ها را برافروخته و دیوانه می شود ، و سپس می میرد “) یا دیوید کاپرفیلد (” پسری متولد می شود و اتفاقات بد زیادی برای او و بسیاری از افراد اطرافش می افتد. “)؟
در کتاب ” کتاب خوشه های خشم ” از اشتاین بک ، سخنرانی آسانسور به اندازه کافی آسان است: افراد ناخوشایند (افراد فقیر خوب که توسط داستبول از زمین خود رانده شدند) به کالیفرنیا می روند که می خواهند سخت کار کنند اما توسط محاصره ها خرد می شوند (بد ، بی احساس ، افراد ثروتمند حریص و دژخیمان آنها).
کتاب خوشه های خشم
جنگل
بله ، فقرا در دهه 1930 و فقرا امروز – و در واقع فقرا در طول تاریخ – توسط سیستم های اجتماعی ، سیاسی و حکومتی که طرفدار ثروتمندان هستند ، خرد شده اند.
بله ، باید برابری درآمد بیشتری وجود داشته باشد. شکاف عظیم ثروت امروز بین افراد بسیار ثروتمند و بسیاری از مردم دیگر کشور شر است. تعادل بیشتری لازم است.
به عنوان یک روزنامه نگار ، من زندگی حرفه ای خود را صرف نوشتن در مورد همه اینها کردم. و کتاب خوشه های خشم را تقریباً می توان چیزی مانند روزنامه نگاری نامید ، به جز اینکه اشتاین بک به دنبال تعادل در گزارش مورد نظر من و همکارانم نیست.
در واقع ، رمان او بسیار شبیه جنگل است ، رمانی در سال 1906 درباره ظلم و استثمار فقرا در شیکاگو استویاردز ، نوشته شده توسط اپتون سینکلر ، که یک روزنامه نگار بود.
هیچ یک از این دو رمان نشانه ای از ابهام ندارند. هر اتفاق بدی که ممکن است برای یکی از مهاجرهای فقیر شیکاگو رخ داده باشد ، برای جورگیس رودکوس و خانواده اش متولد لیتوانیایی اتفاق افتاد. به همین ترتیب ، هر اتفاق بدی که ممکن است برای هر Okie افتاده باشد برای شخصی از خانواده Joad اتفاق افتاده است.
همه چیز کاملاً مشخص است ، خوب یا بد.
و هر دو رمان آشکارا سوسیالیسم را به عنوان راه حل مشکلات کارگران تحت فشار قرار می دهند.
در مقابل ، پسر بومی ریچارد رایت که در همان سال با عنوان کتاب خوشه های خشم منتشر شد نیز با فراخوان سوسیالیسم پایان می یابد ، اما رمان بسیار بهتری است.
توماس بزرگتر ، شخصیت اصلی ، هیچ قدیسی نیست. او عصبانی و خشن است ، فردی ناقص است ، اما کسی است که انسانیت او از طریق نقص او می درخشد. بزه دیدگی او بسیار پیچیده تر است – و در زندگی که ما زندگی می کنیم صادق تر است.
بیان یک نکته در کتاب خوشه های خشم
به همین دلیل است که ، هنگام خواندن کتاب خوشه های خشم ، مرتباً می دیدم که از اشتاین بک برای نوشتن تبلیغات عصبانی شده ام.
او از مهارت های بالای خود به عنوان نویسنده برای ایجاد یک نکته استفاده می کند.
خوبه. این کتاب برای اولین بار زندگی سختی را که اوکی ها زندگی می کردند به ذهن آمریکایی ها رساند. این باعث شد مردم صحبت کنند ، بحث کنند ، فکر کنند.
خوبه. اما این ادبیات نیست
اشتاین بک به دنبال دستکاری خوانندگان خود بود. آنها (1) برای شناسایی با جوادهای خوب و مقدس بودند ، (2) تا احساس كنند كه تحت فشار قرار گرفتن توسط افراد قدرتمند و حریص چقدر وحشتناک و تراژیك است و (3) در این زمینه كاری انجام دهند.
“ما را به مبارزه بکش”
یک راه دیگر نیز وجود داشت که او می خواست تفکر یک آمریکایی متوسط را شکل دهد – از طریق ترس از انقلاب. و همچنین با دامن زدن به آن انقلاب.
اشتاین بک غالباً در کتاب خوشه های خشم این نکته را بیان می کند که همه این اوکی ها ، اگر فقط متحد شوند و با هم کار کنند ، می توانند محدودیت های اطراف خود را شکست دهند ، می توانند آنچه را که به حق بود (تحت یک نوع قانون طبیعی) از آنها گرفته شود ، قدرتمند برای حساب کردن با آنها. همانطور که تام به ما می گوید:
“آیا تا به حال معاونتی را دیده اید که الاغ چربی نداشته باشد؟ ما “اگر آنها الاغ خود را تکان می دهند و” اسلحه خود را به اطراف می اندازند “، ما ، اگر این قانونی بود که آنها با آن کار می کردند ، چرا ، ما می توانستیم آن را بگیریم. اما این قانون نیست. آنها روحیه ما را دور می کنند. آنها در تلاشند تا ما را مانند یک عوضی شلاق خرد کنیم. آنها سعی می کنند ما را بشکنند. چرا ، عیسی مسیح ، کارشناسی ارشد ، آنها زمانی می آیند که راهی که می تواند نجابت خود را حفظ کند این است که جوراب پلیس را بدست می آورد. آنها بر روی نجابت ما کار می کنند. “
کتاب خوشه های خشم
چند صفحه بعد ، جان اشتاین بک ، با صدای راوی ، این را اضافه می کند:
“شرکت های بزرگ نمی دانستند که مرز بین گرسنگی و خشم یک خط نازک است. و پولی که ممکن است به دستمزد می رسید برای بنزین ، اسلحه ، مأموران و جاسوسان ، لیست سیاه ، حفاری بود. در بزرگراه ها مردم مانند مورچه ها حرکت می کردند و به دنبال کار و غذا می گشتند. و عصبانیت شروع به تخمیر کرد. “
و بعداً ، یک شخصیت جزئی به نام کلاه سیاه می گوید:
“آنها در حال بدست آمدن هستند” آن اردوگاه را سوزاندند من فکر می کردم همه افراد ما اسلحه گرفتند. فکر کردم “شاید ما باید یک کلوپ شلیک شده بوقلمون را یک بار برگزار کنیم”.
و شخصیت کوچک دیگری به نام هاستون می گوید:
“به خدا سوگند آنها اگر ما را نگران نكنند ، ما را به مبارزه سوق خواهند داد.”
یک افسانه؟
شاید من به این روش اشتباه نگاه می کنم شاید من باید به فکر کتاب خوشه های خشم به عنوان یک داستان 600 صفحه ای باشم. در یک افسانه ، خوب و بد و اخلاقی وجود دارد.
اما آیا یک افسانه می تواند ادبیات عالی باشد؟ افسانه روشی برای عبور از خرد جمعی مشترک است: نخواب وگرنه لاک پشت تو را کتک می زند.
افسانه روشی است كه فرهنگ برای توصیف اینكه فرهنگ به عنوان یك گروه تصمیم گرفته است خوب و بد است ، استفاده می كند. خرگوش مسابقه را از دست داد و ، در فرهنگ ما ، بازگشت به یونانی ها ، این یک چیز بد است.
اما ، در فرهنگی که جایزه زیادی برای رقابت ندارد ، شاید خرگوش فقط با حلق آویز کردن و لذت بردن از خود ، حتی در حد چرت زدن ، خوب عمل می کند.
به عبارت دیگر ، یک افسانه تبلیغات فرهنگی است.
تبلیغات
چه من از کتاب خوشه های خشم به عنوان یک افسانه یا یک رمان یا گزارش فکر کنم ، باز هم تبلیغ است.
و بعد از سالها روزنامه نگاری و کار در نوشتن تاریخ ، از تبلیغات متنفرم.
تبلیغ انحراف از حقیقت است.
به نظر می رسد حقیقت ، و در دستان استادی مانند استین بک ، بسیار قانع کننده است. اما این حقیقت نیست
واقعیت این است که Okies همه خوب یا مقدس نبودند و کالیفرنیایی ها همه “سوراخهای الاغ” یا “الاغهای چاق” نبودند.
این سیستم Okies را مورد ظلم و ستم قرار می داد ، و افراد فقیر و غنی بخشی از این سیستم بودند. اشتباهاتی انجام شد بدون سوال
اما دلیل اینکه من عاشق تماشای پادشاه لیر روی صحنه هستم ، دلیل اینکه دوست دارم روزنامه نگاری خوب بخوانم ، دلیل که می نویسم ، این است که من دوست دارم سعی کنم به پیچیدگی های زندگی بشر ، با همه آشفتگی های آنها ، با تمام کمبودشان از راه حل های روشن ، و با تمام ابهامات آنها. اینها چیزهایی برای تأمل ، تعجب ، کشتی گرفتن است.
در تبلیغ هیچ ابهامی وجود ندارد. در « کتاب خوشه های خشم » هیچ ابهامی وجود ندارد.
کتاب خوشه های خشم
پایان مقاله نقد کتاب خوشه های خشم
منبع سایت مداد
بیشتر بخوانید:
موتزارت کیست؟|بهترین فیلم های وودی آلن|تابلو جیغ|سریال خلافت|فیلم کروئلا|بهترین فیلمهای وس اندرسون|بهترین فیلم های کریستوفر نولان|تحلیل نمایشنامه باغ وحش شیشه ای|سریال رچد|فیلم مرد سوم|انیمیشن شهر اشباح|نو‌آم چامسکی
