بیوگرافی ویل اسمیت | لیست فیلم ها و زندگی شخصی

ویل اسمیت از رپ موفق به A-lister هالیوود تبدیل شد و در «شاهزاده تازه بل ایر» بازی کرد و قبل از اینکه تیتر فیلم هایی مانند «روز استقلال»، «مردان سیاه پوش» و «علی» باشد.

ویل اسمیت کیست؟

پس از اینکه ویل اسمیت در سن 16 سالگی با جف تاونز آشنا شد، این دو به عنوان DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince، حرفه رپ بسیار موفقی را آغاز کردند. اسمیت در کمدی کمدی The Fresh Prince of Bel-Air به مدت شش فصل بازی کرد، قبل از اینکه خود را به عنوان یک بازیگر برتر هالیوود با پسران بد (1995) و روز استقلال (1996) معرفی کند.

او از آن زمان تا به حال تیتر فیلم های محبوبی چون مردان سیاه پوش (1997) و هیچ (2005) بوده و برای علی (2001) و تعقیب خوشبختی (2006) نامزد اسکار شده است. اسمیت همچنین برای فیلم Concussion (2015) مورد تحسین قرار گرفت، قبل از اینکه با Suicide Squad (2016) به فیلم اکشن بازگشت.

اوایل زندگی

ویل اسمیت در 25 سپتامبر 1968 در فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ویلارد کارول اسمیت جونیور از مادر کارولین، کارمند هیئت مدیره مدرسه، و پدر ویلارد سی اسمیت، مالک شرکت تبرید به دنیا آمد. تربیت او در طبقه متوسط باعث شد که علیرغم مشاهده خانواده‌اش از ایمان باپتیست، در مدرسه کاتولیک بانوی لوردز شرکت کند. او به دبیرستان Overbrook رفت.

محله او در غرب فیلادلفیا، دیگ ذوب فرهنگ‌هایی بود که یهودیان ارتدوکس با جمعیت زیادی مسلمان همزیستی داشتند. اسمیت دانش آموز خوبی بود که شخصیت جذاب و زبان تند زبانش به خاطر رهایی از مشکلات شهرت داشت، ویژگی ای که به زودی لقب «شاهزاده» را به دست آورد.

ویل اسمیت

ویل اسمیت از ۱۲ سالگی شروع به رپ زدن کرد و از قهرمانانی مانند استاد بزرگ فلش تقلید کرد اما قافیه های خود را با عنصر کمدی رنگ آمیزی کرد که بعداً به علامت تجاری او تبدیل شد. اسمیت در 16 سالگی با جف تاونز همکار آینده اش در یک مهمانی ملاقات کرد. این جفت با هم دوست شدند و دو دی جی Jazzy Jeff & The Fresh Prince متولد شدند.

حرفه موسیقی

در دوران نوجوانی، دی جی Jazzy Jeff & The Fresh Prince شروع به تولید موسیقی کردند، اما از صدای رپ گانگستایی که از ساحل غربی توسط گروه هایی مانند N.W.A بیرون می آمد، دوری کردند. The Fresh Prince در مورد مشغله های نوجوانی با سبکی تمیز و بدون نفرین رپ کرد که آمریکای میانه آن را ایمن و سرگرم کننده می دانست.

اولین تک آهنگ این زوج، “دختران چیزی جز مشکل نیستند” در سال 1986 موفقیت آمیز بود. اولین آلبوم آنها در سال 1987، Rock the House، به 200 آهنگ برتر بیلبورد رسید و اسمیت را قبل از 18 سالگی میلیونر کرد. موفقیت اولیه. هر گونه فکر حضور در کالج را از ذهن اسمیت دور کنید.

بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های ویل اسمیت

اوایل، گزارش شد که اسمیت بورسیه تحصیلی موسسه نخبگان ماساچوست بوستون (MIT) را رد کرده بود، اما اسمیت بعداً این شایعه را رد کرد و به مصاحبه‌گر گفت: «مادر من که برای هیئت مدرسه فیلادلفیا کار می‌کرد، دوستی که افسر پذیرش در MIT بود.

من نمرات SAT بسیار بالایی داشتم و آنها به بچه های سیاه پوست نیاز داشتند، بنابراین احتمالاً می توانستم وارد دانشگاه شوم. اما من قصدی برای رفتن به دانشگاه نداشتم.

در سال 1988، DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince با آلبوم He’s The DJ, I’m The Rapper به موفقیت خود ادامه دادند. این آلبوم که شامل تک‌آهنگ‌های رادیویی «Parents Just Don’t Understand»، «Brand New Funk» و «Nightmare on My Street» بود، اولین جایزه گرمی را برای بهترین اجرای رپ دریافت کرد. در سال 1989 توسط And In This Corner… دنبال شد که به صعود این زوج به ستاره شدن ادامه داد.

فیلم ها و برنامه های تلویزیونی

“شاهزاده تازه بل ایر”

دو سال بعد، اسمیت کراس اوور خود را وارد عرصه بازیگری کرد. NBC با تکیه بر تجربیات خود از ستاره شدن نوپا، اسمیت را امضا کرد تا تیتر یک کمدی کمدی درباره یک بچه باهوش خیابانی از فیلادلفیا باشد که با اقوام خفه‌اش در محله شیک لس آنجلس بل ایر نقل مکان می‌کند. The Fresh Prince of Bel-Air با بازی در شخصیت رپ خود و در مواقعی با حضور دوستش تاون، موفقیت بزرگی بود که به مدت شش فصل پخش شد.

در همین حال، اسمیت و تاون به تولید موسیقی ادامه دادند، آلبوم آنها Homebase در سال 1991 تولید آهنگ های موفق “Summertime” و “Ring My Bell” را تولید کرد. آخرین آلبوم آنها با هم، Code Red در سال 1993، برای “Boom! Shake the Room” قابل توجه بود.

“جایی که روز تو را می برد” و “شش درجه جدایی”

ویل اسمیت در حالی که هنوز «شاهزاده تازه بل ایر» را می ساخت، دومین کراس اوور را در سینما آغاز کرد. نقش های کوچک در درام جایی که روز شما را می برد (1992) و کمدی ساخته شده در آمریکا (1993) با نقش اول در فیلم شش درجه جدایی (1993) مورد تحسین منتقدان قرار گرفتند. اسمیت در کنار دونالد ساترلند، استوارد چانینگ و ایان مک‌کلن، نقش یک همجنس‌باز عاقل خیابانی را بازی می‌کرد که راهش را در محافل نخبگان نادیده می‌گرفت.

ویل اسمیت

“پسران بد”

اولین قدم‌های ویل اسمیت به سمت سوپراستار شدن با فیلم بعدی‌اش، پسران بد (۱۹۹۵) بود. فیلم پلیسی پرهزینه باعث شد که او با کمیک مارتین لارنس متحد شود و از فرمول پلیس سیاه-پلیس-سفید-پلیس که برای پلیس بورلی هیلز و مجموعه سلاح مرگبار بسیار موفق بود، جدا شد. دو سرنخ سیاه‌پوست فوراً به موفقیت دست یافتند و اسمیت – با نقش قاتل بانوی صاف و دلقک لارنس – به عنوان ماده اصلی مرد شناخته شد.

“روز استقلال”

ویل اسمیت بعداً در فیلم علمی تخیلی روز استقلال (1996) بازی کرد، نقشی که او را به عنوان یک بازیگر اصلی در هالیوود و مرد مورد علاقه برای فیلم های پرفروش تابستانی تایید کرد.

او نقش خلبانی را بازی می‌کرد که ضدحمله علیه نیروهای بیگانه مهاجم را رهبری می‌کرد، و استعدادهای کمدی‌اش بدون زحمت به تک‌خط‌هایی تبدیل شد که همه قهرمانان اکشن باید بتوانند هنگام اعزام دشمنان خود را رها کنند.

“مردان سیاه پوش” و “دشمن دولت”

ویل اسمیت در فیلم پرفروش بعدی خود، فیلم اکشن علمی تخیلی، مردان سیاهپوش (1997) دوباره با بیگانگان جنگید. اسمیت که در مقابل تامی لی جونز بازی می کرد، صفحه نمایش را به عنوان سرباز جدید به دست قدیمی جونز می جوید.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی رابین ویلیامز

ویل اسمیت این آهنگ را رپ کرد و گنجاندن آن در آلبوم انفرادی او در سال 1997، Big Willie Style، موفقیت بیشتری را برای این بازیگر با استعداد به ارمغان آورد. فیلم پرفروش دیگری با تریلر توطئه ای شیک Enemy of State (1998) دنبال شد که اسمیت نامزد جایزه تصویر NAACP برای بازیگر برجسته در یک فیلم سینمایی شد.

“غرب وحشی وحشی” و “افسانه باگر ونس”

این رشته موفق در سال 1999 با غرب وحشی وحشی، یک گاوچران علمی تخیلی وسترن با همبازی کوین کلاین به پایان رسید. علی‌رغم اجرای ضعیف فیلم در گیشه، قطعه‌ای که اسمیت برای این فیلم برید، در آلبوم ویلنیوم در سال 1999 موفق شد. فیلم گلف The Legend of Bagger Vance (2000) فیلم بزرگ بعدی او بود که اسمیت در آن نقش را برای مت دیمون بازی می کرد.

نامزدی اسکار برای «علی»

فیلم زندگی‌نامه‌ای «علی» در سال 2001 که بر اساس اسطوره بوکس محمد علی ساخته شده بود، به ویل اسمیت این فرصت را داد تا تسخیر خود را در پرده بزرگ بازیابد. نوبت او به عنوان بزرگ بوکس کاریزماتیک باعث شد که اسمیت عملکرد زندگی‌اش را به کار ببندد، و خود را تا حد زیادی تمرین و نظم دهد تا عدالت را در مورد ورزش – و منیت – شخصیت قهرمان انجام دهد. این فیلم با وجود رکوردشکنی روز افتتاحیه در گیشه ضعیف بود، اما بازی اسمیت آنقدر قوی بود که اولین نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آورد.

“مردان سیاه پوش II”، “پسرهای بد II” و “من، ربات”

چند دنباله بعدی بودند که ویل اسمیت دوباره نقش‌هایش را در فیلم‌های Men in Black II (2002) و Bad Boys II (2003) بازی کرد. هیچ کدام یک شکست نبود، اما هیچکدام با برداشت چشمگیر باکس آفیس قبلی خود مطابقت نداشتند.

ویل اسمیت

ویل اسمیت با ماندن در موضوع اکشن علمی-تخیلی، در سال 2004 به I, Robot ادامه داد. در اقتباس ایزاک آسیموف، اسمیت به عنوان یک پلیس آینده نگر در حال تحقیق درباره قتل توسط یک ربات و سپس مبارزه با شورش ربات بود. این فیلم عملکرد خوبی داشت و بیش از 144 میلیون دلار فروش داخلی داشت.

“Hitch” و “The Pursuit of Happyness”

شخصیت جذاب ویل اسمیت در کمدی عاشقانه 2005، هیچ، در نقش مشاور دوستیابی که به افراد بدشانس با حرکات عاشقانه خود کمک می کند، مورد استفاده قرار گرفت. اسمیت همچنین این آهنگ را نوشت و آن را در آلبوم سال 2005 خود به نام گمشده و یافت شد.

هیچ موفقیت بزرگی بود و در سال 2006 با موفقیت مالی و انتقادی دیگری به نام The Pursuit of Happyness (2006) دنبال شد. اسمیت با بازی در کنار پسر واقعی خود، جیدن، مخاطبان را با داستان پدر مجردی مجذوب کرد که باید زندگی خود را از ابتدا بسازد. او دومین نامزدی اسکار بهترین بازیگر مرد را برای بازیش دریافت کرد.

“من افسانه ام”

در سال 2007، اسمیت در فیلم I Am Legend، بازسازی فیلم مرد امگا چارلتون هستون، که در آن با خون آشام های تشنه به خون مبارزه کرد، بازی کرد. این فیلم به یک موفقیت ملی و بین المللی تبدیل شد.

“هنکاک”، “هفت پوند” و “مردان سیاه پوش 3”

ویل اسمیت سپس نقش دوگانه بازیگر و تهیه‌کننده را برای هنکوک (2008) که در آن نقش یک ضد ابرقهرمان الکلی را بازی می‌کرد و برای هفت پوند (2008)، درباره مردی که تصمیم دارد زندگی هفت نفر را تغییر دهد، بر عهده گرفت. او همچنین به تولید دو فیلم دیگر که در آن سال اکران شدند، Lakeview Terrace و The Secret Life of Bees کمک کرد.

پس از یک وقفه، ویل اسمیت در سال 2012 با مردان سیاه پوش 3 به پرده بزرگ بازگشت، و پس از آن به عنوان یک فرمانده نظامی در فیلم علمی تخیلی پس از زمین، M. Night Shyamalan، که در آن جادن، پسر اسمیت همبازی بود، نقش آفرینی کرد. او سپس نقش لوسیفر را در فیلم Winter’s Tale (2014) ساخت.

“تمرکز”، “تصادف مغزی”، “جوخه انتحاری”

نقش اصلی بعدی ویل اسمیت با فیلم دزدی در سال 2015 با بازی مارگو رابی بود. بعداً در سال، او در نقش دکتر بنت اومالو در درام ورزشی Concussion بازی کرد و برای بازی در نقش دکتری که برای افزایش آگاهی در مورد ضربه سر در بازیکنان NFL می‌جنگد، نامزدی گلدن گلوب را به دست آورد.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی بروس ویلیس | لیست فیلم ها و زندگی شخصی

در سال 2016، ویل اسمیت در فیلم پرفروش کامیکس دی سی، جوخه انتحار، بازی کرد که موفق ترین فیلم او از روز استقلال سال 1996 شد. در همان سال، او نقش غم انگیزتری را به عنوان پدری ایفا کرد که دختر خردسالش را در درام «زیبایی وثیقه» از دست داد. اگرچه تلاش بعدی، برایت (2017)، به طور کامل توسط منتقدان مورد بررسی قرار گرفت، اما مخاطبان به فیلم جنایی فانتزی شهری پاسخ مثبت بیشتری دادند.

“علاءالدین”، “مرد جمینی” و “پسران بد برای زندگی”

در فوریه 2019، ویل اسمیت اعلام کرد که برای دنباله فیلم Suicide Squad باز نخواهد گشت. در همان زمان، تبلیغاتی در جریان جوایز گرمی، او را به عنوان یک جن عاقل در اقتباس لایو اکشن گای ریچی از علاءالدین دیزنی نشان داد که در باکس آفیس جهانی به بالای یک میلیارد دلار رسید. بعدی مرد جمینی آنگ لی بود که اسمیت را مجبور به انجام وظیفه مضاعف – با کمک فناوری دیجیتال – به عنوان یک قاتل 50 ساله کرد که قرار بود نسخه 23 ساله خود را بکشد.

A-lister سال را با صداپیشگی مامور فوق العاده لنس استرلینگ در انیمیشن جاسوسان در مبدل در کنار تام هالند، پیش از افتتاحیه سال 2020 با بازگشت به مجموعه موفق پلیسی-رفیقش در فیلم پسران بد برای زندگی به پایان رساند.

زندگی شخصی

ویل اسمیت دو بار ازدواج کرده است. اولین ازدواج او، با شری زامپینو در سال 1992، تنها سه سال به طول انجامید، اما یک پسر به نام ویلارد اسمیت سوم (متولد 1992) به دنیا آورد که به نام تری نیز شناخته می شود. او از سال 1997 با بازیگر Jada Pinkett Smith ازدواج کرده است. پسر این زوج به نام Jaden در سال 1998 و دختر آنها Willow در سال 2000 به دنیا آمدند.

ویل اسمیت

اسمیت از نظر سیاسی لیبرال گرایش دارد و به کمپین ریاست جمهوری باراک اوباما کمک های مالی کرده است. اسمیت از طرفداران شطرنج و بازی های ویدیویی است و هر سال مادرش را به تعطیلات می برد، معمولاً به آبگرم Canyon Ranch در توسان، آریزونا.

نقل قول ها

من می خواهم این ایده را نشان دهم که شما واقعاً می توانید آنچه را که می خواهید بسازید … من معتقدم که می توانم هر آنچه را که می خواهم خلق کنم.

من می خواهم کار خوبی کنم. می خواهم دنیا بهتر شود چون اینجا بودم.

من اوقات خوبی را با زندگی خود دارم و می خواهم آن را به اشتراک بگذارم. من عاشق زندگی هستم. من فکر می کنم که این عفونی است. این چیزی است که شما نمی توانید آن را جعل کنید.

واقع بین بودن رایج ترین مسیری است که برای رسیدن به حد متوسط طی می شود. چرا باید واقع بین باشید؟

هیچ راه آسانی وجود ندارد. اگر ماهر نباشید استعداد شما شکست خواهد خورد.

من هرگز واقعاً خودم را با استعداد خاصی ندیده ام. جایی که من برتر هستم، اخلاق کاری مضحک و بیمارگونه است. در حالی که بقیه بچه ها خوابند، من دارم کار می کنم. در حالی که آن مرد در حال غذا خوردن است، من دارم کار می کنم.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی پدرو پاسکال | لیست فیلم ها و زندگی شخصی

اولین قدم قبل از اینکه هر کس دیگری در جهان باور کند این است که شما باید آن را باور کنید.

دلیلی برای داشتن یک طرح B وجود ندارد زیرا این برنامه حواس را از برنامه A منحرف می کند.

مردم را تعقیب نکنید خودتان باشید، کار خودتان را انجام دهید و سخت کار کنید.

من دانشجوی الگوها هستم، و در قلب من یک فیزیکدان هستم.

حقایق کلی

سال تولد: 1968
تاریخ تولد: 25 سپتامبر 1968
ایالت تولد: پنسیلوانیا
شهر تولد: فیلادلفیا
کشور تولد: ایالات متحده آمریکا
جنسیت مذکر
شناخته شده ترین: ویل اسمیت از رپ موفق به A-lister هالیوود تبدیل شد و در «شاهزاده تازه بل ایر» بازی کرد قبل از اینکه تیتر فیلم هایی مانند «روز استقلال»، «مردان سیاه پوش» و «علی» باشد.