نقد و بررسی بازی Days Gone

نقد و بررسی بازی Days Gone : 

انبوهی عصبانی از زامبی ها هیجان انگیز هستند ، اما جهان و تکرار این گونه نیستند

بازی Days Gone  شروع می شود نسبتاً ساده: شما به عنوان موتور سوار در حال سوار شدن در یک زامبی جهان باز پس از آخرالزمان بازی می کنید ، در جستجوی پاسخ در اطراف همسر مرده خود هستید و چهره های دشمن را با سلاح های غوغایی ترد و سنگین در هم می کوبید. گاهی اوقات ، انبوهی دیدنی از آنها وجود دارد.

تا اینجا ، خیلی ساده. با این حال ، با گذراندن 60 ساعت عجیب و غریب ، بازی Days Gone  تمرکز خود را با ماموریت های تکراری ، خط داستانی پر پیچ و خم و موضوعی ناخوشایند ، و اشکالات زیاد و مشغله زیاد از دست می دهد. وقتی یک یا دو دقیقه سرعت خود را کم می کنید ، این مسائل با یک دنیای باز ترسناک و جالب ترکیب می شود و به یک تجربه زامبی ناهموار و عمدتا بدون دندان می افزاید.

بازی Days Gone

برای یک دوچرخه سوار بی پروا که از طریق یک زامبی آلوده سفر می کند (خوب ، آنها از نظر تکنیکی انسانی آلوده به ویروس به نام Freakers هستند ، اما از نظر عملکرد یکسان هستند) اورگان ، دیکن سنت جان یک قهرمان دوست داشتنی ملایم و شیرین است. جذابیت خشن و رفتار بی ادعای “من رهبر نیستم”

عموماً توسط سام ویتور (AKA Darth Maul در جنگ ستارگان: جنگهای کلون) به خوبی بیان می شود ، به غیر از لحظاتی که در ماموریت های مخفی کاری و گرایش گاه به گاه به فرار فریاد می زند. در سکانس های دیوانه کننده تر عمل کنید.

دوچرخه او همراه همیشگی شماست ، سواری خوبی دارد و سواری خوبی دارد-مخصوصاً پس از چندین ارتقاء جذب کننده آسیب و اضافه شدن نیتروژن تقویت کننده قدرت. رانندگی در گوشه ای تنگ بسیار سرگرم کننده است ، همانطور که قایقرانی در زمان استراحت در جاده لذت می برید. برای یک بازی PS4 که محوریت آن سوار شدن است ، خوشحالم که توسعه دهنده Sony Bend آن مکانیک اصلی را به کار بست.

متأسفانه ، کاریزمای Deacon و موتور bitchin ’برای حمل داستان بازی Days Gone  کافی نیست ، که ناشیانه از آن استفاده می شود. بازی Days Gone  اصرار دارد به فلش بک های خسته کننده و کم تعاملی دیکن و همسرش سارا که مانند یک درام بد در دبیرستان بازی می کنند – تقاضای او از او “قول بده به اندازه من موتور سواری کن” در عروسی آنها خطی است که به آن پایبند است. ذهن – و مأموریت های تکراری که با یک دیکن ثابت شروع می شود و به پایان می رسد و تک آهنگ های طولانی را در مورد عشق خود پخش می کند.

در نیمه اول ، این خط داستانی حداقل یک انگیزه عاطفی و انگیزه سازگار برای دیکن را فراتر از زنده ماندن ایجاد می کند ، اما در نیمه دوم جهت خود را از دست می دهد ، جایی که تمرکز به سمت شخصیت های جدید و تغییر روابط با شخصیت های قدیمی تغییر می کند ، و من رها شدم من گیج هستم که چرا من باید مراقبت کنم البته ، یک فیلم کات سین برای من کاملاً در حالت آهسته و بدون صدا اجرا شد ، بنابراین شاید من آن را از دست دادم.

ماموریت های داستانی دارای اهمیت چشمگیری هستند که به دست نمی آورند

فایده ای ندارد که Days Gone تقریباً از نظر مذهبی خود را جدی گرفته و مأموریت های داستانی اهمیت فوق العاده ای دارند که به دست نمی آورند. تمایل به برانگیختن احساسات نیز دائماً با تصمیم گیری در مورد ساختار داستانهای غیر تعاملی به عنوان ماموریت در تضاد است:

چند بار من یک مکالمه بسیار کوتاه با شخصیت دیگری داشتم که برای من XP ایجاد می کرد. وقتی نمایشنامه اش در یک موفقیت سرد و عددی قرار می گیرد ، سرمایه گذاری سخت است.

برخی از شخصیت های فرعی لذت بخش با جمعیت ترکیب شده اند. رابطه اولیه دیکن با بهترین دوستش بوزر (معروف به “Booze-Man”) از صمیم قلب است و پویای برادر آنها یکی از تأثیرگذارترین آنها در Days Gone است. همچنین طعم و مزه ای در خستگی ناشی از برخوردهای قدیمی دیکون با بازماندگان قدیمی وجود دارد ، به ویژه نگهبان سابق زندان تاکر و آیرون مایک سخت گیر همه کاره.

بازی Days Gone

از طرف دیگر ، آنتاگونیست های انسانی به اندازه برش های مقوایی جالب هستند: آنها تقریباً همه افراد بدی هستند که به خاطر بدی بد هستند. یکی ، که در مراحل بعدی معرفی می شود ، احساس می کند که بسیار زائد است و صرفاً باعث ایجاد درگیری می شود تا اینکه به عنوان یک شخصیت کاملاً درک شده در نوع خود وجود داشته باشد.

زوم بای

با این حال ، غارتگران انسانی و وحشی Freaker-wannabees ، به نام Rippers ، که در اردوگاه ها (مستعار پاسگاه ها) حضور دارند ، سر و صدا کردن با آنها سرگرم کننده است ، حتی اگر آنها به دلیل سبک بسیار گشاد بازی بسیار مخفیانه ، چالشی تا حدودی آسان ارائه دهند.

در حالی که چمن های بلند و پوشش زیاد به شما کمک می کند ، اجرای دشمنان انسانی به این دلیل آسان تر می شود که هوش مصنوعی دشمن به ندرت در کنار هم قرار می گیرد. اگرچه نمی توانید اجساد را در بازی Days Gone  پنهان کنید ، اما دشمنان آنقدر گسترده شده اند که می توانید یکی را به طور مخفیانه بکشید و اغلب بدن خود را در روز روشن و بدون توجه به بدن ترک کنید. تا زمانی که با شما روبرو نیستند ، به ندرت از حضور شما آگاه می شوند.

با وجود این ، من مأموریت های اجباری داستانهای مخفیانه را کم استقبال کننده ترین در بازی Days Gone  یافتم. برای کشف بسیاری از رمز و راز اصلی خود ، دیکن باید به بررسی و آمدن سازمان ملی واکنش اضطراری ، معروف به NERO ، بپردازد ، زیرا آنها در مورد شیوع فریکر تحقیق می کنند.

این شامل چندین مأموریت می شود تا به مناطق تحت اشغال NERO بپردازید و از پشت موانع یا داخل چمن بلند آنها را استراق سمع کنید ، همانطور که آنها به شرح جهان می پردازند ، که اگر شکست نخورید جالب نیست و تکراری نیست (و من با عجله انجام دادم) به شدت ناامید از انجام مأموریت مشابه بارها و بارها.)

اگر در نهایت به یک درگیری مسلحانه ختم شود ، لذت بیشتری خواهید برد. استفاده از اسلحه و تیرباران در بازی Days Gone  عمدتا برای استفاده خوب است و با پاکسازی خوشه های دشمنان – زامبی ها و انسانها – با مولوتف های بزرگ ناپالم ، رضایت زیادی به دست می آید.

دیکن همچنین می تواند یک شوت متمرکز را از درخت مهارت خود در اوایل بازی باز کند ، که به او اجازه می دهد زمان را در نبرد کند کند. این یک مهارت تا حدودی غیرقابل توضیح برای یک پسر معمولی است (که وی در ارتش خدمت کرده است تا حدودی متزلزل است) ، اما خوب است که راهی برای کاهش فشار برای یک لحظه در صورتی که تحت فشار قرار بگیرید ، خوب است.

غوغا ، به ویژه ، یک انفجار سنگین و خونین است. سیستم کرفتینگ در بازی Days Gone  بر اساس ترکیب اشیاء پیدا شده با سایر اجسام یافت شده است ، و از ترکیب یک خفاش بیس بال با یک تیغ اره و کشته شدن دشمن در یک ضربه رضایت مضاعفی وجود دارد. من بیشتر در ساختن سلاح مناسب برای یافتن سلاح برای شلیک سرمایه گذاری کردم.

بازی Days Gone

غوغا ، به ویژه ، یک انفجار سنگین و خونین است

البته انسانهای بازی Days Gone  تنها تهدید نیستند. دنیای آن مملو از Freakers است که در اندازه ها و سرعت های مختلف عرضه می شوند ، اما بیشتر با زامبی های باغی روبرو می شوید که اگر از یک بسته جدا شوید ، می توانید به سرعت با یک ضربه سر یا یک تبر برخورد کنید.

گروههای هوردس اما داستان متفاوتی هستند و مبارزه با آنها بیشتر لحظات هیجان انگیز را در بازی Days Gone ایجاد می کند. این توده های عظیم و صدها نفر که معمولاً در مناطق جغرافیایی مربع شکل و پیچیده یافت می شوند ، به آسانی بزرگترین دستاورد فنی Sony Bend هستند. با پیگیری مداوم شما به عنوان یک موجود واحد و بی وقفه شما را تعقیب می کنند ، آنها باید با درجه ای از استراتژی و آشنایی با محیط اطراف خود کنار گذاشته شوند. هر برخورد دسته جمعی یک دویدن سریع برای بقا بود.

در یکی از این رویدادها ، من نیمی از گروهک را از بالکن با مولوتف و نارنجک بیرون آوردم ، قبل از این که وارد معرکه باقی بمانم و برای یافتن منابع برای ساختن بیشتر تلاش کنم ، در حالی که آنها به دنبال پاشنه من بودند. این چیزهای دیوانه کننده ای است ، و اگر غرق شوید ،

شما را به آغاز یک دیدار یک ساعته باز می گرداند: من به طور منظم از احساس سهام واقعی لذت می بردم ، که تنش را بالا می برد. از طرف دیگر ، یکبار گروهی به سادگی سه چهارم راه خود را از طریق پاکسازی ناپدید کردند-من چند ساعت قبل از مرگ به دنبال راه حل های باقی مانده بودم ، که با راه اندازی مجدد اشکال برطرف شد.

دوباره در جاده

حتی در مبارزات قوی ، همه چیز بعد از مدتی خسته کننده می شود زیرا ماموریت های بازی Days Gone از تکرار همه جانبه رنج می برند. هنگامی که دیکن در حال بررسی اورگان می باشد ،

با تعدادی از اردوگاه های بازماندگان روبرو می شود ، هر کدام دارای یک رهبر با لیست کارهای خود هستند که باید انجام دهید تا اعتماد و اعتبار کافی برای بازکردن سلاح های جدید و ارتقاء دوچرخه به دست آورید. این مشاغل در پیگیری یک خائن یا نجات گروگان یا پاکسازی اردوگاه متفاوت است و همه آنها به شیوه ای مشابه بازی می کنند. چند ده ساعت از همین ساختار مأموریت بر من تأثیر گذاشت.

ایزی رایدر

مانند هر موتور سوار خوب ، دیکن دائماً با موتور سیکلت خود مشغول به کار است تا مواردی مانند سرعت ، دوام ، ظرفیت سوخت ، ذخیره مهمات و موارد دیگر را ارتقا دهد. همه اینها اختیاری است ، اما بازی Days Gone  واقعاً به شما نشان نمی دهد که چقدر تمرکز بر سرعت و ارتقاء سوخت برای انجام کار کمتر ضروری است.

من از ارتقاء در سه ماهه اول بازی Days Gone  غافل شده بودم و واقعاً هزینه آن را با مدت زمانی که برای شکار مخازن سوخت پیاده روی می کردم پرداخت کردم و نتوانستم به راحتی ماموریت های تعقیب وفروش را به پایان برسانم. ارتقاء زودهنگام اینها امری حیاتی است. متأسفانه ، من هرگز یک ارتقاء کمیاب یا جالب را در این زمینه کشف نکرده ام ، که مطمئناً انگیزه بیشتری برای کاوش در من ایجاد می کرد.

این امر به مأموریت های فراوانی که در جهان یافت می شود نیز تعمیم می یابد. ردیابی نقاط بازرسی NERO به منظور ارتقاء حیاتی آمارهای مختلف شما – سلامتی ، استقامت و تمرکز – کار سختی است ، زیرا آنها همیشه برای نفوذ مناسب به قدرت نیاز دارند. این بدان معناست که منطقه را تمیز کنید تا مخزن گاز را برای پر کردن ژنراتور پیدا کنید ،

گهگاه فیوز شکسته را تعویض کنید ، سپس بشویید و این کار را تکرار کنید. این هرگز نشانه خوبی برای شنیدن اظهارات شخصیت شما در مورد تکرار یک مکانیک بازی نیست – این نشان می دهد که طراحان به خوبی می دانند که آنها بارها کارت بازی کرده اند – و در چندین نقطه ، دیکن شنیده می شود که می گوید: “خوب حدس بزن: البته خارج از سوخت. ” “خنده دار!” فکر کردم همانطور که برای هشتمین بار از همین روال استفاده کردم.

در جاهای دیگر ، ده ها لانه Freaker در سراسر اورگان پراکنده شده اند ، که بازی Days Gone از شما می خواهد با مسدود کردن دسترسی سریع سفرها در برخی از مسیرهای آلوده ، تا زمانی که آنها پاک نشده اند ، حمله کنید. اینها در ابتدا رضایت بخش هستند – رانندگی در یک بزرگراه بدون Freaker آرامش بخش است – اما در نهایت تعداد زیاد آنها بدون هیچ گونه تنوع واقعی از لانه تا لانه باعث شد علاقه ام را از دست بدهم. در نقطه ای خاص ، عبور از لانه ها سریعتر از مبارزه با آنها و سپس تاب خوردن است.

متور شکننده Days Gone ، که در اثر تماس با تقریباً هر شی ، از جمله ، متأسفانه ، خود Freakers ، آسیب های شدیدی را متحمل می شود ، تکرار و زیاد شدن آن را تشدید می کند. در حالی که من احساس آسیب پذیری و فوریتی را ندارم که این مکانیک روی میز آورد ، به ویژه در لحظات فرار دیوانه وار که دوچرخه من سوخت کم داشت و یا “سالم” بود و من نیاز به یافتن قطعات برای تعمیر آن داشتم ،

کشیدن زمانی که شما به سادگی می خواهید از A به B بروید تا یک کار را بدون هیاهوی فیزیک سازش ناپذیر انجام دهید. دلیلی وجود دارد که به عنوان مثال اتومبیل ها در GTA V می توانند قبل از آتش گرفتن و انفجار خسارت های غیر واقعی وارد کنند. در حال حاضر این سختی را تصور کنید که نمی توانید به سادگی یکی دیگر را بگیرید وقتی مال شما خراب می شود و جایی برای حضور دارید. یک چیز نادرست وجود دارد که از یک متور سوار با موتور شیرین خواسته شود تا آهسته و با دقت حرکت کند تا از خراشیدگی رنگ جلوگیری شود.

بازی Days Gone

همچنین افت های قابل توجهی در فریم در حین بازی با PS4 Pro با وضوح 1080p وجود دارد و مواردی از ثابت شدن اجسام (یا کل مناطق) در داخل و خارج ظاهر می شود. مسئله قبلی هنگامی که با سرعت روی موتورسیکلت خود سوار می شوید بسیار نگران کننده است و Days Gone به طور لحظه ای یخ می زند ، انگار در تلاش برای ادامه حرکت هستید. این هیچ چیز شکننده ای نیست ، اما این یک یادآوری مداوم بود که همه چیز آنطور که باید هموار نیست.

همچنین هنگام بازی با PS4 Pro با رزولوشن 1080p ، افت فریم قابل توجهی وجود دارد

همچنین رویدادهای پویایی در سراسر جهان وجود دارد که می توانید آنها را کشف کنید. اگرچه اینها به همان اندازه جالب نیستند ، برخوردهای Red Dead Redemption 2 که پایه و اساس بی شماری از گفتگوها برای خنک کننده آب بود ، اما من گاهی اوقات از وضعیت نجات ناگهانی گروگان یا تله ای برای فرار از آنها قدردانی می کردم. شما عموماً آزاد هستید که دوچرخه خود را سوار شوید و اگر نمی خواهید با آنها زحمت بکشید ، از آنجا دور شوید ، اما آنها تا حدی می توانند از دنیای عقیم خارج شوند.

زندگی یک بزرگراه است

دنیای Days Gone قطعا به تمام شخصیت هایی که می تواند بدست آورد نیاز دارد. در حالی که بسیار زیبا و مملو از جنگل های انبوه ، جاده های پرپیچ و خم و کوه های پوشیده از برف است ، اما اگر به آن نزدیکتر نگاه کنید ، نسبتاً کمیاب است ، با ساختمانی کوچک که منطقه ای را از منطقه دیگر متمایز می کند و شگفتی های زیادی در آن یافت نمی شود.

توده زمین گسترده ساختمانهای خراب شده آن بطور خاص کسل کننده هستند ، پوسته هایی برای نگهداری منابع بدون درک زیاد تاریخ. چه کسی اینجا زندگی می کرد و چه اتفاقی برای آنها افتاد؟ آنها هیچ اثری بر جای نگذاشتند ، نکات قابل جمع آوری کمیاب را اینجا یا آنجا ذخیره کنید.

در یک کلام ترسناک است. مجموعه ای از اتومبیل های رها شده ، تونل ها ، خانه های خالی در برابر آسمانی کسل کننده و خاکستری رنگ. من می دانم که این یک موقعیت پسا آخرالزمانی است و انتظار نشاط و رنگین کمان ندارم ، اما فقدان کلی داستان سرایی محیطی باعث شد من بیشتر از آن بخواهم. به گفته ما ، این دنیایی بود که زمانی در آن زندگی می کرد ، اما فضای داخلی بدون الهام و نمای بیرونی آن مطمئناً چنین حسی ندارد.

حتي مناطقي كه انسانها در آن زندگي مي كنند ، مانند اردوگاه ها ، فاقد شخصيت عجيب و غريب هستند. هنگامی که یک NPC در اردوگاه خطی اتفاقی را بیان می کند ، احتمالاً قبلاً چندین بار آن را شنیده اید ، و اگرچه مکالمات اختیاری با مکانیک های مختلف اردوگاه/آشپزها/جمع آوری پاداش وجود دارد ،

اما تعداد کمی از آنها به اندازه کافی قانع کننده یافتم بچسبید و گوش دهید باز هم ، بخشی از مشکل در اینجا جدی بودن است – کمی شوخ طبعی یا حس عجیب (به هر حال این آخرالزمان زامبی است) می توانست راه زیادی را طی کند.

دنیای آن نیز ناسازگار است. در طول مأموریت ها ، اندازه گیرهای سوخت و آسیب دوچرخه شما – که معمولاً باید به آنها توجه کنید – غالباً ناگهان ناپدید می شوند ، و سربازان NERO در یک منطقه تحقیقاتی که شما به تازگی پیش بینی آن را به پایان رسانده اید ، ناپدید می شوند. اینها شکایات کوچکی هستند ، اما قوانین بقا را که بازی Days Gone گذشته است ، و با آنها طلسم دنیایی منسجم و زنده را زیر پا می گذارند.

نمی توانم آرزو کنم که یک موسیقی متن موسیقی متمرکز بر راک وجود داشته باشد تا واقعاً حال و هوای دوچرخه سوار را کامل کند. در عوض ، چیزی که دیکن باید بشنود نوعی ایستگاه رادیویی پارانوئید و پاشنه بلند است که شامل ناسزاگویی های رهبر اردوگاه می شود که تمایل ناگوار برای تکرار خود دارد ،

مانند تماس های رادیویی دوستان شما که اغلب پس از شما خوب می شوند. d انتظار نشانه های درون بازی آنها را دارم. در حالت فعلی ، بازی Days Gone همچنین دارای تعدادی مشکل صوتی است که از مواردی مانند این گرفته تا خروج کامل دیالوگ تا مشکلات همگام سازی صدا را شامل می شود.

بازی Days Gone

حکم

بازی Days Gone  احساس نفخ می کند ، مانند فیلمی که یک ساعت بیشتر از زمان مورد نیاز یا باید ادامه یابد. کثیف و گیج کننده است ، اما با برخوردهای واقعاً هیجان انگیز با انبوهی از زامبی ها و گاهی اوقات نفس کشیدن بدون نفس همراه است. یک بازی خوب در اینجا وجود دارد ، اما در یک داستان پیچیده ،

+ماموریت های تکراری و کارهای بیش از حد اجباری که بدون توجه به جزئیات کوچکتر که می تواند به آن شخصیت بیشتری بدهد ، انجام می شود. تعدادی تنظیم و ویرایش خوب می توانست خستگی را از بین ببرد و آنچه را که این بازی را منحصر به فرد و جالب می کند ، جشن بگیرد ، اما بازی Days Gone کاملاً در وسط جاده گرد و خاکی سوار می شود و هیچگاه ریتم آن را پیدا نمی کند.

پایان مقاله نقد و بررسی بازی Days Gone

مجله نگاه 

بیشتر بخوانید:

نکته های مهم در تدوین فیلم | نقاشی دختری با لباس خواب | ۵وبسایت جذاب کاربردی | نقد فیلم حرکت ناگهانی ممنوع | فیلم جریان اصلی | بهترین فیلمهای آل پاچینو | تفاوت بین سبک هیپ هاپ و رپ | نقد فیلم میان‌بر | جان هیوستون | نقد فیلم میزبان |