بیوگرافی اولیس اس. گرانت

اولیس اس. گرانت به عنوان ژنرال ایالات متحده و فرمانده ارتش های اتحادیه در سال های پایانی جنگ داخلی آمریکا خدمت کرد و بعداً هجدهمین رئیس جمهور ایالات متحده شد.

اولیس اس. گرانت که بود؟

اولیس اس. گرانت در سال 1864 فرماندهی تمام ارتش های ایالات متحده را به عهده گرفت و در طول جنگ داخلی بی وقفه دشمن را تعقیب کرد. در سال 1869، در سن 46 سالگی، گرانت جوانترین رئیس جمهور در تاریخ ایالات متحده شد. گرچه گرانت بسیار دقیق بود، اما دولت او به رسوایی آلوده بود. پس از ترک ریاست جمهوری، او به مارک تواین مأموریت داد تا پرفروش ترین خاطرات خود را منتشر کند.

حقایق کلی

نام کامل: هیرام اولیس گرانت
متولد: 27 آوریل 1822
درگذشت: 23 ژوئیه 1885
محل تولد: Point Pleasant، اوهایو
همسر: جولیا دنت (1848-1885)
فرزندان: فردریک، اولیس جونیور، الن، جسی
علامت نجومی: ثور

سال های اولیه

اولیس اس. گرانت در 27 آوریل 1822، هیرام اولیس گرانت، در پوینت پلیزن، اوهایو، در نزدیکی دهانه نهر بزرگ هندی در رودخانه اوهایو به دنیا آمد. او اولین پسر جسی روت گرانت، دباغ‌گر و تاجر، و هانا سیمپسون گرانت بود. یک سال پس از تولد گرانت، خانواده‌اش به جورج تاون، اوهایو نقل مکان کردند و دوران کودکی‌ای را سپری کردند. با این حال او در جوانی به عنوان یک سوارکار استعداد زیادی از خود نشان داد.

گرانت در جوانی فرد برجسته ای نبود. او خجالتی و محجوب، به جای پدر خارج شده اش، به دنبال مادرش بود. او از ایده کار در کارخانه چرم سازی پدرش متنفر بود – واقعیتی که پدرش با اکراه به آن اذعان داشت. وقتی گرانت 17 ساله بود، پدرش ترتیبی داد که او وارد آکادمی نظامی ایالات متحده در وست پوینت شود.

اولیس اس. گرانت در وست پوینت برتری نداشت و نمرات متوسطی را به دست آورد و به دلیل لباس پوشیدن شلخته و تأخیر خود چندین امتیاز دریافت کرد و در نهایت به این نتیجه رسید که آکادمی «هیچ جذابیتی» برای او ندارد. او در ریاضیات و زمین شناسی به خوبی موفق شد و در اسب سواری بسیار عالی بود. در سال 1843، او از 39 رتبه 21 فارغ التحصیل شد و از حضورش خوشحال بود. او قصد داشت پس از گذراندن چهار سال خدمت اجباری خود از ارتش استعفا دهد.

نام معروف او، “U.S. Grant” پس از پیوستن او به ارتش مطرح شد.گرانت هیرام اولیس به دنیا آمد و در کودکی نزد اولیس رفت. با این حال، زمانی که او به وست پوینت رسید، انتظار داشت که در برگه دانشجویان ورودی با نام تولدش درج شود و از اینکه فهمید H.U وجود ندارد شگفت زده شد. اعطا در فراخوان اما یک کمک هزینه ایالات متحده.

این خطای اداری توسط نماینده کنگره اوهایو انجام شده بود که گرانت را به وست پوینت معرفی کرد، که ممکن است به طور تصادفی نام میانی گرانت را با نام دختر مادرش، سیمپسون، ترکیب کرده باشد.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی بنیانگذار ایالات متحد جورج واشنگتن

اولیس اس. گرانت که نمی‌خواست به‌عنوان یک تازه وارد در وست پوینت سروصدا به پا کند و خطر رد شدن را داشت، موافقت کرد که با تغییر نام همراهی کند، اما بعداً به شوخی گفت که “S” در نام او چیزی نیست. سربازان همکار در وست پوینت، گرانت آمریکایی را که به تازگی نامگذاری شده بود، «سام» نامیدند، نسخه کوتاه شده عمو سام.

همسر و خانواده

پس از فارغ التحصیلی از وست پوینت، ستوان گرانت در سنت لوئیس، میسوری مستقر شد و در آنجا با همسر آینده خود، جولیا دنت، خواهر هم اتاقی گرانت در وست پوینت آشنا شد. گرانت در سال 1844 پیشنهاد ازدواج داد، اما هر دو خانواده از این مسابقه ناراضی بودند. پدر لغو گرانت با داشتن افراد برده دار توسط دنت موافق نبود و پدر جولیا گرنت را سربازی کم درآمد و با چشم انداز کمی برای موفقیت مالی می دانست.

این زوج در ابتدا نامزدی خود را مخفی نگه داشتند، اما گرانت در نهایت بر پدر جولیا پیروز شد و این زوج اجازه ازدواج گرفتند. برنامه های آنها با شروع جنگ مکزیک و آمریکا، که منجر به جدایی تقریباً چهار ساله شد، قطع شد. آنها سرانجام در سال 1848 ازدواج کردند و صاحب چهار فرزند شدند: فردریک (1850)، اولیس جونیور، معروف به “باک” (1852)، الن، معروف به “نلی” (1855)، و جسی (1858).

گرنت ها زوج صمیمی بودند و جدایی های مکرر در اوایل ازدواج به دلیل پست های نظامی گرانت بر هر دوی آنها تأثیر گذاشت، به ویژه اولیس که تنهایی و انزوا از خانواده اش احتمالاً مشروب خوردن او را تشدید کرد. در طول خدمت جنگ داخلی گرانت، جولیا اغلب او را در اردوگاه های ارتش ملاقات می کرد و گاهی اوقات فرزندانشان را می آورد. هنگامی که گرانت رئیس جمهور شد، او به یک بانوی اول محبوب تبدیل شد و پذیرایی های اجتماعی برگزار می کرد و در عین حال مشاور نزدیک همسرش بود، حتی با اعضای کابینه و سیاستمداران ملاقات می کرد.

اوایل کار نظامی

در طول جنگ مکزیک-آمریکایی، گرانت به عنوان یک سرپرست کار می کرد و به طور موثر بر جابجایی تدارکات نظارت می کرد. او که زیر نظر ژنرال زکری تیلور و بعداً تحت فرماندهی ژنرال وینفیلد اسکات خدمت می کرد، تاکتیک های نظامی و مهارت های رهبری آنها را از نزدیک مشاهده کرد.

پس از به دست آوردن فرصت برای رهبری یک شرکت در نبرد، گرانت به خاطر شجاعتش در زیر آتش مورد اعتبار قرار گرفت. او همچنین احساس قوی مبنی بر اشتباه بودن جنگ و اینکه این جنگ فقط برای افزایش قلمرو آمریکا برای گسترش برده داری به راه افتاده است، در خود ایجاد کرد.

در سال 1852، او به فورت ونکوور، در ایالت واشنگتن کنونی فرستاده شد. او دلتنگ دنت و دو پسرش شد – پسر دومی که هنوز در این زمان ندیده بود – و بنابراین درگیر چندین کار تجاری ناموفق شد تا خانواده‌اش را به ساحل نزدیک‌تر کند.

او برخلاف دیگر سربازان – و بسیاری دیگر از آمریکایی‌ها – در دورانی که میزان مصرف الکل بسیار بالاتر از امروز بود شروع به نوشیدن کرد. بدن نازک و جثه کوچک گرانت به این معنی بود که او اثرات الکل را سریعتر از بسیاری دیگر نشان می داد.

اولیس اس. گرانت به خاطر نوشیدن مشروب شهرت پیدا کرد که او را در طول دوران نظامی اش تحت فشار قرار داد. با این حال، بیشتر این قسمت‌ها، به‌ویژه در سال‌های اولیه خدمتش، زمانی که او از خانواده‌اش جدا شد و به پست‌های منزوی‌تر ارتش فرستاده شد، رخ داد که او را خسته و تنها می‌کرد.

در تابستان 1853، گرانت به درجه کاپیتان ارتقا یافت و به فورت هومبولت در ساحل شمالی کالیفرنیا منتقل شد، جایی که با افسر فرمانده قلعه، سرهنگ دوم رابرت سی. بوکانان، درگیر شد. در 31 ژوئیه 1854، گرانت به دلیل اتهامات مشروبات الکلی زیاد و هشدارهای مربوط به اقدامات انضباطی، از ارتش استعفا داد.

در سال 1854، گرانت خانواده خود را به میسوری نقل مکان کرد، اما بازگشت به زندگی غیرنظامی او را به نقطه پایینی رساند. او سعی کرد زمین هایی را که پدرشوهرش به او داده بود، کشاورزی کند، اما این اقدام پس از چند سال ناموفق بود.

اولیس اس. گرانت پس از آن نتوانست با یک سرمایه گذاری املاک و مستغلات به موفقیت دست یابد و از استخدام به عنوان مهندس و منشی در سنت لوئیس محروم شد. او برای خرج خانواده اش به فروش هیزم در یکی از خیابان های سنت لوئیس تنزل یافت. سرانجام، در سال 1860، او خود را فروتن کرد و در تجارت چرم‌سازی پدرش به عنوان منشی، تحت نظارت دو برادر کوچکترش، مشغول به کار شد.

اولیس اس. گرانت و برده داری

مانند بسیاری از معاصرانش، درگیری اولیس اس. گرانت با برده داری پیچیده بود. پدری او را بزرگ کرد و شخصاً ابراز بیزاری از بردگی کرد. اما او با دختر یک صاحب مزرعه برده‌داری ازدواج کرد و جمعیت برده‌دار خانواده دنت اغلب در کنار گرانت در مزرعه‌ای که او در زمینی که پدرشوهرش به او داده بود، کار می‌کردند. در اواخر دهه 1850، مالکیت مردی برده به نام ویلیام جونز به او منتقل شد. در سال 1859، گرانت جونز را با وجود مشکلات مالی شدید آزاد کرد که در غیر این صورت ممکن بود او را وادار به فروش جونز برای کسب سود کند.

در حالی که خدمات گرانت در جنگ داخلی در ابتدا از تمایل او برای دفاع و اتحاد مجدد اتحادیه الهام گرفته شد، او از تصمیم آبراهام لینکلن برای صدور اعلامیه رهایی، که مردم برده شده در ایالت های کنفدراسیون را که جدا شده بودند، آزاد کرد، حمایت کرد.

هنگامی که اعلامیه در ژانویه 1863 اجرا شد، گرانت اطمینان حاصل کرد که برده‌های سابقاً تازه آزاد شده در هنگام رسیدن به خطوط اتحادیه تحت مراقبت قرار می‌گیرند و لینکلن را تشویق می‌کند تا به مردان برده سابق اجازه دهد به ارتش اتحادیه بپیوندند، که به عقیده او به طور قابل توجهی باعث تضعیف آرمان کنفدراسیون می‌شود.

جنگ داخلی آمریکا

در 12 آوریل 1861، نیروهای کنفدراسیون به فورت سامتر در بندر چارلستون، کارولینای جنوبی حمله کردند. این شورش جرقه میهن پرستی گرانت را برانگیخت و او داوطلب خدمت سربازی شد. مجدداً در ابتدا برای مناصب رد شد، اما با کمک یکی از نمایندگان کنگره ایلینوی، به عنوان سرهنگ منصوب شد و فرماندهی هنگ داوطلب 21 ایلینوی سرکش را بر عهده گرفت.

اولیس اس. گرانت با استفاده از درس هایی که از فرماندهان خود در طول جنگ مکزیک و آمریکا آموخته بود، متوجه شد که هنگ تا سپتامبر 1861 برای جنگ آماده بود. در آن زمان، او به درجه سرتیپی ارتقا یافت.

اولیس اس. گرانت

هنگامی که بی طرفی شکننده کنتاکی در پاییز 1861 از هم پاشید، گرانت و داوطلبانش شهر کوچک پادوکا، کنتاکی، در دهانه رودخانه تنسی را تصرف کردند.

در فوریه 1862، در یک عملیات مشترک با نیروی دریایی ایالات متحده، نیروهای زمینی گرانت بر فورت هنری و فورت دانلسون فشار وارد کردند و هر دو را گرفتند. این نبردها اولین پیروزی های مهم اتحادیه در جنگ داخلی آمریکا هستند. پس از حمله به فورت دانلسون، گرانت نام “هزینه تسلیم بدون قید و شرط” را به دست آورد و به عنوان سرلشکر داوطلبان ارتقا یافت.

نبرد شیلو

در آوریل 1862، اولیس اس. گرانت ارتش خود را با احتیاط به سمت قلمرو دشمن در تنسی حرکت داد که بعدها به عنوان نبرد شیلو (یا نبرد فرود پیتسبورگ) شناخته شد، یکی از خونین ترین نبردهای جنگ داخلی. فرماندهان کنفدراسیون آلبرت سیدنی جانستون و P.G.T. Beauregard یک حمله غافلگیرانه را علیه نیروهای Grant رهبری کرد، با نبرد شدید در منطقه ای به نام “Hornets’ Nest” در طول موج اول حمله.

ژنرال جانستون به طور فجیعی مجروح شد و فرمانده دوم او، ژنرال بیورگارد، تصمیم گرفت از حمله شبانه به نیروهای گرانت جلوگیری کند. سرانجام نیروهای تقویتی رسید و گرانت در روز دوم نبرد، کنفدراسیون ها را شکست داد.

نبرد شیلو حوضچه ای برای ارتش آمریکا و فاجعه ای نزدیک برای گرانت بود. اگرچه پرزیدنت آبراهام لینکلن از او حمایت کرد، اما گرانت به دلیل تلفات زیاد با انتقاد شدید اعضای کنگره و ارتش ارتش مواجه شد و برای مدتی تنزل رتبه شد. تحقیقات اداره جنگ منجر به اعاده خدمت او شد.

محاصره ویکسبورگ

استراتژی جنگ اتحادیه خواستار کنترل رودخانه می سی سی پی و نصف کردن کنفدراسیون بود. در دسامبر 1862، گرانت برای تصرف ویکزبورگ – یک شهر قلعه کلیدی کنفدراسیون – حرکت کرد، اما مهاجم سواره نظام کنفدراسیون، ناتان بدفورد فارست، حمله خود را به دلیل گرفتار شدن در خلیج شمالی ویکسبورگ متوقف کرد.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی جیمی کارتر

در دومین تلاش خود، گرانت برخی از خطوط تدارکاتی خود را قطع کرد، اما نه همه آنها، افراد خود را به سمت پایین کرانه غربی رودخانه می سی سی پی حرکت داد و از جنوب ویکسبورگ عبور کرد. او که پس از چندین حمله موفق به تصرف شهر نشد، در یک محاصره طولانی مستقر شد و ویکسبورگ سرانجام در 4 ژوئیه 1863 تسلیم شد. گرانت به عنوان ژنرال سرلشکر ارتش عادی ایالات متحده معرفی شد.

اگرچه ویکزبورگ برجسته‌ترین دستاورد گرانت تا کنون و تقویت روحیه اتحادیه بود، شایعاتی مبنی بر مشروب‌نوشی زیاد گرانت در بقیه کمپین‌های غربی دنبال شد. گرانت به دلیل استرس از سردردهای میگرنی شدید رنج می برد، که تقریباً او را ناتوان کرد و تنها به انتشار شایعات در مورد نوشیدن او کمک کرد، زیرا بسیاری از میگرن او را به حالت خماری مکرر تبدیل کردند.

با این حال، نزدیکترین یارانش گفتند که او هوشیار و مؤدب بود و حتی در میان جنگ تمرکز عمیقی از خود نشان داد. هنگامی که با این شایعات مواجه شد، رئیس جمهور آبراهام لینکلن مزاحم نشد و ظاهراً پیشنهاد داد که یک مورد از ویسکی مورد علاقه گرانت را به سایر ژنرال های اتحادیه بفرستد تا به نتایج نظامی خیره کننده گرانت دست یابد.

نبرد برای چاتانوگا

در ژانویه 1863، اعلامیه رهایی به اجرا درآمد و مردم برده شده را در ایالات کنفدراسیون که از اتحادیه جدا شده بودند، آزاد کرد.

در اکتبر 1863، اولیس اس. گرانت فرماندهی در چاتانوگا، تنسی را به عهده گرفت. ماه بعد، از 22 نوامبر تا 25 نوامبر، نیروهای اتحادیه، نیروهای کنفدراسیون را در تنسی در نبردهای Lookout Mountain و Missionary Ridge، که در مجموع به عنوان نبرد Chattanooga شناخته می شود، شکست دادند. این پیروزی‌ها، کنفدراسیون‌ها را مجبور کرد تا به جورجیا عقب‌نشینی کنند، و به محاصره تقاطع راه‌آهن حیاتی چاتانوگا پایان داد – و در نهایت راه را برای لشکرکشی ژنرال اتحادیه ویلیام تکومسه شرمن در آتلانتا و راهپیمایی به ساوانا، جورجیا، در سال 1864 هموار کرد.

پیروزی اتحاد جماهیر شوروی

اولیس اس. گرانت  اهداف نظامی جنگ داخلی را متفاوت از بسیاری از پیشینیان خود می‌دید که معتقد بودند تصرف سرزمین مهم‌ترین عامل برای پیروزی در جنگ است. گرانت قاطعانه بر این باور بود که سرنگونی ارتش‌های کنفدراسیون برای تلاش‌های جنگی بسیار مهم است و به همین منظور، به دنبال ردیابی و نابودی ارتش ژنرال رابرت ای لی در ویرجینیای شمالی بود.

در مارس 1864، گرانت به عنوان ژنرال سپهبد ارتش ایالات متحده (اولین فردی که پس از جورج واشنگتن به این درجه دست یافت) و فرماندهی تمام ارتش های ایالات متحده به او منصوب شد. او به سرعت برای هماهنگ کردن لی حرکت کرد و از مارس 1864 تا آوریل 1865، گرانت با جدیت به دنبال لی در جنگل های ویرجینیا بود و در تمام این مدت تلفات غیرقابل تحملی به ارتش لی وارد کرد.

اولیس اس. گرانت

در 9 آوریل 1865، لی ارتش خود را تسلیم کرد و پایان جنگ داخلی را رقم زد. دو ژنرال در مزرعه ای در نزدیکی روستای دادگاه آپوماتوکس ملاقات کردند و توافق نامه صلح امضا شد. در یک حرکت سخاوتمندانه، گرانت به مردان لی اجازه داد تا اسب های خود را نگه دارند و به خانه های خود بازگردند و هیچ یک از آنها را به عنوان اسیر جنگی نگرفتند.

ریاست جمهوری

در طول سازماندهی مجدد پس از جنگ، اولیس اس. گرانت به ژنرال کامل ارتقا یافت و بر بخش نظامی بازسازی نظارت داشت. در سال 1867، گرانت درگیر رسوایی مربوط به دعوای اندرو جانسون جمهوری خواه با جناح جمهوری خواه رادیکال حزبش شد.

جانسون سعی کرد وزیر جنگ خود را که اغلب در کنار جناح جمهوری خواه رادیکال بر سر اجرای قوی تر بازسازی در جنوب قرار گرفته بود، برکنار کند و در ابتدا تلاش کرد بدون تایید کنگره، گرانت را جایگزین او کند. در جریان هیاهوی بعدی، گرانت از سمت خود استعفا داد. با این حال، عزم جانسون برای ادامه طرح خود با منصوب دیگری، او را به اولین رئیس جمهور ایالات متحده تبدیل کرد که استیضاح می شود.

اولیس اس. گرانت علیرغم اینکه هرگز در هیچ منصب سیاسی قبلی انتخاب نشده بود، در سال 1868 با نامزدی جمهوری خواهان برای ریاست جمهوری نامزد شد و به عنوان هجدهمین رئیس جمهور ایالات متحده انتخاب شد. زمانی که گرانت سال بعد وارد کاخ سفید شد، نه تنها از نظر سیاسی بی‌تجربه بود، بلکه در سن 46 سالگی جوان‌ترین رئیس‌جمهور تا آن زمان بود.

اولیس اس. گرانت به عنوان رئیس جمهور دستاوردهای زیادی داشت، تصویب اصلاحیه پانزدهم، ایجاد پیشرو برای خدمات هواشناسی ملی و اولین پارک ملی آمریکا (یلواستون)، تأسیس اولین کمیسیون خدمات ملکی (با هدف جایگزینی سیستم حمایت مالی فاسد که بسیاری از دولت ها را کنترل می کرد. جابز)، همکاری با رهبران بومیان آمریکا برای توسعه یک طرح صلح در غرب و نامگذاری الی پارکر به عنوان اولین رئیس بومی آمریکایی دفتر امور سرخپوستان.

گرانت همچنین بر ایجاد وزارت دادگستری ایالات متحده نظارت داشت و از این وزارتخانه تا حدی برای کمک به تقویت و اجرای قوانین با هدف جلوگیری از ظهور کوکلوکس کلان تازه تاسیس استفاده کرد.

با این حال، دولت اولیس اس. گرانت با شکست‌های متعددی مواجه شد، از جمله رکود اقتصادی طولانی‌مدت در سال 1873. اگرچه گرانت بسیار صادق بود، اما به دلیل انتصاب افرادی که شخصیت خوبی نداشتند، شهرت یافت و ریاست‌جمهوری او امروزه بیشتر به خاطر رسوایی‌های قابل توجهش به یاد می‌آید تا موفقیت‌هایش. در سال 1869، دو سفته باز وال استریت (که گرانت قبل از ریاست جمهوری آنها را می شناخت) تلاش کردند بازار طلا را به دام بیندازند و گرانت را در طرح خود به دام بیاندازند که منجر به وحشت مالی شد.

در سال 1875، منشی خصوصی اولیس اس. گرانت درگیر رسوایی شد که قصد داشت دولت فدرال را از میلیون‌ها دلار درآمد ناشی از مالیات مشروبات الکلی محروم کند، و حتی برادر گرانت بعداً در یک طرح رشوه‌ای که شامل قراردادهای نظامی بود، درگیر شد. در پایان دوره دوم ریاست جمهوری گرانت، چند تن از اعضای کابینه گرانت به دریافت رشوه متهم شدند.

گرانت خواستار تحقیقات قانونی مناسب برای دست اندرکاران شد، و در جریان سخنرانی نهایی خود در کنگره در سال 1876، او عدم تجربه سیاسی خود را در بدو ورود به دفتر و مسائل ناشی از آن در دوران ریاست جمهوری خود مورد بحث قرار داد و خاطرنشان کرد: «شکست ها اشتباه قضاوتی بوده اند، نه اشتباهات قضاوتی. از قصد.»

سالهای پایانی و مرگ

پس از ترک کاخ سفید، عدم موفقیت اولیس اس. گرانت در زندگی غیرنظامی یک بار دیگر ادامه یافت. او شریک شرکت مالی گرانت اند وارد شد تا شریکش فردیناند وارد پول سرمایه گذاران را اختلاس کند. این شرکت در سال 1884 ورشکست شد، همانطور که گرانت. در همان سال، گرانت متوجه شد که به سرطان گلو مبتلا شده است، و با وجود اینکه مستمری سربازی او دوباره برقرار شد، او را برای دریافت پول نقد بست.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی اندرو جکسون

اولیس اس. گرانت شروع به فروش مقالات مجلات کوتاهی درباره زندگی خود کرد و سپس با یکی از دوستانش، رمان نویس مشهور مارک تواین، برای انتشار خاطراتش مذاکره کرد. این مجموعه دو جلدی 300000 نسخه فروخت و به یک اثر کلاسیک ادبیات آمریکا تبدیل شد. در نهایت، این کار برای خانواده گرانت نزدیک به 450000 دلار درآمد داشت.

اولیس اس. گرانت در 23 ژوئیه 1885 – درست زمانی که خاطراتش منتشر می شد – در 63 سالگی در کوه مک گرگور، نیویورک درگذشت. او در شهر نیویورک به خاک سپرده شد و بیش از 1.5 میلیون نفر در مراسم خاکسپاری او شرکت کردند. محل دفن موقت او بسیار گسترش یافت و به عنوان مقبره گرانت، بزرگترین مقبره در آمریکای شمالی شناخته شد.

در سال 1914، گرانت چهره اسکناس 50 دلاری خزانه داری ایالات متحده شد و در سال 1922، به مناسبت صدمین سالگرد تولد او، ضرابخانه ایالات متحده دلارهای طلا و نیم دلار نقره را با حضور گرانت منتشر کرد، تا حدی برای جمع آوری بودجه برای حفظ زادگاهش در اوهایو.

شهرت اولیس اس. گرانت  در طول زمان شاهد تغییرات قابل توجهی بوده است. در حالی که بسیاری از آمریکایی‌های معاصرش او را به خاطر خدمات جنگ داخلی‌اش تحسین می‌کردند و شخصاً گرانت را دوست داشتند، رسوایی‌های مربوط به ریاست‌جمهوری او باعث شد تا او در زمره ناموفق‌ترین روسای جمهور تاریخ قرار گیرد. مورخان و نویسندگان در اواخر قرن 20 و اوایل قرن 21 شروع به ارزیابی مجدد میراث گرانت کردند.

آنها به موفقیت او در حفظ اتحادیه در سال های پس از جنگ اشاره کردند که شاهد آن بحث ها در مورد نقش دولت فدرال در بازسازی جنوب بود. او به خاطر تلاش‌هایش برای اصلاحات خدمات ملکی، دفاع شدیدش از آزادی‌های مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، و سیاست‌اش در قبال بومیان آمریکا مورد تحسین قرار گرفته است (گرانت تقریباً 50 سال قبل از اینکه این امر به واقعیت تبدیل شود، از دادن شهروندی آمریکایی به آنها حمایت می‌کرد).

اولیس اس. گرانت که یک فرمانده نظامی بسیار ماهر بود، نمی‌توانست آن استعدادها را به ریاست‌جمهوری منتقل کند، زیرا هم ساده لوحی شخصی و هم سیاسی او در مورد اطرافیانش که دستاوردهای برجسته او را پنهان می‌کردند.

اولیس اس. گرانت

نقل قول ها

هر آنچه که ممکن است قبلاً عقاید سیاسی من بوده باشد، اکنون فقط یک عقیده دارم. یعنی دولت و قوانین و پرچم داریم و همه باید حفظ شود.

من هرگز از جنگ جز به عنوان وسیله ای برای صلح حمایت نکرده ام.

شکست‌های [من] خطاهای قضاوتی بوده است، نه عمدی.

فعل هر چیزی است که به معنای بودن باشد. انجام دادن؛ عذاب کشیدن؛ من به هر سه اشاره می کنم.

فوراً به ذهنم خطور کرد که [دشمنم] به همان اندازه که من از او ترسیده بودم، از من می ترسید. این دیدگاهی بود از سوالی که قبلاً هرگز مطرح نکرده بودم. اما این یکی بود که بعد از آن هرگز فراموش نکردم.

من هیچ روشی برای تضمین لغو قوانین بد یا زشت به اندازه اجرای سختگیرانه آنها موثر نمی دانم.

هیچ وقت نمی خواستم به اندازه ای که از ریاست جمهوری خارج شوم، از جایی خارج شوم.

هیچ شرایطی جز تسلیم بی قید و شرط و فوری قابل قبول نیست.

من چیزی از سیاست حزبی نمی دانم و نمی خواهم.

من فقط دو آهنگ بلدم: یکی از آنها “Yankee Doodle” است و دیگری نه.

هنر جنگ به اندازه کافی ساده است. جای دشمنتان را پیدا کنید. به محض اینکه توانستی برو پیش او. تا جایی که می توانید به او ضربه بزنید و به حرکت خود ادامه دهید.

من نمی توانم به این مرد رحم کنم – او می جنگد.