نقد و بررسی بازی until dawn

نقد و بررسی بازی until dawn : 

در بهترین حالت ، تا سحرگاه ادای احترام شادی آور به فیلم های ترسناک است ، که در دنیایی ساخته شده توسط یک توسعه دهنده که به وضوح این ژانر را می ستاید. اگرچه هیجانات آن با فقدان انسجام داستانی تعدیل می شود ، اما سیستم قدرتمند انتخاب و نتیجه و چشم انداز مضحک ترین حماسه های وحشت باعث می شود تا Dawn در نهایت ارزش بازی را داشته باشد.

توسعه دهنده Supermassive Games کلیشه های فیلم ترسناک را در تنظیمات فیلم Dawn وارد کرده و آنها را تا حد زیادی تقویت کرده است. هشت کلیشه جذاب ، که با ذوق و شوق زیادی توسط یک بازیگر خوب بازی شده اند ، که برای مواد بسیار مناسب است ،

در یک کابین دور افتاده در بالای کوهی برفی که فقط می توان به آنها دسترسی داشت ، گرد هم آمدند تا “مانند ستاره های پورنو” مهمانی کنند. یک تله کابین نامعتبر چرا آنها آنجا هستند؟ به مناسبت یک سالگی ناپدید شدن اسرارآمیز دوستانشان در جنگل های اطراف ، به طور طبیعی.

بازی until dawn

تا زمانی که دنیای بازی Dawn کوچک نیست ، اما Supermassive آن را تا حد ممکن سرگرم کننده خصمانه کرده است. کابین بسیار زیبا آن بسیار بزرگ ، سرد و مملو از اسرار است ، در حالی که منطقه اطراف آن دارای یک آسایشگاه با سردخانه بزرگ ، یک گودال متروکه متروکه و طیف وسیعی از حیات وحش تهاجمی است. این منظره تلخ با نگاهی تیزبینانه به انزوا فیلمبرداری شده است و تا سپیده دم کار فوق العاده ای در تشویق این حس انجام می دهد که شما همیشه از زوایای بلند تحت نظر هستید و عکس ها را ردیابی می کنید.

البته این مکان مضحکی برای گذراندن مدت زمان طولانی است و در نیمه اول آن تا Dawn واقعاً در حماقت خاص و ژانر slasher ظاهر می شود. شخصیت ها با هدفون خود حمام می کنند. زوج ها برای انجام رابطه جنسی تلاش زیادی می کنند. به نظر می رسد همه فکر می کنند ترساندن جهنم از یکدیگر واقعاً “سرگرم کننده” است.

در حالی که ای کاش فیلمنامه گراهام رزنیک و لری فسندن به طور کلی غیر عادی تر بود – گاهی اوقات فکر می کردم جوک های بد عمداً شوخی های بدی هستند یا خیر – من تا زمان آشنایی با سپیده دم لذت می بردم ، از جنجال گنگ با پسر بد بر سر زنبور ملکه بحث می کرد تا شخصیت هایدن پانتییر گیر افتادن در حوله برای نیمی از زمان اجرا

بازی until dawn

چنین سوء استفاده های شاد از جنبه های ژانر تا زمانی که ترس های Dawn به طور قابل توجهی کاهش می یابد – من بیشتر از آنکه بخندم خندیدم – هرچند کمی سوء جهت گیری هوشمندانه وجود دارد که منجر به شوک های واقعی می شود. Supermassive در زبان بصری فیلم های ترسناک بسیار عالی عمل می کند و تا Dawn در وحشتناک ترین حالت خود قرار دارد هنگامی که یک شخصیت همیشه به آهستگی از در ورودی عقب می رود یا به درب تله ای نزدیک می شود.

با این حال ، تا سپیده دم نمی تواند لحن زبان به گونه خود را در ده ساعت گذشته حفظ کند ، و داستان آن در نیمه دوم بسیار تاریک تر و احمقانه تر (که به طرز وحشتناکی مدیون برخی خاص است) در جهت کاملاً متفاوتی حرکت می کند. تلنگر ترسناک انگلیسی). در حالی که هنوز لحظات پرتنشی در انتظار است ، این تغییر ناگهانی هرگونه انسجام را از بین می برد و باعث می شد احساس کنم در دو بازی بسیار متفاوت – و متناقض – بازی کرده ام.

خوشبختانه ، تا سپیده دم احساس تنش سازگارتر را در جاهای دیگر تشویق می کند. هدف شما این است که تا آنجا که ممکن است شخصیت های بیشتری را ذخیره کنید (یا بکشید؟) و هر تصمیمی که تحت کنترل شما می گیرند سرنوشت آنها را رقم می زند. سلاح را از حالت خم کنید؟ انتظار نداشته باشید بعداً وقتی مورد حمله قرار می گیرید آن را داشته باشید. با شخصیت دیگر ظلم کنید؟ زمانی که بیشترین نیاز را دارید ، حمایت او را نخواهید داشت.

برخی از تصمیماتی که من در فیلم «تا سپیده دم» گرفتم عواقب جزئی داشت ، برخی من را واقعاً شوکه کرد و همه احساس رضایت بخشی به اقدامی که انجام داده بودم ، داشتند. من دوبار بازی کردم تا با سیستم های آن درگیر شوم و خوشحال شدم که با انتخاب گزینه های مختلف ، داستان ها و اطلاعات جدیدی را پیدا کردم که اولین بار از دست داده بودم.

بازی until dawn

رویدادهای سریع نیز نقش مهمی در فیلم «تا سپیده دم» ایفا می کنند ، و هر چند گاهی اوقات خسته کننده است – بالا رفتن از دیوارها به دلخواه من بسیار زیاد است – عواقب واقعی شکست وجود دارد. برخی از هیجان انگیزترین لحظات تا سپیده دم زمانی رخ داد که من تحت تعقیب بودم و مجبور بودم در مورد روش فرار خود تصمیمات چند ثانیه ای بگیرم ،

در حالی که سعی می کردم با فوریتی که منجر به دستگیری یا مرگ فوری من می شود اشتباه نکنم. شایان ذکر است که من در این بخشهای دیوانه وار با کنترل های حرکتی بازی until dawn به سختی گذراندم ، و از آنجا که آنها هیچ چیز را به تجربه دیگری نمی رسانند ، توصیه می کنم از کنترل های سنتی استفاده کنید.

موفقیت کمی در نمایش تئاتر دیوار چهارم عجیب و غریب است که تأثیر مبهم تری بر داستان Until Dawn دارد. “دکتر هیل” (توسط پیتر استورمار فارگو انجام می شود) یک روانپزشک است که مستقیماً در بین فصل ها با شما صحبت می کند ، در ابتدا ترس های شما را تشخیص داده و افکار خود را در مورد هر یک از شخصیت ها تکان می دهد.

بازی until dawn

این که چگونه به او پاسخ می دهید تاثیری ظریف بر ترس های اولیه تا صبح دارد – اگر به او بگویید که مثلاً از سوزن می ترسید ، با سوزن برخورد خواهید کرد – اما نقش او به سرعت به یک نقش کاملاً موضوعی می رسد ، که به عنوان داستان به سختی به چپ می رود

حکم

بازی until dawn یک تجربه معیوب ، اما سرگرم کننده است. اگرچه یک داستان بدون تمرکز به این معناست که از نظر عظمت کوتاه است ، اما در غیر این صورت ادای احترام سرگرم کننده به سنت های عجیب فیلم های ترسناک است که تصمیمات درون بازی شما را با عواقب گهگاه تکان دهنده ای جبران می کند.

بازی until dawn

پایان مقاله نقد و بررسی بازی until dawn

مجله با دوربین 

بیشتر بخوانید:

نقد فیلم آخرین دوئل | بیوگرافی کوبی برایانت بازیکن اسبق بسکتبال آمریکا | تعریف نت موسیقی | سریال ارباب حلقه ها | فیلم پیک‌نیک در هنگینگ راک | نقد فیلم آرزوهای بزرگ | بهترین فیلم های لارس فون تریه | کسب درآمد از یوتیوب | شکل صورت شما شبیه کدام یک از اشکال هندسی است؟ نحوه آرایش ۶ مدل صورت | نقد و بررسی بازی Half-Life: Alyx |