سریال The Last Dance

سریال The Last Dance : مدت کوتاهی پس از آنکه ESPN اولین جایزه اسکار خود را برای Ezra Edelman’s nonpareil OJ بدست آورد: ساخت آمریکا ، یک کلاس برتر در روزنامه نگاری تحقیقی Longform که مقایسه ای بین Mailer و Caro داشت ، این شبکه یک مجموعه مستند چند بخشی دیگر را با محوریت یک نماد ورزشی آمریکایی اعلام کرد.

تعداد قسمت های سریال The Last Dance

سریال The Last Dance ، فیلمی 10 قسمتی که به طور مشترک با نتفلیکس تولید شده بود ، نوید یک شیرجه عمیق بدون لاک را در یکی از دگرگون کننده ترین ستاره ها و سلسله های متولد شده در تاریخ ورزش داد: مایکل جوردن و شیکاگو بولز دهه 1990.

انتظار فقط با انتشار یک تریلر براق و براق در کریسمس بود که فیلم هایی را که قبلاً دیده نشده بودند و یک لیست پر ستاره از مصاحبه شوندگان – باراک اوباما! جاستین تیمبرلیک! – همراه با مشارکت خود جردن ، که فقط در مورد سلطنت شاهنشاهی گاوها و فروپاشی گیج کننده گاوها در دو دهه از زمان بازی خود تنها صحبت کرده است.

بیشتر بخوانید : فیلم ۴۰۰ ضربه

در ابتدا قرار بود در ژوئن در كنار فینال های NBA امسال منتشر شود ، پس از آنكه ویروس كرونا در برنامه برنامه های بهاری خود ، زمین ویران شد ، ESPN به سرعت تاریخ شروع را به آوریل افزایش داد.

به عنوان سرگرمی ، تقریباً از هر طریق قابل تصور است. ترکیبی نرم از فیلم های بایگانی ، مصاحبه های امروزی و موسیقی متن فیلم بدون هیچ گونه هزینه ای که از جذابیت های نوستالژی مواد مخدر برخوردار است ، روح تازه ای را در حتی آشناترین نقاط طرح مسیر اردن از آماتور زودرس تا نماد بزرگتر از زندگی ، می بخشد بیش از حد در معرض دید و مرموز این یکی از معدود نخ های ورزشی آمریکایی است که شایسته چنین بوم پراکنده ای است .

بیشتر بخوانید : فیلم ۱۲ مرد خشمگین

استقبال از سریال The Last Dance

قسمت های آن در طول یک ماه گذشته یکشنبه شب ها به تلویزیون ملاقات تبدیل شده اند ، به طور متوسط شش میلیون بیننده بیش از امروز برای شش قسمت اول قبل از برنامه بعدی خود – روز عرضه بین المللی در Netflix.

به نظر می رسد حتی یادداشت های ابتدایی سیریوس توسط پروژه آلن پارسونز ، زمینه اصلی برای معرفی بازیکنان گاوها و شاید نزدیکترین آنالوگ ایالات متحده به “همه سیاهها” برای هنرپیشگی مرحله قبل از بازی ، هنوز هم برای ایجاد لرز این سالها کافی است.

اما متأسفانه ، به عنوان روزنامه نگاری ، آخرین رقص با سوp رفتار رفتار می کند. آنچه ESPN در طی حمله حمله هوایی تبلیغاتی نفس کشیده خودداری کرده این است که شرکت تولیدی اردن ، جامپ 23 ، یکی از تولیدکنندگان پشتیبان این پروژه است – واقعیتی که شما از اعتبارات پایانی آن نمی دانید ، که به ویژه از آن صرف نظر شده است.

نقد های وارده به سریال The Last Dance

در میان استقبال مشتاقانه و هیجان انگیز فیلم از میان معدود افرادی که این جزئیات را مورد استفاده قرار دادند ، مستندساز ارجمند آمریکایی کن برنز است که این تنظیم را “جهت مخالف جایی که باید بدانیم” به وال استریت ژورنال توصیف کرد ، این هفته است. برنز گفت: “اگر شما در اثرگذاری واقعی آن تأثیر داشته باشید ، به این معنی است که جنبه های خاصی که لزوماً نمی خواهید در آن قرار داشته باشند ، دوره نخواهند بود.”

بیشتر بخوانید : فیلم ونوم ۲

“و این راهی نیست که شما روزنامه نگاری خوب می کنید … و مطمئناً راهی نیست که شما می توانید تاریخ خوبی را انجام دهید ، تجارت من.”

عدم موفقیت ESPN در فاش کردن میزان نهایی حفظ فیلم اردن ، ممکن است بعنوان یک نقطه اخلاقی اخلاقی برجسته نشود ، اگر به عنوان یک قطعه دیدگاه در روح مثلاً بچه باقی بماند در تصویر 2002 ، که تجزیه حقیقت راوی راوی غیرقابل اعتماد رابر را به بیننده می سپارد.

اما آخرین رقص به عنوان یک گزارش قطعی ارائه شده است ، حتی اگر به دلیل نقص و تعصب ذاتی هر بیوگرافی مجاز ، به خطر بیفتد ، با کم توجهی به بازیگران به عنوان شرور (حتی اگر آنها زنده نباشند تا طرف خود را بدهند) .

البته امتیازات لازم بود تا پروژه حتی از زمین خارج شود. بیش از 500 ساعت فیلم از پشت صحنه فصل آخر اردن با گاوها ، که شامل ستون فقرات روایت The Last Dance است ، فقط به دلیل پیمانی بین ستاره و مسابقات NBA ، نور روز را دیده است. بخش سرگرمی در منزل: که هر یک از آن فقط با رضایت صریح وی قابل استفاده است.

همانطور که کمیسار آدام سیلور به ESPN یادآوری کرد (چه کسی؟): “توافق ما این خواهد بود که هیچ یک از ما نمی تواند بدون اجازه دیگری از این فیلم استفاده کند.”

بیشتر بخوانید : معرفی فیلم اکسیژن

پس از چندین سال امتناع در بسیاری از زمین ها ، سرانجام جردن در سال 2016 با پیشنهادی موافقت کرد. (که گفته می شود او چند روز پس از پیروزی برگشت مشهور فینال NBA در مسابقات نهایی NBA لبران جیمز مقابل گلدن استیت واریورز ، که سلطنت مجدد تیم را به دست آورد ، قدرت را واگذار کرد) بحث جدی اردن در برابر لبرون جدی است ، ممکن است زمان بندی فوری ثابت شده باشد.)

انتخاب بین هاگرافی نازک و محجبه آخرین رقص و هیچ فیلمی انتخاب ساده ای است. روند رقابت تقریباً روانشناختی اردن ، نوعی دانیل پلین ویو در رده های بالا ، به طور جامع مستند شده است ، اما تماشای مرد 57 ساله ای که روی آن تصویر تأمل می کند و با نمرات ده ها ساله وزن می کند ، تئاتر غیر قابل انکاری است.

با این حال ، اجازه می دهد تا موضوع بررسی نهایی و کنترل سرمقاله داشته باشد اما تضمین می کند که بلند پروازانه ترین وعده های آخرین رقص تحقق نمی یابد.

آنچه که به عنوان یک وقایع زگیل شناخته شده است ، عناصر نه چندان دلپذیر میراث اردن را که مدتهاست علوفه شبکه های زمزمه و افسانه های شهری است ، کاملاً برافراشته است ، اما او آنها را با توجه به شرایط خود خطاب قرار می دهد. قوس داستان در مورد عادت اجباری قمار و تمایلات استبدادی او با هم تیمی ها می تواند در ابتدا مشکل ساز باشد ، اما در آخر به نظر می رسد قابل بخشش است.

برای اولین بار جوردن در مورد سیاست سیاسی بدنام “جمهوری خواهان نیز کفش های ورزشی خریداری می کنند” – ویژگی ای که به ویژه در میان تجدید حیات فعالیت ورزشکار پس از کاپرنیک پیر نشده است – با این حال ظاهراً سازندگان فیلم فکر نکردند که ارزش دارد با آنها صحبت کنند کریگ هاجز ، یکی از اعضای اصلی دو تیم اول از شش تیم قهرمانی اردن که از جدی ترین منتقدان وی در این زمینه بوده است

بیشتر بخوانید : بهترین فیلمهای استنلی کوبریک

با توجه به بیش از 100 نفر در مدار اردن که مصاحبه کردند ، این یک حذف قابل توجه است. ما این احساس لرزان را داریم که نمی بینیم جردن را درست همانطور که می خواهد دیده شود ، پیدا می کنیم.

این کمتر از کیفر خواست سازندگان فیلم و بیشتر اظهارنظر درباره فضای رسانه ای ما است. همانطور که دوست داریم این مطالب را در دستان Pennebaker یا Burns یا Asif Kapadia ببینیم ، این به سادگی یک شروع کننده نیست در عصری که تیتان های ورزشی و سرگرمی می توانند کانال های سنتی را دور بزنند تا روایت را از طریق خود کنترل کنند.

شرکت های تولیدی یا سیستم عامل های دوستانه مانند Players ‘Tribune ، روندی که اردن ، باید گفت ، دهه ها از روند منحنی خود جلوتر بود. و ESPN ، یک صاحب حق که سالانه میلیاردها دلار برای پخش بازیهای NBA پرداخت می کند ، به سختی مقصر تنش در روزنامه نگاری و سرگرمی است:

بیشتر بخوانید : نقد فیلم جاده فلینی

بیش از پانتومیم افسانه ای Verheoven که در فاکس نیوز یا کارهای دست ساز جف زاکر در CNN ارائه می شود ، نگاه نکنید. ، جایی که تبلیغات برای بحث های ریاست جمهوری ، که یک بار به عنوان یک سرویس عمومی به اتاق نشیمن آمریکا تابانده می شد ، احساس نمی کرد که دوشنبه شب خام بی جا باشد.

همه اینها برای گفتن آخرین رقص است که اگر حتی فرصتی برای از دست دادن وجود داشته باشد ، ممکن است یک فرصت از دست رفته را احساس کند. شاید روزنامه نگاری معتبری نباشد که ESPN بخاطر اشتباه بودنش خوشحال شود ، اما در ژانر تازه وارد محتوای مارک longform شما می توانید خیلی بدتر عمل کنید