نویسنده : آرشیل گورکی یکی از نیروهای اصلی پشت جنبش اکسپرسیونیسم انتزاعی است. آثار پیشگامانه او عرفان و احساسات ، افکار ناخودآگاه او و تأثیرات مدرنیست های قبلی را به شکل انتزاعی تر درآورد.
آرشیل گورکی کیست؟
آرشیل گورکی ، متولد وزدانیگ آدویان ، نقاش ارمنی-آمریکایی قرن بیستم بود که به رهبری جنبش اکسپرسیونیسم انتزاعی در ایالات متحده کمک کرد. گورکی متولد سال 1904 در یکی از استانهای ارمنی/کردی که اکنون به ترکیه معروف است ، بیشتر کارهای خود را با عناصری از تجربیات خود در دوران کودکی که در نسل کشی ارامنه بزرگ شده بود ، تزریق کرد.
او و خواهرش در سال 1920 ، کمی بیشتر از یک دهه پس از مهاجرت پدرش به ایالات متحده ، به ایالات متحده پناه بردند. گورکی چهار سال بعد شروع به حضور در آکادمی ملی طراحی و مدرسه هنر مرکزی بزرگ نیویورک کرد. او از روند نقاشی لذت برد و به سرعت مربی پاره وقت در هر دو مدرسه شد.
آرشیل گورکی کار خود را با آگاهی اطرافیان خود تزریق کرد. بسیاری از مربیان او دوستان او بودند و بسیاری از محتوای هنری او برگرفته از احساسات ذهنی خود او بود که در واقعیت تجربه زندگی می کرد. برای هنرمندان مقیم نیویورک ، آهنگسازی ها ، نقاشی ها و طرح های گورکی الهام بخش بود و تلاش های هنری آنها را به عنوان اکسپرسیونیست های انتزاعی پیش برد.
زندگی آرشیل گورکی
آرشیل گورکی یکی از معدود هنرمندان زمان خود بود که آثار او می توانست هم سوررئالیسم و هم اکسپرسیونیسم انتزاعی را در بر بگیرد. در اینجا مروری بر زندگی او است:
آغازها: آرشیل گورکی متولد سال 1904 ، در امتداد مرز شرقی یک استان ارمنی/کرد در روستای خورکوم بزرگ شد. با پیشرفت نسل کشی ارامنه ، مادرش پس از راهپیمایی مرگ در سال 1919 از گرسنگی مرد. در سال 1920 ، آرشیل و خواهر کوچکترش به ایالات متحده مهاجرت کردند و در آنجا با پدر خود ، که برای فرار به ایالات متحده مهاجرت کرده بود ، در نیوانگلند اقامت کردند. پیش نویس ارتش ترکیه در سال 1908.
آموزش اولیه: در سال 1922 ، او در مدرسه جدید طراحی در بوستون ثبت نام کرد ، جایی که دو سال بعدی را صرف غرق شدن در دنیای هنر کرد. دو سال بعد ، وی به شهر نیویورک نقل مکان کرد ، در آکادمی ملی طراحی و مدرسه هنر مرکزی بزرگ ثبت نام کرد و به زودی مربی پاره وقت شد. وی تحصیلات خود را با بازدید از موزه ها و گالری ها و مصرف کتابها و مجلات هنری که او را در معرض هنرهای آوانگارد اروپایی ، امپرسیونیسم و هنرمندانی مانند پل سزان ، ژوان میرو و پابلو پیکاسو قرار داد تکمیل کرد.
روابط در جامعه هنری: در طول دهه 1930 ، آرشیل در جامعه هنری غرق شد و شروع به ایجاد رابطه با همسالان خود مانند جان گراهام ، ویلم د کونینگ ، استوارت دیویس ، جکسون پولک و مارک روتکو کرد.
آنها به عنوان گروه ، پروژه هنری فدرال اداره Works Progress Administration را تشکیل دادند ، یک برنامه هنری New Deal که رئیس جمهور روزولت به پیشنهاد نقاش جورج بیدل برای کمک به تحریک اقتصاد از آن حمایت کرد. از طرف دیگر ، گورکی شروع به نمایش آثار هنری خود در موزه هنرهای مدرن و موزه ویتنی هنر آمریکا در نیویورک کرد.
یادگیری تکنیک های جدید: در طول جنگ جهانی دوم ، هنرمندان سوررئالیست به نیویورک گریختند و آرشیل با افرادی مانند آندره برتون و روبرتو ماتا دوستی های جدیدی برقرار کرد ، که او را به آزمایش تکنیک های جدید طراحی و کاوش در دنیای طبیعی ترغیب کرد. در طول این مدت ، آرشیل ازدواج دوم خود را آغاز کرد و با تولد دو دخترش خانواده خود را گسترش داد.
تراژدی رخ می دهد: در اوایل دهه 1940 ، آرشیل شروع به ترکیب عناصر سورئالیستی و اشکال بیومورفیک انتزاعی – اشکال انتزاعی یا تصاویر یادآور اشکال زنده مانند گیاهان و بدن انسان – در آثار خود کرد. این رویکردهای جدید ، همراه با ازدواج جدید و دختران جوان ، کار او را تقویت کرد.
آرشیل گورکی از خاطرات دوران کودکی استفاده کرد و آنها را با مشاهدات اطراف خود ادغام کرد و رویکردی انتزاعی تر به نقاشی های خود داشت. اما در اواسط دهه 1940 ، هنگامی که آتش در آتلیه او رخ داد ، زندگی گورکی به طرز چشمگیری تغییر کرد و به بسیاری از اموال آسیب زد. مدت کوتاهی بعد ، وی به بیماری سرطان راست روده مبتلا شد و سپس تصادف شدید رانندگی را تجربه کرد. علاوه بر این ، ازدواج او با موگوش فیلدینگ آغاز شد. در 21 ژوئیه 1948 ، آرشیل در اثر خودکشی درگذشت.
برداشتهای ماندگار: آثار آرشیل گورکی تأثیر مهمی بر هنر آمریکایی گذاشت. امروزه می توانید آثار او را در گالری ها و موزه های سراسر جهان مشاهده کنید که برخی از آنها شامل مرور گذشته در موزه هنر فیلادلفیا ، گالری ملی هنر در دی سی ، گالری هنر دانشگاه ییل در کانکتیکات و موزه هنرهای مدرن است.
4 آثار هنری معروف آرشیل گورکی
در اینجا تعدادی از آثار برتر او آمده است:
هنرمند و مادرش (1926-1942): در این ترکیب ، آرشیل تصویری از دوران کودکی خود را با او و مادرش که مستقیماً به بیننده نگاه می کردند ، کشید. آرشیل که در رنگهای پاستلی روشن رنگ آمیزی شده است ، در دوران کودکی در کنار مادرش ایستاده است که یک پیش بند سفید بر تن دارد.
استاتن آیلند (1927): یک نقاشی زیبا و پر جنب و جوش که تأثیر قوی سزان بر آرشیل را نشان می دهد ، این هنرمند این نقاشی را در حالی که در جزیره استاتن زندگی می کرد نقاشی کرد. این قطعه نمایانگر برخی از اکتشافات قبلی او در دنیای طبیعی است.
کبد شانه خروس است (1944): این قطعه یکی از آثار شناخته شده آرشیل است. او از تکنیک های کوبیسم و سورئالیسم زیبایی شناسی استفاده می کند و سوژه ها در شکل های شل و رنگ های جسورانه شکل می گیرند که در کنار هم قرار می گیرند و شبیه به یک خروس شباهت دارند.
آرشیل گورکی
بدون عنوان (1944): گورکی این قطعه را که بخشی از مجموعه وسیع تری از مطالعات است ، در حین زندگی در روستای ویرجینیا تکمیل کرد. تأکید او بر رنگهای پر جنب و جوش ، بافتها و خطوط رسا بیانگر آزادی بی نظیر او در جهان طبیعی است.
منبع سایت مداد
بیشتر بخوانید:
بهترین فیلمهای تارانتینو | نحوه ساخت استوری بورد برای فیلم | ۱۰ مبارزه برتر فیلم مورتال کمبت | فیلم فریادها و نجواها | فیلم جادوگر شهر اوز | نقاشی های مکتب رئالیسم | نقد فیلم تاکسی جعفر پناهی | بهترین فیلم های درام تاریخ سینما | بررسی لپتاپ Apple MacBook Pro 13 اینچی (M1 ، 2020) | نقد فیلم میلک شیک باروتی | جوخه قاتلان زن
