نقد و بررسی بازی Alan Wake

نقد و بررسی بازی Alan Wake : 

نسخه رایانه ای بازی Alan Wake مسیری طولانی و پر پیچ و خم را طی کرده و گهگاه از صخره ها سقوط می کند. بازی اکشن Remedy – اولین بازی پس از Max Payne 2 – در ابتدا برای Xbox 360 و رایانه شخصی اعلام شد. نسخه رایانه شخصی بعداً به دلایل مشکوک لغو شد و هنگامی که در سال 2010 برای کنسول مایکروسافت منتشر شد ،

عنوان انحصاری Xbox 360 به بازار عرضه شد. اما تمایل به جمع آوری نسخه رایانه هرگز در Remedy از بین نرفت ، و در اواخر سال 2011 استودیو دوباره بازی Alan Wake را برای رایانه اعلام کرد ، که شامل تمام محتوای نسخه Xbox 360 به همراه بسته های محتوای قابل بارگیری Signal و Writer است.

قهرمان داستان ، آلن ویک ، در ابتدا یک قهرمان اکشن نیست. او یک نویسنده داستانی محبوب است که سعی می کند از فشار شهرت و انتظار خلاق فرار کند و تعطیلاتش در Bright Falls به سرعت Twin Peaks را عجیب می کند. همسرش ناپدید می شود و جستجوی او برای یافتن او به سرعت به قلمرو ماوراءالطبیعه منحرف می شود و او را مجبور می کند اسلحه ای برداشته و ماشه را برای زنده ماندن بکشد.

بازی Alan Wake

این یک ماجراجویی است که به شدت توسط برنامه های تلویزیونی مانند X-Files و Twilight Zone و داستان های ترسناک استفان کینگ و H.P. لاوکرافت. ارائه ، شخصیت پردازی و پیچ و خم طرح ها به همان اندازه نقش مهمی در گیم پلی اکشن محکم ایفا می کنند که از عنوان Remedy انتظار دارید. نتیجه یک داستان داستانی در حال چرخش است که بسیار خودآگاه است ، که گاهی اوقات تکان می خورد و می لغزد ، اما ترسها ، خنده ها و هیجانات کافی را برای شما به ارمغان می آورد.

داستان اصلی شامل شش قسمت است که هر قسمت مانند بخشی از سریال تلویزیونی ساخته شده است. پس از نمایش قسمت اول ، هر قسمت بعدی با یک cliffhanger به پایان می رسد ، به عنوان آهنگ هایی از پخش موسیقی متن عالی دارای مجوز بازی ،

به عنوان صفحه (به طرز عجیبی بدون اعتبار) محو می شود و سپس با شروع قسمت بعدی به یک طرح خلاصه تبدیل می شود. حتی اگر بازی های اپیزودیک در این مرحله اصالت خاصی نداشته باشند ، شیوه ارائه با آنچه Remedy در اینجا تلاش می کند مطابقت داشته باشد مطابقت دارد. ارائه یک تجربه بازی ویدئویی که شبیه یک رمان است که به عنوان یک برنامه تلویزیونی ارائه شده است.

این ترکیب هنرهای مختلف تمام جنبه های بازی را تحت تاثیر قرار می دهد ، از نحوه روایت داستان در هر قسمت ، نحوه توسعه شخصیت ها ، و نحوه تعامل شما با محیط ها. در قسمت اصلی ، صحنه های برش استاندارد وجود دارد که در آن شخصیت ها با همراهی بسیاری از صداهای تک گویی داخلی از ویک با پدیده های جدید و عجیب برخورد می کنند و عمل را پیش می برند. مانند یک اثر مکتوب ،

این امر به شما امکان می دهد بدون نیاز به تعامل بیش از حد مصنوعی با شخصیت ، به ذهن قهرمان آن بیندیشید ، و سایر وسایل قصه گویی دیگر ترتیب واقعیت را بیشتر تکه تکه می کنند. تکنیک هایی که توسط Remedy برای انتقال خشم بدون تمرکز Max Payne به کار گرفته شده است ، طرفداران بازی در سراسر آلن ویک به آن اشاره خواهند کرد ، در اینجا با ظرافت بیشتری برای ایجاد حس رمز و راز ، انزوا و وحشت خزنده استفاده می شود.

بازی Alan Wake

با ترک مسیر مستقیم به ایست بازرسی بعدی و گشت و گذار در اطراف ، رادیوها و تلویزیون ها را می توانید در نقاطی مانند برج های چوبی دیده بان و تریلرهای ساختمانی پیدا کنید. ممکن است برای برخی وسوسه انگیز باشد که از این موارد اضافی عبور کنند تا به پایان برسند ،

اما من اکیداً به شما توصیه می کنم که برای گوش دادن و تماشای هر آنچه می توانید وقت بگذارید. این نشان می دهد که Remedy چه کار بزرگی در ساختن یک دنیای بازی با جزئیات فراوان انجام داده است که اصالت را حفظ می کند ، حتی در حالی که طرح آن به غبارهای فوق العاده می پیچد.

جزئیات ارائه شده از طریق پخش های رادیویی و نمایش تلویزیونی «چشمه های شب» در منطقه زنده گرگ و میش ، کنوانسیون های این ژانر را مسخره می کند ، شخصیت را تقویت می کند و صفحات خود ارجاعی بیشتری را در دیگ رسانه های Remedy می ریزد. بیدار اغلب در صفحات نسخه خطی تصادف می کند که مانند گزارش های صوتی در BioShock ، به منظور ارائه چشم انداز از دیگر شخصیت ها که غیر ممکن است ،

پیش بینی وقایع آینده ، و همچنین توضیح بخش هایی از پشت صحنه ، خدمت می کند. پیچ و تاب این است که صفحات توسط خود ویک نوشته شده است ، کاری که او نمی تواند انجامش را به خاطر بیاورد. اطمینان از کشف و جمع آوری بیشترین تعداد ممکن به توسعه کامل جهان و داستان و همچنین ایجاد تنش به عنوان بازی که حقیقت و داستان را تار می کند ، کمک می کند.

آبشارهای روشن و محیط کوهستانی جنگلی آن به طرز ماهرانه ای درک شده و با واقع گرایی طنین انداز شده است. ویک شخصیت معروفی است که همه او را می شناسند ،

همه مردم شهر یکدیگر را می شناسند ، و به نظر می رسد بیشتر از آنچه از هر طرف درگیر شوند ، نگران و هیجان زده از یک جشنواره شهری آینده هستند. البته همه اسرار خود را دارند ، برخی بدخواهانه و برخی خنده دار ، و گشتن در برنامه های رادیویی ، صفحات نسخه خطی و صحبت با همه به تحکیم هویت آنها کمک می کند. در حالی که بسیاری هنوز کلیشه ای به نظر می رسند-شخصیت اصلی اصلی کمیک ،

پیرزن جنگجو ، پلیس محلی خوش قلب ، مامور مزاحم FBI-نحوه رفتار و ارتباط آنها آنها را سرگرم کننده می کند. درمان با حجم زیادی از دیالوگ های عجیب و غریب ساخته شده است که ارزش شنیدن دارد ، بنابراین اگر شخصیتی را پیدا کردید ، حتماً در اطراف باشید و به صحبت های آنها گوش دهید ، حتی اگر همه صداپردازی ها از کیفیت بالایی برخوردار نباشند.

شخصیت اضافی با طراحی محیط بیرون می آید. مهارت رمدی در ایجاد فضاهایی که احساس زندگی می کنند به آسانی آشکار است. مکانها مملو از جزئیات هستند و احساس زنگ زدگی و فرسودگی می کنند. علفهای هرز قسمت پایانی پلیس را خفه می کنند و پوسته یک وسیله نقلیه را که مدتهاست فراموش شده است احاطه کرده است.

یک صندلی خوابیده با قوطی های آبجو بر روی یک ظرف ساختمانی مشرف به یک نیروگاه با نور روشن قرار گرفته است و این ایده را تقویت می کند که کارهای زیادی برای تفریح ​​در این قسمتها وجود ندارد.

ساختمان روان درمانی دارای پوسترهای الهام بخش و نقاشی های بکر است که منعکس کننده نفس خود مالک و عملکرد تأسیسات است. این مقیاس صمیمی از جزئیات در کنار چشم اندازهای وسیع در کنار هم قرار می گیرد و به دره های کوهستانی مهتابی که سایه دارند موج می زند. این حس مکان و هدف را به بازی می دهد و باعث می شود با آن دنیایی آسان برای همذات پنداری داشته باشید.

بازی Alan Wake

در طول روز در هر قسمت ، ویک می تواند سرگردان شده و با NPC ها صحبت کند ، اما هنگامی که ابرها غلت می زنند و ماه روشن می شود ، این جانور کاملاً متفاوت است. سایه ها با سرعت فراطبیعی مانند روغن سیاه X-Files هنگام تهدیدات قریب الوقوع روی زمین می چرخند.

جلوه های نورپردازی می تواند خیره کننده باشد. نور ماه از بالا سرازیر می شود ، چراغ های خیابانی و لامپ های ساختمانی نشان دهنده راه پیش رو است و چراغ قوه بسیار مهم ویک ابزاری برای اکتشاف و مهمتر از آن سلاح است. فقط به این دلیل که تمرکز زیادی بر روی داستان و ارائه وجود دارد به این معنی نیست که بازی فاقد یک سیستم رزمی پاسخگو و رضایت بخش است.

زرادخانه ویک غول پیکر نیست ، اما همه چیز مفید است. انسانهایی که از جنگل بیرون می آیند ، آلوده به تاریکی ، پرندگان گزنده ، قطعات بزرگ ماشین آلات و اتومبیل هایی هستند که مانند اسباب بازی به اطراف پرتاب می شوند و حتی وسایل نقلیه عظیم ساختمانی که از محل استراحت خود می ترکند تا شما را مسطح کنند. اولین دستورالعمل برای جلوگیری از هر چیزی که توسط تاریکی گرفته می شود این است که به آن ضربه بزنید.

چراغ قوه ویک مستقیم ترین روش است. آن را به سمت یک هدف تیره نشان دهید و بارش جرقه هایی مانند یک اره گرد روی ورق فلز از بین برود. جلوه های صوتی مانند تمرینات قدرتمند جیغ می کشند و با قرار گرفتن مداوم در معرض نور ، تاریکی اطراف یک هدف متلاشی می شود. آن را با شلیک یک تپانچه ، تفنگ ساچمه ای یا تفنگ شکاری دنبال کنید و به قتل برسید. این یک تداخل ساده است که همراه با برخی از انیمیشن های روان و صداهای سنگین که به سلاح گرم و برخورد حس قدرتمندی می دهد ، کمک می کند.

هرچه بیشتر بازی کنید ، تنوع بیشتری به مبارزه اضافه می شود. شراره هایی که در دست ویک جرقه زدند دشمنان سایه را به عقب رانده و آنها را برای مدت زمان طولانی دچار تزلزل کردند. برای فرار سریع ، بیدار می تواند آن را روی زمین بیندازد و در حالیکه چوب می سوزد ، به بیرون پرتاب شود. فرار کردن اغلب یک گزینه در بازی است ، اگرچه از چند جهت محدود است. دشمنان سریع هستند ،

اغلب با تکان دادن بیل و چاقو یا پرتاب تبر حمله می کنند. شما یک حرکت طفره رفتن دارید که می تواند تحت حملات فردی قرار گیرد ، اما به زمان بندی دقیق نیاز دارد. این را با این واقعیت ترکیب کنید که ویک یک دویدن نامحدود ندارد و شما با دوام منظم به ایست بازرسی نورانی بعدی دچار مشکل می شوید ، و شما را مجبور می کند ذخیره مهمات ، فاصله تا ایست بازرسی بعدی و اینکه چقدر می خواهید هر منطقه را به طور کامل کاوش کنید ، در نظر بگیرید. قبل از پیشرفت

گاهی اوقات می توانید از سایر منابع نوری استفاده کنید. یک تفنگ شعله ور مانند یک نارنجک انداز عمل می کند و در یک انفجار درخشان منفجر می شود و هر یک از برد را متلاشی می کند. خطرات زیست محیطی را می توان با انفجار ظروف منفجره یا ضربه زدن روی لامپ های ساختمانی نیز مورد استفاده قرار داد. دشمنان با سرعت های مختلف پیشرفت می کنند و با چین و چروک های رزمی آشنا می شوند –

مانند این که چگونه یک انفجار متمرکز از نور می تواند لحظه ای خیره شود – می تواند به نظم همه چیز کمک کند و به شما امکان می دهد سایه های در حال تغییر را یکی یکی جدا کنید. این یک سیستم است که هنگام چالش برانگیز بهترین است ، بنابراین اگر تجربه بازی در بازی را دارید ، سختی را تا آنجا بالا ببرید.

پیشرفت رزمی با مشتی سکانس های هیجان انگیز به پایان می رسد که من واقعاً نمی توانم از ترس یا خرابی چیزها آنها را با جزئیات شرح دهم ، اما طرفداران Valve ممکن است یکی از آنها را به ویژه آشنا ببینند. در فضاهای باز دشمنان می توانند از همه زوایا حمله کنند ، بدین معنا که شما باید دائماً مراقب باشید و باید زاویه دوربین را تغییر دهید تا دید خوبی داشته باشید.

این امر همچنین منجر به یکی از مسائل بازی می شود که در آن چرخاندن دوربین به پشت یک درخت یا سایر موانع محیطی آسان است و عملکرد را مبهم می کند. در بسیاری از موارد در سختی بالا تنظیم این به معنی تبر به صورت یا یک قدم از صخره نزدیک است ، که می تواند مایه تاسف باشد اگر زمان معینی از آخرین ایست بازرسی گذشته باشد. این یک نقص بزرگ نیست اما به اندازه کافی قابل توجه است تا بر تجربه تأثیر بگذارد.

بازی Alan Wake

در مقایسه با نسخه Xbox 360 ، تفاوت های جزئی در کنترل وجود دارد. Wake را می توان با موس و صفحه کلید یا گیم پد کنترل کرد. هر دو روش به خوبی کار می کنند ، اما اگر از ماوس و صفحه کلید استفاده می کنید ، توانایی هدف گیری چراغ قوه خود را بدون مصرف باتری از دست می دهید. با کنترلر Xbox 360 ، این امر هنوز با فشار دادن ماشه سمت چپ تا نیمه به پایین امکان پذیر است.

خوشبختانه تفاوت قابل چشم پوشی است زیرا هدف گیری بدون چراغ قوه برافراشته کاملاً کاربردی است. بازیکنان رایانه شخصی باید خوشحال باشند که رابط کاربری برای نسخه رایانه شخصی تنظیم شده است و امکان تغییر سلاح با کلیدهای شماره و چرخ ماوس را فراهم می کند.

در مورد داستان واقعی ، این موردی است که سوالات مطرح شده اغلب جالب تر از پاسخ ها هستند و معنای عمیق تر اغلب به نام سرگرمی کنار گذاشته می شود. زمانی که همه چیز در پایان خود به پایان می رسد ، ممکن است کمی ناامیدی را احساس کنید ، زیرا انتهای شل به اندازه کافی برای رسیدن به قسمت های بعدی تکان می خورند. خوشبختانه با نسخه رایانه شخصی ، هر دو قسمت قابل بارگیری ،

The Signal و The Writer را دریافت می کنید ، که داستان را گسترش می دهد و چند پاسخ ارائه می دهد ، اگرچه هنوز هم تا انتها متوقف می شود. گذشته از چند عنصر ارائه هوشمندانه ، برخوردهای رزمی مشابه آنچه در شش قسمت اولیه یافت می شود ، اما داستان اضافی و مجموعه های خلاقانه هنوز ارزش بررسی را دارد.

اکتشافات محدود به مناطق کوچکی در اطراف مسیر خطی رو به جلو است و به غیر از رادیوها و تلویزیون ها ، مجموعه ای از کالاهای قابل جمع آوری برای جمع آوری و مهمات و سلاح های پنهان برای کشف وجود دارد. گاهی اوقات ویک مجبور می شود به جای پیاده روی سوار یک وسیله نقلیه شود ، در این صورت چراغهای جلو می توانند تاریکی را از دشمنان دور کرده و ضربه زدن به ماشین می تواند آنها را برای همیشه خاموش کند ،

اما این قسمتها واقعاً نمی توانند با هیجان عمل پیاده روی این امکان وجود دارد که بتوانید در حین تحسین مناظر به سرعت خارج شده و مسافتهای زیادی را طی کنید ، اما احساس آسیب پذیری و انزوا را از دست می دهید ، زیرا وایک به شفت های زیرزمینی معدن وارد می شود و با پیچیدن پیچ و تاب و پیچ و تاب خوردن پیچ ها از پرچین محافظت می کند. موسیقی متن

همچنین باید اشاره کنم که انتخاب محل قرارگیری محصول در بازی Alan Wake کاملاً وحشیانه است. من فکر می کنم تبلیغات برای بیرون آوردن بازی ضروری بود ، اما هنوز هم یک شکست تجاری ناگوار در یک بازی عالی است.

حکم

ریمدی دنیایی را ایجاد کرده است که علیرغم اینکه قلمرو خارق العاده ای از پیچش سایه ها و واقعیت ها است ، اما اصالتاً محکم است. طراحی برجسته محیطی و برخی از تصاویر و صداهای درخشان باعث شده تا Bright Falls و محیط کوهستانی آن زنده به نظر برسند. اگرچه دوربین می تواند مشکلاتی ایجاد کند و داستان ماوراء طبیعی که بیشتر به پرسیدن سوالات علاقه دارد تا پاسخ دادن به آنها ،

اما بازی سختی است که می توانید آن را پس از شروع بازی کنار بگذارید. ریمی با ترکیب عناصر کار نوشتاری ، تلویزیون و بازی های ویدئویی یک کار عالی انجام داده است تا تجربه ای مملو از ترس ، خنده و هیجان ایجاد کند که بازی کردن به همان اندازه سرگرم کننده است.

بازی Alan Wake

پایان مقاله نقد و بررسی بازی Alan Wake

مجله با دوربین 

بیشتر بخوانید:

بهترین فیلم های پیتر جکسون | 28 فیلم برتر در حال حاضر Netflix | نقد فیلم Possessor – متصرف | داستان ابزوردیست: ۵ ویژگی ادبیات پوچ گرایی | تاریخ مختصر بلندترین آسمان خراش تایوان | ۶ نوع مجسمه سازی : راهنمای سبک های مجسمه سازی اروپا | قدرت موسیقی: چگونه می تواند برای سلامتی مفید باشد | نقد فیلم پیچ اشتباه | نحوه ساخت شخصیت های خیالی : ۶ نکته برای نوشتن شخصیت های بزرگ | راهنمای هنر پرفورمنس | ۷ هنرمند برجسته پرفورمنس |