نویسنده : نقد فیلم ارزش | Worth 2021 :
“ارزش” با بیان داستان صندوق غرامت قربانیان 11 سپتامبر به این سوال می پردازد. این صندوق توسط کنگره ایجاد شد تا از رنج خانواده هایی که عزیزان خود را در این حمله از دست داده اند کاسته شود و (شاید مهمتر از همه ، از دیدگاه دولت) آنها را از شکایت دو شرکت هواپیمایی که هواپیمایشان ربوده شده بود ، باز دارد.
آیا ارزش زندگی سرایدار یا معلم مدرسه کمتر از مدیرعامل فورچون 500 است زیرا مدیرعامل بیشتر درآمد دارد و صاحب چندین خانه و ماشین و سهام و غیره است؟ این همان سوالی است که افراد مسئول صندوق باید هر روز بین تأسیس صندوق و مهلت دو ساله آن برای پرداخت پاسخ می دادند. به نظر می رسد “ارزش” به کارگردانی سارا کلانجلو (“حوادث کوچک”) و نویسندگی ماکس برنشتاین (“گودزیلا”) با پرسش هایی که مطرح می کند غرق شده است و در نهایت ، با همه هوش و نیات نجیب خود ، از آنها عقب نشینی می کند.
یک بخش سریع شروع می کند و شخصیت های اصلی را مشخص می کند – به ویژه مایکل کیتون و امی رایان در نقش کنت فاینبرگ و کامیل بیروس ، وکلای ناظر بر صندوق ، و استنلی توچی در نقش چارلز ولف ، موسیقیدان ، خلبان و تاجر که همسرش کاترین را در و FixtheFund.org را برای رسیدگی به مشکلات این فرآیند راه اندازی کرد. قسمت میانی فیلم قوی ترین و متمایزترین است زیرا از فرمول استاندارد هالیوود پیروی از ستارگان در یک داستان خارج می شود و در عوض صحنه را به قربانیان حملات واگذار می کند.
فیلم ارزش
بخش های طولانی “ارزش” وجود دارد که ما فقط در حال تماشای و گوش دادن به آنها در مورد گفتن داستان های عزیزان از دست رفته هستیم. در این صحنه ها ما از عظمت فاجعه و همچنین عدم امکان جبران خسارت به گونه ای احساس می کنیم که همه احساس کنند نیازهایشان برآورده شده و احساساتشان محترم شمرده شده است.
لحن دلپذیر و در عین حال غیر احساسی توسط فاینبرگ ، که مدافع بزرگی برای “عینیت” و حذف احساسات از موقعیت ها است ، ایجاد می شود. این که آیا واقعا امکان پذیر است ، سوالی است که فیلم زمان (یا تمایل) برای ورود به آن را ندارد. و در حالی که در ابتدا جالب توجه بود که فاینبرگ می گوید در میانجیگری ها و دعاوی حقوقی ،
فیلم ارزش
“هیچ برنده ای وجود ندارد” و اصرار دارد که در نهایت ، “هیچ کس خیلی خوشحال نمی رود ، فقط آنقدر خوشحال است که می تواند دور شود” ، در نهایت روشن می شود که ” ورث “داستانی درباره مردی تنظیم می کند که باید چشم هایش را از واقعیت های گرم و پیچیده انسانی کسانی که رنج می برند باز کند و متوجه شود که فرمول” یک اندازه برای همه مناسب نیست “.
رایان بیروس به عنوان وزنه متضاد فاینبرگ رفتار می شود. در هر صورت ، به نظر می رسد که او همه داستانها را شخصاً می گیرد ، غم بازماندگان را جذب می کند و آن را به طرز وحشتناکی فریاد می زند. در همین حال ، گرگ توچی به دور لبه های داستان می چرخد و به عنوان یک گورو و تخته صدا عمل می کند و کار را در مسیر درست پیش می برد.
مشکل بزرگ فیلم این است که در واقع با سوالاتی که مطرح می کند دست و پنجه نرم نمی کند. این واقعیت که سوالات بدون پاسخ هستند به این معنا نیست که آنها نباید به طور کامل درگیر شده باشند ، و در قسمت میانی فیلم ، به نظر می رسد که فیلم سعی می کند این کار را انجام دهد و به آن پایبند باشد ، حتی اگر این بدان معنا باشد که ما به پایان داستان می رسیم و از اینکه فیلم دستان خود را بالا انداخته و می گوئیم: “متأسفیم ، این خیلی بزرگ است – ما به اندازه شما غرق شده ایم”. همانطور که در زندگی واقعی وجود داشت ،
فیلم ارزش
این صندوق در ابتدا به نظر می رسید که در آستانه ناتوانی در اجرای دستور خود برای ثبت نام 80 از افراد واجد شرایط تا 3 دسامبر 2003 ، تنها به دلیل فشار لحظه آخری به لطف تأیید گرگ ، او اساساً اعلام کرد که معتقد است این صندوق “ثابت” است زیرا با فاینبرگ صحبت کرده و او را به عنوان یک فرد خوب تایید کرده است.
همه چیز کمی بیش از حد مبهم و مبهم است. هیچ چیز ملموسی روی صفحه وجود ندارد که نشان دهد فاینبرگ تغییر عقیده داده یا چیزی را آموخته است که قبلاً نمی دانست (ما او را می بینیم که شخصاً با بازماندگان مختلف صحبت می کند ، کاری که اوایل انجام نداده بود ، اما این در مورد آن است).
این بسیار ناامیدکننده است زیرا “ارزش” از هر نظر دیگر یک فیلم عالی است ، توجهات خود را به صورت دموکراتیک بین گروه های زیادی از شخصیت ها توزیع می کند و به تعدادی از بازیگران نقش مکمل و بازیکنان کمی لحظات توجه را می دهد که نه تنها موضوعات مربوط را روشن نمی کند (از جمله لورا بنانتی و کریس تاردیو به ترتیب همسر و برادر یک آتش نشان کشته شده هستند) ، اما مکانیسم های معمول قصه گویی هالیوودی ستاره محور را زیر سال می برند.
فیلم ارزش
فیلمنامه بورنشتاین و کارگردانی کلانجلو دائماً به ما یادآوری می کنند که این داستان یک جامعه و یک ملت است و مراقبت می کند که در صورت امکان لحظاتی را در عکس های گسترده به نمایش بگذارد ، به طوری که از معماری دفاتر ، هتل ها و خانه های خانوادگی آگاه باشید.
شامل بسیاری از غریبه ها در پس زمینه و/یا پیش زمینه در هر زمان که دو شخصیت در حال گفتگو صمیمی در فضایی عمومی یا نیمه عمومی هستند. به نظر می رسد “ارزش” همه آن را به گونه ای دریافت کرده است که فیلم هایی از این نوع به ندرت انجام می دهند ، و وقتی به نظر می رسد که از پیامدهای روایت پیچیده خود عقب نشینی می کند ، آن را بیشتر آزاردهنده می کند.
عدم تمایل به پاره کردن الگوهای قصه گویی محدودکننده به جای اینکه فقط کمی آنها را به هم بزنید ، امتناع فیلم از این است که واقعاً با این پرسش که آیا ارزش زندگی مدیرعامل از نظر مالی بیشتر از سرایدار است ، درگیر شود. سلسله مراتب و ساختارهای خاصی در اینجا حفظ می شوند ، علیرغم اینکه فیلم برای زیر سوال بردن آنها اشاره کرده است.
فیلم ارزش
پایان مقاله نقد فیلم ارزش | Worth 2021
مجله با دوربین
بیشتر بخوانید:
۱۰ راهکار علمی برای باز کردن قفل ذهنی‌تان در هر شرایطی | فیلم فرشته نابود کننده | نقد انیمیشن Spirit Untamed | در جست‌وجوی آرزوها | نحوه طراحی حمام : ۷ نکته برای دکور حمام | چگونگی استفاده از Roughen در ایلاستریتور | نقد و بررسی بازی Apex Legends | نقد فیلم لبوفسکی بزرگ | شاهکاری ماندگار | بهترین فیلم های دنیل رادکلیف | فیلم برتر | نقد فیلم حرکت ناگهانی ممنوع | نحوه نوشتن استندآپ کمدی در ۶ مرحله آسان |
