نقد و بررسی بازی This War of Mine

نقد و بررسی بازی This War of Mine : 

“در جنگ مدرن … شما بدون دلیل موجه مانند یک سگ خواهید مرد.” این متن ارنست همینگوی است که هنگام شروع این جنگ مین به عنوان یکی از اولین تصاویر مشاهده خواهید کرد. این بلافاصله موضوع بازی را نشان می دهد: جنگ و چگونگی نابودی زندگی بدون صدای خروس.

این یک رویکرد منحصر به فرد به یک بازی است. همه ما بازی هایی را می شناسیم که در آنها به عنوان نوادگان رمبو می روید و هزاران دشمن را با مسلسل های خود می کوبید ، در حالی که موسیقی بمب افکنی در پس زمینه به صدا در می آید تا انگیزه بیشتری به شما بدهد. ما آن را “جنگ” می نامیم. اگر شخصیت شما مرد ، شما بیرون بودید و مجبور شدید دوباره تلاش کنید. به هر حال ، شما باید از آن جان سالم به در ببرید.

بازی This War of Mine

سپس Call of Duty 4: Modern Warfare با یکی از شوکه کننده ترین صحنه های آن سال ظاهر شد. شخصیت شما در اثر حمله هسته ای جان باخت. این ایده ، آن جنگ به هیچ کس رحم نمی کند ، در این جنگ مین ، یک بازی بقا ، که در آن هدف شرکت در یک جنگ نیست ، بلکه زنده ماندن از آن ادامه یافته است.

شما سه شخصیت را کنترل می کنید – در ابتدا ، بیشتر و بعداً – و برای زنده ماندن باید غذا و مواد را جمع آوری کنید. گفتنش از انجام دادنش آسانتره. غذا کمیاب است ، مردم علاقه زیادی به مواد آنها دارند و همچنین باید حالات شخصیت ها را در نظر بگیرید.

این رویکرد به نظر من نابغه است. این بازی داستانی را روایت می کند که ما هرگز در مورد آن نمی شنویم. این جنگ مین بر اساس اشغال سارایوو در طول جنگ داخلی بوسنی است. مردم نمی دانستند این اشغال چقدر طول خواهد کشید و باید روز به روز زنده بمانند. که به طرز شگفت انگیزی در بازی گنجانده شده است.

هنگام شروع بازی هیچ منبع اطلاعاتی دریافت نخواهید کرد. شما در موقعیتی قرار گرفته اید و این شما هستید که می توانید آن را حل کنید ، نمی دانید که آیا جنگ به پایان می رسد یا خیر

بازی This War of Mine

فضای بازی نیز بسیار قوی است. در پس زمینه می توانید صدای تیراندازی و تیراندازی را بشنوید ، اما این صداها با گذشت زمان کم می شوند و سر و صدایی ایجاد می کند که شما را خاموش می کند. متوجه شدم که بعد از کمتر از پنج دقیقه دیگر نمی توانم این صدا را از سر و صدای پس زمینه تشخیص دهم ، حتی اگر هنوز بسیار زیاد بود.

یک گیتار الکتریک مالیخولیک نیز در طول بازی شنیده می شود ، که بیشتر بر تاریکی و ناامیدی آن زمان تأکید می کند. این فضا همچنین با سبک گرافیکی بازی تأکید می شود. گرافیک شبیه نقاشی های مدادی است و همه چیز خاکستری و شسته شده است ، و بر فضای شلوغ و ظالمانه تاکید می کند.

این بازی دارای دو حالت متمایز از گیم پلی ، روز و شب است. هر دو شکل با ماوس کنترل می شوند و به سادگی با کلیک روی نمادها ، جایی که کاراکتر شما اجرا می شود ، عمل می کنند. در طول روز مشغول سرپناه خود هستید ، به همراهان خود غذا می دهید و سعی می کنید زنده بمانید. عصرها به شکار چیزهایی می روید که می توانید در طول روز برای زنده ماندن از آنها استفاده کنید.

با این حال ، شخصیت های تحت مراقبت شما نیز ایده های خاص خود را دارند و بازی شما را مجبور می کند تا به این شکل به خود نگاه کنید ، اما همچنین به ناامیدی ای که در طول جنگ احساس می کنید ، نگاه کنید.

در یک لحظه مجبور شدم یک زوج مسن را با بیل کشته کنم. آنها در خانه ای زندگی می کردند که دارای مقدار زیادی غذا و مواد لازم برای زنده ماندن بود ، اما آن را رها نمی کردند. حتی با اسلحه تعقیب شدم. بعد از این کار من موفق به خوردن غذا شدم و دویدم. من مرد را کشتم ، زن زنده ماند.

بازی This War of Mine

مارکو ، شخصیت من ، ویران شد. او دچار افسردگی شد و شروع به گریه کرد. دوستانش سعی کردند به او کمک کنند ، اما آنها نیز از کارهای مارکو خسته شده بودند. شب بعد با مارکو به خانه برگشتم تا به زندگی زن پایان دهم. او روی تخت دراز کشید و ناله می کرد و این بیشتر “کشتن رحمت” بود تا کشتن به خاطر کشتن.

من خودم هم با آن مشکل داشتم ، اما موفق شدم آن را منطقی کنم. من در ابتدا فکر کردم “این فقط یک بازی است”. اما در نهایت من موفق شدم آن را با این فکر ساده کنار بگذارم که جنگ است و چاره دیگری ندارم.

هر شخصیت داستان پشتی خود را دارد ، اما نباید انتظار زیادی از این داشته باشید. به سختی چیزی اضافه می کند. چیزی که بسیار به آن می افزاید این است که هر شخصیت ویژگی خاص خود را دارد که به او اجازه می دهد کاری را بسیار خوب انجام دهد. به عنوان مثال ، برونو یک سرآشپز عالی است و مارکو در نظافت خوب است ، به این معنی که او پانزده جایگاه دارد که می تواند اقلام به دست آمده را در آن قرار دهد.

این همه بسیار مثبت به نظر می رسد ، اما من نیز به سرعت از بازی خسته شدم. گیم پلی بازی بسیار ساده است و چندان چالش برانگیز نیست. از شما به عنوان یک بازیکن زیاد درخواست نمی شود.

تا آنجا که به من مربوط می شود ، هدف انتقال تجربه است. اگرچه بازی این کار را بسیار خوب و قوی انجام می دهد ، اما در خارج از آن تجربه چیز زیادی برای صحبت وجود ندارد. بازی کمی خسته کننده می شود. در حالی که ابتدا برای مارکو و نبرد او با افسردگی متاسف بودم ، پس از مدتی دیگر نمی توانستم اهمیتی بدهم. جادو به سرعت از بین رفت.

این بازی ارزش پخش بسیار کمی نیز دارد. از آنجا که بازی به تجربیات و احساساتی بستگی دارد که در شما ایجاد می کند ، وقتی بازی از بین می رود احساس برهنه و خسته کننده می شود. مشکلات درونی که من وقتی مارکو به طرز وحشیانه ای به زندگی این زوج سالخورده پایان داد احساس کردم ، و آنچه باقی ماند احساس پوچی بود که مارکو ، برونو و پاول – سه شخصیتی که من با آنها شروع کردم – به طور غیر محتمل نیز احساس می کردند.

بازی This War of Mine

مزایا

محیط
موسیقی
درج کنید
اصالت …

منفی

… که به مرور از بین می رود
گیم پلی ساده
به سختی قابل پخش است

قضاوت

بازی This War of Mine رویکرد ، فضا و احساسی را ارائه می دهد که من به ندرت در یک بازی دیده ام ، اما هنگامی که اصالت از بین می رود و دیگر احساسات احساس نمی شود ، چیزی که باقی می ماند تجربه ای بسیار ساده است. این بسیار تأسف آور است ، زیرا موضوع مورد بحث برای همه بسیار مهم است.

هرگز نباید فراموش کنیم که – جنگ هرچقدر هم باشکوه به نظر برسد – جنگ واقعی برای همه جهنم است. اگر شما فردی هستید که از یک بازی قدردانی می کنید زیرا می خواهد چیز مهمی را به شما بیاموزد ، این عنوان فوق العاده ای است. با این حال ، اگر شما کسی هستید که می خواهید یک بازی برای انجام یک بازی انجام دهد ، بهتر است این بازی را کنار بگذارید.

بازی This War of Mine

پایان مقاله نقد و بررسی بازی This War of Mine 

مجله نگاه 

بیشتر بخوانید:

بهترین فیلم های جسیکا آلبا | نکات ویرایش فیلم Ron Howard : آموزش تدوین فیلم | ۷ نکته برای عکاسی منظره سیاه و سفید | بیوگرافی نیکولا تسلا | سریال Dancing Queens | فیلم گرمای بدن | سریال High Fidelity | بهترین فیلم های کیت بلانشت | نقد سریال هانیبال | فیلم لیدی برد |