نقد انیمیشن روح

نقد انیمیشن روح

نقد انیمیشن روح : انیمیشن روح پیکسار درباره پیانیستیست جاز است که تجربه ای نزدیک به مرگ دارد و در زندگی پس از مرگ گیر می کند ، در مورد انتخاب های خود تأمل می کند و از وجودی که بیشتر آن را مسلم می داند پشیمان می شود. پیشکسوت Pixar ، پیت داکتر ، در کنار نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویس Kemp Powers ، کارگردان معتبری است که نویسنده برجسته “یک شب در میامی” ساخته Regina King است.

با مقاله نقد انیمیشن روح همره ما باشید

این پروژه علیرغم مضامین سنگین خود ، لمس کمی دارد. یک نوازنده ممکن است ” انیمیشن روح  ” را به یک ریف طولانی مدت یا یک تمرین پنج انگشتی تشبیه کند ، که بسیار در روح جاز است ، هنری بداهه نوازی محور که هر زمان که جو یا شخصیت موسیقی دیگری شروع به اجرا می کند ، با افتخار و با دقت روی صفحه نمایش نشان داده می شود.

بیشتر بخوانید:فیلم بدنام

پیش گفتار با اوج رسیدن جو (با صدای جیمی فاکس) در یک چاله چاهی باز و در نهایت به کما رفتن در بیمارستان می رسد. این یک پیچ و تاب بزرگ است و به یک روز عالی ختم می شود که در آن جو سرانجام به کار در مدرسه خود پیشنهاد شد ، و سپس با یک افسانه بازدیدکننده موسیقی جاز به نام Dorothea Williams (آنجلا باست) که او را به بازی با او در آن شب دعوت کرده بود ، تست استماع داد.

روح جو پس از سقوط تقریباً کشنده او به Great Beyond اعزام می شود – در واقع یک سرسرای کیهانی با یک راهرو طولانی ، که در آن روح ها قبل از اینکه به سمت نور سفید بروند ، در صف قرار می گیرند. جو برای The End آماده نیست ، بنابراین در جهت دیگری فرار می کند ، از پیاده رو می افتد و در نهایت به یک منطقه با رنگ روشن و هنوز برزخی معروف به The Great Before تبدیل می شود.

The Great Before (پیشگویی بزرگ) کمی شبیه به صحنه کمدی متافیزیکی «دفاع از زندگی تو» آلبرت بروکس است. این قوانین و رویه های خاص خود را دارد و بخشی از یک اکوسیستم معنوی بزرگتر است که در آن اتفاقات خاصی برای اتفاقات دیگر باید رخ دهد.

ساختار بازی ویدئویی / طرح کلی پروژه را لمس می کند ، و با طراحی سبک شخصیت های Great Before در موقعیت های نظارتی بیش از مربیان و روحیه های اولیه تقویت می شود: آنها چهره های کوبیستی دو بعدی هستند که تغییر شکل می دهند و از ظریف ساخته شده اند خطوط نئون هدف از Great Great ، تربیت روح تازه است تا آنها بتوانند “جرقه ای” را کشف کنند که آنها را به سمت زندگی شاد و مثمر ثمر در زمین سوق دهد.

جو عمدتا به دلیل تمایل به پرهیز از نور سفید و بازگشت به زمین به نوعی (و بازی در آن کنسرت شگفت انگیز که تمام عمرش منتظر بود) بازی می کند ، بنابراین او هویت یک روانشناس تحسین شده سوئدی و مربیان را یک مشکل تلقی می کند فقط با شماره 22 ، تینا فی شناخته می شود.

بیشتر بخوانید:فیلم توماسو

در ادامه ماله نقد انیمیشن روح میخوانید:

بیست و دو یک شخص بدبینی است که مشاوره برخی از بزرگترین چهره های تاریخ فانی ، از جمله کارل یونگ و آبراهام لینکلن را رد کرده است. آیا جو می تواند خطوط را قطع کند و به او کمک کند تا هدف خود را پیدا کند؟ آیا قبلاً فیلم پیکسار دیده اید؟ البته. این عمدتا به چگونگی اتفاقات در این فیلم ها مربوط می شود ، به ندرت در مورد آنچه اتفاق می افتد.

همانطور که گفته شد ، یک پیچ و تاب کمیک جالب در نیمه راه فیلم وجود دارد که ” انیمیشن روح  ” را درست زمانی که شروع به کشیدن می کند ، زنده می کند و بهتر است اینجا آن را خراب نکنید (حتی اگر پیش نمایش ها و تبلیغات قبلاً داشته باشد). کافی است بگویم که 22 در نهایت جرقه او را پیدا می کند ، اگرچه برای رسیدن به آنجا تلاش زیادی لازم است و بیش از چند اتفاق ناگوار وحشیانه است.

و اینکه جو سالهای حضور خود در زمین را به عنوان یک معلم نابغه اما حلیم بررسی می کند و آنها را مایل می داند. او آنطور که باید دوستان زیادی پیدا نکرد و ترس او را برانگیخت از اینکه آرزوی کودکی خود را که تبدیل به یک هنرمند موسیقی جاز شده بود ، برای زندگی معمولی تر مبادله کند.

(مادر جو ، با بازی فیلیسیا راشد ، از موسیقی او حمایت نمی کند.) نکته منفی این است که این ” انیمیشن روح  ” را به رشته دیگری از رشته فیلم های انیمیشن (از جمله “شاهزاده خانم و قورباغه” و “جاسوسی مبدل” تبدیل می کند) که در آن یک شخصیت برجسته نادر سیاه و سفید برای بیشتر زمان پخش فیلم به چیز دیگری تبدیل می شود.

بیشتر بخوانید:فیلم کسانی که آرزو دارند من بمیرم

آیا این اولین فیلم بحران میانسالی است که توسط پیکسار منتشر شده است؟ احتمالاً ، اگرچه به نظر می رسید وودی در فیلم های “داستان اسباب بازی” نیز از آن درد و رنج برخوردار باشد. این فیلم با افسانه ها / قواعد خود کمی پوسیده و بی نظم است – چیزی که پیکسار معمولاً در مورد آن دقیق است ، تا حدی که وسواس به خرج می دهد. من اطمینان ندارم که تا زمان رسیدن سکانس نهایی ، این به همه چیز در طرح بزرگ اضافه می شود.

پیام این فیلم می تواند به این صورت خلاصه شود: “چنان جاه طلبی را قطع نکنید که گل و بوی گل را متوقف کنید.” کارت تولد می توانست این را به شما بگوید. و برخی از جوک ها مانند DreamWorksy است ، مانند ذره ای که روح از دست رفته به زمین برمی گردد و متوجه می شود که با کار در صندوق های سرمایه گذاری زندگی خود را کاملاً هدر داده است.

یک شرکت بزرگ بین المللی بیرحمانه مانند دیزنی – که سال گذشته بسیاری از مجموعه برنامه های فاکس قرن بیستم خود را در یک “خرک” قرار داد تا مردم را مجبور به اجاره یا خرید محصول جدید دیزنی کند ، و این یک بار از مراکز مراقبت های روزانه به دلیل قرار دادن شخصیت های خود در نقاشی های دیواری شکایت کرد بدون اجازه – هیچ کس در مورد خلأ اخلاقی مادی گرایی به دیگران سخنرانی نمی کند.

و با این وجود ، “اتومبیل ها” و مشتقات مختلف آن به کنار ، پیکسار هرگز یک فیلم بد و واضح منتشر نکرده است. و این یک مورد خوب است: دلپذیر و باهوش ، با دلی سخاوتمندانه ، صداپیشگی متعهد و برخی از جالبترین تصاویر تاریخ Pixar (از جمله یک کشتی دزدان دریایی شبح مانند ، صورتی رنگ و سرسبز و متعلق به یک “عارف بدون مرز”) با بادبانهای کراوات ، یک لنگر نماد صلح ، و “Subers underground Homesick Blues” از باب دیلن که در یک حلقه مداوم منفجر می شود).

این شرکت برای دهه ها در مرکز فرهنگ عامیانه جا افتاده است ، شهرت آن با ویژگی های انیمیشن که طراحی و گرافیک ابتکاری ، کمدی فیزیکی و کلامی زنده ، اکشن صحنه دار بی نقص و حساسیتی که یکی از کتابهای قدیمی فیلم دانشگاه کالج من به نام “تقویت شده است” تقویت شده است. sprezzatura “- توصیف شده در کتاب دادگاه توسط Baldassare Castiglione در سال 1528 به عنوان” … یک غیراخلاقی خاص ، به گونه ای که همه هنرها را پنهان می کند و هر کاری را که می کند یا می گوید بدون تلاش و تقریبا بدون هیچ گونه فکری در مورد آن به نظر می رسد. “

به عبارت دیگر ، کمپانی Pixar این کار را آسان جلوه می دهد ، حتی زمانی که صدها نفر به اندازه کافی روی پروژه کار می کردند تا بخش “نوزادان تولید” از اعتبارات نهایی را توجیه کنند.

علیرغم احساس کلی پیکسار ، اثبات خواهد شد که مورد توجه تاریخی قرار گرفته است زیرا علی رغم مسئله تحول ، و هنگامی که در مظاهر احمق پس از مرگ مسخره نشود ، غیرقابل توجیه ترین پروژه کمپانی Pixar سیاه است که تاکنون منتشر شده است.

بیشتر بخوانید:فیلم جن

به تصویر کشیدن موسیقی جاز نه تنها از نظر موسیقی متن فیلم برش های کلاسیک و تصویربرداری از اجرا دقیق است (نواختن پیانو و شیپور درست مثل هر چیزی در “Mo ‘Better Blues” ساخته اسپایک لی درست است) بلکه از لحاظ فرهنگی گسترده تر است.

در یک بازگشت فوری ، پدر جو ، که او را با موسیقی جاز آشنا کرد ، موسیقی را به عنوان یکی از بزرگترین کمک های آفریقایی-آمریکایی به فرهنگ جهان توصیف می کند. بسیاری از لمس های دیگر در فیلم وجود دارد که گواهی بر لنگر انداختن داستان در تجربه ای فراتر از هنجارهای سفید و طبقه متوسط ​​حومه شهر است که پیکسار به طور پیش فرض از آن استقبال می کند.

حتی بازدید از یک آرایشگاه سیاه که مجموعه ای از مدل موهای مردانه را به نمایش می گذارد وجود دارد. شوخی در مورد دشواری استقبال یک تاکسی از سیاه تاکسی در شهر نیویورک (“این حتی اگر من لباس بیمارستان نپوشم سخت خواهد بود!”) ؛ و اشاره ای به چارلز درو ، یک پزشک سیاه پوست ، معتبر پیشگام انتقال خون. این تمایز به خطوطی اهمیت می دهد که ممکن است در یک فیلم Pixar با قهرمانان سفید ثبت نشده باشد ، مانند بازی 22 ، “شما نمی توانید یک روح را در اینجا خرد کنید. زندگی روی زمین برای همین است.”

پایان مقاله نقد انیمیشن روح