نویسنده : مکتب نئو اکسپرسیونیسم: تاریخ ، ویژگی ها و آثار هنری :
نئو اکسپرسیونیسم به عنوان ضربه ای در برابر هنر روشنفکرانه و مینیمالیستی رایج در دهه 1970 تصور شد. برای پیشروی ، نئو اکسپرسیونیست ها به هنر تجربی اکسپرسیونیسم به عقب نگاه کردند.
نئو اکسپرسیونیسم چیست؟
نئو اکسپرسیونیسم یک جنبش هنری معاصر است که در اواخر دهه 1970 و 1980 بر دنیای هنر تسلط داشت. نئو اکسپرسیونیسم که به شدت تحت تأثیر اکسپرسیونیسم آلمانی و اکسپرسیونیسم انتزاعی بود ، با قلم موهای خام و رسا و رد ترکیب سنتی مشخص شد.
نئو اکسپرسیونیسم معروف به Neue Wilden (New Fauves) در آلمان ، Transavanguardia (Transavantgarde) در ایتالیا و Figuration Libre در فرانسه ، آخرین جنبش بزرگ بین المللی در هنر مدرن محسوب می شود.
مکتب نئو اکسپرسیونیسم
تاریخ مختصر نئو اکسپرسیونیسم
جنبش نئو اکسپرسیونیسم با اولین نمایشگاه انفرادی هنرمند آلمانی متولد گئورگ بازلیتز در برلین در سال 1963 آغاز شد. نقاشی های بازلیتز از شخصیت های تحریف شده انسانی آنقدر تکان دهنده بود که توسط پلیس ضبط شد. در اوایل دهه 1980 ، نئو اکسپرسیونیسم بر بازار هنر تسلط داشت ، تا حدی به دلیل عصبانیت رسانه ای که هنرمندان آن را احاطه کرده بود ، مانند ژان میشل بسکیات و دیوید سال از نیویورک و ساندرو چیا و انزو کوچی از ایتالیا.
مکتب نئو اکسپرسیونیسم
3 ویژگی های نئو اکسپرسیونیسم
نقاشان نئو اکسپرسیونیست از استانداردهای ترکیب بندی و طراحی که توسط مینیمالیسم و هنر مفهومی تعریف شده است فاصله گرفتند. برخی از ویژگیهای بارز نئو اکسپرسیونیسم عبارتند از:
رنگ پررنگ. نئو اکسپرسیونیست ها به دلیل رنگهای تند و اجرای نقوش برگرفته از هنر پاپ ، اکسپرسیونیسم آلمانی ، سوررئالیسم ، کوبیسم و فاویسم مشهور بودند.
قلم موی آشکار جنبش نئو اکسپرسیونیسم متشکل از هنرمندان جوانی بود که به آثار در مقیاس بزرگ ، قلم موهای رسا و موضوعات مجازی علاقه مند بودند.
منابع تاریخی. نئو اکسپرسیونیست ها تصاویر تاریخی و اساطیری را در نقاشی های خود گنجانیده اند. به همین دلیل ، برخی از محققان در دنیای هنر معتقدند که نئو اکسپرسیونیسم کاتالیزوری برای گذار از مدرنیسم به پست مدرنیسم بود و هنر معاصر را به شکل امروزی شکل داد.
مکتب نئو اکسپرسیونیسم
4 آثار هنری مشهور نئو اکسپرسیونیست
در زیر چتر هنر نئو اکسپرسیونیسم ، تعدادی از سبک های فردی پدیدار شد. بهترین راه برای درک وسعت نئو اکسپرسیونیسم در نظر گرفتن نقاشی های فردی است.
تقدیر از گئورگ بازلیتز (1982): این اثر دارای زمینه شطرنجی زرد روشن و دو شکل وارونه است. بازلیتز در اواخر دهه 1960 کاوش چهره های وارونه را آغاز کرد و این انگیزه را سالها ادامه داد. در ادیو ، بازلیتز در حین کار ارقام را دورتر و دورتر کرد.
شاگرد پراگ اثر جولیان اشنابل (1983): با استفاده از لایه های سنگین رنگدانه بر روی بشقاب های شکسته و شاخ های چسبیده به چوب چوب ، اشنابل عناصر روزمره را با عظمت در این قطعه ترکیب کرد.
مکتب نئو اکسپرسیونیسم
مارگارته از آنسلم کیفر (1981): با الهام از کار شاعر رومانیایی پل سلان ، که تجربه هولناک او را در اردوگاه کار اجباری نازی ها بازگو می کند ، این قطعه بینندگان را به تأمل در مورد تراژدی هولوکاست القا می کند. استفاده کیفر از نی به عنوان یک ماده در این نقاشی نمایانگر طبیعت انعطاف پذیر و شکننده زندگی است.
آلبا نوشته فرانچسکو کلمنته (1997): این پرتره از همسر هنرمند ، آلبا ، سوژه را در حالت انحراف دراز کشیده قرار می دهد. ژست او احساس می شود که از واقعیت جدا نیست ، آلبا را در فضایی مجرمانه قرار می دهد و توهم زیبایی را زیر سوال می برد.
مکتب نئو اکسپرسیونیسم
پایان مقاله مکتب نئو اکسپرسیونیسم: تاریخ ، ویژگی ها و آثار هنری
مجله با دوربین
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم روزهای بهشت | مکتب اکسپرسیونیسم | سینمای نوآر | نقد سریال The Boys | بهترین آثار موتزارت | نقد فیلم برف شکن | نقد فیلم من مرد تو هستم | فیلم سارا | بهترین نکات هلن میرن برای شخصیت پردازی | نقد فیلم جزر و مد | Tides 2021 |
