بیوگرافی جان اشتاین بک

جان اشتاین بک رمان نویس آمریکایی بود که به خاطر آثاری مانند رمان برنده جایزه پولیتزر ، “خوشه های خشم” و همچنین “از موش ها و آدمها” و “شرق بهشت” شهرت دارد.

جان اشتاین بک کیست؟

جان اشتاین بک رمان نویس آمریکایی برنده جایزه نوبل و پولیتزر و نویسنده کتاب موش ها و مردان ، انگور خشم و شرق عدن بود. اشتاین بک قبل از اینکه به عنوان نویسنده به موفقیت دست یابد ، تحصیلات خود را رها کرد و به عنوان کارگر دستی کار کرد. آثار او غالباً به مسائل اجتماعی و اقتصادی می پرداخت. رمان او با عنوان “انگورهای خشم” در سال 1939 ، در مورد مهاجرت خانواده ای از غبار غبار اوکلاهما به کالیفرنیا ، برنده جایزه پولیتزر و جایزه کتاب ملی شد. اشتاین بک در طول جنگ جهانی دوم به عنوان خبرنگار جنگ خدمت می کرد و در سال 1962 جایزه ادبی نوبل را دریافت کرد.

سنین جوانی و تحصیل جان اشتاین بک
جان ارنست اشتاین بک جونیور در 27 فوریه 1902 در سالیناس ، کالیفرنیا متولد شد. اشتاین بک با وسایل متوسطی پرورش یافت. پدرش ، جان ارنست اشتاین بک ، در چندین شغل مختلف تلاش کرد تا خانواده اش را سیر نگه دارد: او یک فروشگاه خوراک و غلات داشت ، یک کارخانه آرد را اداره می کرد و به عنوان خزانه دار شهرستان مونتری فعالیت می کرد. مادر او ، الیو همیلتون اشتاین بک ، معلم سابق مدرسه بود.

در بیشتر موارد ، جان اشتاین بک – که با سه خواهر بزرگ شده است – کودکی خوشی را پشت سر گذاشت. او خجالتی اما باهوش بود. او قدردانی اولیه از این سرزمین و به ویژه دره سالیناس کالیفرنیا را ایجاد کرد ، که این امر اطلاعات بعدی او را بسیار آگاه می کند. طبق گزارش ها ، استین بک در 14 سالگی تصمیم گرفت نویسنده شود و اغلب در اتاق خواب خود را برای نوشتن شعر و داستان حبس می کند.

در سال 1919 ، جان اشتاین بک  در دانشگاه استنفورد ثبت نام کرد – تصمیمی که بیشتر از هر چیز با خشنودی والدینش ارتباط داشت – اما نویسنده تازه کار اثبات می کند که برای دانشگاه چندان کاربرد ندارد.

در طول شش سال آینده ، اشتاین بک به داخل مدرسه رفت و از آن خارج شد و سرانجام در سال 1925 بدون داشتن مدرک تحصیل را رها کرد.

به دنبال استنفورد ، اشتاین بک سعی کرد به عنوان یک نویسنده آزاد از آن استفاده کند. وی مدت کوتاهی به شهر نیویورک رفت و در آنجا به عنوان کارگر ساختمانی و خبرنگار روزنامه ای کار پیدا کرد ، اما سپس به کالیفرنیا بازگشت و در آنجا به عنوان سرایدار در دریاچه تاهو مشغول به کار شد و کار نویسندگی خود را آغاز کرد.

کتاب های جان اشتاین بک

جان اشتاین بک در طول زندگی حرفه ای خود 31 کتاب نوشت. از معروف ترین رمان های او می توان به “موش ها و مردان” (1937) ، انگورهای خشم (1939) و شرق عدن (1952) اشاره کرد.

‘Of Mice and Men’ (1937) کتاب موش ها و آدمها
دو کارگر مهاجر فقیر ، جورج و لنی ، در دوران رکود بزرگ برای رویای آمریکایی در کالیفرنیا کار می کنند. لنی که دارای ناتوانی ذهنی خفیف است ، ثابت قدم به دوستش جورج وفادار است ، اما عادت دارد که به دردسر بیفتد. هدف آنها: داشتن یک هکتار زمین و یک کلبه. پس از آنکه هر دو شغل خود را در زمینه های دره سالیناس – زادگاه خود اشتاین بک – تأمین کردند ، رویای آنها بیش از هر زمان دیگری قابل دستیابی به نظر می رسد با این حال ، تمایلات لنی سرانجام او را دوباره به دردسر می اندازد و به یک نتیجه غم انگیز برای هر دو مرد تبدیل می شود. این کتاب بعداً به نمایشنامه ای در برادوی و سه فیلم تبدیل شد.

“کتاب خوشه های خشم” (1939)
این کتاب که به طور کامل بهترین و جاه طلبانه ترین رمان استاین بک محسوب می شود ، داستان یک خانواده اوکلاهامای مستضعف و تلاش آنها برای ساختن زندگی جدید در کالیفرنیا در اوج رکود بزرگ را روایت می کند. بازه زمانی. The Grapes of Wrath در اوج محبوبیت ، هر هفته 10 هزار نسخه فروخت.

‘کتاب مروارید’ (1947)
این داستان ، بر اساس داستان عامیانه مکزیکی ، به بررسی ماهیت انسان و پتانسیل عشق می پردازد. کینو ، یک غواص فقیر که مرواریدها را از کف اقیانوس جمع می کند ، با همسرش خوآنا و پسر نوزادشان کویتیتو در کنار دریا زندگی می کند. در همان روز Coyotito توسط عقرب گزیده می شود و توسط پزشک شهر رد می شود زیرا آنها قادر به مراقبت نیستند ، کینو بزرگترین مروارید را که تا به حال دیده است در یکی از شیرجه های خود پیدا می کند. مروارید ، که توانایی بالقوه بزرگی را به همراه دارد ، حسادت همسایگان را شعله ور می کند ، و در نهایت به یک عامل خطرناک شر تبدیل می شود.

‘کتاب شرق بهشت’ (1952)
این داستان که بار دیگر در زادگاه جان اشتاین بک ، سالیناس ، کالیفرنیا واقع شده است ، داستان های متقاطع دو خانواده کشاورز ، تراسک ها و همیلتون ها را از جنگ داخلی تا جنگ جهانی اول دنبال می کند ، زیرا زندگی آنها دوباره به سقوط آدم و حوا و رقابت منجر می شود. از قابیل و هابیل. این کتاب بعداً به فیلمی در سال 1955 به کارگردانی الیا کازان و با بازی جیمز دین در اولین نقش اصلی فیلم خود اقتباس شد. دین بعداً برای بازی خود نامزد دریافت جایزه اسکار شد که پس از مرگ آن را دریافت کرد.

برخی دیگر از آثار جان اشتاین بک شامل جام طلا (1929) ، مراتع آسمان (1932) و به یک خدا ناشناخته (1933) است که همه آنها نظرات مثبتی دریافت کردند. تا زمانی که Tortilla Flat (1935) ، رمانی طنزآمیز درباره زندگی paisano در منطقه مونتری منتشر شد ، نویسنده به موفقیت واقعی دست یافت.

جان اشتاین بک بک با مجموعه داستان های “در جنگ مشکوک” (1936) و “دره طولانی” (1938) لحن جدی تری به خود گرفت. وی در سالهای بعد به نوشتن ادامه داد و دارای اعتباراتی از جمله Cannery Row (1945) ، Burning Bright (1950) ، زمستان نارضایتی ما (1961) و سفر با چارلی: در جستجوی آمریکا (1962) بود.

جوایز جان اشتاین بک
در سال 1940 ، اشتاین بک برای فیلم انگورهای خشم جایزه پولیتزر را به دست آورد. در سال 1962 ، نویسنده جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد – “بخاطر نوشته های واقع بینانه و تخیلی اش ، در ترکیب با شوخی دلسوزانه و درک شدید اجتماعی. استین بک هنگام دریافت جایزه گفت که وظیفه نویسنده این است “رویاهای تاریک و خطرناک ما را با هدف پیشرفت لایروبی کند.”

زندگی بعدی
در طول جنگ جهانی دوم ، اشتاین بک به عنوان خبرنگار جنگ در روزنامه نیویورک هرالد تریبون خدمت می کرد.

تقریباً در همین زمان ، او برای جمع آوری زندگی دریایی با دوست ادوارد اف ریکتز ، یک زیست شناس دریایی ، به مکزیک سفر کرد. همکاری آنها منجر به کتاب دریای کورتز (1941) شد ، که زندگی دریایی در خلیج کالیفرنیا را توصیف می کند.

همسران و فرزندان
اشتاین بک سه بار ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. در سال 1930 ، اشتاین بک با همسر اول خود ، کارول هنینگ آشنا شد و با او ازدواج کرد. در طول دهه بعد ، او خود را با حمایت کارول و حقوق و دستمزد کارول خود نوشت ، تا اینکه این زوج در سال 1942 طلاق گرفتند.

اشتاین بک از سال 1943 تا 1948 با همسر دوم خود ، گویندولین کنگر ازدواج کرده بود. این زوج دارای دو پسر با هم بودند ، توماس (متولد 1944) و جان (متولد 1946). در سال 1950 ، استین بک با همسر سوم خود ، ایلین اندرسون اسکات ازدواج کرد. این زوج تا زمان مرگ وی در سال 1968 در کنار یکدیگر بودند.

مرگ جان اشتاین بک
جان اشتاین بک در 20 دسامبر 1968 به دلیل بیماری قلبی در خانه اش در شهر نیویورک درگذشت.

منبع سایت مداد

بیشتر بخوانید:

سریال Dancing Queens|فیلم جادوگر شهر اوز|بهترین فیلم های مریل استریپ|نقد فیلم کشتن دو عاشق|فیلم قاصد|بهترین کتاب های ادبیات هند|نقد فیلم تاکسی جعفر پناهی|ژان پیر ملویل|بهترین فیلم های سیدنی لومت