نقد و بررسی بازی call of duty warzone

نقد و بررسی بازی call of duty warzone : 

بتا Call of Duty: Warzone رویکرد بسیار متفاوتی نسبت به سایر سلطنتی نبرد دارد. مرگ یک ناراحتی است نه پایان ، سلاح های درجه یک به طور مداوم به آسانی به دست می آیند و مهارت تنها زمانی به شما کمک می کند که دیگر صفحات زرهی برای غارت وجود نداشته باشد.

در حالی که این بدان معناست که در دسترس بودن و برداشتن آسان است ، اما در مورد عمق هزینه بالایی را پرداخت می کند. افراد انفرادی می توانند همه چیزهای خوب را بدون بسیاری از بدی ها از این معامله ها بدست آورند ، اما وقتی با هم ترکیب می شوید ، نمی توان همان را گفت. با این وجود ، تعداد چشمگیر 150 بازیکن ،

زرادخانه امتحان شده از Modern Warfare و نقشه خوب و عظیم ، به طور مداوم باعث انجام آتش های عالی می شود ، حتی اگر گاهی اوقات فاقد ریسک بالا و تنوع بی پایان ژانر باشند.

جهان Warzone

همانند Blackout قبل از آن ، نقشه نبرد رویال وردانسک Warzone چندین مکان آشنا از گذشته Call of Duty را مخلوط می کند ، البته در مقیاس بسیار بزرگتر. وردانسک عظیم است ، و بر مدل قبلی خود و سپس برخی دیگر کوتاهی می کند. و برای فضایی به این وسعت با ظرفیت 150 بازیکن ، عملکرد Warzone بر روی رایانه من را تحت تأثیر قرار داد زیرا من به ندرت افت فریم یا مشکلات اتصال را تجربه کردم ،

که در این زمینه یک پیروزی به نظر می رسد. من در نصب برخی از طاقچه ها در مناطق خاصی مشکل داشتم و اگر بخواهید از برد بسیار طولانی استفاده کنید ، سیستم پینگ کار خود را متوقف می کند ، البته ناگفته نماند که به اندازه آنچه در Apex یافت می شود ، بصری یا قوی نیست. افسانه ها. اما این دلخوری ها بیشتر مستثنی هستند تا قاعده.

بازی call of duty warzone

برای یافتن منطقه ای عاری از سازه های اکتشافی خوش نقشه و مملو از سلاح ، وسایل و پول نقد که در ایستگاه های خرید تصادفی برای مواردی مانند تیربار ، صفحات زرهی یا سلاح در قطره های بارگیری قابل بازخرید است ، بسیار سخت خواهید بود.

همانطور که از نامش پیداست ، افت بارگذاری به شما امکان می دهد اسلحه ، ابزارها و مزایای بارگیری های چند نفره سفارشی Modern Warfare خود را در وسط مسابقه Warzone مجهز کنید. و وقتی می گویم وسط ، واقعاً منظورم شروع است. اگر هر سه بازیکن در یک تیم حضور داشته باشند ،

می توانید مبلغ 6000 دلار لازم برای خرید قطره را در اولین دقیقه دور انجام دهید. در حالی که شما هنوز هم باید با مهمات و زره به محل دیگری بروید ، با استفاده از یک قطره بارگیری برای خراشیدن دو سلاح ، قابلیت پرتاب کردن ، و هدیه از لیست خرید شما در 60 ثانیه اول مسابقه بسیار آسان است تا بتوانید شکار اسلحه هایی را که به طور تصادفی قرار گرفته اند ارزش آن را داشته باشد.

در نتیجه ، انواع سلاح های ستاره ای که به قابلیت بازی مجدد دیگر سلطنتیان دامن می زند ، باعث ایجاد آتش های نامتقارن هیجان انگیز می شود و انگیزه جنگ را در بر می گیرد ، در واقع بخشی از حالت اصلی نبرد رویال بر اساس گروه اصلی Warzone نیست. من هیچ وقت هنگام شلیک یک اسلحه نادر از سینه یا دشمن کشته شده از شادی نمی پریدم زیرا می دانستم که کیت مورد علاقه من چند لحظه دورتر است ، اگر نه در دست.

من همچنین جذابیت دور شدن از مزایای Overkill یا سلاح های مورد علاقه خود را از چندنفره Modern Warfare (مانند تفنگ تیرانداز از خفا M4 و HDR با یک اپتیک حرارتی) را نمی بینم ، به خصوص اینکه تلاش برای چیز جدیدی به معنای صرف چندین ساعت باز کردن قفل است. پیوست هایی که قبلاً نداشتم – و ظاهراً من تنها کسی نیستم که چنین احساسی دارد ، زیرا ترکیب فوق (یا برخی از تغییرات مشابه) در Warzone همه جا وجود دارد.

بازی call of duty warzone

هر سلاحی در زرادخانه احساس والایی دارد

به عنوان شاخه ای از Modern Warfare ، هر سلاحی در زرادخانه احساس والایی دارد ، بنابراین شرم آور است که وسوسه نشده ام از آنها بیشتر استفاده کنم. من دوست داشتم که حالت Modern Warfare’s Gunfight به لطف بارگیری تصادفی آن من را در معرض انواع مختلف سلاح ها قرار داد و امیدوار بودم Warzone همان خارش را خراش دهد. اما حتی سلاح های بسیار کمیاب که در صندوق های نارنجی رنگ خاصی در اطراف وردانسک یافت می شوند و از قبل مجهز به چندین ضمیمه هستند ،

یک ثانیه دور از اسلحه هایی است که من ده ها ساعت تجربه واقعی آن را دارم. قطره های بارگیری یک راه حل آشفته برای مشکلی است که در وهله اول وجود نداشت ، اما در بازی انفرادی رویال که جمع آوری پول لازم سخت تر است و خطر فراخوانی یک بسته قابل توجه در یک مسابقه داغ ، کمتر مورد توجه است. ایستگاه خرید خطرناک تر است

چشم انداز دریافت پول نقد به خودی خود حداقل سرگرم کننده است به دلیل قراردادهایی که در حداقل نقشه قابل مشاهده است که تیم شما را با تمیز کردن وسایل ، تصرف یک ایستگاه تجدید نظر منطقه ای یا شکار بازیکن خاصی مأمور می کند.

قرارداد شکار جایزه مکان تقریبی دشمن را آشکار می کند اما بی انصافی نیست زیرا به شکار هشدارهای زیادی داده می شود و اگر شکارچی در زمان تعیین شده معامله را امضا نکند پاداش نقدی دریافت می کند. این مأموریت های کوچک جدید در شکستن لحظات کسل کننده و ایجاد انگیزه در حرکت ، کار فوق العاده ای انجام داد.

در مورد موضوع غارت ، Warzone موجودی را به طور کامل حذف می کند. در عوض ، هر بازیکن یک نوار منابع دارد که می تواند چیزهایی مانند مهمات ، صفحات زرهی که به طور موثر به عنوان نقاط ضربه اضافی عمل می کنند و پول نقد برای هم تیمی های خود را کنار بگذارد.

نیازی به مدیریت موجودی وسط یک آتش سوزی خوب نیست و برداشتن خودکار هر مهماتی که به آن برخورد می کنید حتی بهتر است. این سیستم برای سهولت استفاده و سرعت مترادف با Call of Duty بسیار مناسب تر از موجودی تا حدودی ناشیانه Blackout است. تنها مکانی که در آن احساس ناآرامی می کرد ، این بود که تجهیزات خاصی را از بازیکنان مرده غارت می کردند ، زیرا گاهی اوقات وسایل آنها می تواند به گونه ای در اطراف آنها منفجر شود که برداشتن هر مورد را دشوار می کند.

نبرد Casuale

Warzone سرشار از ایده های جدید است و از حالت پیش فرض نبرد رویال بر اساس تیم ملی در جهت معمولی تری نسبت به Blackout Black Ops 4 استفاده می کند. یک عامل بزرگ که به این تغییر سرعت مجازات می کند ، این است که چگونه آسان می توان پس از مرگ در حالت آخر عمر ایستادگی کرد. هنگامی که در جنگ جان خود را از دست می دهید ، هم تیمی های شما می توانند به سادگی شما را در ایستگاه خرید خریداری کنند.

این می تواند هر چند بار که کیف پول آنها اجازه می دهد رخ دهد ، اما هنوز هم عادلانه به نظر می رسد زیرا انجام این کار با پیشرفت دور دشوارتر می شود ، بازیکن بازتولید از طریق فلر قرمز مشخص می شود ، و مهمتر از همه ، این یک اقدام عمدی است که کسی هنوز در بازی باید اجرا شود هیچ چیز مشابهی را نمی توان برای گولاگ گفت.

گولاگ جایی است که شما برای اولین بار می میرید – نه به منو برای صف بازی جدید ، بلکه به اتاق دوش زندان بروید تا در ضایعات گلادیاتوری با بازیکن دیگر مرده برای شلیک در تناسخ شرکت کنید. به سلاح ها تصادفی هستند و شما فقط یک فرصت دارید که از طریق گولاگ مجدداً مستقر شوید.

اگر جالب به نظر می رسد ، دلیلش این است که کاملاً همینطور است. حتی بهتر از آن ، در حالی که منتظر نوبت خود هستید تا بتوانید برای زندگی خود بجنگید ، می توانید به سمت رزمندگان فعلی سنگ پرتاب کنید یا اطلاعات هم زمان هم تیمی زندانی خود را در مورد موقعیت حریف گولاگ آنها تغذیه کنید. آن قسمت آخر بسیار کثیف است ، اما سلام … این زندان است.

بازی call of duty warzone

در حالی که گولاگ خود یک انفجار است ، من به طور کلی طرفدار تأثیر آن نیستم

در حالی که گولاگ به خودی خود یک انفجار است ، من قطعاً طرفدار تأثیر آن بر رویال نبرد در خارج نیستم. شما هرگز نمی دانید کی ، کجا و یا اگر بازیکنی از طریق گولاگ مجدداً باز نشسته شده است ، بنابراین کشته شدن یا حتی صدمه دیدن یک دشمن که روی سر شما می افتد احساس وحشتناکی می شود ،

حتی اگر شما کسی باشید که آنها را کشته است مقام اول در یک مورد من در حین یک نبرد تیمی جان سپردم ، در مسابقه گلگام برنده شدم و مستقیماً در همان مسابقه آتش نشانی مجدداً به موقع از بین رفتم تا چیزی را که باید یک پیروزی آشکار برای تیم حریف باشد ، خراب کنم. در حالی که ممکن است از دیدگاه من حماسی باشد ،

در انتظار چنین بازگشتی کاملاً ناعادلانه است زیرا هرگز مطمئن نیستید که دشمنان برای همیشه از بین رفته اند یا در حال بازگشت هستند. در نتیجه ، کشتار هیچ کدام به طور خاص نیست در تیم سلطنتی نبرد خوشحال کننده یا اطمینان بخش. خبر خوب این است که حالت انفرادی Warzone با استقرار بازیکنان پیروز گولاگ در فاصله بسیار دور از محل مرگ آنها ، به طور کامل بر این مشکل غلبه می کند-ای کاش حالت پیش فرض مبتنی بر تیم ، با هر بازیکن در حال بازسازی ، و نه فقط تیم های کاملا پاک شده ، از این روش پیروی می کرد.

اولین برد من در Warzone به دلیل خوش شانس بودن بود زیرا حلقه گاز مستقیماً در بالای تپه مستحکم بسته شد که تیم من و من از آن دفاع می کردیم. این یک پیروزی توخالی بود هرچند که من معمولاً ترجیح می دهم در بازی رویال تهاجمی باشم ، اما هرچه بیشتر بازی کردم بیشتر متوجه شدم بازی Warzone از اواخر تا اواخر فقط به این رفتار پاداش نمی دهد ، که ناامید کننده است. بر خلاف Blackout و Apex Legends ،

که تضمین می کند بازیکنان کشته شده حداقل زرهی را کنار بگذارند ، Warzone هیچ مشکلی ندارد که شما را پس از حذف موفقیت آمیز تیم های متعدد ، در درگاه مرگ قرار دهد. این به این دلیل است که دشمنان فقط آنچه را که بر روی خود دارند می اندازند ، و به طور طبیعی با پیشرفت دور ، دستیابی به صفحات زرهی و ایستگاه های خرید سخت تر می شود. در بازی ای مانند Call of Duty ، دور شدن از یک مبارزه پیروزمندانه آرزو می کند که ای کاش همه را با هم اجتناب می کردید.

انبار کردن زره برای پایان مسابقه نیز یک گزینه نیست زیرا شما می توانید تنها پنج صفحه زره را در حالت ذخیره نگه دارید و سه مورد نیز طول می کشد تا به طور کامل بهبود یابد. این بدان معناست که اگر یک برخورد واحد در اواخر بازی صفحات زرهی به همراه نداشته باشد ، دچار مشکل می شوید. در نتیجه ، بازیکنان پرخاشگر یا کسانی که مجبور به مبارزه با حلقه می شوند مجازات می شوند در حالی که کمپرها و اشخاص ثالث فرصت طلب پاداش می گیرند ، که سرگرم کننده نیست.

بازی call of duty warzone

غارت

جدا از حالتهای تیمی و انفرادی نبرد رویال ، وردانسک همچنین میزبان حالت Plunder است که در آن حدود سی تیم از سه بازیکن برای جمع آوری بیشترین نقدینگی در زمان تعیین شده رقابت می کنند. بر خلاف نبرد رویال ، هیچ دایره ای وجود ندارد ، شما با بارگیری چند نفره کامل خود تخم ریزی می کنید و پس از مرگ پس از یک تأخیر کوتاه دوباره کار می کنید. هدف این است که با جمع آوری ،

رقابت در قراردادها و کشتن تیم های دیگر پول نقد به دست آورید و سپس آن را در هلیکوپتر یا بالون سپرده گذاری کنید. من واقعاً ایده یک حالت مبتنی بر هدف آزادتر در چنین مقیاس وسیع را دوست دارم ، اما در عمل غارت مطلقا هیچ کاری برای من انجام نمی دهد. بازپخش مجدد سریع به این معنی است که نبردهای آتش با همان تیم می تواند بسیار بیشتر از آنچه باید ادامه یابد و در یک مسابقه که من بهترین بازیکن تیم برنده بودم ،

به سختی جنگیدم یا با شخص دیگری برخورد کردم. در اینجا برخی از مفاهیم جالب وجود دارد ، اما در تجربه من آنها به گیم پلی سرگرم کننده تبدیل نشده است.

حکم

علی رغم امتیازات جدی به عمق به نام لذت فوری ، نسخه بتا Call of Duty: Warzone کاملاً لذت بخش است. فرمول نبرد رویال دست نخورده است ، اگرچه برخی از جنبه هایی که معمولاً آن را بسیار هیجان انگیز و قابل بازی می کند در اینجا خاموش است. من خیلی دوست دارم که دلیلی برای امتحان کردن چیزی غیر از بارگیری چند نفره Modern Warfare در آینده با توجه به سهولت به دست آوردن آن داشته باشم و فکر کنم که سیستم صفحات زرهی و گولاگ نیاز به تجدید نظر دارند. اما زمان من در Verdask هنوز بسیار سرگرم کننده بود ، حتی اگر چگونگی و دلیل آن چندان اهمیتی نداشت.

بازی call of duty warzone

پایان مقاله نقد و بررسی بازی call of duty warzone

مجله با دوربین 

بیشتر بخوانید:

معرفی و آشنایی با ویولن سل | ۱۷ قسمت از ویولن سل | نقد فیلم هالووین | نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Origins | پابلو پیکاسو | نقد و بررسی بازی Sekiro: Shadows Die Twice | نقد و برسی بازی Mafia II: Definitive Edition | آشنایی با مکتب فوویسم (Fauvism) – تاریخ و ویژگی ها و هنرمندان | فیلم خانه ای روی آب | بهترین فیلم های آنا د آرماس | بهترین فیلم های تام هیدلستون |