نویسنده : تحلیل نقاشی مونالیزا / تجزیه و تحلیل آثار هنری: مونالیزا توسط لئوناردو داوینچی
تحلیل نقاشی مونالیزا : علیرغم مشهورترین نقاشی جهان ، هنوز یک شک و تردید عمیق زن را با لبخند معمایی احاطه کرده است. جذاب ، جذاب و مرموز ؛ مونالیزا امروز نیز بصورت انیمیشن مورد بحث قرار می گیرد و بینشی حیاتی از دوره رنسانس ارائه می دهد. او در سراسر جهان شناخته شده و شناخته شده است و ستایشگرانش برای دیدن او از هر گوشه دنیا سفر می کنند (یا بهتر بگوییم در میان انبوه گردشگران و تلفن های هوشمند سعی می کنند).
با مقاله تحلیل نقاشی مونالیزا همراه ما باشید.
روزانه هزاران چشم مشتاق نقاشی را مرور می کنند و شاهکار بسیار محافظت شده داوینچی را جذب می کنند. سال 2019 500 سال از مرگ داوینچی می گذرد و با یک نگاه گذشته گرایانه از حرفه هنرمند در لوور گرامی داشته شده است.
این نمایشگاه یک رویداد بسیار مورد انتظار است ، به طوری که موزه لوور مجبور شد از بازدیدکنندگان بخواهد یک بازه زمانی مشخص برای بازدید رزرو کنند. به مناسبت این مناسبت بزرگ ، Artsper شما را به گذشته می برد تا درباره زن پشت لبخند اطلاعات بیشتری کسب کنید.
بیشتر بخوانید:سبک رمانتیسم در نقاشی
تاریخ تحلیل نقاشی مونالیزا
این نقاشی باید در سال 1503 به پایان می رسید ، اما نقاش هرگز آن را از چشم خود دور نمی کرد. وقتی داوینچی ایتالیا را ترک کرد و به عنوان محافظ پادشاه فرانسیس اول شد ، 3 کار را با خود برد: یکی مونالیزا. اندکی قبل از مرگ ، داوینچی نقاشی را به قیمت 4000 سکه طلا به پادشاه فرانسیس اول فروخت و در زمان لویی چهاردهم این نقاشی بخشی از مجموعه های سلطنتی باقی ماند. ناپلئون بناپارت قبل از پیوستن به مجموعه دائمی لوور ، درخواست نقاشی برای آپارتمان های شخصی ژوزفین را داد.
مانند اکثر اشیا موزه ، مونالیزا باید در طی دو جنگ جهانی برداشته شود و به صورت ایمن ذخیره شود. سرپرست موزه لوور ، René Huyghe ، با پنهان كردن نقاشی زیر تخت خود ، آن را از دست نازی ها نجات داد. با وجود سفرهای پر فراز و نشیب خود در سالهای گذشته ، آندره مالرو اصرار داشت که مونالیزا اروپا را به مقصد ایالات متحده ترک کند ، جایی که در سال 1962 توسط رئیس جمهور جان اف کندی پذیرفته شد ، مونالیزا که برای سفر بسیار شکننده است ، مونالیزا در لوور محل زندگی خود باقی مانده است. هر روز هزاران نفر بازدید می کنند.
مدل تحلیل نقاشی مونالیزا
مونالیزا ، مانند بقیه نقاشی های داوینچی ، هرگز امضا و تاریخگذاری نشد. وقتی صحبت از هویت مرموز مونالیزا می شود ، این نظریه جورجیو واساری است که رسمی ترین آن تلقی می شود. “مونا” از اصطلاح ایتالیایی “مونا” به معنای “بانو” گرفته شده است ، که لیدی لیزا را لیزا Gherdinini ، همسر Francesco Del Giocondo می داند. اعتقاد عمومی بر این است که Giocondo ، بازرگان پارچه و ابریشم ، نقاشی همسرش را سفارش داده اما هرگز آن را دریافت نکرده است. با این وجود یک بدبینی گسترده این نظریه را احاطه کرده است.
بسیاری در مورد صحت این داستان مشکوک هستند و هنوز در جستجوی هویت واقعی مونالیزا هستند. روبرتو زاپری ، مورخ ایتالیایی ، جورجیو وازاری را به اختراع این ادعا متهم کرد و اینکه مونالیزا در واقع تصویری از Pacifica Brandani است. براندانی معشوقه جولیانو دی مدیچی ، پسر لورنزو دی مدیچی بود. هویت مونالیزا همچنان یک بحث متحرک در میان مورخان هنر است و حتی ریشه برخی نظریه های دور از ذهن دیگر نیز شده است.
برخی از خلاقانه ترین ادعاها نشان می دهد که مونالیزا یک فاحشه ، مادر داوینچی یا حتی یک مرد است (شاگرد لئوناردو ، سالی). دیگران متقاعد شده اند که مونالیزا پرتره ای از دوشس قرن فورلی ، کاترین اسفورزا است. حتی تلاش شده است چهره لیزا گراردینی از جمجمه او بازسازی شود و سپس روی پرتره داوینچی سوار شود. حتی اگر این تلاش ها ناموفق بود ، لیزا گراردینی هنوز به طور رسمی به عنوان مونالیزا شناخته می شد.
بیشتر بخوانید: تحلیل تابلوی شام آخر
صورت تحلیل نقاشی مونالیزا
نگاه عمیق او شما را در اطراف اتاق دنبال می کند و بیان او برای بسیاری مایه شیفتگی است. پس از 500 سال تماشای بازدید کنندگان خود ، مونالیزا ارتباط چشمی آهنینی را با همه کسانی که اجازه می دهند خود را جذب لبخند مسخره او کنند حفظ کرده است.
مورخان هنر بار دیگر نظریه های مختلفی را برای این شیفتگی به مونالیزا ارائه داده اند. فرضیه های پزشکی رایج ترین هستند؛ جایی که مشکلات دندانپزشکی ، فلج صورت و حتی مشکلات تیروئید ریشه زیبایی فریبنده مونالیزا است. خاصیت چهره مونالیزا می تواند به سادگی به دلیل کم رنگ شدن رنگ در طول قرن ها باشد. یک نظریه با جذابیت ادعا کرد که حالت صورت مونالیزا نتیجه سرگرمی هایی است که هنگام خندیدن مدل را خنداندند. به داوینچی اجازه می دهد این لبخند بی نظیر و کمی خفه کننده را ضبط کند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های سیدنی لومت
تکنیک تحلیل نقاشی مونالیزا
یک مطالعه مهم در آغاز قرن 21 درک بهتری از تکنیک معروف sfumato لئوناردو داوینچی ارائه داد. “Sfumato” در ایتالیایی به معنای “نرم” است ، که اثر ظریف ، مه آلود و کمی تار نقاشی داوینچی را به طور دقیق توصیف می کند. افراد در ابری از رنگ با دقت دقیق ترکیب شده و درجه بندی های ظریف پوشش داده می شوند.
مونالیزا تقریباً از بیست لایه سبک رنگ تشکیل شده است که بعضی از آنها بسیار نازک است. در نتیجه این کار دقیق ، سطح نقاشی کاملاً اثری از ضربه های قلم مو نشان نمی دهد. با وجود سن حماسی ، مونالیزا کاملاً حفظ شده است. با این حال ، تجزیه و تحلیل مادون قرمز کشف کرده است که برخی از رنگدانه ها و به ویژه ابروهای مونالیزا ، طی قرن ها کم رنگ شده اند.
یک نماد تحلیل نقاشی مونالیزا
یک روز صبح در سال 1911 ، بازدیدکنندگان از کشف ناپدید شدن مونالیزا از لوور شوکه شدند. خبر ناپدید شدن این نقاشی با شدت زیاد پخش شد و انگشتان دست سریع متوجه پابلو پیکاسو و دوستش ، گیوم آپولینر شدند. با این حال ، مونالیزا در واقع توسط وینچنزو پروجا ، نجار ایتالیایی به سرقت رفته بود ، او قبل از پیدا شدن این نقاشی را دو سال روی میز آشپزخانه خود نگه داشت.
این تأثیرات نجومی بر مردم داشت ، همه به این دلیل بود که پروجا درک درستی نداشت که مونالیزا یکی از نقاشی های سرقت شده توسط ارتش ناپلئون است. در طول تاریخ هنر ، لبخند او الهام بخش هنرمندانی مانند ، مارسل دوشان ، سالوادور دالی ، اندی وارهول ، بنکسی و اوکودا بوده است. حتی امروزه نیز تعداد قابل توجهی از هنرمندان معاصر این پرتره اسطوره ای را در آثار خود مناسب می دانند.
بیشتر بخوانید: فیلم دروازه های بهشت
لئوناردو داوینچی واقعاً قلب و روح خود را در مونالیزا قرار داد. بسیاری ادعا می کنند که این پرتره از نظر جسمی پیر شده است ، زیرا سمت چپ صورت او جوانتر از راست به نظر می رسد. شاید این عمدی بوده باشد و تبحر داوینچی موفق شده نقاشی را منتقل کند که به معنای واقعی کلمه با صدها نسلی که مشاهده کرده پیر می شود.
پایان مقاله تحلیل نقاشی مونالیزا
