ال گرکو: راهنمای زندگی و آثار ال گرکو

ال گرکو: راهنمای زندگی و آثار ال گرکو : 

ال گرکو ، نقاش دوران رنسانس ، در زمان خود که هنوز در زمان خود قدردانی نشده بود ، اما در سبک و تکنیک شخصی خود ثابت قدم بود ، اکنون به عنوان یک شخصیت تأثیرگذار در گستره تاریخ هنر مدرن شناخته می شود.

ال گرکو کی بود؟

دومینیکوس تئوتوکوپولوس ، ملقب به “ال گرکو” ، نقاش و مجسمه ساز یونانی در دوران رنسانس اسپانیا بود. او به عنوان ادای احترام به میراث خود ، نقاشی های خود را با نام خود با حروف یونانی امضا کرد.

در طول زندگی او ، سبک اکسپرسیونیستی ال گرکو اغلب با سردرگمی همسالانش روبرو شد و انتقاد صریح وی از سایر هنرمندان باعث تنش شد. ال گرکو در حال حاضر یکی از تأثیرات اولیه اکسپرسیونیسم و کوبیسم محسوب می شود. هنر ال گرکو در برخی از تأثیرگذارترین موزه های جهان از جمله موزه متروپولیتن نیویورک و موزه دل پرادو در مادرید آویزان شده است.

زندگی ال گرکو

در طول زندگی ال گرکو ، او با پیشرفت آموزش و حرفه خود به سراسر اروپا و مدیترانه رفت. در اینجا مروری کوتاه بر زندگی ال گرکو وجود دارد:

زندگی اولیه: دومنیکوس تئوتوکوپولوس در پادشاهی کاندیدا (کرت امروزی) در سال 1541 متولد شد ، که تحت حکومت ونیز بود. او در سنت هنر پس از بیزانس در آن زمان رایج بود و در بیست سالگی به مقام استاد دست یافت.

دوره ونیز: ال گرکو در جستجوی فرصتهای بیشتر یادگیری و تجاری ، در حدود 1567 به ونیز نقل مکان کرد. اعتقاد بر این است که وی مدت کوتاهی تحت تیتیان تحصیل کرد در حالی که در ونیز بود و تکنیک های رایج در دوران رنسانس ونیز را می توان در آثار وی از این زمان به بعد مشاهده کرد. به در میان آن تکنیک ها قلم موی جسورانه و پرانرژی و تمایلات منریستی (مانند شکل های تحریف شده و حرکت ناخوشایند) نقاش تندرتتو ، که از الهام ال گرکو الهام گرفته است ، قابل توجه است.

دوره رومی: در زمان اقامت خود در رم ، ال گرکو اولین کارگاه خود را افتتاح کرد. او شهرت زیادی به خاطر بی اعتنایی به نقاشان محترم کسب کرد.

در شهری که سبک های میکل آنژ و رافائل هنوز نابغه ای دست نخورده محسوب می شدند ، ال گرکو تا آنجا پیش رفت که پیشنهاد نقاشی مجدد کلیسای سیستین را داد. در حالی که ال گرکو در طول عمر خود با هنر خود موفقیت مالی چندانی کسب نکرد ، آثار او توسط الساندرو فارنسه برای کاخ خانواده اش ، پالازو فارنسه خریداری شد.

دوره اسپانیایی: تا سال 1577 ، ال گرکو به دلیل انتقادات انتقادی مورد پسند بسیاری از هنرمندان ایتالیا قرار گرفت. او به اسپانیا نقل مکان کرد و ابتدا در مادرید فرود آمد و سپس در تولدو اقامت گزید ، جایی که تا زمان مرگش در سال 1614 در آنجا زندگی می کرد. تولدو همچنین محل موزه دل گرکو است که ساکنان هنرمند را بازسازی می کند و بسیاری از آثار او را در خود جای داده است.

3 ویژگی های نقاشی ال گرکو

آثار ال گرکو به دلیل چند امضای کلیدی سبک شناخته شده است:

رنگ آمیزی روشن: آثار ال گرکو به دلیل رنگ آمیزی و رنگ آمیزی زنده (شاید به دلیل تأثیر او پس از بیزانس) مشهور است و به آثار او هوای فانتزی می بخشد.

شکلهای تحریف شده: شکلها و ویژگیهای نقاشیهای ال گرکو دارای ظاهری کشیده و کشیده هستند که با توجه به تخیل و تحریف کشیده شده است ، همانطور که در سایر آثار مانریسم دیده می شود.

ترکیبی از سبک های هنری: آثار ال گرکو به دلیل تلفیق سنت بیزانس (موضوع دو بعدی ، عمدتاً مذهبی) با تکنیک های منریستی شناخته می شود ، که اشکال مبالغه آمیز و انتزاعی را بر انواع متناسب ترجیح می دهد.

تاثیر ال گرکو بر هنر

نگرش و تکنیک های ال گرکو مستقیماً منجر به دیگر حرکات و آثار هنری پیشگامانه می شود ، از جمله:

اکسپرسیونیسم و ​​کوبیسم: نفوذ ال گرکو به ویژه در «پرتره یک نقاش» پابلو پیکاسو ، کوبیست مشهور ، پس از ال گرکو در سال 1950 ، و فریاد ادوارد مونک ، که چهره کشیده موضوعاتش مستقیماً به یک تصویر ال گرکو باز می گردد ، مشهود است.

رمانتیک ها: برخی از رمانتیک های قرن هجدهم ، به ویژه رمانتیک های فرانسوی ، ال گرکو را به عنوان فردی تنها و درخشان برای عجیب و غریب ، که چشم اندازهای خلاقانه اش حقیقت را بیان می کرد اما توسط جریان اصلی اشتباه فهمیده و رد شد ، مورد احترام قرار دادند.

نویسندگان و شاعران مدرن: ال گرکو حتی الهام بخش نویسندگان و شاعرانی مانند راینر ماریا ریلکه است که از توانایی هنرمند در ترکیب اصالت و تأثیر همسالان پس از بازدید از نمایشگاه آثار خود و نویسنده یونانی نیکوس کازانتزاکیس ، که خاطراتش به Greco گزارش می دهد ، الهام گرفته است. به عنوان روایتی از زندگی او برای هنرمند نوشته شده است.

5 نقاشی معروف ال گرکو

مشهورترین آثار ال گرکو طول عمر حرفه ای او را شامل می شود. برخی از آنها عبارتند از:

تثلیث مقدس (1577-1577) نمونه ای از دوران اولیه ال گرکو است که با برداشتهای خارق العاده در محرابها و تصاویر مذهبی مشخص شده است ، زیرا سبک او شروع به اثبات خود در میان نقاشان نماد مذهبی دوران رنسانس کرد.

فرضیه باکره (1577-1579) یکی از اولین کمیسیون های بزرگ ال گرکو است – یکی از 9 سری – که برای کلیسای سانتو دومینگو ال آنتیگو در تولدو اسپانیا تکمیل شد. این نقاشی مرکزی محراب اصلی کلیسا بود که مریم مقدس را به تصویر می کشد و به سمت آسمان شنیده می شود در حالی که حواریون با وحشت نگاه می کنند.

نجیب زاده با دست روی سینه (El caballero de la mano en el pecho) (1580) به عنوان نمونه ای از قدرت El Greco به عنوان یک چهره نگار قابل توجه است و خطوط بین نمایش صادقانه و هوس را محو می کند. در نقاشی ، یک اشراف ناشناس از نیم تنه به بالا ظاهر می شود در حالی که دستش روی سینه است و دسته شمشیرش نمایان است.

دفن کنت اورگاز (El entierro del conde de Orgaz) (1586–1588) یکی از محبوب ترین آثار بعدی ال گرکو است که در ترکیب دو منطقه ای عظیم اجرا شده است. این تصویر داستان یک اسطوره محلی تولدو را روایت می کند ، که در آن سنت آگوستین و سنت استفان از آسمان فرود می آیند تا یکی از شهرداران محبوب شهر را دفن کنند.

نمای تولدو (1596-1600) یک چشم انداز کمی مخدوش از چشم انداز شهر اسپانیا را نشان می دهد. هنر منظره در آن زمان در هنر اسپانیایی بسیار غیر معمول بود ، به همین دلیل ال گرکو را می توان یکی از اولین هنرمندان منظر اسپانیایی دانست.

پایان مقاله ال گرکو: راهنمای زندگی و آثار ال گرکو

مجله با دوربین 

بیشتر بخوانید:

فیلم آخرین سامورایی | سفر مرگ | زندگینامه جرج واشنگتن | ۵سایت کاربردی که نباید از دست دهید | بهترین فیلم های امیلی بلانت | ۵ روش برای گرفتن بافت در عکاسی | فیلم تکه‌ های یک زن | پرسونا در بازاریابی و کسب و کار | نقد مستند صفر تا سکو ؛ انسان با نخستین رنج | نقد فیلم اورفه |