نویسنده : تعریف سونات در موسیقی : عبارت سونات در موسیقی ، در معنی درست و اصلی کلمه به معنای قطعه ای است که برعکس کانتاتا (لاتین و ایتالیایی cantare ، “برای آواز”) ، قطعه ای که خوانده می شود.
این اصطلاح در موسیقی امری مبهم است و در طول تاریخ موسیقی تکامل یافته است و انواع گوناگونی را تا دوره کلاسیک که اهمیت فزاینده ای پیدا می کند ، تعیین می کند و در اوایل قرن 19 نمایانگر یک اصل در خلق آثار هنری در مقیاس های بزرگ است.
این اصطلاح دقیقا مثل سایر اصطلاحات رایج موسیقی سازگار به کار رفته و به عنوان یکی از دو راه اساسی سازماندهی ، تفسیر و تجزیه و تحلیل موسیقی کنسرت ، در کنار فوگ مورد توجه قرار گرفت.
اگرچه این اصطلاح موسیقی یعنی سونات از دوره کلاسیک تغییر کرده است ، ولی باید توجه داشت بیشتر سونات های قرن 20 و 21 هنوز همان ساختار را حفظ می کنند.
رویه دوره کلاسیک برای سونات تعیین کننده خواهد بود. این اصطلاح از یکی از اصطلاحات بیانگر سبک ها یا اشکال به تعیین ساختار اساسی سازمان برای کارهای بزرگ منتقل شد.
این تکامل در طول حدودا 50 سال امتداد داشت. این اصطلاح هم به ویژگی های حرکات فردی و هم به چیدمان حرکات در یک کار چندحرکتی اطلاق شد.
در انتقال به دوره کلاسیک ، چندین نام به کارهای چندحرکتی داده شد ، از جمله divertimento ، serenade و partita ، که خیلی از آن ها اکنون به عنوان یک نوعی سونات شناخته می گردد.
تعریف سونات در موسیقی
استفاده از سونات به عنوان اصطلاح استاندارد برای چنین آثاری از جایی در اواخر دهه هفتاد میلادی شروع شد. هایدن نخستین سونات پیانوی خود را در سال 1771 به این ترتیب نشانه گذاری می کند ، پس از آن اصطلاح divertimento با کمترین میزان در تولید وی استفاده می گردد.
این اصطلاح موسیقیایی به طور فزاینده ای به کار فقط برای صفحه کلید یا برای صفحه کلید یا یک آلات موسیقی دیگر ، خیلی ویولن یا ویولن سل اعمال می شد.
كمتر و كمتر در كارهایی با بیش از دو ساز اجرا می شد. به عنوان نمونه سه پیانو عملا نشانه گذاری شده سونات پیانو است، ویولن و ویولن سل را نداشتند.
ویژگی های سونات
در سونات گاها طرح های دو حرکتی نیز رخ می دهد ، عملی که هایدن از اواخر دهه نود استفاده می کرد . علاوه بر آن در اوایل دوره کلاسیک امکان استفاده از چهار حرکت وجود داشت ، با یک حرکت رقص قبل از حرکت آهسته ، دقیقا هماننده که در سانداهای پیانو Haydn شماره 6 و شماره 8.
سونات های موتزارت از بزرگان موسیقی کلاسیک در درجه اول در سه حرکت بودند. از بین آثاری که هایدن در Hob XIV با عنوان سونات پیانو ، divertimento یا partita نشانه گذاری شده است ، 7 اثر در دو حرکت ، سی و پنج اثر در سه اثر و سه اثر در چهار اثر وجود دارد و چندین در سه یا چهار حرکت وجود دارد که اصالت آنها “مشکوک” ذکر شده است.
آهنگسازانی مثل بوکرینی سونات های ساز پیانو و اوبلیگاتو را با حرکت سوم اختیاری منتشر می کنند – در مورد بوکرینی ، بیست و هشت سونات ویولن سل.
ولی فعالیت های سازنده به طور فزاینده ای در چهار حرکت انجام شد ، نه در سه حرکت ، عملی که اوایل در کوارتت های زهی و سمفونی ها دیده می شد و رسیدن به سونات مناسب در سوناتاهای اولیه بتهوون بود.
با این وجود می توان گفت، نوشتن سونات های دو و سه حرکت در کل دوره کلاسیک ادامه داشت: جفت اپوس 102 بتهوون دارای یک سونات C ماژور دو حرکت و یک سونات D عمده سه حرکت است. با این وجود ، به طور فزاینده ای ، کارهایی که کمتر یا بیشتر از چهار حرکت داشتند ، استثناceptions بودند. به آنها برچسب هایی گفته می شود که دارای حرکات “حذف شده” یا حرکات “اضافی” هستند.
این مطلب ادامه دارد پس با مجله موسیقی بامدادی ها همراه باشید.
