بیوگرافی ماریا تالچیف

ماریا تالچیف یک بالرین انقلابی آمریکایی بود که موانع را برای زنان بومی آمریکا شکست.

ماریا تالچیف که بود؟

ماریا تالچیف اولین زن بومی آمریکایی (قبیله اوسیج) بود که وارد باله شد. تالچیف در لس آنجلس، کالیفرنیا بزرگ شد و سال‌ها در آنجا باله خواند. حرفه او به عنوان یک بالرین جهان را در بر گرفت و منجر به ازدواج کوتاهی با جورج بالانچین شد.

اوایل زندگی و شغل

ماریا تالچیف متولد 24 ژانویه 1925 در فیرفکس، اوکلاهاما، الیزابت ماری تال چیف، یکی از بالرین های برجسته کشور از دهه 1940 تا 1960 بود. دختر یکی از اعضای قبیله اوسیج، او همچنین پیشگام بومیان آمریکا در دنیای باله بود. ماریا تالچیف در لس آنجلس، کالیفرنیا بزرگ شد، جایی که سال‌ها باله خواند و با ارنست بلچر و برونیسلوا نیجینسکا کار کرد.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی شارل دوگل

ماریا تالچیف در اوایل کار خود، در دهه 1940، با باله روسیه د مونت کارلو می رقصید. همچنین در همین زمان بود که او به طور حرفه ای به عنوان ماریا تالچیف شناخته شد و دو قسمت نام هندی خود را با هم ترکیب کرد.

در سال 1947، او اولین بالرین اول باله شهر نیویورک شد – عنوانی که برای 13 سال آینده حفظ خواهد شد. در همان سال، ماریا تالچیف اولین آمریکایی بود که با باله اپرای پاریس رقصید. او علاوه بر کارش با NYCB و باله اپرای پاریس، مهمان تئاتر باله آمریکا بود.

در همان زمان، ماریا تالچیف با طراح رقص مشهور جورج بالانچین آشنا شد و با او درگیر شد. این زوج در سال 1946 ازدواج کردند و در سال 1951 از هم جدا شدند. در حالی که ازدواج آنها کوتاه مدت بود، این دو به خوبی با هم کار کردند. پس از پیوستن به باله شهر نیویورک در سال 1948، تالچیف با رقص بالاچین رقصید.

ماریا تالچیف

بالرین معروف

ماریا تالچیف به سرعت به یک چهره محبوب در باله تبدیل شد و در تولیداتی مانند Orpheus، Scotch Symphony، Miss Julie، Firebird و The Nutcracker (بازی در نقش Sugar Plum Fairy) اجرا کرد.

او همچنین نقش‌هایی را برای اورفئوس و سمفونی اسکاچ، که هر دو توسط بالانچین طراحی شده‌اند، در میان دیگر نمایشنامه‌هایی که او طراحی کرده بود، خلق کرد. علاوه بر شهرت گسترده، Tallchief به دلیل دقت فنی، موزیکال بودن و قدرت خود، نقدهای قوی را از منتقدان دریافت کرد.

در سال 1957، تالچیف با هنری پاشن ازدواج کرد. پس از تولد دخترشان، الیز، در سال 1959، تالچیف مدتی را از باله دور کرد. او م شتاقانه به صحنه بازگشت و تا زمان بازنشستگی خود در سال 1965 روی چندین اثر دیگر کار کرد. پس از آن، او مربی باله شد و به عنوان مدیر هنری باله اپرا لیریک مشغول به خدمت شد. بعداً او باله شهر شیکاگو را تأسیس کرد و مدیر هنری آن شد.

جوایز

در سال 1996، ماریا تالچیف یکی از تنها پنج هنرمندی شد که به خاطر مشارکت های هنری خود در ایالات متحده، نشان افتخار مرکز کندی را دریافت کردند. در همان سال، رقصنده به تالار مشاهیر ملی زنان معرفی شد.

در سال 1999، تالچیف مدال ملی هنر، بالاترین جایزه ای که توسط دولت ایالات متحده به هنرمندان و حامیان هنر اعطا می شود، اعطا شد، که به افرادی تجلیل می کند که «به دلیل کمک های برجسته خود در تعالی، رشد، حمایت و حمایت، شایسته تقدیر ویژه هستند. در دسترس بودن هنر در ایالات متحده.” (از دیگر دریافت کنندگان این جایزه می توان به میخائیل باریشنیکوف، هری بلافونته و کاب کالووی اشاره کرد.)

مرگ و میراث

ماریا تالچیف در 11 آوریل 2013 در سن 88 سالگی در بیمارستانی در شیکاگو، ایلینوی درگذشت. از او دخترش، الیز پاشن، خواهر و بالرین همکارش، مارجوری تالچیف، و دو نوه به یادگار ماند.

پس از مرگ مادرش، پاشن در مورد میراث خود به عنوان یک رقصنده باله بومی آمریکایی، معلم و کارگردان هنری اظهار داشت: “مادر من یک اسطوره باله بود که به میراث اوسیج خود افتخار می کرد.” “حضور پویا او اتاق را روشن کرد. دلم برای اشتیاق، تعهد به هنر و فداکاری او به خانواده اش تنگ خواهد شد. او سطح را بالا برد و در هر کاری که انجام داد برای برتری تلاش کرد.”

حقایق کلی

نام: ماریا تالچیف
سال تولد: 1925
تاریخ تولد: 24 ژانویه 1925
ایالت محل تولد: اوکلاهما
شهر تولد: فیرفکس
کشور تولد: ایالات متحده آمریکا
جنسیت: مؤنث
معروف ترین: ماریا تالچیف یک بالرین انقلابی آمریکایی بود که موانع را برای زنان بومی آمریکا شکست.
صنایع
تئاتر و رقص
علامت نجومی: دلو
سال مرگ: 2013
تاریخ مرگ: 11 آوریل 2013
ایالت مرگ: ایلینوی
شهر مرگ: شیکاگو
کشور مرگ: ایالات متحده

بیشتر بخوانید: بیوگرافی رونالد ریگان

ماریا تالچیف

نقل قول ها

من همیشه فکر می‌کردم بالاچین بیشتر یک موسیقی‌دان است تا یک طراح رقص، و شاید به همین دلیل است که من و او با هم ارتباط برقرار کردیم.

مادر من یک اسطوره باله بود که به میراث اوسیج خود افتخار می کرد. حضور پویا او اتاق را روشن کرد. دلم برای علاقه، تعهد به هنر و فداکاری او به خانواده اش تنگ خواهد شد. او سطح را بالا برد و در هر کاری که انجام داد برای برتری تلاش کرد.