بیوگرافی نویسنده ایتالیایی دانته

دانته شاعر و فیلسوف ایتالیایی قرون وسطایی بود که سه گانه شعری او، “کمدی الهی” تاثیری پاک نشدنی بر ادبیات و الهیات گذاشت.

دانته کی بود؟

دانته شاعر و فیلسوف اخلاق ایتالیایی بود که بیشتر برای شعر حماسی «کمدی الهی» شناخته می‌شود، که شامل بخش‌هایی از زندگی پس از مرگ مسیحی است: برزخ، بهشت و جهنم. این شعر که اثری بزرگ از ادبیات قرون وسطی است و به‌عنوان بزرگ‌ترین اثر ادبی سروده شده به زبان ایتالیایی به حساب می‌آید، دیدگاهی فلسفی مسیحی از سرنوشت ابدی بشر است. دانته به عنوان پدر ایتالیایی مدرن شناخته می شود و آثار او قبل از مرگش در سال 1321 شکوفا شده است.

سال های اولیه

دانته آلیگری در سال 1265 در خانواده‌ای با سابقه درگیر شدن در صحنه سیاسی پیچیده فلورانس به دنیا آمد و این صحنه سال‌ها بعد به یکی از ویژگی‌های فیلم دوزخ او تبدیل شد.

مادر دانته تنها چند سال پس از تولد او درگذشت و زمانی که دانته حدوداً 12 ساله بود، قرار شد با جما دوناتی، دختر یکی از دوستان خانوادگی او ازدواج کند. در حدود سال 1285، این زوج ازدواج کردند، اما دانته عاشق زن دیگری بود – بئاتریس پورتیناری، که تأثیر زیادی بر دانته داشت و شخصیت او ستون فقرات کمدی الهی دانته را تشکیل می داد.

دانته زمانی که بئاتریس تنها 9 سال داشت ملاقات کرد و ظاهراً او عشق را در نگاه اول تجربه کرده بود. این زوج سال‌ها با هم آشنا بودند، اما عشق دانته به بئاتریس «محکمانه» بود (که می‌توان آن را ابراز عشق و تحسین، معمولاً از راه دور نامید) و بی‌نتیجه.

بئاتریس در سال 1290 به طور غیر منتظره درگذشت و پنج سال بعد دانته ویتا نووا (زندگی جدید) را منتشر کرد که جزئیات عشق غم انگیز او به بئاتریس را شرح می دهد. زندگی جدید فراتر از اولین کتاب منظوم دانته، از این جهت قابل توجه است که به زبان ایتالیایی نوشته شده بود، در حالی که بیشتر آثار دیگر آن زمان به زبان لاتین منتشر می شد.

بیشتر بخوایند: معرفی کتاب تزار عشق و تکنو | آنتونی مارا

در حوالی زمان مرگ بئاتریس، دانته شروع به غوطه ور شدن در مطالعه فلسفه و دسیسه های صحنه سیاسی فلورانس کرد. فلورانس در آن زمان شهری پرآشوب بود، با جناح‌هایی که به نمایندگی از پاپ و امپراتوری همواره در تضاد بودند، و دانته تعدادی پست عمومی مهم داشت.

با این حال، در سال 1302، او از اقبال خارج شد و توسط رهبران گوئلف های سیاه (در میان آنها، کورسو دوناتی، یکی از بستگان دور همسر دانته)، جناح سیاسی در قدرت در آن زمان و در لیگ تبعید شد.

با پاپ بونیفاس هشتم (پاپ، و همچنین چهره های بی شمار دیگری از سیاست فلورانس، در جهنمی که دانته در دوزخ ایجاد می کند، جایی پیدا می کند – و جهنمی بسیار ناخوشایند.) ممکن است دانته از فلورانس رانده شده باشد، اما این آغازی برای او خواهد بود. پربارترین دوره هنری

تبعید

دانته در تبعید خود سفر کرد و نوشت و کمدی الهی را تصور کرد و از تمام فعالیت های سیاسی کناره گرفت. در سال 1304، به نظر می رسد که او به بولونیا رفته است، و در آنجا رساله لاتینی خود را با نام «De Vulgari Eloquentia» («بومی فصیح») آغاز کرد، که در آن از زبان ایتالیایی درباری، که برای نوشتن آماتور استفاده می شد، خواست تا با جنبه هایی از هر زبانی غنی شود.

لهجه به منظور تثبیت ایتالیایی به عنوان یک زبان ادبی جدی. زبان ایجاد شده یکی از راه های تلاش برای متحد کردن سرزمین های تقسیم شده ایتالیا خواهد بود. کار ناتمام ماند، اما با این وجود تأثیرگذار بوده است.

در مارس 1306، تبعیدیان فلورانسی از بولونیا اخراج شدند، و تا اوت، دانته در پادوآ به پایان رسید، اما از این نقطه، مکان دانته برای چند سال به طور قطع مشخص نیست. گزارش‌ها او را در مقاطعی بین سال‌های 1307 تا 1309 در پاریس قرار می‌دهند، اما بازدید او از این شهر قابل تأیید نیست.

بیشتر بخوایند: زندگینامه فریدریش نیچه | نیچه که بود؟

در سال 1308، هانری لوکزامبورگ به عنوان امپراتور هنری هفتم انتخاب شد. پر از خوش‌بینی نسبت به تغییراتی که این انتخابات می‌تواند در ایتالیا ایجاد کند (در واقع، هنری هفتم می‌تواند سرانجام صلح را از تاج و تخت امپراتوری خود بازگرداند و در عین حال معنویت خود را تابع اقتدار مذهبی کند)، دانته اثر معروف خود را در مورد سلطنت نوشت. ، De Monarchia، در سه کتاب، که در آن ادعا می کند که اقتدار امپراتور به پاپ وابسته نیست، بلکه مستقیماً از جانب خدا بر او نازل می شود.

با این حال، محبوبیت هنری هفتم به سرعت محو شد و دشمنانش قدرت جمع آوری کردند و صعود او به تاج و تخت را تهدید کردند. این دشمنان، همانطور که دانته می‌دید، اعضای دولت فلورانس بودند، بنابراین دانته علیه آن‌ها سخنی نوشت و بی‌درنگ در فهرست کسانی که برای همیشه از شهر منع شده بودند، قرار گرفت. در همین زمان، او شروع به نوشتن مشهورترین اثر خود، کمدی الهی کرد.

“کمدی الهی”

در بهار 1312، به نظر می‌رسید که دانته با سایر تبعیدیان برای ملاقات با امپراتور جدید در پیزا رفته بود (ظهور هنری ادامه داشت و در سال 1312 به عنوان امپراتور روم مقدس معرفی شد)، اما مجدداً مکان دقیق او در این دوره. نامطمئن هستند.

با این حال، تا سال 1314، دانته دوزخ را به پایان رساند، بخشی از کمدی الهی که در جهنم اتفاق می‌افتد، و در سال 1317 در راونا ساکن شد و در آنجا کمدی الهی را تکمیل کرد (کمی قبل از مرگش در سال 1321).

کمدی الهی تمثیلی از زندگی بشری است که به عنوان یک سفر رویایی در زندگی پس از مرگ مسیحی ارائه می شود و به عنوان هشداری برای جامعه ای فاسد نوشته شده است تا خود را به راه راست هدایت کند:

“برای حذف کسانی که در این زندگی زندگی می کنند از وضعیت بدبختی، و آنها را به سعادت هدایت کن.” این شعر به صورت اول شخص (از دیدگاه شاعر) سروده شده و سفر دانته را در سه قلمرو مسیحی مردگان دنبال می کند: جهنم، برزخ و در نهایت بهشت.

شاعر رومی ویرژیل دانته را از طریق جهنم (دوزخ) و برزخ (برزخ) راهنمایی می کند، در حالی که بئاتریس او را از طریق بهشت (پارادیزو) راهنمایی می کند. این سفر از شب قبل از جمعه خوب تا چهارشنبه پس از عید پاک در بهار 1300 طول می کشد (آن را قبل از تبعید واقعی دانته از فلورانس قرار می دهد، که در سراسر دوزخ ظاهر می شود و به عنوان جریانی زیرزمینی برای سفر شاعر عمل می کند).

ساختار سه قلمرو زندگی پس از مرگ از یک الگوی مشترک نه مرحله ای به اضافه یک دهمین اضافی و مهم پیروی می کند: نه دایره جهنم، به دنبال آن سطح لوسیفر در پایین. نه حلقه برزخ با باغ عدن در اوج خود. و نه اجرام آسمانی بهشتی و به دنبال آن امپریین (بالاترین مرحله بهشت، جایی که خداوند در آن ساکن است).

این شعر از 100 کانتو تشکیل شده است که به اندازه ای به نام terza rima نوشته شده است (بنابراین عدد الهی 3 در هر قسمت از شعر ظاهر می شود) که دانته آن را از شکل رایج آن تغییر داده است تا بتوان آن را اختراع خود دانست.

ویرژیل دانته را از طریق جهنم و مجموعه ای خارق العاده از گناهکاران در حالات مختلفشان راهنمایی می کند و دانته و ویرجیل در طول مسیر توقف می کنند تا با شخصیت های مختلف صحبت کنند. هر دایره جهنم برای کسانی است که مرتکب گناهان خاصی شده اند، و دانته از هیچ هزینه هنری برای ایجاد منظره مجازات دریغ نمی کند.

به عنوان مثال، در دایره نهم (محصول برای کسانی که به خیانت متهم شده اند)، ساکنان تا چانه در یخ دفن می شوند، یکدیگر را می جوند و فراتر از رستگاری، برای همیشه به سرنوشت جدید خود ملعون شده اند. در دایره پایانی، دیگر کسی نیست که با او صحبت کنیم، زیرا شیطان تا کمر در یخ مدفون شده است، از شش چشم خود می گریست و جودا، کاسیوس و بروتوس، سه خائن بزرگ تاریخ را به حساب دانته و آن دو می جود. به برزخ می رود

بیشتر بخوایند: ساختار فلسفی جهان به قلم رضا حقی

در برزخ، ویرژیل دانته را در یک صعود طولانی به کوه برزخ، از طریق هفت سطح رنج و رشد معنوی (تمثیلی از هفت گناه مرگبار)، پیش از رسیدن به بهشت زمینی در بالای آن هدایت می‌کند. سفر شاعر به اینجا بیانگر زندگی مسیحی است که در آن دانته باید بیاموزد که بهشت زمینی را که می بیند برای بهشتی که در انتظار است رد کند.

بئاتریس، که نماینده روشنگری الهی است، دانته را از طریق بهشت، از طریق نه سطح آسمان (که به صورت کرات مختلف آسمانی نشان داده می شوند) به بهشت واقعی هدایت می کند: امپراتوری، جایی که خدا در آن ساکن است. در طول راه، دانته با کسانی روبرو می‌شود که بر روی زمین غول‌های روشنفکر، ایمان، عدالت و عشق بودند،

مانند توماس آکویناس، شاه سلیمان و پدربزرگ خود دانته. در سپهر نهایی، دانته با خود خدا روبرو می شود که به صورت سه دایره متحدالمرکز نشان داده می شود که به نوبه خود نماینده پدر، پسر و روح القدس هستند. سفر در اینجا با تحقق واقعی قهرمانانه و معنوی به پایان می رسد.

میراث

کمدی الهی دانته بیش از 650 سال شکوفا شده است و از زمانی که جیوانی بوکاچیو زندگینامه دانته را در سال 1373 نوشت، به عنوان اثری مهم در نظر گرفته شده است. تا سال 1400، حداقل 12 تفسیر در مورد معنی و اهمیت شعر نوشته شده بود.

این اثر بخش عمده ای از قانون غربی است و T.S. الیوت که بسیار تحت تأثیر دانته بود، دانته را در کلاسی قرار داد که تنها یکی دیگر از شاعران دنیای مدرن، شکسپیر بود و گفت که آنها «دنیای مدرن را بین خود تقسیم می‌کنند. سومی وجود ندارد.»

حقایق کلی

نام: دانته
سال تولد: 1265
تاریخ تولد: 21 اردیبهشت 1265
شهر تولد: فلورانس
کشور تولد: ایتالیا
جنسیت مذکر
صنایع
مسیحیت
داستان و شعر
علامت نجومی: جوزا
ملیت ها
ایتالیایی
سال وفات: 1321
تاریخ وفات: 22 شهریور 1321
شهر مرگ: راونا
کشور مرگ: ایتالیا