بیوگرافی نخست وزیر انگلستان وینستون چرچیل

وینستون چرچیل یک رهبر نظامی و دولتمرد بریتانیا بود. او که دو بار به عنوان نخست وزیر بریتانیا انتخاب شد، به شکست آلمان نازی در جنگ جهانی دوم کمک کرد.

وینستون چرچیل که بود؟

سر وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل سیاستمدار، افسر نظامی و نویسنده بریتانیایی بود که از سال 1940 تا 1945 و از سال 1951 تا 1955 به عنوان نخست وزیر بریتانیا خدمت کرد. چرچیل پس از نخست وزیری در سال 1940 به رهبری استراتژی موفق متفقین کمک کرد. ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ جهانی دوم برای شکست دادن قدرت های محور و ایجاد صلح پس از جنگ.

سال های اولیه

وینستون چرچیل در 30 نوامبر 1874 در کاخ بلنهایم در آکسفوردشایر انگلستان به دنیا آمد.

چرچیل جوان از سنین پایین ویژگی های پدرش، لرد راندولف چرچیل، سیاستمدار بریتانیایی از یک خانواده مستقر انگلیسی، و مادرش، ژانت «جنی» جروم، یک جامعه مستقل نیویورکی را نشان داد.

وینستون چرچیل

وینستون چرچیل در دوبلین ایرلند بزرگ شد، جایی که پدرش توسط پدربزرگش، هفتمین دوک مارلبرو، جان اسپنسر چرچیل، استخدام شد.

چرچیل ثابت کرد که دانشجوی مستقل و سرکش است. چرچیل پس از عملکرد ضعیف در دو مدرسه اول خود، در آوریل 1888 شروع به تحصیل در مدرسه هارو، یک مدرسه شبانه روزی در نزدیکی لندن کرد. در عرض چند هفته پس از ثبت نام، او به سپاه تفنگ هارو پیوست و او را در مسیر حرفه نظامی قرار داد.

در ابتدا به نظر نمی رسید که ارتش گزینه خوبی برای چرچیل باشد. برای قبولی در آزمون کالج نظامی سلطنتی بریتانیا سه تلاش طول کشید. با این حال، زمانی که آنجا بود، به خوبی موفق شد و در کلاس 130 خود رتبه 20 را گرفت.

تا این زمان، رابطه او با مادر و پدرش دور بود، اگرچه او هر دو را می پرستید. زمانی که چرچیل در مدرسه بود، نامه های احساسی به مادرش نوشت و از او التماس کرد که به دیدن او بیاید، اما او به ندرت می آمد.

پدرش در سن 21 سالگی درگذشت و گفته می‌شود که چرچیل او را بیشتر به اعتبار شهرت می‌شناسد تا روابط نزدیکی که با هم داشتند.

حرفه نظامی

چرچیل در اوج قدرت نظامی بریتانیا از یک حرفه کوتاه اما پر حادثه در ارتش بریتانیا لذت برد. او در سال 1895 به حصرهای خود ملکه چهارم پیوست و در مرزهای شمال غربی هند و سودان خدمت کرد، جایی که در نبرد اومدورمان در سال 1898 شاهد عملیات بود.

بیشتر بخوانید: معرفی و نقد سریال پیکی بلایندرز

زمانی که در ارتش بود، گزارش‌های نظامی برای پایونیر میل و دیلی تلگراف و دو کتاب درباره تجربیات خود نوشت، داستان نیروی میدانی ملاکند (1898) و جنگ رودخانه (1899).

در سال 1899، چرچیل ارتش را ترک کرد و به عنوان خبرنگار جنگ برای مورنینگ پست، یک روزنامه محافظه کار روزانه مشغول به کار شد. او در حین گزارش جنگ بوئرها در آفریقای جنوبی، در طی یک سفر جستجویی توسط بوئرها اسیر شد.

او هنگام فرار، با سفر تقریباً 300 مایلی به قلمرو پرتغالی در موزامبیک، خبرساز شد. پس از بازگشت به بریتانیا، او تجربیات خود را در کتاب London to Ladysmith via Pretoria (1900) نوشت.

مجلس و کابینه دولت

در سال 1900، چرچیل به عضویت پارلمان بریتانیا در حزب محافظه کار برای اولدهام، شهری در منچستر درآمد. به دنبال پدرش وارد سیاست شد، او همچنین از احساس استقلال پدرش پیروی کرد و از طرفداران اصلاحات اجتماعی شد.

چرچیل که متقاعد نشده بود که حزب محافظه کار به عدالت اجتماعی متعهد است، در سال 1904 به حزب لیبرال روی آورد. او در سال 1908 به عضویت پارلمان انتخاب شد و به عنوان رئیس هیئت تجارت به کابینه نخست وزیر منصوب شد.

به عنوان رئیس هیئت تجارت، چرچیل در مخالفت با گسترش نیروی دریایی بریتانیا به صدراعظم تازه منصوب شده دیوید لوید جورج پیوست. او اصلاحات متعددی را برای سیستم زندان ارائه کرد، اولین حداقل دستمزد را معرفی کرد و به ایجاد مبادلات نیروی کار و بیمه بیکاری کمک کرد.

وینستون چرچیل  همچنین در تصویب بودجه مردمی که مالیات بر ثروتمندان را برای پرداخت برنامه های رفاه اجتماعی جدید وضع می کرد، کمک کرد. این بودجه در سال 1909 در مجلس عوام تصویب شد و در ابتدا در مجلس اعیان شکست خورد و در سال 1910 تصویب شد.

در ژانویه 1911، چرچیل هنگام بازدید جنجالی از محاصره پلیس در لندن، با دو دزد ادعایی که در ساختمانی پنهان شده بودند، جنبه سختگیرانه خود را نشان داد.

وینستون چرچیل

میزان مشارکت چرچیل هنوز مورد مناقشه است: برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که او به صحنه می‌رود تا خودش ببیند چه خبر است. برخی دیگر اظهار می کنند که او ظاهراً به پلیس راهنمایی می کند که چگونه به بهترین نحو به ساختمان حمله کنند.

آنچه مشخص است این است که خانه در حین محاصره آتش گرفت و چرچیل از خاموش کردن شعله های آتش توسط آتش نشانی جلوگیری کرد و اظهار داشت که به نظر او بهتر است “اجازه دهید خانه بسوزد” نه اینکه جان ساکنان را نجات دهد. جسد این دو سارق بعدا در داخل خرابه های سوخته پیدا شد.

همسر و فرزندان

در سال 1908، وینستون چرچیل پس از یک نامزدی کوتاه با کلمنتین اوگیلوی هوزیر ازدواج کرد.

این زوج دارای پنج فرزند بودند: دایانا، راندولف، سارا، ماریگولد (که در کودکی به دلیل التهاب لوزه درگذشت) و مری.

اولین ارباب دریاسالاری

چرچیل که در سال 1911 به عنوان اولین ارباب دریاسالاری نام گرفت، به مدرن سازی نیروی دریایی بریتانیا کمک کرد و دستور داد که کشتی های جنگی جدیدی به جای موتورهای با سوخت زغال سنگ با سوخت نفت ساخته شوند.

او یکی از اولین کسانی بود که هواپیماهای نظامی را تبلیغ کرد و خدمات هوایی نیروی دریایی سلطنتی را راه اندازی کرد. او به قدری مشتاق هوانوردی بود که خودش درس های پرواز می خواند تا از نزدیک به پتانسیل نظامی آن پی ببرد.

وینستون چرچیل همچنین پیش نویس قانون بحث برانگیزی را برای اصلاح قانون نقص روانی سال 1913 تهیه کرد و عقیم سازی افراد ضعیف النفس را الزامی کرد. این لایحه که تنها رفع حبس در موسسات را الزامی می کرد، در نهایت در هر دو مجلس به تصویب رسید.

جنگ جهانی اول

وینستون چرچیل تا آغاز جنگ جهانی اول در سمت خود به عنوان اولین لرد دریاسالاری باقی ماند، اما به خاطر نقش خود در نبرد فاجعه بار گالیپولی مجبور به ترک خدمت شد. او در اواخر سال 1915 از دولت استعفا داد.

برای مدت کوتاهی، چرچیل مجدداً به ارتش بریتانیا ملحق شد و فرماندهی یک گردان از فوزیل‌های سلطنتی اسکاتلندی در جبهه غربی را برعهده گرفت و شاهد اقداماتی در «سرزمین هیچ‌کس» بود.

بیشتر بخوانید: بهترین کتاب های ادبیات سوئد

در سال 1917، او به عنوان وزیر مهمات برای سال آخر جنگ منصوب شد و بر تولید تانک، هواپیما و مهمات نظارت داشت.

بعد از جنگ جهانی اول

وینستون چرچیل از سال 1919 تا 1922 به عنوان وزیر جنگ و هوا و وزیر استعمار در زمان نخست وزیری دیوید لوید جورج خدمت کرد.

وینستون چرچیل به عنوان وزیر استعمار، زمانی که دستور داد از نیروی هوایی بر روی قبایل کرد شورشی در عراق، قلمرو بریتانیا، استفاده شود، درگیر بحث دیگری شد. در یک مقطع، او پیشنهاد کرد که از گاز سمی برای سرکوب شورش استفاده شود، پیشنهادی که مورد بررسی قرار گرفت اما هرگز به اجرا درنیامد.

شکست در حزب لیبرال منجر به شکست چرچیل به عنوان نماینده پارلمان در سال 1922 شد و او دوباره به حزب محافظه کار پیوست. او به عنوان صدراعظم خزانه خدمت کرد و بریتانیا را به استاندارد طلا بازگرداند و در برابر اعتصاب عمومی کارگری که اقتصاد بریتانیا را تهدید به فلج کردن آن می کرد، موضع تندی اتخاذ کرد.

با شکست دولت محافظه کار در سال 1929، چرچیل از دولت خارج شد. او به عنوان یک راست افراطی و دور از ارتباط با مردم تلقی می شد.

نقاشی

در دهه 1920، پس از برکناری از دولت، چرچیل به نقاشی روی آورد. او بعداً نوشت: “نقاشی در سخت ترین زمان به کمک من آمد.”

چرچیل در ادامه بیش از 500 نقاشی را خلق کرد که معمولاً به صورت مستقیم کار می‌کردند، اگرچه با طبیعت بی‌جان و پرتره نیز تمرین می‌کردند. او ادعا کرد که نقاشی به او در قدرت مشاهده و حافظه کمک کرده است.

پرتره ساترلند

خود چرچیل سوژه یک پرتره معروف – و جنجالی معروف – توسط هنرمند مشهور گراهام ساترلند بود.

این پرتره که در سال 1954 توسط اعضای پارلمان به مناسبت هشتادمین سالگرد تولد چرچیل سفارش داده شد، برای اولین بار در یک مراسم عمومی در سالن وست مینستر رونمایی شد، جایی که با تمسخر و خنده قابل توجهی مواجه شد.

بنا بر گزارش ها، وینستون چرچیل و اعضای خانواده اش از این نقاشی مدرنیستی متنفر بودند. کلمنتاین، همسر چرچیل، پرتره ساترلند را چندین ماه پس از تحویل گرفتن آن به املاک کشورشان، چارتول، در کنت، مخفیانه در آتش سوزی نابود کرد.

“سالهای بیابانی”

وینستون چرچیل در طول دهه 1930، که به عنوان «سال‌های بیابانی» شناخته می‌شود، بر نوشتن خود متمرکز شد و خاطرات و زندگی‌نامه‌ای از اولین دوک مارلبرو را منتشر کرد.

در این مدت، او همچنین کار بر روی تاریخ مردمان انگلیسی زبان مشهور خود را آغاز کرد، اگرچه تا دو دهه دیگر منتشر نشد.

همانطور که فعالان در دهه 1930 هند برای استقلال از حاکمیت بریتانیا فریاد می زدند، وینستون چرچیل نقش خود را با مخالفان استقلال انداخت. او مهاتما گاندی را مورد تمسخر قرار داد و گفت: «دیدن آقای گاندی، یک وکیل فتنه‌انگیز معبد میانه، نگران‌کننده و تهوع‌آور است… که نیمه برهنه از پله‌های قصر معاونت سلطنتی بالا می‌رود… تا به طور برابر با هم گفتگو کنند. با نماینده پادشاه امپراتور توافق کنید.

وینستون چرچیل

جنگ جهانی دوم

اگرچه وینستون چرچیل در ابتدا تهدید ناشی از به قدرت رسیدن آدولف هیتلر در دهه 1930 را نمی دید، اما به تدریج به یکی از مدافعان اصلی تسلیح مجدد بریتانیا تبدیل شد.

در سال 1938، زمانی که آلمان کنترل همسایگان خود را آغاز کرد، چرچیل به منتقد سرسخت سیاست مماشات نویل چمبرلین نخست وزیر در قبال نازی ها تبدیل شد.

در 3 سپتامبر 1939، روزی که بریتانیا به آلمان اعلام جنگ کرد، چرچیل دوباره به عنوان اولین لرد دریاسالاری و عضو کابینه جنگ منصوب شد. در آوریل 1940، او رئیس کمیته هماهنگی نظامی شد.

در اواخر همان ماه، آلمان به نروژ حمله کرد و آن را اشغال کرد، شکستی برای چمبرلین، که در مقابل پیشنهاد وینستون چرچیل مبنی بر جلوگیری از تهاجم آلمان با اشغال یکجانبه معادن و بنادر دریایی حیاتی نروژ مقاومت کرده بود.

نخست وزیر

در 10 می 1940، چمبرلین استعفا داد و پادشاه جورج ششم، چرچیل را به عنوان نخست وزیر و وزیر دفاع منصوب کرد.

در عرض چند ساعت، ارتش آلمان حمله غربی خود را آغاز کرد و به هلند، بلژیک و لوکزامبورگ حمله کرد. دو روز بعد نیروهای آلمانی وارد فرانسه شدند. با تاریک شدن ابرهای جنگ بر سر اروپا، بریتانیا به تنهایی در برابر هجوم ایستاد.

وینستون چرچیل قرار بود از سال 1940 تا 1945 به عنوان نخست وزیر بریتانیا خدمت کند و کشور را در طول جنگ جهانی دوم تا زمان تسلیم آلمان هدایت کند.

نبرد بریتانیا

وینستون چرچیل به سرعت یک کابینه ائتلافی از رهبران احزاب کارگر، لیبرال و محافظه کار تشکیل داد. او مردان باهوش و با استعداد را در پست های کلیدی قرار داد.

در 18 ژوئن 1940، چرچیل یکی از سخنرانی های نمادین خود را در مجلس عوام ایراد کرد و هشدار داد که «نبرد بریتانیا» در شرف آغاز است. چرچیل مقاومت در برابر سلطه نازی ها را زنده نگه داشت و پایه و اساس اتحاد با ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی را ایجاد کرد.

پس از ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم در دسامبر 1941، چرچیل مطمئن بود که متفقین در نهایت در این جنگ پیروز خواهند شد. در ماه‌های بعد، چرچیل از نزدیک با روزولت و جوزف استالین رهبر شوروی برای ایجاد استراتژی جنگ متفقین و جهان پس از جنگ همکاری کرد.

در نشستی در تهران (1943)، در کنفرانس یالتا (1945) و کنفرانس پوتسدام (1945)، چرچیل با این دو رهبر برای ایجاد یک استراتژی متحد علیه قدرت‌های محور همکاری کرد و به ایجاد جهان پس از جنگ با سازمان ملل متحد کمک کرد. مرکز آن

با پایان یافتن جنگ، چرچیل طرح هایی را برای اصلاحات اجتماعی در بریتانیا پیشنهاد کرد اما نتوانست مردم را متقاعد کند. با وجود تسلیم آلمان در 7 می 1945، وینستون چرچیل در انتخابات عمومی در ژوئیه 1945 شکست خورد.

سخنرانی “پرده آهنین”

در شش سال پس از شکست چرچیل، او رهبر حزب اپوزیسیون شد و همچنان بر امور جهانی تأثیر داشت.

در مارس 1946، در حالی که در سفر به ایالات متحده بود، سخنرانی معروف «پرده آهنین» خود را ایراد کرد و در مورد تسلط شوروی در اروپای شرقی هشدار داد. او همچنین از مستقل ماندن بریتانیا از ائتلاف های اروپایی حمایت کرد.

با انتخابات سراسری سال 1951، چرچیل به دولت بازگشت. او برای دومین بار در اکتبر 1951 نخست وزیر شد و بین اکتبر 1951 تا مارس 1952 به عنوان وزیر دفاع خدمت کرد.

وینستون چرچیل در ادامه اصلاحاتی مانند قانون معادن و معادن در سال 1954 که شرایط کار در معادن را بهبود بخشید و قانون تعمیرات مسکن و اجاره در سال 1955 که استانداردهایی را برای مسکن وضع کرد، ارائه کرد.

این اصلاحات داخلی تحت الشعاع یک سری بحران های سیاست خارجی در مستعمرات کنیا و مالایا قرار گرفت، جایی که وینستون چرچیل دستور اقدام نظامی مستقیم را صادر کرد. در حالی که موفق به سرکوب شورش ها شد، مشخص شد که بریتانیا دیگر قادر به حفظ حکومت استعماری خود نیست.

جایزه نوبل

در سال 1953، چرچیل توسط ملکه الیزابت دوم به عنوان شوالیه شناخته شد.

به گفته کمیته جایزه نوبل، در همان سال، او به دلیل «تسلطش در توصیف تاریخی و زندگی‌نامه‌ای و همچنین خطابه‌های درخشان در دفاع از ارزش‌های والای انسانی»، برنده جایزه نوبل ادبیات شد.

مرگ

وینستون چرچیل در 24 ژانویه 1965 در 90 سالگی در خانه خود در لندن نه روز پس از سکته مغزی شدید درگذشت. بریتانیا بیش از یک هفته عزاداری کرد.

وینستون چرچیل در اوایل سال 1941 هنگامی که هنگام بازدید از کاخ سفید دچار حمله قلبی شد، علائم سلامتی شکننده را نشان داده بود. دو سال بعد، او در هنگام مبارزه با یک حمله ذات الریه دچار حمله مشابهی شد.

در ژوئن 1953، در سن 78 سالگی، یک سری سکته های مغزی را در مطب خود تحمل کرد. این خبر خاص با اعلام رسمی مبنی بر اینکه وی از فرسودگی رنج می برد، از افکار عمومی و مجلس مخفی ماند.

وینستون چرچیل در خانه بهبود یافت و در اکتبر به کار خود به عنوان نخست وزیر بازگشت. با این حال، حتی برای دولتمرد بزرگ نیز آشکار بود که از لحاظ جسمی و ذهنی کند می‌شود و در سال 1955 به عنوان نخست‌وزیر بازنشسته شد. چرچیل تا انتخابات عمومی سال 1964، زمانی که برای انتخاب مجدد شرکت نکرد، عضو پارلمان باقی ماند.

گمانه‌زنی‌هایی وجود داشت که چرچیل در سال‌های پایانی زندگی‌اش از بیماری آلزایمر رنج می‌برد، اگرچه متخصصان پزشکی به سکته‌های قبلی او به عنوان دلیل احتمالی کاهش ظرفیت ذهنی اشاره کردند.

وینستون چرچیل علیرغم وضعیت نامناسب سلامتی خود توانست در زندگی عمومی فعال بماند، البته بیشتر از آسایش خانه هایش در کنت و هاید پارک گیت در لندن.

میراث

وینستون چرچیل مانند دیگر رهبران با نفوذ جهان، میراث پیچیده ای را از خود به جای گذاشت.

او که توسط هموطنانش به دلیل شکست رژیم تاریک هیتلر و حزب نازی مورد احترام قرار گرفت، در نظرسنجی بی بی سی در سال 2002 در صدر فهرست برترین بریتانیایی های تمام دوران قرار گرفت و از چهره های برجسته دیگری مانند چارلز داروین و ویلیام شکسپیر پیشی گرفت.

از نظر منتقدان، تعهد استوار او به امپریالیسم بریتانیا و مخالفت شدید او با استقلال هند، نشان دهنده بیزاری او نسبت به نژادها و فرهنگ های دیگر بود.

فیلم ها و کتاب های چرچیل

وینستون چرچیل در طول سال‌ها موضوع نمایش‌های متعددی بر روی پرده بزرگ و کوچک بوده است، با بازیگرانی از ریچارد برتون گرفته تا کریستین اسلیتر در به تصویر کشیدن ذات او. جان لیثگو در سریال The Crown نتفلیکس نقش چرچیل را تحسین برانگیز کرد و در سال 2017 جایزه امی را برای کارش دریافت کرد.

بیشتر بخوانید: بیوگرافی رهبر ارتش سرخ و اتحاد جماهیر شوروی جوزف استالین

در آن سال دو فیلم زندگی‌نامه‌ای نیز منتشر شد: در ماه ژوئن، برایان کاکس در نقش اصلی چرچیل بازی کرد که درباره وقایع منتهی به حمله جنگ جهانی دوم به نرماندی بود. گری اولدمن با دستخوش یک دگرگونی فیزیکی چشمگیر به نوبت خود رسید و تبدیل به سیاستمدار نمادین در Darkest Hour شد.

جایگاه وینستون چرچیل به‌عنوان شخصیت برجسته قرن بیستم به گونه‌ای است که دو زندگی‌نامه اصلی او نیازمند چندین نویسنده و دهه‌ها تحقیق بین جلدها بود. ویلیام منچستر جلد 1 آخرین شیر را در سال 1983 و جلد 2 را در سال 1986 منتشر کرد، اما در حین کار بر روی قسمت 3 درگذشت. سرانجام توسط پل رید در سال 2012 تکمیل شد.

زندگی نامه رسمی، وینستون اس. چرچیل، توسط پسر نخست وزیر سابق، راندولف در اوایل دهه 1960 آغاز شد. آن را در سال 1968 به مارتین گیلبرت منتقل کرد، و سپس به دست یک موسسه آمریکایی، کالج Hillsdale، حدود سه دهه بعد. در سال 2015، هیلزدیل جلد 18 این مجموعه را منتشر کرد.

وینستون چرچیل

حقایق کلی

نام: وینستون چرچیل

سال تولد: 1874

تاریخ تولد: 30 نوامبر 1874

شهر تولد: کاخ بلنهایم، ووداستاک

کشور تولد: انگلستان

جنسیت مذکر

وینستون چرچیل یک رهبر نظامی و دولتمرد بریتانیایی بود. او که دو بار به عنوان نخست وزیر بریتانیا انتخاب شد، به شکست آلمان نازی در جنگ جهانی دوم کمک کرد.

صنایع

سیاست های جهانی

جنگ جهانی دوم

علامت نجومی: قوس

مدارس

مدرسه هارو

مدرسه برانزویک

کالج نظامی سلطنتی (آکادمی) در سندهرست

مدرسه سنت جورج

حقایق جالب

وینستون چرچیل نویسنده و نویسنده ای پرکار بود و در سال 1953 برنده جایزه نوبل ادبیات شد.

چرچیل پسر یک پدر دولتمرد بریتانیایی و یک مادر اجتماعی آمریکایی بود.

در سال 1963، رئیس جمهور JFK به چرچیل شهروندی افتخاری ایالات متحده اعطا کرد، اولین باری که یک رئیس جمهور چنین جایزه ای را به یک تبعه خارجی اعطا کرد.

سال مرگ: 1965

تاریخ مرگ: 24 ژانویه 1965

شهر مرگ: دروازه هاید پارک، لندن

کشور مرگ: انگلستان

نقل قول ها

مماشات کننده کسی است که به کروکودیل غذا می دهد، به این امید که تمساح آخرین بار او را بخورد.

من جز خون و زحمت و اشک و عرق چیزی برای عرضه ندارم.

هرگز در زمینه درگیری های انسانی، این همه مدیون این همه به تعداد کمی نبود.

یک بدبین سختی را در هر فرصتی می بیند. یک خوشبین فرصت را در هر سختی می بیند.

شجاعت به درستی اولین ویژگی انسانی است … زیرا این کیفیت است که همه ویژگی های دیگر را تضمین می کند.

از استتین در بالتیک تا تریست در دریای آدریاتیک، پرده ای آهنین در سراسر قاره فرود آمده است.