نقد و بررسی Oculus Quest 2

نقد و بررسی Oculus Quest 2 : 

بررسی دو دقیقه ای

Oculus Quest 2 یکی از بهترین هدست های واقعیت مجازی است که هم برای مبتدیان و هم برای پیشکسوتان باتجربه واقعیت مجازی موجود است. در واقع، اگر به دنبال یک سیستم واقعیت مجازی سطح بالا هستید که به سیم‌های اضافی، هزینه‌های هنگفت یا سر و صداهای اضافی یک VR مبتنی بر رایانه نیاز ندارد، می‌گوییم این یک دستگاه ضروری است. راه اندازی، مانند HTC Vive یا Oculus Rift S که اکنون تولید نشده است.

اما تا چه مدت در صدر شمع VR باقی خواهد ماند؟ فیس بوک (که اکنون متا نامیده می شود) به تازگی آخرین هدست واقعیت مجازی خود را با نام Project Cambria در جدیدترین رویداد Connect خود معرفی کرد، با این شرکت توضیح داد که این دستگاه جدید خانه فناوری پیشگامانه ای خواهد بود که هدف آن کمک به ایجاد اولین روزهای جاه طلبی خود است.

انتظار نمی رود که تا سال آینده وارد بازار شود، بنابراین در حال حاضر، دستگاه VR پرچمدار Oculus همچنان بر کار خود حاکم است.

برای شروع، Quest 2 مستقل، دسترسی آسان به همه چیزهایی را که واقعیت مجازی را خاص می‌کند و ارزش وقت شما را دارد، به شما می‌دهد و تجربه‌های واقعیت مجازی با کیفیت بالا را با قیمتی منصفانه و با حداقل تنظیمات در اتاق جلوی شما ارائه می‌کند.

Quest 2 به شما امکان می دهد (تقریباً به معنای واقعی کلمه) وارد دنیای بازی شوید و همچنین به محتوای ویدیویی 360 درجه و برنامه هایی که همه ژانرها را پوشش می دهند دسترسی داشته باشید. این ابزار واقعاً همه‌جانبه‌ای است که حتی خجالتی‌ترین اعضای خانواده شما نیز می‌توانند از آن لذت ببرند – زمانی که خود را در آن راحت کردند، یعنی (بیماری حرکتی ناشی از VR واقعی است).

هدست واقعیت مجازی Oculus Quest 2 دومین نسخه از محدوده هدست Quest است. این شبیه به Oculus Quest اصلی است زیرا یک هدست مستقل و با باتری است که به شما امکان می دهد آزادانه در فضاهای بازی فیزیکی و دیجیتالی خود بدون ترس از زمین خوردن روی سیم پرسه بزنید.

اما اگر در حال حاضر Quest اصلی را دارید و Quest 2 را در نظر دارید، تغییرات قابل توجهی وجود دارد که ارزش ارتقا را دارد. به لطف بهبود مشخصات رم و تراشه، مدل جدید به طور کلی تجربه پاسخگوتری را ارائه می دهد. این صفحه نمایش همچنین دارای وضوح بالاتری است که 50٪ واضح تر از مدل قبلی خود است. در مجموع، این ارتقاها تجربه Oculus Quest 2 را حتی یکپارچه‌تر و همه‌جانبه‌تر می‌کنند.

Oculus Quest 2

علاوه بر این، در مورد Quest 2، توسعه‌دهندگان اکنون این گزینه را دارند که بازی‌های خود را با فرکانس 90 هرتز اجرا کنند (این برای افزایش راحتی و حتی واقع‌گرایی بیشتر در حین بازی مهم است)، و خود هدست به‌طور قابل‌توجهی سبک‌تر از قبل است، با باتری دو برابری. زندگی در کنترلرها ردیابی دستی – که در Quest اصلی از طریق یک به‌روزرسانی میان‌افزار وارد شد، اما از همان ابتدا در Quest 2 قرار گرفت – نیز بسیار چشمگیر است، اگرچه گاهی اوقات کمی شبیه به یک کار در حال پیشرفت است.

صدها بازی Oculus Quest که به صورت جداگانه به فروش می رسند – و برخی از بازی های رایگان نیز – برای بازی با هدست در دسترس هستند، از جمله همه چیز از شوتر گرفته تا بازی های پازل، عناوین تناسب اندام تا برنامه های مدیتیشن، واقعاً چیزی برای همه وجود دارد، حتی اگر سطح کیفیتی داشته باشد. – و راحتی – بسته به آنچه که در حال تماشا و بازی هستید می تواند متفاوت باشد.

Oculus Quest 2 همچنین یک تجربه اجتماعی ارائه می دهد. اگرچه برخی از الزامات جدید معرفی شده در فیس بوک (در ادامه در مورد این مورد در زیر) یا معرفی اخیر تبلیغات به خود می لرزند، Oculus Quest 2 هنگام بازی با دوستان فوق العاده است، چه از طریق آواتارهای آنلاین انجام دهید یا در همان روش. اتاق فیزیکی به لطف گزینه Google Cast هر آنچه را که در هدست خود می‌بینید به نمایشگر نزدیک.

و با این حال، در حالی که Quest 2 در دسترس‌ترین و غنی‌ترین هدست واقعیت مجازی است که تا به امروز آزمایش کرده‌ایم، اما همچنان با برخی از همان مشکلاتی که واقعیت مجازی در کل از آن رنج می‌برد، نادیده می‌گیرد. بسته به ساختار خود، هنوز این احتمال وجود دارد که درجه ای از بیماری حرکتی را تجربه کنید، که در اکثر هدست ها اجتناب ناپذیر است – حتی آنهایی که ادعا می کنند این مشکلات را حل کرده اند – و ممکن است از شما بخواهد که به تدریج خود را با VR معرفی کنید تا از این مشکل جلوگیری کنید. نشانه های گویا

علاوه بر این، داشتن تناسب خوب و محکم برای اطمینان از اینکه صفحه نمایش تا حد امکان شفاف به نظر می رسد، می تواند تنگناهراسی و کمی ناراحت کننده باشد (حتی برای پوست تحریک کننده). این مسائل در سطح پایه حل نشده باقی می مانند. برای نسل جدیدی از سخت‌افزار، ما دوست داشتیم مجموعه وسیع‌تری از نرم‌افزارهای جدید را نیز ببینیم.

با این اوصاف، ما انتظار ارتقای بیشتر و بیشتری را برای Quest 2 داریم که ممکن است به هر مشکلی رسیدگی نکند، اما می تواند تجربه VR را حتی بیشتر بهبود بخشد. به عنوان مثال، طبق شایعات، Oculus Quest 2 می تواند به زودی نرخ تازه سازی آزمایشی 120 هرتز را دریافت کند. این نه تنها بازی روان‌تری را به همراه خواهد داشت، بلکه حداقل برای برخی، ممکن است احتمال ابتلا به بیماری حرکتی ناشی از VR را کاهش دهد.

پس Oculus Quest 2 بی‌نقص نیست – اما به همان اندازه که VR تا اینجای کار رسیده است به کامل بودن نزدیک است و اگر به دنبال بهانه‌ای برای تعویض واقعیت با واقعیت مجازی هستید، ارزش زمان، پول و انرژی شما را دارد. تا زمانی که Quest 3 را نبینیم، این همان هدست واقعیت مجازی است که می‌خواهید.

Oculus Quest 2 چه چیز جدیدی دارد؟

عبور از واقعیت افزوده به Quest 2 می آید
Oculus VR اعلام کرده است که فناوری API عبوری جدید خود اکنون در دسترس توسعه دهندگان است تا در آخرین نسخه Oculus SDK آزمایش کنند. این فناوری به هدست اجازه می دهد تا اشیاء واقعیت افزوده، تصاویر و موارد دیگر را به محیط مجازی شما ارسال کند.

فناوری عبور اساساً به عنوان پوششی برای فعالیت‌های واقعیت مجازی شما عمل می‌کند و می‌تواند تجربیاتی را در زمینه‌های اجتماعی، بهره‌وری و بازی‌های متمرکز ارائه دهد. اینها شامل اشتراک گذاری یک صفحه مجازی برای تماشای یک فیلم یا نمایش یا مبارزه با “زامبی هایی که در اتاق نشیمن شما پنهان شده اند” است.

توسعه‌دهندگان می‌توانند در اواخر سال جاری ویژگی‌های API را به بازی‌ها و برنامه‌های خود وصله کنند و این به‌روزرسانی می‌تواند به تیم‌های توسعه‌دهنده اجازه دهد حتی ارزش و عملکرد بیشتری به پروژه‌های خود اضافه کنند.

همانطور که گفته شد، این فناوری در حال حاضر فقط برای توسعه دهندگان Oculus Quest 2 در دسترس است، اما زمانی که شانس آزمایش برخی از این ویژگی های عبوری را در آینده نزدیک داشته باشیم، بررسی را به روز خواهیم کرد.

طرح

هدست واقعیت مجازی مستقل
صفحه نمایش و پردازنده با وضوح بهبود یافته
کنترلرها دارای دوام باتری و فضای استراحت انگشت شست هستند

Oculus Quest 2 روی سر پوشیده می شود، کاملاً شبیه ماسک غواصی. جایی که پنجره ماسک غواصی قرار دارد، در عوض یک حفره بالشتکی دارید که دارای یک جفت لنز عینک مانند است که در مقابل یک صفحه نمایش قرار می‌گیرد و تصاویر سه بعدی استریوسکوپی را به شما می‌دهد. همراه با حسگرهای حرکتی و شتاب‌سنج‌ها در هدست، می‌توانید سر خود را حرکت دهید و حرکات را که در زمان واقعی بر روی صفحه دیجیتال جلوی خود منعکس می‌شوند، مشاهده کنید، گویی که به بیرون نگاه می‌کنید و در دنیای واقعی در حال حرکت هستید.

این یک طراحی مشابه با اولین Oculus Quest است (اکنون در پلاستیک سفید به جای سیاه پوشیده از پارچه با پوشش گرد و غبار موجود است) با پوسته بیرونی دوربین های خارجی آن که به ردیابی موقعیت شما و کنترلرهای ارائه شده کمک می کند. هدست را با یک بند پارچه‌ای چسبناک و کمی الاستیک سفت می‌کنید – تغییری (نه لزوماً برای بهتر شدن) با ساختار لاستیکی اصلی‌تر.

بهبودهای داخلی بین Quest 2 و هدست Quest اصلی قابل توجه است. در مقایسه با Quest اصلی، Quest 2 دارای 6 گیگابایت رم در مقایسه با 4 گیگابایت است و چیپست Qualcomm Snapdragon XR2 بسیار سریعتر در حال اجراست. این اجازه می دهد تا وفاداری بیشتر در تجربیات نشان داده شده در Quest 2، و همچنین امکان افزایش وضوح و نرخ تازه سازی را فراهم می کند.

اولین Oculus Quest از دو صفحه نمایش OLED با وضوح 1440 x 1600 (یکی برای هر چشم) استفاده می کرد، اما Quest 2 یک پنل LCD را انتخاب می کند که به گونه ای تقسیم می شود که وضوح 1832 x 1920 پیکسل در هر چشم نمایش داده شود. این تقریباً 50 درصد واضح‌تر از صفحه اصلی است، و در حالی که ما معمولاً غنای صفحه‌نمایش OLED را ترجیح می‌دهیم، در اینجا به سختی آن را از دست داده‌ایم. LCD همچنین نرخ رفرش بهبود یافته 90 هرتز را در مقایسه با 72 هرتز Quest اصلی در اختیار توسعه دهندگان قرار می دهد. در صورت پشتیبانی، تجربه بسیار روان‌تری خواهد بود.

Oculus Quest 2

البته توجه داشته باشید که تغییری در نوار لغزنده فاصله بین مردمک‌ها (IPD، شکاف بین مردمک‌های شما) در Quest 2 وجود دارد. قبلاً، می‌توانید تنظیمات خوبی را با یک نوار لغزنده در زیر Quest اصلی انجام دهید. اکنون باید عینک ها را به صورت فیزیکی در سه فاصله از پیش تعیین شده، 58 میلی متر، 63 میلی متر و 68 میلی متر تغییر دهید. در حالی که اکثر آنها هیچ تفاوتی را متوجه نمی شوند (سه تنظیمات رایج ترین محدوده های IPD را پوشش می دهند)، شرم آور است که کنترل ظریف تر از دست رفته است.

Quest 2 همه این کارها را انجام می دهد در حالی که بسته به برنامه ای که استفاده می کنید، همان عمر باتری 2-3 ساعته Quest اول را ارائه می دهد. این ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما به هر حال بعید به نظر می رسد که جلسات بازی طولانی تر از آن راحت باشد. Oculus به لطف پیشرفت‌های قابل توجهی در الگوریتم‌های ردیابی خود، که به کنترل‌کننده‌ها نیز گسترش می‌یابد، توانسته است این کار را انجام دهد، و اکنون دوبرابر عمر باتری (ما در حال صحبت از هفته‌ها بازی مداوم) در مقایسه با مدل‌های قبلی خود است.

خود کنترل‌کننده‌های حرکت نیز شاهد پیشرفت‌های کوچکی بوده‌اند. اکنون در رنگ سفید موجود است، آنها فضای بیشتری را برای استراحت انگشت شست شما در حین بازی ارائه می دهند و نگه داشتن آنها برای جلسات طولانی تر را آسان تر می کند. هر کدام یک دسته باتوم مانند دارند که شامل ماشه هایی برای انگشتان سبابه و دست ها و همچنین دکمه های صورت و میله های حرکتی برای شست شما می شود. یک بند باعث می‌شود کنترل‌کننده‌ها از دست شما پرواز نکنند، در حالی که یک حلقه پلاستیکی دور شست‌تان را احاطه کرده و LED‌های تقریباً نامرئی را در خود جای داده است که به هدست اجازه می‌دهد حرکات دست‌ها و بازوهای شما را ردیابی کند.

بلندگوها در پشتیبان های بند هدست تعبیه شده اند و صدای استریوی جهت دار به چپ و راست ارائه می دهند. آنها به اندازه کافی واضح و بلند هستند تا بتوانند بازخوردهای صوتی درام و جهت دار بازی های شما را دریافت کنند، در حالی که گوش های شما را آزاد نگه می دارند تا به شما امکان آگاهی از محیط فیزیکی خود را بدهند. توجه داشته باشید که اگر در اتاقی با یکی از دوستانتان بازی می کنید، آنها همه چیز را با استفاده از بلندگوهای داخلی می شنوند، اما اگر می خواهید هدفون خود را برای یک جلسه خصوصی وصل کنید، جک 3.5 میلی متری نیز وجود دارد.

یک میکروفون نیز تعبیه شده است که برای برقراری ارتباط در بازی‌های چندنفره و انجام برخی جستجوهای صوتی در عناصر UI مختلف برنامه‌هایی که از آن پشتیبانی می‌کنند، به اندازه کافی شفاف است. تشخیص گفتار نیز به طرز شگفت آوری دقیق است.

استفاده از آن

راه اندازی و سیستم ایمنی بصری
ویژگی های چشمگیر ردیابی دست
اشتراک‌گذاری صفحه با Chromecast فعال

راه‌اندازی هدست واقعیت مجازی می‌تواند کار دردناکی باشد – معمولاً سیم‌های زیادی برای اتصال و سنسورهای خارجی برای مرتب کردن وجود دارد. اما از آنجایی که تمام محاسبات و ردیابی حرکت روی هدست Oculus Quest 2 انجام می‌شود، ورود به عمل در اینجا فقط 5 تا 10 دقیقه طول می‌کشد.

هدست را بعد از اولین شارژ روشن می‌کنید و چند کلیپ ایمنی و یک ویدیوی مقدماتی بسیار کوتاه به شما نشان داده می‌شود که کنترل‌کننده‌ها را به شما معرفی می‌کند و اینکه چگونه می‌توان از آن‌ها مانند سیستم نقطه و ماشه برای پیمایش منوها استفاده کرد. سپس از شما خواسته می شود چیزی را که “نگهبان” نامیده می شود تنظیم کنید – اولین لحظه از بسیاری از لحظات “وای” که Oculus Quest ارائه می دهد.

با استفاده از دوربین های خارجی هدست، نمای خاکستری از محیط اطراف خود را روی صفحه نمایش، در زمان واقعی به شما نشان می دهد. سپس از کنترل‌کننده‌ها مانند یک قوطی رنگ اسپری استفاده می‌کنید و لبه‌های اتاقتان را نقاشی می‌کنید تا فضای بازی امنی را به هدست نشان دهید که می‌توانید آزادانه در آن راه بروید، مثلاً به تلویزیون یا مبل‌تان برخورد نکنید. تنظیمات ثابت یا نشسته نیز موجود است، اما این تجربیات در مقیاس اتاق هستند که همه‌جانبه‌ترین را نشان می‌دهند.

Oculus حداقل فضای 6.5 فوت در 6.5 فوت را برای عناوین در مقیاس اتاق پیشنهاد می کند، اما اگر مراقب باشید احتمالاً می توانید با کمی کوچکتر فاصله بگیرید. با ایجاد مرزها، دیوار نگهبان نمایان می‌شود: یک دیوار دیجیتالی شبکه‌ای که فقط در صورت تلاش برای عبور از مرزهای آن قابل مشاهده است. در اینجا محدودیت فضای بازی امن را خواهید دانست و اگر سر خود را از دیوار دیجیتال بچسبانید، دوباره محیط واقعی خود را خواهید دید. این یک ویژگی ایمنی مبتکرانه است.

انیمیشن ویدئویی ایمنی زیر، که در کنار Quest اصلی فاش شده است، به خوبی نحوه عملکرد آن را نشان می دهد:

با راه اندازی Guardian، سپس به شما نشان داده می شود که چگونه (به صورت اختیاری) به جای استفاده از کنترلرها، از دستان خود برای پیمایش منوها استفاده کنید. این ویژگی فعلاً به عنوان یک ویژگی بتا باقی می‌ماند، اما همچنان که توسط دوربین‌های Quest 2 دیده می‌شود، دیدن خطوط کلی دست‌های شما در مقابل شما حرکت می‌کند.

برای انتخاب گزینه‌ها می‌توان از حرکات کوچکی مانند نیشگون گرفتن انگشت شست و سبابه استفاده کرد، و نگاه کردن به کف دست با لمس انگشتان، منوها را باز می‌کند. در حالی که تعداد بازی‌هایی که از آن استفاده می‌کنند محدود است، این ویژگی آنقدر شهودی است که بدون شک در آینده بیشتر و بیشتر از آن استفاده می‌شود.

با تنظیم خارج از مسیر، وارد سیستم منوی Oculus شده اید، که مانند یک پانل شناور بر روی محیط قابل تنظیم Oculus Home شما قرار دارد، کمی شبیه به یک اتاق نشیمن مجازی.

اینجاست که می‌توانید برنامه‌ها، بازی‌ها و محتوای ویدیویی را مرور کنید، فضای ذخیره‌سازی هدست خود را مدیریت کنید و از طریق فیسبوک با دوستانتان ارتباط برقرار کنید. توجه داشته باشید که یک حساب کاربری فیس بوک اکنون بخشی اجتناب ناپذیر از تجربه Oculus Quest است، بنابراین اگر ترجیح می دهید بخشی از امپراتوری جمع آوری داده های زاکربرگ نباشید، باید هدست را به طور کامل منتقل کنید. به سادگی نمی توان بدون آن استفاده کرد.

جدای از این معضل اخلاقی، این وسیله ای روان و به راحتی قابل پیمایش است. همچنین فوراً نشان می دهد که واقعیت مجازی تا چه حد پیشرفت کرده است، به خصوص VR موبایل. متن واضح و خوانا است و حرکت روان و راحت است. در حالی که میدان دید شما توسط عینک تنگ می شود، زمان زیادی طول نمی کشد تا به سکونت در فضای مجازی عادت کنید. برای یک تازه وارد، نفس گیر است.

و در حالی که VR اغلب به یک رابطه انفرادی متهم می شود، Oculus تلاش زیادی کرده است تا استفاده از Quest 2 را در یک گروه در دسترس قرار دهد. مانند Quest اصلی، می‌توانید از عملکرد اشتراک‌گذاری صفحه نمایش Google Chromecast در منوی Quest 2 استفاده کنید تا به کسی که هدست را نمی‌پوشد، اجازه دهید آنچه را که می‌خواهید روی نمایشگر دوم مانند تلفن هوشمند یا تلویزیون تماشا کند. برخی از بازی‌ها حتی به طور فعال آن را تشویق می‌کنند، به طوری که یک بازیکن مسئولیت نقشی در دنیای واقعی را بر عهده می‌گیرد، در حالی که بازیکن دیگری در دنیای VR ارائه شده در هدست حرکت می‌کند.

نرم افزارها و اپلیکیشن ها

به عقب با بازی های Quest اصلی سازگار است
تجربه های غوطه ور نشستن، ایستاده و در مقیاس اتاق
هنوز ظرفیت ایجاد حالت تهوع در شما را دارد

همه برنامه‌های Oculus Quest روی Oculus Quest 2 کار می‌کنند، و حداقل در حال حاضر، هر برنامه جدید با Quest 2 اصلی سازگار خواهد بود. فیس‌بوک اذعان می‌کند که ممکن است در طول زمان تغییر کند زیرا توسعه‌دهندگان بیشتر با پتانسیل‌های افزایش یافته مشخصات فنی آشنا می‌شوند. مدل جدید، اما در حال حاضر هر کسی که نسخه نسل اول را تکان دهد، از تجربه‌های آتی غافل نخواهد شد.

به این ترتیب، در حال حاضر صدها بازی و برنامه برای Oculus Quest 2 و همچنین تعداد انگشت شماری بازی جدید برای همراهی با عرضه وجود دارد. این یک ارتقاء تکراری از این نظر است – بیشتر شبیه جهش از یک نسل آیفون به نسل بعدی، از نظر پشتیبانی مداوم از برنامه.

اما جدای از اثبات آتی، مزایای آشکاری برای استفاده از سیستم جدید نسبت به سیستم قبلی وجود دارد. وضوح به‌طور قابل‌توجهی واضح‌تر است، کل سیستم و منوهای آن به‌طور چشمگیری واکنش‌دهنده‌تر از حتی نسخه‌های قبلی سریع‌تر هستند، و در برنامه‌های 90 هرتزی حرکت نرم‌تری خواهد داشت.

این آخرین نکته است که شاید بزرگ‌ترین و هیجان‌انگیزترین تغییر باشد – اگر توسعه‌دهندگان انتخاب کنند از آن بهره ببرند، اکنون می‌توانند حالت نرخ به‌روزرسانی 90 هرتز را در عناوین موجود خود فعال کنند. به نظر یک تفاوت کوچک است، اما در عمل لذت بخش است.

Oculus Quest 2 به برخی از بهترین بازی های واقعیت مجازی که ساخته شده است دسترسی دارد. چه در حال انجام رویاهای فوق العاده جاسوسی خود در Super Hot VR باشید، چه در حال راهنمایی یک موش جنگجوی بی باک در اطراف ماس، یا حل رمز و راز The Room VR: A Dark Matter،

تجربه های مختلف زیادی وجود دارد که می توانید تجربه کنید. برخی از آنها گالری های تیراندازی ساده هستند، جایی که شما در آواتار زندگی می کنید، در حالی که برخی دیگر مانند خانه های عروسک بازی می کنند و شما شخصیت ها را در سراسر دنیایی که در اطراف شما بازی می کند هدایت می کنید.

طیف ایده‌های مبتکرانه در نمایش لذت‌بخش است، اگرچه ما همچنان می‌خواهیم آهنگی ثابت‌تر به نسخه‌های بازی‌های بزرگ روی پلتفرم ببینیم. از دست دادن خود در Quest 2 تجربه شگفت انگیزی است که به شما امکان می دهد واقعاً در درون خود زندگی کنید و با بازی هایی که بازی می کنید احساس ارتباط کنید. اما سوال مهم این است که … آیا می توانید آن را تحمل کنید؟

برخی از مردم می‌توانند ساعت‌ها بدون هیچ شکایتی از واقعیت مجازی لذت ببرند، در حالی که بسیاری از آنها علائمی شبیه بیماری دریا را احساس می‌کنند، مانند قطع ارتباط بین آنچه که حواس شما احساس می‌کند و چشم‌ها می‌بینند. اگرچه تحمل بیماری حرکت VR را می توان در طول زمان ایجاد کرد،

Oculus Quest 2

آماده باشید که جلسات بازی خود را بر این اساس محدود کنید یا یک سطل در دسترس داشته باشید. خوشبختانه بسیاری از بازی‌ها تنظیمات راحتی مختلفی دارند که می‌توانند شما را راحت کنند، مانند چرخش سریع، یا ویژگی‌هایی که حرکت در محل را کمتر آزاردهنده می‌کند، بنابراین باید بتوانید چیزی را پیدا کنید که برای شما مناسب باشد.

اما Quest 2 البته فراتر از بازی ها است. واقعیت مجازی می‌تواند آموزشی باشد – برنامه‌هایی وجود دارند که شما را از لحظات تاریخی صحبت می‌کنند، مانند نگاهی لمس‌کننده به زندگی آن فرانک، و برنامه‌ای که به شما امکان می‌دهد از منطقه فاجعه‌بار چرنوبیل بازدید کنید. واقعیت مجازی را می توان به عنوان یک پلت فرم “همدلی” در نظر گرفت که به شما امکان می دهد نه تنها جهان های دیگر، بلکه زندگی ها و فرهنگ های دیگر را نیز تجربه کنید.

برنامه‌های عالی از National Geographic و سازمان‌های دیگر وجود دارند که به شما امکان می‌دهند از مکان‌های سراسر جهان برای گردشگری مجازی بازدید کنید، در حالی که خطرات واقعی تغییرات آب و هوایی را نیز باز می‌کنند. از آنجایی که استودیوهای تناسب اندام و مکان‌های مدیتیشن نیز به صورت اپلیکیشن در دسترس هستند، اگر بتوانید در دنیای واقعی از آن بازدید کنید، احتمال زیادی وجود دارد که یک جایگزین VR در حال توسعه یا وجود داشته باشد.

و سپس پخش کننده های ویدیویی وجود دارد – Quest با یک پخش کننده ویدیویی داخلی برای بارگذاری کلیپ های خود روی آن ارائه می شود، و همچنین دسترسی مرورگر نیز وجود دارد. نتفلیکس، آمازون پرایم ویدیو و یوتیوب همگی برای دانلود در دسترس هستند و اتاق‌های نشیمن دیجیتالی را برای تماشای عناوین در اختیار شما قرار می‌دهند.

YouTube VR بهترین بین این سه مورد است – نه تنها به شما اجازه می‌دهد داخل ویدیوهای 360 درجه بنشینید و به انبوهی از محتوای آپلود شده در YouTube دسترسی پیدا کنید، بلکه به طور کلی واضح‌تر به نظر می‌رسد و به شما این امکان را می‌دهد که صفحه نمایش عظیم خود را به سمت صندلی خود نزدیک کنید. موقعیتی که گویی در غربالگری IMAX شخصی خودتان هستید.

اتصال کامپیوتر به اینترنت

با ویژگی Oculus Link به تجربه‌های واقعیت مجازی رایانه شخصی با کیفیت بالا دسترسی داشته باشید
با هدست اختصاصی رایانه شخصی پا به پا می ایستد
می‌تواند به فروشگاه‌ها و پلتفرم‌های بازی VR روی رایانه شخصی دسترسی داشته باشد

Oculus Quest 2 ناقوس مرگ را برای هدست‌های متصل به کامپیوتر Oculus مانند Oculus Rift و Oculus Rift S به صدا در می‌آورد. این شرکت به TechRadar تأیید کرده است که در آینده، هدست‌هایش ترکیبی از بازی متصل به موبایل و رایانه شخصی را ارائه خواهند کرد. به جای اینکه صرفاً سخت افزار متصل به رایانه شخصی باشد.

اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که یک رایانه بازی با مشخصات مناسب داشته باشید، می توانید از Oculus Quest 2 برای استفاده از تجربیات واقعیت مجازی متصل شده توسط رایانه خود استفاده کنید. فقط یک کابل USB 3.0 با سرعت بالا را به هدست خود وصل کنید، لانچر Oculus مبتنی بر رایانه شخصی و ذخیره آن را در رایانه خود راه اندازی کنید، و برنامه هایی را که علاقه شما را به خود جذب می کنند، انتخاب کنید.

این به طور چشمگیری تعداد عناوین موجود برای بازیکنان Oculus Quest 2 را افزایش می دهد، به شرطی که آنها سخت افزار رایانه شخصی برای تامین انرژی آنها را داشته باشند. علاوه بر این، تجربیات مبتنی بر رایانه شخصی، به دلیل قدرت بالقوه GPU در پشت آنها، می‌توانند جزئی‌تر و جاه‌طلبانه‌تر از همتایان تلفن همراه خود باشند.

با قدرت بیشتر یک رایانه شخصی، Quest می‌تواند از برخی ماجراجویی‌های واقعاً تأثیرگذار، مانند Asgard’s Wrath که خدایی را پایکوبی می‌کند و Lone Echo شگفت‌انگیز، بهره ببرد. این‌ها ماجراجویی‌های واقعیت مجازی پیشرفته با لیگ‌های وفاداری گرافیکی بالاتر از اکثر برنامه‌های موبایل Quest 2 هستند و در صورت امکان باید از آنها استفاده کرد. با کمی دقت، می‌توانید Quest 2 را برای پخش برنامه‌های VR از فروشگاه‌های دیگر، مانند بازی Steam VR، Half Life: Alyx، دریافت کنید.

ارائه دسترسی به هر دو این سناریوهای پخش از طریق یک خط هدست اقدامی عاقلانه توسط فیس بوک است که میزان سخت افزاری را که پشتیبانی می کند کاهش می دهد. با این حال، از آنجایی که واقعیت مجازی موبایل اکنون به پیش‌فرض Oculus تبدیل شده است (به هر حال، همه رایانه‌های شخصی بازی ندارند)،

امیدواریم که این بلندپروازی‌های توسعه‌دهندگان را خفه نکند. ما نمی خواهیم ببینیم که برنامه ها فقط بر روی هدست های تلفن همراه کم مصرف تمرکز می کنند و به تجربه های قدرتمندتر ساخته شده برای رایانه شخصی که می توان به آنها دست یافت، احساس سردی کنند.

Oculus Quest 2

تجهیزات جانبی

جدید برای Oculus Quest، معرفی تعدادی از لوازم جانبی دارای مجوز Oculus فراتر از کنترلرها است. این محصولات در ماه‌های آینده ارسال خواهند شد و شامل یک هدبند جدید و ساختار یافته برای تناسب راحتی اختیاری، یک هدبند با باتری داخلی برای دو برابر کردن زمان پخش، لوازم جانبی صوتی از Logitech و صفحات داخلی مختلف برای اندازه‌های مختلف می‌شود.

هنوز، ما هنوز این لوازم جانبی تبلیغ شده را لمس نکرده‌ایم یا حتی آن‌ها را ببینیم، اما مطمئن خواهیم شد که پس از در دسترس شدن، بررسی را به‌روزرسانی می‌کنیم. به هر حال، درجه ای از سفارشی سازی در دنیای VR مورد استقبال قرار می گیرد، جایی که رویکرد یک اندازه مناسب به ندرت کار می کند.

با این حال، چیزی که شروع به کار کرده است لوازم جانبی شخص ثالث است، مانند مجموعه قابل تنظیم رابط صورت و جایگزین فوم از کاور VR، که در تصویر زیر نشان داده شده است:

در فروش از فروشگاه آنلاین VR Cover با قیمت 29 دلار (حدود 25 پوند / 42 دلار استرالیا) دارای یک رابط قابل تعویض صورت است که شامل تهویه برای کاهش غیرفعال گرما از صفحه نمایش برای کاهش تجمع رطوبت و همچنین یک جفت (ضخیم و نازک) است. ) از بالشتک های فوم روکش شده چرمی برای داخل هدست، که بسیار راحت تر از استاندارد پیش فرض Quest 2 است.

با محافظ بینی که از نشت نور به داخل هدست نیز جلوگیری می‌کند، و همراه با کیف حمل و پوشش لنز، کیت روکش VR نشان می‌دهد که می‌تواند وعده‌های زیادی در لوازم جانبی ساخته شده برای راحت کردن تجربه Oculus Quest 2 VR برای همه باشد. استفاده کنندگان، و توصیه می شود.

بخر اگر …

شما یک تجربه VR در دسترس و بدون سیم می‌خواهید
Oculus Quest 2 مستقل و قابل استفاده آسان، بهترین تجربه و بازی های VR را در بسته ای ارائه می دهد که حتی یک مبتدی در فناوری می تواند راه اندازی کند و از آن استقبال کند.

شما یک کامپیوتر گیمینگ آماده VR دارید
اگر رایانه شخصی بسیار مشخصی را در اختیار داشته باشید، درآمد بیشتری خواهید داشت، زیرا با وصل کردن کابل به Quest، دسترسی به تجربه‌های متصل به رایانه مجازی VR نیز فراهم می‌شود.

شما یک فضای بازی بزرگ برای لذت بردن دارید
Oculus Quest 2 به لطف روشی که ردیاب اتاق Guardian خود را از حالت نشسته، ایستاده و تجربه رومینگ رایگان تغییر می‌دهد، می‌تواند برای همه لذت ببرد. اما Quest 2 زمانی در بهترین حالت خود قرار می گیرد که شما یک فضای بزرگ (داخلی) برای پرسه زدن داشته باشید، بدون موانع برای شکستن توهم سرگردانی در دنیای دیجیتال.

آن را نخرید اگر …

شما نمی خواهید به فیس بوک وابسته باشید
تغییرات اخیر Oculus در قرارداد کاربر خود به این معنی است که برای استفاده از Quest 2 باید یک حساب کاربری فیس بوک فعال داشته باشید. این امر شیوه های نظارت بر داده های فیس بوک را به همراه دارد، بنابراین اگر طرفدار آن سناریو نیستید، دیگر از آن استفاده نمی کنید. شانس.

شما به راحتی حالت تهوع دارید
از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود، اما برخی از تجربیات واقعیت مجازی هنوز این ظرفیت را دارند که شما را کمی حالت تهوع ایجاد کنند. راه‌های زیادی برای به حداقل رساندن این تأثیر وجود دارد، از جمله بازی‌های مسابقه‌ای یا پرواز نکردن، اما این موضوعی است که معمولاً نباید با پلتفرم‌ها و رسانه‌های دیگر انجام شود.

شما قبلا Oculus Quest اصلی را دریافت کرده اید
چیزهای زیادی در مورد Quest جدید وجود دارد، اما اگر صاحب مدل اصلی هستید، نباید از معرفی این نسخه جدید خیلی عقب بمانید.

Oculus Quest 2

پایان مقاله نقد و بررسی Oculus Quest 2

مجله با دوربین 

بیشتر بخوانید:

نقد فیلم ضیافت | گل آرایی در مازندران | فیلم دیده بان | فیلم رود | امانوئل اشمیت | مکتب پست امپرسیونیسم | بهترین فیلم های بیلی وایلدر | بهترین رمان های کلاسیک تاریخ | فیلم زیستن | بهترین خواننده های تاریخ جهان |