نقد بررسی بازی Outlast

نقد بررسی بازی Outlast : 

به جرات می توانم بگویم که بازی Outlast باعث شد بیشتر از هر بازی دیگری تا به حال از صندلی خود در چهار ساعت فرود در جهنم بپرم. این یک پیاده روی پر تنش و وحشیانه است که از شما برای دفاع از خود سلب می کند ، زیرا سعی می کنید از بیماران روانی آشفته ای که در سالن های این دنیای وحشتناک وحشتناک پرسه می زنند دوری کنید.

وقتی متوجه می شوید می دوید ، پنهان می شوید و به طور کلی وحشت زده می شوید. وحشت هایی که در کوهستان Massive Asylum قرار دارد. اما در بین انبوه ترس ها و محیط های زیبا ، بازی Outlast تمایل دارد از طریق اهداف ماموریت غیر الهامی و چند انتخاب ناامید کننده طراحی ، دچار مشکل شود.

از همان ابتدا ، بازی Outlast یکی از بهترین و ترسناک ترین بازی های ترسناک بقا تا به امروز است. همه چیز از نورپردازی پویا گرفته تا چشم انداز صوتی فوق العاده با هم کار می کنند تا شما را در هر ثانیه از تجربه کنار هم نگه دارد. در PC و PS4 ، من از ورود به مناطق جدید یا باز کردن درهای بسته از ترس آنچه در تاریکی ناشناخته کمین کرده بود ،

می ترسیدم. جزئیات کوچکی که غالباً در بازی ها فراموش می شوند ، مانند ترک رد پای خونین پس از عبور از یک حوض خون ، واقعاً به فروش این توهم می انجامد که کوه Massive یک مکان واقعی است.

اما به همان اندازه که جهان به نظر می رسد ، مدل های شخصیت با کمی وفاداری کمتری نشان داده می شوند. آنها به خودی خود بد نیستند ، اما برخی از دشمنان که از راه دور وحشتناک به نظر می رسند ، وقتی از نزدیک مشاهده می شوند ، وحشت زیادی را از دست می دهند. همچنین در نیمه دوم مبارزات انتخاباتی متوجه تکرار دشمن خواهید شد. با این اوصاف ، احتمالاً شما بیش از حد مشغول فرار مانند یک دیوانه هستید تا بیشتر اوقات متوجه آن شوید.

شما در بازی Outlast ظاهراً ناتوان هستید ، به این معنی که ابزارهای اصلی شما برای بقا در حال اجرا و مخفی شدن هستند. عبور از راهرو با یک جانور درست روی پاشنه شما ،

پشت سر گذاشتن یک سری درها زمانی که نمی دانید در طرف دیگر چه چیزی وجود دارد و در نهایت پیدا کردن یک کمد برای مخفی شدن و فرار از تعقیب کننده شما یک هیجان فوق العاده و وحشتناک را ایجاد می کند. و هنگامی که دشمنان شروع به پاره کردن اتاق ها و باز کردن گنجه ها در جستجوی شما می کنند-بله ، می توانید تصور کنید که این بازی چقدر اعصاب خرد کننده است.

فرشته نگهبان شما در بازی Outlast به شکل یک دوربین با تنظیم دید در شب ظاهر می شود. بخش اعظم این پناهگاه در تاریکی غوطه ور شده است ، بنابراین بسیاری از جهان را از طریق یک لنز سبز روشن مشاهده خواهید کرد. این به ایجاد حس تنش کمک می کند ، که با این واقعیت که دوربین با باتری هایی کار می کند که باید در تمام محیط یافت شوند ، افزایش می یابد. بازی Outlast شما را مجبور می کند که با منابع خود محافظه کار باشید ،

زیرا تمام شدن آب میوه در یک منطقه به ویژه تاریک مرا مجبور کرد که مجبور شوم فایل ذخیره قبلی را بارگذاری کرده و یک تکه خوب از سطح را پخش کنم. این مجازات در آن زمان شدید به نظر می رسید ، اما در نهایت به عنوان درسی در مورد اهمیت برنامه ریزی دقیق برای بقا در این جهان عمل کرد.

جایی که بازی Outlast کمی ناامید می شود زمانی است که سعی می کند عناصر معمول طراحی بازی را در تجربه ترسناک قرار دهد. به آرامی راه خود را در زیرزمین خطرناک که با دشمنان می خزید عالی است – اما آیا مجبور هستید سه ژنراتور را برای بازگرداندن قدرت به منطقه فعال کنید؟ نه چندان زیاد. در حالی که من با ساختار “سه چیز پیدا نکن”

در بسیاری از بازی ها مخالف نیستم ، اما مکان آن در بازی Outlast تمایل داشت که لحظه ای مرا از این تجربه بیرون بکشد و تنش را از بین ببرد.

همچنین ، این واقعیت که شخصیت شما هیچ راهی برای دفاع از خود ندارد به این معنی است که اگر توسط یکی از تعقیب کنندگان خود کشف شده و در گوشه ای قرار گرفته اید ، احتمالاً مجبور خواهید شد آن قسمت را مجدداً راه اندازی کنید. من چندین بار در برخوردهای خاص در حال مرگ بودم تا اینکه سطح و الگوهای دشمن را حفظ کردم. این برای یک بازی مخفی کاری خیلی عجیب نیست ، اما قدرت بازی Outlast در وحشت خوب آن است و تکرار آن قدرت را کسل می کند. به جای وحشت ، من به سادگی از این که مجبورم بمیرم برای یافتن چگونگی حل برخی از معماهای محیطی ، ناراحت شدم.

خوشبختانه این لحظات بسیار طولانی با کشش های پرتنش و رضایت بخش بود که با یک داستان خوب و نگران کننده به شما پاداش می دهد. جستجوی سخت کوشانه یادداشت ها و خاطرات متعددی را آشکار می کند که به بیان داستانهای غم انگیز بیماران روانی شکنجه شده توسط دانشمندان شرور کمک می کند و این امر قلب شگفت انگیزی را برای این داستان خونین فراهم می کند. این بازی نیز یکی از آن بازی های ترسناک است که هم وقتی تنها در تاریکی بازی می کنید و هم گروهی در اطراف تلویزیون جمع می شوند و ترس ها را با هم تجربه می کنند.

حکم

بازی Outlast می تواند با افتخار به عنوان یک بازی ترسناک بقا منحصر به فرد و وحشتناک عمل کند. برخلاف بسیاری از بازی های ترسناک مدرن ، به یاد می آورد که ترسناک ترین هیولاها آنهایی هستند که نمی توانید آنها را بکشید ، اما باید از آنها فرار کنید ، و فضایی بسیار وحشتناک ایجاد می کند که باعث می شود من در برابر بسیاری از ترس های پرش بسیار خوب ،

بی دفاع باشم. انتخاب های مزاحم طراحی و لحظات تکراری اجباری عادت بدی برای خراب کردن روحیه دارند ، اما بین آنها تجربه ای وجود دارد که مانند همه جهنم ترسناک است.

پایان مقاله نقد بررسی بازی Outlast

مجله نگاه

بیشتر بخوانید:

بهترین فیلم های آنا د آرماس | آشنایی با سبک نمادگرایی (سمبولیسم) | نحوه نوشتن آهنگ با تام مورلو را بیاموزید | مکتب دادائیسم | نقد فیلم نوشته بر باد | فرم سمفونی در موسیقی | تاریخچه سمفونی | بهترین فیلم های ران هاوارد | نقد فیلم پدرخوانده 1 | The Godfather | عزیمتی به عظمت هنر هفتم | بهترین فیلم های کیت بلانشت | بهترین کتاب های ادبیات ترکیه |