معرفی موسیقی کلاسیک

معرفی موسیقی کلاسیک : اگرچه غالبا سال ‌های بین 1750 و 1820 به عنوان دوره‌ی طلایی کلاسیک در موسیقی غربی شناخته شده است، اما واژه «کلاسیک» در لغت به معنی هنر موسیقی غربی شامل انواع سبک‌ و ژانر های موسیقی غرب از قرن 9 تا به حال مخصوصا قرن‌های 16 یا 17 تا قرن 19 در نظر گرفته می گردد.

این دوره طلایی ، دوره ی روشنگری و بازگشت به اصل ها و اصول های زیبایی ‌شناسی روم و یونان باستان بود، در اصل میتوان گفت کلاسیک ها به دنبال به وجود آوردن تعادل، توازن، هماهنگی و هارمونی، زیبایی و ظرافت در آثار خود بودند، به همین جهت واژه “کلاسیک” (در زبان یونانی به معنی درجه یک) برای این دوره انتخاب شد.

موسیقی کلاسیک در اصل موسیقی سنتی غربی و اروپا است و این سبک هنر بیشتر از این که جنبه و بعد سرگرمی و کاربرد های فرعی دیگر داشته باشد به عنوان هنر در نظر گرفته می گردد.

دقیقا ماننده خیلی از سبک‌های موسیقی غربی، این موسیقی زیبا اکثرا دارای نت‌ های مشخص بوده است و بداهه ‌نوازی هنرمند در این سبک موسیقی بسیار محدود است.

معرفی موسیقی کلاسیک

استفاده از انواع گوناگون ساز های موسیقی ، ساختار و ترکیب‌بندی بسیار سخت و پیچیده ، سطح حرفه‌ای اجرای این نوع موسیقی، ذوق و جاذبه بخصوص از ساختار های اساسی این سبک موسیقی است.

ساختار های سبک کلاسیک در موسیقی غربی

تغییرات اساسی اقتصادی این دوره طلایی، تاثیر بسیاری بر روی تعداد نوازندگان در دسترس و کیفیت آن ها گذاشت و به همین جهت هم در آخرای دوره باروک یک آهنگ ساز توانمند و شناخته شده می‌توانست همه ی منابع موسیقی یک شهر یا حتی یک کشور را به سمت خود جلب کند.

این موضوع انگیزه ‌ای برای سایر نوازندگان باقی نمی‌گذاشت و به وجود آمدن آن ها را به تاخیر می‌انداخت.

به غیر از آن ، اشتها برای تهیه تداوم زیاد موسیقی‌های به روز و جدید ، که خواستگاه‌ آنها ژانر موسیقیایی باروک بود؛ بدین  معنا بود که آثار باید با زیبا ترین و حرفه ای ترین حالت ممکن اجرا شوند.

موسیقی کلاسیک واژه ای است که به سنت موسیقی هنری غرب تخصیص داده می‌شوددر اصل این نام‌گذاری هیچ دقتی ندارد و کوشش‌ها و تحلیل های فراوانی برای مشخص کردن معنی لغوی آن صورت می‌گیرد.

شروع این موسیقی را از سده های میانی می دانند که در قرن های 18 و 19 در اروپا به اوج شهرت و پیشرفت خود رسیده است.

کلمه و واژه کلاسیک در معنی لغوی هر اثر مکتوب شده و اثر هنری که طبق قواعد و اصل های معمول قدیم باشد را شامل می شود و در واقع یک مکتب ادبی شامل تمام مکتب های ادبی قبل از قرن 17 فرانسه می شود که از ادبیات قدیم یونان و روم الگو برداری شده است.

معیار های اصلی سبک موسیقی كلاسيک

سبک موسیقی كلاسيک در اصل بخواهیم ساده بگوییم موسيقي سنتي اروپایی و غربی است و اين ژانر موسيقي بيشتر از آن که جنبه سر گرم کردن و استفاده های فرعی ديگری داشته باشد به عنوان هنر و یک منبع مه در موسیقی در نظر گرفته مي‌شود.

مثل خیلی از سبك‌هاي موسيقی غربی، موسيقی كلاسيک غالبا داراي نت ‌های مشخص بوده و میتوان گفت بداهه نوازی هنرمند در این سبک تقریبا غیر قابل درک است.

استفاده از انواع گوناگون ساز ها و آلات موسیقی ، ساختار و تركيب‌بندي بسیار سخت و پیچیده ، سطح حرفه‌اي اجراي اين نوع موسيقی، جاذبه و ذوق بخصوص از شاخص و معیار های اصلی اين سبک موسيقی است.

از قرن بیستم تحت تاثیر جهاني شدن،  تکنولوژی ، فراگیری رسانه‌ ها، رواج خرده فرهنگ‎‌ها؛ اين سبک موسيقی تغیرات فراوانی کرده است و ژانر های گوناگون موسيقي در آن تأثير داشته است.

برخی از مردم بر این باور هستند که موسیقی کلاسیک موسیقی سطح بالایی است که تنها انسان هایی دارای تحصیلات بالا و خیلی با شعور آن را متنوجه می شوند و درک می کنند و گوش می دهند. این ادعا تقریبا درست است اما دلیل نمی شود که کسی سواد موسیقیایی ندارد آن را درک نکند چون موسیقی یک زبان مشترک در دنیا است.

برای نمونه در سمفونی های معروف چایکوفسکی بیش از 100 آلات موسیقی هم­نوازی می کنند. فردی که علم و تحصیلات موسیقی ندارد به سختی می تواند همه صد ساز که حداقل 5 خط ملودیک و ریتمیک را به شکل هم زمان اجرا میکنند بشنود و متوجه آن شود که روند هارمونیکی که در این موسیقی هست خیلی زیاد دارای پیچیدگی است نسبت به موسیقی­.

با این حال همانطور که عرض کردم باز هم تاکید میکنم که موسیقی زبانی مشترک بین تمام افراد جهان است اما بهتر است با پیشینه ی قوی و علم کافی بدنبال موسیقی کلاسیک بروید.

اگر با علم کافیبه دنبال این سبک خارق العاده نروید باید بگم که دچار سردرگمی و پیچیدگی فراوان می شوید.

این مطلب ادامه دارد پس با مجله بامدادی ها همراه باشید.