نویسنده : فصل دوم سریال Blown Away : سریال Blown Away در فصل دو تغییر چشمگیری نکرده است ، که هم تسکین دهنده باشد و هم صادقانه ، کمی ناامید کننده است.
برنامه واقعیت نتفلیکس هنوز قسمت های سریع و 30 دقیقه ای دارد که هر کدام یک چالش دارند. هنوز هم میزبان (و شرکت کننده سابق Big Brother) نیک اوهاس است که با اشتیاق در مورد حفره های شکوه صحبت می کند.
بیشتر بخوانید : نقد فیلم Contact
قاضی اصلی ، منظور من ارزیابی کننده مقیم است. کاترین گری انتقاداتی تند ولی هرگز پژمرده ارائه می کند. آنها در بالای مغازه داغ با هم می ایستند و معمولاً ناجور با قاضی مهمان اپیزود چت می کنند. اپیزودهای کوتاه Blown Away نسیم می یابد و این باعث می شود نمایش روی پاهایش روشن شود ، اما جزئیات نیز روشن است. ویرایش سریع انجام می شود و تصویر را از یک مسابقه به یک مسابقه ، قطعه به قطعه دیگر تغییر می دهد.
هنری که توسط شرکت کنندگان تولید می شود ، تقریباً همیشه خیره کننده است ، هم از نظر کاردستی و هم از نظر مفهوم. من از آنچه این هنرمندان قادر به تصور و خلق فقط ظرف چند ساعت هستند ، وحشت دارم.این در فصل یک نیز صادق بود و پس از تماشای فصل دو ، بازبینی فیلم Blown Away مربوط به فصل یک و همه آنچه را که در آن وجود دارد دوباره خواندم. پس چرا دوباره آن را مرور می کنیم؟
بیشتر بخوانید : فیلم فانی و الکساندر
اول اینکه، من هنوز فقط از سرمایه گذاری Netflix در این نمایشگاه گیج شده ام که به نظر عجیب و غریب است. به عنوان مثال ، به نظر می رسد که تنها عکس بازیگران منتشر شده از تصویر است و حتی همه بازیگران را نشان نمی دهد یا هر یک از آنها را با نام شناسایی کنید. فصل اول در واقع تولید مشترک با یک شبکه کانادایی بود که قبل از رفتن به نتفلیکس این نمایش را پخش می کرد. این قسمت های کوتاه ، وقفه های تجاری و شاید جایزه ارزان را توضیح داد.
با وجود محبوبیت فصل اول ، خیلی تغییر نکرده است ، گرچه فکر نمی کنم قبلاً در کانادا پخش شده باشد. Blown Away هنوز 10 قسمت است که هر قسمت کمتر از 30 دقیقه است. حتی جایزه ارزان هم تغییر نکرده است: هنوز هم فقط یک “بسته 60،000 دلاری جایزه” است ، که البته بدان معنی است که حتی 60،000 دلار پول نقد نیست.
بیشتر بخوانید : فیلم یک محکوم به مرگ گریخت
بازیگران فصل دوم سریال Blown Away
بسیار ناخوشایند است و این هنرمندان سزاوار کارهای بیشتری هستند. در فصل دو احساس اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند و کمی بازی و شل بودن بیشتر است. در حالی که منابع سوراخ شکوه مورد تأیید یا شوخی نیستند ، افسوس که شوخ طبعی بیشتر و شناوری بیشتر است.
برخی از آنها از داوران مهمان ، که بسیاری از آنها بیشتر آشنا هستند ، از اعضای بازیگران فصل یک (الکساندر روزنبرگ و برنده دبورا چرسکو ظاهر می شوند) گرفته تا افراد مشهور (از جمله بابی برک Queer Eye’s و بازیکن NFL استفان ودرلی).
بیشتر بخوانید : بهترین فیلمهای اسپیلبرگ
من فکر می کنم بابی ممکن است در اپیزودش بیشتر از صحبت در کل Queer Eye صحبت کند. او در حال ارزیابی یک چالش است که شامل ایجاد قطعه های میز است ، که به گفته او “قطعاتی که بهترین کار را می کنند زیبا هستند و هدف دارند ، به نوعی مانند نیک”. نیک پاسخ می دهد: “تو بهترین هستی ،” هرچند که من مجبور شدم سه بار آن را دوباره تماشا کنم و زیرنویس را روشن کنم ، زیرا اول فکر کردم که او گفت ، “شما یک حرومزاده هستید.”
نظر شرکت کنندگان فصل دوم سریال Blown Away
( فصل دوم سریال Blown Away ) ویرایش چه از نظر روند و چه از نظر شرکت کنندگان بیشتر مرا ناامید می کند. من از این ناامید شدم. قطعات هنوز از هیچ جا بیرون می آیند. هیچ حسی از چگونگی تبدیل شدن یک چوب شیشه به یک حباب به یک درخت یا صورت وجود ندارد. با مدت زمان محدود ، کمتر دوست دارم که مسابقه گراها درباره موضوع چالش تکرار کنند و بیشتر آنها توضیح دهند که چه کاری انجام می دهند و چگونه این چیزهای شگفت انگیز را می سازند.
داوران هر قطعه در نمایشگاه را نقد می کنند و سپس از چند نفر از شرکت کنندگان سوال می کنند. هیچ صحبتی بین مسابقه دهندگان و داوران ، حداقل در صفحه نمایش وجود ندارد و همچنین هیچ بحث و بحثی که بین داوران ببینیم وجود ندارد.
اینکه چرا آنها قطعه خاصی را به عنوان برنده انتخاب کرده اند یا تصمیم گرفته اند قطعه دیگری به اندازه کافی بد است که شخصی را به خانه بفرستند ، هرگز به این وضوح بیان نمی شود که این تصمیمات درباره سایر مسابقات واقعیت است.
در عوض ، ما می بینیم که آنها با یک طرف صحبت می کنند اما نمی توانیم آنها را بشنویم ، که یک انتخاب آزار دهنده است – به ویژه هنگامی که تصمیمات آنها آزار دهنده است.
در یک چالش ، که از متقاضیان می خواهد شخصیت ایجاد کنند ، یک شرکت کننده اصلاً شخصیتی نمی سازد و به هر حال به نحوی حذف نمی شود. تصور کنید اگر تاپ سرآشپز از شرکت کنندگان خود بخواهد ماکارونی تازه درست کنند و سپس کسی به جای آن یک فدورای پشمی درست کند ، و سپس پادما بدون توضیح دلیل ، شخص دیگری را به خانه فرستاد – شخصی که در واقع ماکارونی تازه درست کرده است!
من در مورد دمیدن شیشه به اندازه پرتاب سفال اطلاعات کمی دارم ، اما با تماشای فیلم The Great Pottery Throw-Down – سریالی که نمی توانم بیشتر توصیه کنم – می فهمم که چگونه یک توده خاک رس به چشمه یا لوستر تبدیل می شود.
البته ، آن نمایش در هر قسمت سه چالش دارد. Blown Away فقط یک ساعت دارد و فقط چند ساعت طول می کشد. این بدان معناست که هنوز یک ساعت تماشایی سریع ، آسان و لذت بخش است ، اما من نمی توانم حس بهتر بودن این موضوع را متزلزل کنم.
با قضاوت درباره یک قطعه ، قاضی کریستین گری در مورد فصل دوم سریال Blown Away می گوید: “رنگ مات کمی مانع بوجود آورده است.” این برای Blown Away هم هست.
