بیوگرافی بیل گیتس

بیل گیتس، کارآفرین، بزرگترین تجارت نرم افزاری جهان، مایکروسافت را با پل آلن تأسیس کرد و متعاقباً به یکی از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل شد.

بیل گیتس کیست؟

بیل گیتس، کارآفرین و تاجر و شریک تجاری او، پل آلن، بزرگترین کسب و کار نرم افزاری جهان، مایکروسافت را از طریق نوآوری های تکنولوژیکی، استراتژی تجاری مشتاق و تاکتیک های تجاری تهاجمی، تاسیس و ایجاد کردند. در این روند، گیتس به یکی از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل شد.

در فوریه 2014، گیتس اعلام کرد که از ریاست مایکروسافت کناره گیری می کند تا بر کارهای خیریه در بنیاد خود، بنیاد بیل و ملیندا گیتس تمرکز کند.

اوایل زندگی

بیل گیتس با نام ویلیام هنری گیتس سوم در 28 اکتبر 1955 در سیاتل، واشنگتن متولد شد. بیل گیتس در خانواده ای از طبقه متوسط با خواهر بزرگترش کریستین و خواهر کوچکترش لیبی بزرگ شد. پدر آنها، ویلیام اچ. گیتس پدر، زمانی که همسر آینده خود، مری ماکسول را ملاقات کرد، یک دانشجوی حقوقی امیدوارکننده، البته تا حدودی خجالتی بود. او یک دانشجوی ورزشکار و برون‌گرا در دانشگاه واشنگتن بود که فعالانه در امور دانشجویی و رهبری شرکت داشت.

فضای خانواده بیل گیتس گرم و صمیمی بود و هر سه فرزند تشویق شدند که رقابت کنند و برای برتری تلاش کنند. گیتس زمانی که بازی های ورزشی خانوادگی را در خانه تابستانی آنها در Puget Sound هماهنگ کرد، نشانه های اولیه رقابت را نشان داد. او همچنین از بازی‌های رومیزی لذت می‌برد (ریسک مورد علاقه‌اش بود) و در مونوپولی عالی بود.

بیل گیتس رابطه بسیار نزدیکی با مادرش مری داشت که پس از مدت کوتاهی به عنوان معلم وقت خود را صرف کمک به تربیت فرزندان و کار در امور مدنی و خیریه کرد. او همچنین در چندین هیئت مدیره شرکتی، از جمله اولین بانک بین ایالتی در سیاتل (که توسط پدربزرگش تأسیس شد)، United Way و International Business Machines (IBM) خدمت کرد. او اغلب زمانی که در مدارس و سازمان های اجتماعی داوطلب می شد، گیتس را با خود همراه می کرد.

تحصیلات

بیل گیتس در کودکی خواننده ای مشتاق بود و ساعت های زیادی را صرف مطالعه کتاب های مرجع مانند دایره المعارف می کرد. در حدود سن 11 یا 12 سالگی، والدین گیتس شروع به نگرانی در مورد رفتار او کردند. او در مدرسه خوب پیش می رفت، اما گاهی اوقات خسته و گوشه گیر به نظر می رسید و والدینش نگران بودند که مبادا او تنها شود.

بیل گیتس

اگرچه آنها به آموزش عمومی معتقد بودند، اما وقتی گیتس 13 ساله شد، والدینش او را در مدرسه آماده سازی انحصاری لیک ساید سیاتل ثبت نام کردند. او تقریباً در همه دروس خود شکوفا شد، در ریاضیات و علوم عالی بود، اما در نمایشنامه و انگلیسی نیز بسیار خوب عمل کرد.

زمانی که در مدرسه لیک ساید بودم، یک شرکت کامپیوتری در سیاتل پیشنهاد داد که برای دانش آموزان وقت کامپیوتری فراهم کند. کلوپ مادر عواید حاصل از فروش کاوش های مدرسه را برای خرید یک پایانه تله تایپ برای استفاده دانش آموزان استفاده کرد.

بیل گیتس شیفته کارهایی شد که کامپیوتر می توانست انجام دهد و بیشتر وقت آزاد خود را صرف کار در ترمینال می کرد. او یک برنامه tic-tac-toe به زبان کامپیوتر BASIC نوشت که به کاربران اجازه می داد در مقابل کامپیوتر بازی کنند.

بیل گیتس در سال 1973 از لیک ساید فارغ التحصیل شد. او در آزمون SAT کالج از 1600 نمره 1590 گرفت، شاهکاری از دستاوردهای فکری که او برای چندین سال در معرفی خود به افراد جدید به آن افتخار می کرد.

انصراف از هاروارد

بیل گیتس در پاییز 1973 در دانشگاه هاروارد ثبت نام کرد و در ابتدا به فکر شغلی در رشته حقوق بود. با ناراحتی والدینش، گیتس در سال 1975 کالج را رها کرد تا تجارت خود، مایکروسافت را با شریک آلن دنبال کند.

بیل گیتس بیشتر وقت خود را در آزمایشگاه کامپیوتر می گذراند تا در کلاس. او واقعاً رژیم مطالعه نداشت. او چند ساعت خوابید، برای امتحان حاضر شد و با نمره معقول قبول شد.

ملاقات و مشارکت با پل آلن

بیل گیتس با آلن که دو سال از او بزرگتر بود در دبیرستان مدرسه لیک ساید ملاقات کرد. این زوج به سرعت با هم دوست شدند و با وجود اینکه افراد بسیار متفاوتی بودند، به خاطر اشتیاق مشترکشان به کامپیوتر با هم پیوند خوردند. آلن محتاط تر و خجالتی تر بود. گیتس شیطون و گاه جنگجو بود.

آلن و بیل گیتس صرف نظر از تفاوت‌هایشان، بیشتر اوقات فراغت خود را با هم در برنامه‌ها سپری کردند. گاهی اوقات، این دو با هم اختلاف می‌کردند و بر سر اینکه چه کسی درست می‌گوید یا چه کسی باید آزمایشگاه کامپیوتر را اداره کند، با هم اختلاف پیدا می‌کردند. در یک مورد، بحث آنها به جایی رسید که آلن گیتس را از حضور در آزمایشگاه کامپیوتر منع کرد.

در مقطعی، بیل گیتس و آلن به دلیل سوء استفاده از اشکالات نرم افزاری برای دریافت وقت کامپیوتری رایگان از شرکتی که رایانه ها را ارائه می کرد، امتیازات رایانه مدرسه آنها لغو شد.

پس از آزمایش آزمایشی، زمانی که آنها پیشنهاد اشکال زدایی برنامه را دادند، به آنها اجازه داده شد به آزمایشگاه کامپیوتر برگردند. در این مدت، گیتس یک برنامه حقوق و دستمزد برای شرکت کامپیوتری که پسران به آن هک کرده بودند و یک برنامه زمان بندی برای مدرسه توسعه داد.

در سال 1970، در سن 15 سالگی، گیتس و آلن با هم وارد تجارت شدند و “Traf-o-Data” را توسعه دادند، یک برنامه کامپیوتری که بر الگوهای ترافیکی در سیاتل نظارت می کرد. آنها 20000 دلار برای تلاش های خود به دست آوردند. گیتس و آلن می خواستند شرکت خود را راه اندازی کنند، اما والدین گیتس می خواستند که او مدرسه را تمام کند و به کالج برود، جایی که امیدوار بودند او برای وکیل شدن کار کند.

آلن به دانشگاه ایالتی واشنگتن رفت، در حالی که گیتس به هاروارد رفت، هر چند این زوج در تماس بودند. پس از دو سال تحصیل در کالج، آلن ترک تحصیل کرد و به بوستون، ماساچوست نقل مکان کرد تا برای هانیول کار کند.

در همین زمان، او نسخه‌ای از مجله Popular Electronics را به گیتس نشان داد که حاوی مقاله‌ای در مورد کیت مینی کامپیوتر Altair 8800 بود. هر دو مرد جوان مجذوب امکاناتی بودند که این کامپیوتر می تواند در دنیای محاسبات شخصی ایجاد کند.

Altair توسط یک شرکت کوچک در Albuquerque، نیومکزیکو، به نام Micro Instrumentation and Telemetry Systems (MITS) ساخته شد. گیتس و آلن با شرکت تماس گرفتند و اعلام کردند که روی یک برنامه نرم افزاری بیسیک کار می کنند که کامپیوتر Altair را اجرا می کند. در واقع، آنها Altair برای کار یا کدی برای اجرای آن نداشتند، اما می‌خواستند بدانند که آیا MITS علاقه‌مند به توسعه چنین نرم‌افزاری است یا خیر.

MITS بود، و رئیس آن، اد رابرتز، از پسران خواست تا تظاهرات کنند. گیتس و آلن درگیر شدند و دو ماه آینده را صرف نوشتن نرم افزار BASIC در آزمایشگاه کامپیوتر هاروارد کردند. آلن برای اجرای آزمایشی در MITS به آلبوکرکی سفر کرد و هرگز آن را روی کامپیوتر Altair امتحان نکرد. کاملا کار کرد. آلن در MITS استخدام شد و گیتس به زودی هاروارد را ترک کرد تا با او کار کند. آنها با هم مایکروسافت را تأسیس کردند.

آلن تا سال 1983 در مایکروسافت ماند تا اینکه تشخیص داده شد به بیماری هوچکین مبتلا است. اگرچه سرطان او یک سال بعد با درمان فشرده بهبود یافت، آلن از شرکت استعفا داد. شایعات زیادی در مورد اینکه چرا آلن مایکروسافت را ترک کرده است. برخی می گویند گیتس او را بیرون رانده است، اما بسیاری می گویند که این یک تجربه متحول کننده زندگی برای آلن بود و او دید که فرصت های دیگری وجود دارد که می تواند وقت خود را روی آنها سرمایه گذاری کند.

تاسیس مایکروسافت

در سال 1975، گیتس و آلن Micro-Soft را تشکیل دادند که ترکیبی از “micro-computer” و “software” بود (آنها در عرض یک سال خط فاصله را حذف کردند). اولین محصول این شرکت نرم افزار بیسیک بود که روی کامپیوتر Altair اجرا می شد.

در ابتدا، همه چیز روان نبود. اگرچه برنامه نرم‌افزار BASIC مایکروسافت برای رایانه Altair هزینه و حق امتیازی را برای شرکت به همراه داشت، اما هزینه‌های سربار آنها را برآورده نمی‌کرد. بر اساس گزارش بعدی گیتس، تنها حدود 10 درصد از افرادی که از BASIC در رایانه Altair استفاده می‌کنند، واقعاً هزینه آن را پرداخت کرده‌اند.

نرم‌افزار بیسیک مایکروسافت در میان علاقه‌مندان به رایانه محبوب بود، کسانی که نسخه‌های قبل از بازار را به دست می‌آوردند و آنها را به صورت رایگان تکثیر و توزیع می‌کردند.

در این زمان، بسیاری از علاقه مندان به رایانه شخصی برای پول در آن نبودند. آن‌ها احساس می‌کردند که سهولت بازتولید و توزیع به آنها اجازه می‌دهد تا نرم‌افزار را با دوستان و علاقه‌مندان به رایانه به اشتراک بگذارند. گیتس متفاوت فکر می کرد. او توزیع رایگان نرم افزار را دزدی می دانست، به ویژه زمانی که شامل نرم افزارهایی بود که برای فروش ساخته شده بودند.

در فوریه 1976، گیتس نامه ای سرگشاده به علاقه مندان به رایانه نوشت و گفت که ادامه توزیع و استفاده از نرم افزار بدون پرداخت هزینه، «از نوشتن نرم افزار خوب جلوگیری می کند».

در اصل، نرم افزار دزدی دریایی، توسعه دهندگان را از سرمایه گذاری زمان و پول برای ایجاد نرم افزار با کیفیت منصرف می کند. این نامه در میان علاقه مندان به کامپیوتر محبوبیت نداشت، اما گیتس به اعتقادات خود پایبند بود و در صورت مواجهه با اتهامات مربوط به شیوه های تجاری ناعادلانه، از تهدید نوآوری به عنوان دفاعی استفاده می کرد.

بیل گیتس با رئیس MITS، اد رابرتز، رابطه سختی داشت که اغلب منجر به فریاد زدن مسابقات می شد. گیتس مبارز با رابرتز بر سر توسعه نرم افزار و جهت گیری کسب و کار درگیر شد. رابرتز گیتس را لوس و نفرت انگیز می دانست.

بیل گیتس

در سال 1977، رابرتز MITS را به یک شرکت کامپیوتری دیگر فروخت و به جورجیا بازگشت تا وارد دانشکده پزشکی شود و پزشک شود.

بیل گیتس و آلن تنها بودند. این زوج مجبور شدند از مالک جدید MITS برای حفظ حقوق نرم افزاری که برای Altair توسعه داده بودند شکایت کنند. مایکروسافت نرم‌افزارهایی را در قالب‌های مختلف برای سایر شرکت‌های کامپیوتری نوشت و در آغاز سال 1979، گیتس فعالیت‌های شرکت را به Bellevue، واشنگتن، درست در شرق سیاتل منتقل کرد.

بیل گیتس از اینکه دوباره به خانه در شمال غربی اقیانوس آرام بازگشته بود خوشحال بود و خود را به کارش انداخت. همه 25 کارمند شرکت جوان مسئولیت های گسترده ای برای تمام جنبه های عملیات، توسعه محصول، توسعه کسب و کار و بازاریابی داشتند.

اگرچه این شرکت با وضعیتی متزلزل شروع به کار کرد، اما تا سال 1979 مایکروسافت تقریباً 2.5 میلیون دلار درآمد داشت. گیتس در 23 سالگی خود را به عنوان رئیس شرکت منصوب کرد. او با ذکاوت خود برای توسعه نرم افزار و حس تجاری مشتاق، شرکت را رهبری کرد و به عنوان سخنگوی آن کار کرد. گیتس شخصاً هر خط کدی را که شرکت ارسال می‌کرد بررسی می‌کرد و اغلب زمانی که لازم می‌دید، کد را بازنویسی می‌کرد.

نرم افزار مایکروسافت برای رایانه های شخصی IBM

همانطور که صنعت کامپیوتر رشد می کرد و شرکت هایی مانند اپل، اینتل و آی بی ام در حال توسعه سخت افزار و قطعات بودند، گیتس به طور مداوم در راه تبلیغ شایستگی برنامه های نرم افزاری مایکروسافت بود. او اغلب مادرش را با خود می برد. مری بسیار مورد احترام بود و با عضویت خود در چندین هیئت مدیره شرکتی از جمله IBM ارتباط خوبی داشت. از طریق مری بود که گیتس با مدیرعامل IBM آشنا شد.

در نوامبر 1980، آی‌بی‌ام به دنبال نرم‌افزاری بود که بتواند رایانه شخصی (رایانه) آینده‌اش را کار کند و به مایکروسافت نزدیک شد. افسانه ها حکایت از آن دارند که در اولین ملاقات با گیتس، شخصی در IBM او را با دستیار اداری اشتباه گرفت و از او خواست تا قهوه سرو کند.

بیل گیتس بسیار جوان به نظر می رسید، اما به سرعت آی بی ام را تحت تأثیر قرار داد و آنها را متقاعد کرد که او و شرکتش می توانند نیازهای آنها را برآورده کنند. تنها مشکل این بود که مایکروسافت سیستم عامل پایه ای را که بتواند کامپیوترهای جدید آی بی ام را اجرا کند، توسعه نداده بود.

نباید متوقف شود، گیتس سیستم عاملی را خریداری کرد که برای اجرا بر روی رایانه هایی مشابه رایانه شخصی IBM توسعه یافته بود. او قراردادی با توسعه‌دهنده نرم‌افزار منعقد کرد و مایکروسافت را به نمایندگی انحصاری مجوز و بعداً مالک کامل نرم‌افزار تبدیل کرد، اما از قرارداد IBM به آنها خبر نداد.

این شرکت بعداً از مایکروسافت و گیتس به دلیل پنهان کردن اطلاعات مهم شکایت کرد. مایکروسافت با مبلغ نامعلومی خارج از دادگاه تسویه حساب کرد، اما نه گیتس و نه مایکروسافت هیچ تخلفی را اعتراف نکردند.

گیتس مجبور شد نرم افزار تازه خریداری شده را برای کار با کامپیوتر IBM تطبیق دهد. او آن را با هزینه 50000 دلار تحویل داد، همان قیمتی که برای نرم افزار به شکل اصلی پرداخت کرده بود. آی‌بی‌ام می‌خواست کد منبع را بخرد، که اطلاعات را در اختیار سیستم عامل قرار می‌داد.

بیل گیتس نپذیرفت و در عوض پیشنهاد داد که IBM برای نسخه‌هایی از نرم‌افزار فروخته شده با رایانه‌هایش هزینه مجوز بپردازد. انجام این کار به مایکروسافت اجازه داد تا مجوز نرم‌افزاری را که MS-DOS نامیده می‌شود به هر تولیدکننده رایانه‌های شخصی دیگری، در صورتی که سایر شرکت‌های رایانه‌ای رایانه شخصی IBM را شبیه‌سازی کنند، مجوز دهد. مایکروسافت همچنین نرم افزاری به نام Softcard منتشر کرد که به مایکروسافت بیسیک اجازه می داد روی دستگاه های Apple II کار کند.

به دنبال توسعه نرم افزار برای IBM، بین سال های 1979 و 1981 رشد مایکروسافت به شدت افزایش یافت. کارکنان از 25 به 128 افزایش یافت و درآمد از 2.5 میلیون دلار به 16 میلیون دلار افزایش یافت. در اواسط سال 1981، گیتس و آلن شرکت مایکروسافت را تشکیل دادند و گیتس به عنوان رئیس و رئیس هیئت مدیره منصوب شد. آلن به عنوان معاون اجرایی انتخاب شد.

تا سال 1983، مایکروسافت با دفاتر خود در بریتانیا و ژاپن جهانی شد. تخمین زده می شود که 30 درصد از رایانه های جهان بر روی نرم افزار آن کار می کنند.

رقابت با استیو جابز

اگرچه رقابت آنها افسانه است، مایکروسافت و اپل بسیاری از نوآوری های اولیه خود را به اشتراک گذاشتند. در سال 1981، اپل، در آن زمان به رهبری استیو جابز، از مایکروسافت دعوت کرد تا به توسعه نرم افزار برای رایانه های مکینتاش کمک کند.

برخی از توسعه دهندگان هم در توسعه مایکروسافت و هم در توسعه برنامه های کاربردی مایکروسافت برای مکینتاش مشارکت داشتند. این همکاری در برخی از نام‌های مشترک بین سیستم‌های مایکروسافت و مکینتاش دیده می‌شود.

از طریق این اشتراک دانش بود که مایکروسافت ویندوز را توسعه داد، سیستمی که از ماوس برای هدایت یک رابط گرافیکی، نمایش متن و تصاویر بر روی صفحه استفاده می‌کرد. این بسیار متفاوت از سیستم MS-DOS مبتنی بر متن و صفحه کلید بود که در آن تمام قالب بندی متن به عنوان کد روی صفحه نمایش داده می شد و نه آنچه در واقع چاپ می شد.

بیل گیتس

بیل گیتس به سرعت متوجه خطری که این نوع نرم افزار ممکن است برای MS-DOS و مایکروسافت به طور کلی ایجاد کند را تشخیص داد. استفاده از تصاویر گرافیکی نرم‌افزار رقیب VisiCorp که در سیستم مکینتاش استفاده می‌شود بسیار آسان‌تر خواهد بود.

بیل گیتس در یک کمپین تبلیغاتی اعلام کرد که یک سیستم عامل جدید مایکروسافت در شرف توسعه است که از یک رابط گرافیکی استفاده می کند. قرار بود “ویندوز” نامیده شود و با تمام محصولات نرم افزاری رایانه شخصی که بر روی سیستم MS-DOS توسعه یافته اند سازگار باشد. این اعلامیه یک بلوف بود، زیرا مایکروسافت چنین برنامه‌ای را در دست توسعه نداشت.

به عنوان یک تاکتیک بازاریابی، این یک نبوغ محض بود. تقریباً 30 درصد از بازار رایانه از سیستم MS-DOS استفاده می کرد و به جای تغییر به سیستم جدید منتظر نرم افزار ویندوز بود. بدون افرادی که مایل به تغییر فرمت باشند، توسعه دهندگان نرم افزار تمایلی به نوشتن برنامه برای سیستم VisiCorp نداشتند و در اوایل سال 1985 حرکت خود را از دست داد.

در نوامبر 1985، نزدیک به دو سال پس از اعلام او، گیتس و مایکروسافت ویندوز را راه اندازی کردند. از نظر بصری، سیستم ویندوز بسیار شبیه به سیستم مکینتاش بود که شرکت کامپیوتری اپل نزدیک به دو سال قبل معرفی کرده بود.

اپل قبلاً به مایکروسافت دسترسی کامل به فناوری خود داده بود، در حالی که در حال کار بر روی سازگاری محصولات مایکروسافت برای رایانه های اپل بود. گیتس به اپل توصیه کرده بود که نرم افزار خود را مجوز دهد، اما آنها این توصیه را نادیده گرفتند و بیشتر به فروش کامپیوتر علاقه داشتند.

یک بار دیگر، بیل گیتس از این موقعیت نهایت استفاده را کرد و یک قالب نرم افزاری ایجاد کرد که به طرز چشمگیری شبیه مکینتاش بود. اپل تهدید به شکایت کرد و مایکروسافت نیز تلافی کرد و گفت که ارسال نرم افزار سازگار با مایکروسافت خود را برای کاربران مکینتاش به تاخیر می اندازد.

در نهایت مایکروسافت در دادگاه ها پیروز شد. این می تواند ثابت کند که در حالی که شباهت هایی در نحوه عملکرد دو سیستم نرم افزاری وجود دارد، هر عملکرد جداگانه به طور مشخص متفاوت است.

شهرت رقابتی

با وجود موفقیت مایکروسافت، بیل گیتس هرگز احساس امنیت کامل نکرد. گیتس که همیشه رقابت را از روی شانه‌های خود بررسی می‌کرد، روحیه رقابتی و هیجان‌انگیزی را توسعه داد. دستیار گیتس گزارش داد که برای یافتن کسی که زیر میز خوابیده است، زود سر کار آمده است. او در فکر تماس با امنیت یا پلیس بود تا اینکه متوجه شد گیتس است.

هوش بیل گیتس به او این امکان را داد که تمام جنبه های صنعت نرم افزار، از توسعه محصول گرفته تا استراتژی شرکت را ببیند. او هنگام تجزیه و تحلیل هر حرکت شرکتی، نمایه ای از تمام موارد احتمالی ایجاد کرد و آنها را بررسی کرد و در مورد هر چیزی که ممکن بود اتفاق بیفتد سؤالاتی پرسید.

او انتظار داشت که همه افراد در شرکت از خودگذشتگی یکسانی داشته باشند. سبک مدیریت تقابلی او به افسانه تبدیل شد، زیرا او کارکنان و ایده های آنها را برای ادامه روند خلاقانه به چالش می کشید. یک مجری ناآماده می توانست بشنود: “این احمقانه ترین چیزی است که تا به حال شنیده ام!” از گیتس

این به همان اندازه که گیتس اشتیاق گیتس به شرکتش بود، آزمون سختگیری کارمند بود. او دائماً در حال بررسی بود تا ببیند آیا اطرافیانش واقعاً از ایده های آنها متقاعد شده اند یا خیر.

مایکروسافت آفیس و دعاوی ضد رقابت

در خارج از شرکت، بیل گیتس به عنوان یک رقیب بی رحم شهرت پیدا می کرد. چندین شرکت فناوری به رهبری IBM شروع به توسعه سیستم عامل خود به نام OS/2 کردند تا جایگزین MS-DOS شوند. گیتس به جای تسلیم شدن در برابر فشار، نرم افزار ویندوز را پیش برد و عملکرد آن را بهبود بخشید و کاربردهای آن را گسترش داد.

در سال 1989، مایکروسافت مایکروسافت آفیس را معرفی کرد، که برنامه های کاربردی بهره وری اداری مانند Microsoft Word و Excel را در یک سیستم که با تمام محصولات مایکروسافت سازگار بود، یکپارچه کرد.

برنامه ها به راحتی با OS/2 سازگار نبودند. نسخه جدید ویندوز مایکروسافت تنها در دو هفته 100000 نسخه فروخت و OS/2 به زودی از بین رفت. این امر باعث شد تا مایکروسافت انحصار مجازی سیستم عامل های رایانه های شخصی را در اختیار داشته باشد. به زودی کمیسیون تجارت فدرال شروع به تحقیق در مورد مایکروسافت به دلیل اقدامات بازاریابی ناعادلانه کرد.

در طول دهه 1990، مایکروسافت با مجموعه ای از تحقیقات کمیسیون تجارت فدرال و وزارت دادگستری مواجه شد. برخی از اتهامات مرتبط مبنی بر اینکه مایکروسافت با سازندگان رایانه ای که سیستم عامل ویندوز را روی رایانه های خود نصب کرده اند، معاملات ناعادلانه انجام داده است. اتهامات دیگر مایکروسافت شامل وادار ساختن سازندگان رایانه به فروش اینترنت اکسپلورر مایکروسافت به عنوان شرط فروش سیستم عامل ویندوز با رایانه هایشان بود.

در یک نقطه، مایکروسافت با احتمال فروپاشی دو بخش خود – سیستم عامل ها و توسعه نرم افزار مواجه شد. مایکروسافت از خود دفاع کرد و به نبردهای قبلی گیتس با دزدی دریایی نرم افزار اشاره کرد و اعلام کرد که چنین محدودیت هایی تهدیدی برای نوآوری است. در نهایت، مایکروسافت توانست با دولت فدرال به توافق برسد تا از جدایی جلوگیری کند.

با همه اینها، گیتس راه‌های مبتکرانه‌ای برای کاهش فشار با آگهی‌های بازرگانی و حضورهای عمومی در نمایشگاه‌های تجاری رایانه پیدا کرد که طی آن او در نقش آقای اسپاک از Star Trek ظاهر شد. گیتس به اداره شرکت و بررسی های فدرال در دهه 1990 ادامه داد.

ترک مایکروسافت

در سال 2000، گیتس از فعالیت های روزانه مایکروسافت کنار رفت و شغل مدیر عاملی را به دوست دانشگاهی استیو بالمر که از سال 1980 در مایکروسافت بود، سپرد. برای او جنبه پرشورتر کسب و کار بود، هرچند که رئیس هیئت مدیره باقی ماند.

در سال 2006، گیتس اعلام کرد که از کار تمام وقت در مایکروسافت خارج می شود تا زمان با کیفیت بیشتری را به این بنیاد اختصاص دهد. آخرین روز کامل او در مایکروسافت 27 ژوئن 2008 بود.

در فوریه 2014، گیتس از ریاست مایکروسافت کنار رفت تا به سمت جدیدی به عنوان مشاور فناوری برود. استیو بالمر، مدیرعامل قدیمی مایکروسافت، جای خود را به ساتیا نادلا 46 ساله داد.

زندگی شخصی

در سال 1987، یک مدیر محصول 23 ساله مایکروسافت به نام ملیندا فرنچ توجه گیتس را به خود جلب کرد که در آن زمان 32 سال داشت. ملیندای بسیار درخشان و سازمان یافته با گیتس همخوانی کاملی داشت. با گذشت زمان، رابطه آنها با کشف یک ارتباط صمیمی و فکری افزایش یافت. در 1 ژانویه 1994، ملیندا و گیتس در هاوایی ازدواج کردند.

پس از مرگ ویرانگر مادرش بر اثر سرطان سینه تنها چند ماه پس از ازدواجشان، آنها در سال 1995 مدتی مرخصی گرفتند تا به سفر بروند و دیدگاه جدیدی نسبت به زندگی و جهان پیدا کنند. در سال 1996 اولین دختر آنها جنیفر به دنیا آمد. پسر آنها، روری، در سال 1999 به دنیا آمد و دختر دوم، فیبی، در سال 2002 به دنیا آمد.

این زوج پایان ازدواج خود را در ماه می 2021 اعلام کردند.

ثروت

در مارس 1986، گیتس مایکروسافت را با عرضه عمومی اولیه (IPO) به ازای هر سهم 21 دلار به عموم تبدیل کرد و او را در سن 31 سالگی تبدیل به یک میلیونر فوری کرد. 520 میلیون دلار مایکروسافت.

با گذشت زمان، ارزش سهام شرکت افزایش یافت و چندین بار تقسیم شد. در سال 1987، زمانی که ارزش سهام به 90.75 دلار در هر سهم رسید، گیتس میلیاردر شد. از آن زمان، گیتس در صدر، یا حداقل نزدیک به صدر فهرست سالانه فوربس از 400 ثروتمندترین فرد در آمریکا بوده است. در سال 1999، با قیمت‌های سهام در بالاترین حد خود و 8 برابر شدن سهام از زمان عرضه اولیه سهام، ثروت گیتس برای مدت کوتاهی از مرز 101 میلیارد دلار گذشت.

خانه بیل گیتس

در سال 1997، بیل گیتس و خانواده اش به خانه ای به مساحت 55000 فوت مربع در ساحل دریاچه واشنگتن نقل مکان کردند. اگرچه این خانه به عنوان یک مرکز تجاری عمل می کند، اما گفته می شود برای این زوج و سه فرزندشان بسیار دنج است.

بنیاد بیل گیتس و ملیندا گیتس

در سال 1994، بیل گیتس و ملیندا بنیاد ویلیام اچ. گیتس را تأسیس کردند که به حمایت از آموزش، بهداشت جهانی و سرمایه گذاری در جوامع کم درآمد در سراسر جهان اختصاص داشت. این سازمان همچنین به مسائل داخلی نیز می پردازد، مانند کمک به دانشجویان در ایالات متحده برای آمادگی برای کالج.

بیل گیتس

با نفوذ ملیندا، بیل علاقه مند شد تا در جای پای مادرش به یک رهبر مدنی تبدیل شود و کارهای بشردوستانه غول های صنعتی آمریکایی اندرو کارنگی و جان دی راکفلر را مطالعه کند. او متوجه شد که موظف است بیشتر از دارایی خود را به امور خیریه بدهد.

در سال 2000، این زوج چندین بنیاد خانوادگی را با هم ترکیب کردند و با کمک 28 میلیارد دلاری بنیاد بیل و ملیندا گیتس را تشکیل دادند. در طی چند سال بعد، مشارکت بیل با بنیاد بیل و ملیندا گیتس بیشتر وقت و حتی بیشتر علاقه او را به خود اختصاص داد.

بیل گیتس از زمان کناره گیری از مایکروسافت، بیشتر وقت و انرژی خود را صرف کار بنیاد بیل و ملیندا گیتس می کند. در سال 2015، گیتس به نفع استانداردهای هسته مشترک ملی در کلاس های K تا 12 و مدارس منشور صحبت کرد. گیتس همچنین ثابت کرد که یک کارفرمای پیشگام است که در همین زمان، بنیاد اعلام کرد که به کارمندان خود یک سال مرخصی استحقاقی پس از تولد یا فرزندخواندگی می دهد.

در سال 2017، این بنیاد اولین گزارش سالانه “دروازه بانان” خود را ارائه کرد، بررسی پیشرفت های انجام شده در چندین زمینه مهم مرتبط با سلامت عمومی، از جمله مرگ و میر کودکان، سوء تغذیه و HIV. در آن زمان، گیتس بیماری های عفونی و مزمن را به عنوان دو بزرگ ترین نگرانی بهداشت عمومی که باید در دهه آینده مورد توجه قرار گیرند، شناسایی کرد.

در آوریل 2018، گیتس اعلام کرد که با لری پیج، بنیانگذار گوگل، همکاری می کند تا 12 میلیون دلار بودجه برای واکسن جهانی آنفولانزا فراهم کند. او گفت که این وجوه به صورت کمک های مالی تا سقف 2 میلیون دلار برای تلاش های فردی که “جسورانه و مبتکرانه” هستند، با هدف شروع آزمایش های بالینی تا سال 2021 اعطا خواهد شد.

اگرچه برخی از آنها این سوال را مطرح می کنند که آیا 12 میلیون دلار برای ایجاد یک پیشرفت واقعی پزشکی کافی است، دیگران نیات پشت سرمایه گذاری را تحسین کرد، در حالی که گیتس نشان داد که ممکن است چیزهای بیشتری در راه باشد.

تحقیق آلزایمر

بیل گیتس در نوامبر 2017 فاش کرد که 50 میلیون دلار از پول خود را در صندوق کشف زوال عقل سرمایه گذاری کرده است. او 50 میلیون دلار دیگر را به سمت سرمایه گذاری های نوپا که در زمینه تحقیقات آلزایمر کار می کنند، دنبال خواهد کرد. گفته می شود که این یک موضوع شخصی برای گیتس است که اثرات مخرب این بیماری را بر اعضای خانواده خود دیده است.

ساخت «شهر هوشمند» در آریزونا

در سال 2017، فاش شد که یکی از شرکت های گیتس 80 میلیون دلار برای توسعه یک “شهر هوشمند” در نزدیکی فینیکس، آریزونا سرمایه گذاری کرده است. شهر پیشنهادی، که بلمونت نام دارد، «جامعه ای آینده نگر با ستون ارتباطی و زیرساختی ایجاد خواهد کرد که از فناوری پیشرفته استفاده می کند، که پیرامون شبکه های دیجیتال پرسرعت، مراکز داده، فناوری های جدید تولید و مدل های توزیع، وسایل نقلیه خودران و خودران طراحی شده است. به گفته گروه سرمایه گذاری املاک و مستغلات Belmont Partners، مراکز لجستیک.

از حدود 25000 هکتار زمین تعیین شده برای سایت؛ گزارش شده است که 3800 هکتار به سمت فضاهای اداری، تجاری و خرده فروشی خواهد رفت. 470 هکتار دیگر برای مدارس دولتی مورد استفاده قرار خواهد گرفت و جا برای 80000 واحد مسکونی باقی خواهد ماند.

ویروس کرونا

پس از سال‌ها هشدار درباره عدم آمادگی جهان برای همه‌گیری بعدی، گیتس شاهد تحقق سخنان شوم خود با شیوع ویروس کرونا در سال 2020 بود. در ماه مارس، بنیاد بیل گیتس و ملیندا گیتس با Wellcome Trust و Mastercard متعهد شدند. 125 میلیون دلار برای تلاش‌ها برای مهار شیوع بیماری، و گیتس متعاقباً فاش کرد که بنیاد او آماده سرمایه‌گذاری میلیاردها دلار در ساخت کارخانه‌هایی است که برای توسعه واکسن اختصاص داده شده‌اند.

جوایز

بیل گیتس جوایز متعددی را برای کارهای بشردوستانه دریافت کرده است. مجله تایم گیتس را یکی از تاثیرگذارترین افراد قرن بیستم معرفی کرد. این مجله همچنین گیتس و همسرش ملیندا را به همراه خواننده اصلی گروه راک U2، بونو، به عنوان افراد سال 2005 معرفی کرد.

بیل گیتس دارای چندین دکترای افتخاری از دانشگاه های سراسر جهان است. او به عنوان شوالیه فرمانده افتخاری نشان امپراتوری بریتانیا توسط ملکه الیزابت دوم در سال 2005 اعطا شد.

در سال 2006، گیتس و همسرش به دلیل فعالیت های بشردوستانه خود در سراسر جهان در زمینه های بهداشت و آموزش، نشان عقاب آزتک را از سوی دولت مکزیک دریافت کردند.

در سال 2016، زمانی که باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، آنها را به عنوان دریافت کنندگان مدال آزادی ریاست جمهوری معرفی کرد، این زوج بار دیگر به دلیل فعالیت های بشردوستانه خود شناخته شدند.

حقایق کلی

نام: بیل گیتس
سال تولد: 1955
تاریخ تولد: 28 اکتبر 1955
ایالت محل تولد: واشنگتن
شهر تولد: سیاتل
کشور تولد: ایالات متحده آمریکا
جنسیت مذکر
بیل گیتس، کارآفرین، بزرگترین تجارت نرم افزاری جهان، مایکروسافت را با پل آلن تأسیس کرد و متعاقباً به یکی از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل شد.
صنایع
اینترنت / محاسبات
آموزش و پرورش و دانشگاه
علامت نجومی: عقرب
مدارس
مدرسه کنار دریاچه
کالج هاروارد
حقایق جالب
بیل گیتس یکی از ثروتمندترین مردان جهان است.
بیل گیتس برای ایجاد مایکروسافت به همراه دوست پل آلن، هاروارد را رها کرد.
در سال 2014، گیتس از ریاست مایکروسافت کنار رفت تا بر کارهای خیریه در بنیاد خود، بنیاد بیل و ملیندا گیتس تمرکز کند.

بیل گیتس

نقل قول ها

موفقیت معلمی کثیف است. این افراد باهوش را به این فکر می‌اندازد که نمی‌توانند ببازند.

با نردها خوب رفتار کن این احتمال وجود دارد که در نهایت برای یکی کار کنید.

بیل اساساً بی خیال است و هرگز چیزی اختراع نکرده است، به همین دلیل است که فکر می کنم به همین دلیل است که او اکنون در امور بشردوستانه راحت تر از فناوری است. او فقط بی شرمانه عقاید دیگران را از بین برد.

همه ما در دنیای مجازی برابر خلق شده‌ایم و می‌توانیم از این برابری برای رفع برخی از مشکلات جامعه‌شناختی که جامعه هنوز در دنیای فیزیکی آنها را حل نکرده است استفاده کنیم.

من اعتقاد زیادی دارم که تا آنجا که ممکن است، و مشخصاً محدودیت های سیاسی وجود دارد، آزادی مهاجرت چیز خوبی است.

اگر مشکلات را به مردم نشان دهید و راه‌حل‌ها را به مردم نشان دهید، آنها به سمت عمل سوق داده می‌شوند.

تقریباً مانند همه کسانی که از ایمیل استفاده می کنند، هر روز هزاران اسپم دریافت می کنم. بسیاری از آن به من کمک می کند تا از بدهی خلاص شوم یا سریع ثروتمند شوم. خنده دار بود اگر خیلی تحریک کننده نبود.

من معتقدم که رایانه‌ها باورنکردنی‌ترین ابزاری هستند که می‌توانیم برای تغذیه کنجکاوی و خلاقیت خود از آن استفاده کنیم – برای کمک به حل مشکلاتی که حتی باهوش‌ترین افراد به تنهایی قادر به حل آن‌ها نبودند.

من همیشه خوش بین بوده ام و فکر می کنم این ریشه در باور من دارد که قدرت خلاقیت و هوش می تواند دنیا را به مکانی بهتر تبدیل کند.

اگر گیک بودن به این معنی است که حاضرید یک کتاب 400 صفحه‌ای در مورد واکسن‌ها و این که واکسن‌ها کار می‌کنند و کجا کار نمی‌کنند، بردارید، و آن را مطالعه کنید و از آن برای به چالش کشیدن افراد برای یادگیری بیشتر استفاده کنید، پس کاملاً. من یک گیک هستم.

این یک خواننده خوب است، اما چیزی در iPad وجود ندارد که من به آن نگاه کنم و بگویم: “اوه، ای کاش مایکروسافت این کار را می کرد.”

تجارت فناوری پیچ و خم های زیادی دارد. احتمالاً دلیل سرگرم کننده بودن این کسب و کار این است که هیچ کسب و کاری نمی تواند روی موفقیت های خود استراحت کند.