نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Odyssey

نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Odyssey : 

از قضا برای بازی ای که در یونان باستان می گذرد ، بازی Assassin’s Creed Odyssey چیزی جز اسپارتان نیست. این بازی نقش آفرینی در مقیاس حماسی به عنوان یک ماجراجویی بزرگ در یک دنیای باز باشکوه و زیبا در مقیاسی که ما به ندرت دیده ایم می درخشد. با کمترین مصالحه بین کمیت و کیفیت ، Odyssey در مقایسه با نسخه های قبلی خود به طراز اول تبدیل شد تا به تاثیرگذارترین بازی تاریخ این سری تبدیل شود.

بازی Assassin’s Creed Odyssey بیش از 2400 سال پیش در آغاز جنگ پلوپونزی آغاز می شود: یک مبارزه چند دهه ای بین آتن و اسپارتا برای تسلط بر جهان یونان باستان. دوره مناسبی برای کشف است که مملو از فتنه های اجتماعی و سیاسی ، جنگ های گسترده در خشکی و دریا و هوای ملموس افسانه ها و افسانه ها است. و بعد از شصت ساعت شگفت انگیز قایق سواری ، قایقرانی و برش در آن جعبه ماسه ای تاریخی تخیلی ، به راحتی می توان فهمید که چرا ارزش این همه جنگیدن را داشت.

دنیای بازی Assassin’s Creed Odyssey بزرگترین و پر رنگ ترین رنگ این مجموعه است

دنیای Odyssey بزرگترین و پر رنگ ترین سریال است. اگرچه بیشتر زمین بازی آن در آبهای آبی متزلزل دریای اژه پوشانده شده است ، اما وسعت زمین بازی آن بسیار زیاد است و تنها با زیبایی شگفت انگیز آن قابل رقابت است. یونان مجموعه ای خیره کننده از مناطق دیدنی است: جزایر سنگ سفید ،

جنگل های ابدی پاییزی ، جزایر بیابانی آفتاب گیر ، وسعت بی پایان ساحل ، شهرهای آلاباستر که توسط مجسمه های تیتانیایی از برنز و سنگ محافظت می شوند و موج های فراگیر و روباز فضای باز دریا این صحنه های زیبا به لطف سیستم نورپردازی که هنوز باعث می شود حتی در تمام این ساعات بعد من را متوقف کرده و عکاسی کنم ، منفجر می شود.

البته ، مانند تقریباً همه دنیای بازی های بزرگ ، نقص ها در زیر سطح کمین می کنند. آنها از سکسکه های کوچک غوطه ور کننده مانند فاصله کشیدن که هرگز به نظر نمی رسد برای گرفتن تصویر بسیار دور باشد ، بافت هایی که چند لحظه دیر می رسند ، یا کمی صوتی غیر همگام سازی ، تا شدیدتر: گیرکردن نهایی در هندسه ،

پیدا کردن یک مورد غارت ناپذیر ، یا اینکه جانور اهلی شما هنگام مرگ مرده نشود و بارگیری شود – که ممکن است باعث مرگ و بارگیری مجدد شما شود اگر تصادفا خرس اهلی داشته باشید. اشکالاتی از این دست ، مطمئناً آزاردهنده بودند ، اما آنقدر مکرر نبودند که من را در جستجوی نقشه ای که به یکی از نقشه های جهان باز محبوب من تبدیل شده بود ، ترشح کنند.

تاریخ / داستان

برای اولین بار در یک بازی Assassin’s Creed ، ما این انتخاب را داریم که آیا به صورت انحصاری در نقش یک مرد یا یک زن بازی می کنیم: خواهران و برادران آلکسیوس و کاساندرا. درست است ، تا آنجا که به داستان مربوط می شود ، آنها عملاً یک شخصیت هستند ، اما اگرچه سطحی هستند ، تفاوتهای معنی داری وجود دارد. به طور کلی ، صداگذاری کاساندرا به طور مداوم بهتر از صدای برادرش انجام می شود.

بازی Assassin’s Creed Odyssey

این قهرمانان به راحتی انعطاف پذیرترین شخصیت های هر بازی Assassin’s Creed تا به امروز هستند

در هر صورت ، لهجه ها و صداها در سراسر بازی Assassin’s Creed Odyssey مورد ضرب و شتم قرار می گیرند یا معمولا از بین می روند ، معمولاً در بین جویدن مناظر خوب و آشکار قرار می گیرند ، به ویژه هنگامی که صحبت از NPC های بدون نام می شود که شبیه کسی است که قبلاً یک بار عروسی یونانی بزرگ من را تماشا کرده است از او خواسته شده است که جعل هویت کند. اما انیمیشن چهره شخصیت های خیمه شب بازی فوق العاده است و می توانید انزجار یا سردرگمی ظریف را در چهره الکسیوس یا کاساندرا بدون احساس کلمه احساس کنید.

این قهرمانان به راحتی انعطاف پذیرترین شخصیت ها در هر بازی Assassin’s Creed تا به حال در مورد شخصیت آنها مطرح است. به عنوان یک مزدور ، الکسیوس من آزاد بود هر کس که من تصمیم می گرفتم باشد. مردی با یک سگ شاخ هشیار ، یک ذهن یا یک روانگردان قاتل بی رحم-هیچ پاسخ اشتباهی وجود ندارد ، اما قطعاً عواقبی برای تصمیماتی که من انتخاب کردم وجود دارد.

اکثر تصمیمات دیالوگ معمولاً معنای چندانی ندارند ، فرقی نمی کند که شخصیت شما یک فرد برجسته است یا یک فرد دیوانه. به عنوان مثال ، یک ماهیگیر مستأصل خواهان یافتن شوهرش می شود که می ترسد توسط دزدان دریایی غافلگیر شده است: من می توانم موافقت کنم تا به خاطر عشق و آشتی و همه نقاط قهوه ای او را پیدا کنم ، یا به او بگویم که من رایگان کار نمی کنم و تماشا می کنم.

امیدهای او مانند بدن همسر سابقش روی سنگ ها پاره شد. اما برخی از این انتخابها بر جهان بزرگتر شما تأثیر می گذارد: ماموریت های جانبی متنوعی با توجه به اعمال شما در دسترس قرار می گیرند و برخی از شخصیت ها می توانند زنده بمانند یا بمیرند – تا پایان نهایی چندگانه. من هرگز احساس نمی کردم که خودم را از کاری که می خواستم انجام دهم دور کرده ام ، اما این آزادی را داشتم که آن چیزی باشم که می خواستم.

من این آزادی را داشتم که آنطور که می خواستم باشم

کسی که می خواستم باشم کسی بود که اغلب بیش از حد تنبل یا مطمئن نبود تا راههای قاتلانه خود را پنهان کند ، که باعث شد با سیستم بدنام جدید ادیسه در تضاد باشم. این یک رویکرد ساده و عقلانی است: هرچه جنایات بیشتری مرتکب شوید ، احتمال اینکه شخصی در جهان پاداشی به سر شما برساند بیشتر است ، و سپس کادر بی امان مزدورانی که رویه ای دارند ، شروع به شکار و ردیابی شما می کنند.

در حالی که من در ابتدا عناوینی را که مورد حمله من قرار گرفتند چیزی بیشتر از پیناتا های غارت شده نمی دانستم ، زیرا من نامها و توصیفات عمومی را ترسیم کردم – مانند ایلونا چابک (که مسلماً تا زمانی که کشتی او را غرق نکردم و او در اژه غرق شد بسیار چابک بود. ) – شروع به تهدید آمیزتر شدن کرد.

به عنوان مثال ، ماریا گلیمرینگ من را در دهه 30 سالگی من تعقیب کرد و نیزه شعله ور و شیر حیوان خانگی خوار او در کنار هم به سیخ کشیدن و یا فراموشی شیرین در موارد متعدد مشغول بودند. من سرانجام هنگامی که او مرا دنبال کرد شروع به فرار کردم ، قبل از آنکه ده سال بعد به سلطنت وحشت خود پایان دهم. مطمئنا ، این غارت عالی نبود ، اما ارزشش را داشت.

بازی Assassin’s Creed Odyssey

مزدوران اعزامی برای کشتن من در نهایت احترام مرا جلب کردند

با یک پاداش به اندازه کافی بالا ، این دسته بی پایان از تعقیب کنندگان بی امان شروع به قدرت کرد تا شرایط را پیچیده تر کند در حالی که من در وسط محاصره یک قلعه بودم – و قبل از اینکه بتوانم جنگ را به پایان برسانم ، مشتاق شکار سرم برای سکه می شوند. به سپس دیگری ،

و دیگری ، و به زودی مجبور شدم بین پنج شکارچی در حال تلاش برای انتخاب هدف خود در یک دژ دفاع شده ، یا چرخاندن دم و دویدن یکی را انتخاب کنم. آنها در نهایت احترام من را به دست آوردند ، و من از عامل ایکس آشفته ای که برای اودیسه به ارمغان آوردند قدردانی می کنم. بالا رفتن از رتبه آنها برای جلب توجه رزمندگان افسانه ای خود به خودی خود یک بازی متا سرگرم کننده است.

به طور مشابه ، سیستم مبارزه ملت به شما این امکان را می دهد که در هر منطقه برای جنگ اسپارت یا آتن به جنگ کمک کنید. با از بین بردن منابع ، غارت صندوق های جنگ یا برکناری رهبر ملی ، نبرد فتح را آغاز خواهید کرد. در حالی که این نبردهای شدید غوغایی یا دریایی ، سناریوهای کاملاً عالی جنگی هستند و غنیمت خوبی به شما می دهند ، اما برای داستان ناامید کننده نیست. صرف نظر از اینکه حمله می کنید یا دفاع می کنید ،

به کدام طرف می پیوندید یا در نهایت چه کسی پیروز می شود ، ماشین جنگی همچنان می چرخد. سرانجام ، من به نقطه ای رسیدم که می توانستم یک منطقه را تضعیف کنم و به سرعت جنگ فتح را آغاز کنم ، که این جنگهای کوچک را به طور موثر قابل کشاورزی کرد. این عظمت را از بین می برد ، اما دیدن صد سرباز ، ناخدا و مزدور که در جنگ قفل شده اند همیشه یک چشم انداز است.

تجارت خود را دنبال کنید

سلاح ها برای تفاوت معنادار به اندازه کافی متفاوت رفتار می کنند

بازی Assassin’s Creed Odyssey آنچه را که Origins در سال گذشته آغاز کرد ، ادامه می دهد و مبارزه را به رقص آزادانه حملات سبک و سنگین منتقل می کند. این سلاح ها شمشیر ، خنجر ، تبر ، تپه ، نیزه و چوبدستی هستند که همه آنها به اندازه کافی متفاوت برای ظرافت معنی دار رفتار می کنند. در گرمای نبرد ، این یک سیستم آسان برای تقلب و مهارت است ، و من هنوز فقط برای لذت بردن از آن مبارزه می کنم-به ویژه در برابر شانس های نامحتمل ، مانند افسانه های یونانی در قدیم.

مقدار قابل توجهی تجهیزات برای یافتن ، ارتقاء و حکاکی با مزایای قدرتمند وجود دارد. Odyssey هوشمندانه به شما این فرصت را می دهد تا بسته به موارد کمیاب ، بسته به موارد کمیاب ، یک قطعه دنده قدیمی را با هزینه ای سنگین به سطح خود ارتقا دهید. به لطف آن سیستم ،

مجبور نبودم از شمشیر و تبر مورد علاقه ام که در بیشتر ماجراجویی استفاده می کردم خداحافظی کنم – اما این وابستگی برای من ثروت اندکی در بر داشت که هر چند سطح آنها را به روز نگه می داشت. اما حتی اگر همیشه مواد لازم یا ارز مورد نیاز برای ارتقاء کلاه ایمنی قدیمی Spartan War Hero به سطح فعلی خود را نداشته باشم ، یک جریان مداوم از وسایل جدید و قابل استفاده همچنان ادامه می یابد و به من اختیار می دهد تا خزانه ام را دوباره پر کنم.

سطح بندی یک تجربه بی عیب و نقص است ، و اگرچه به طور قابل پیش بینی سرعت شما را کاهش می دهد ، اما هرگز احساس نکردم که قبل از دریافت پاداش ، چرخ هایم را برای مدت طولانی می چرخانم. پیشرفت واقعی از سه درخت متمایز بازی Assassin’s Creed Odyssey ناشی می شود: Warrior (غوغا) ، Hunter (تیراندازی با کمان) و Assassin (چاقو زدن با چاقو). هر کدام دارای توانایی های قدرتمندی هستند که می توانند در میدان جنگ ویران کننده باشند ،

و در حالی که من تصمیم گرفتم با تمرکز تقریباً کامل بر درخت جنگجو ، آلکسیوس را به یک ماشین کشتار تبدیل کنم ، در دیگران نیز مشغول به کار شدم ، به اندازه کافی مهارت های آرچر مانند شکارچی شکافنده سر را به دست آورم. و قابلیت Shadow Assassin که باعث می شد کشتارهای بی صدا قابل اطمینان تر باشند. بیشتر از هر Assassin’s Creed قبلاً ، احساس می کردم می توانم مزدور خود را بدون انجام هیچ گونه فداکاری واقعی ، بر اساس سبک بازی خود تنظیم کنم.

بازی Assassin’s Creed Odyssey

ضربه اسپارتا ویرانگرترین و ساده ترین سلاح سرگرم کننده بود

حتی هنگام آزمایش ، هر مهارتی که انتخاب می کردم ارزشمند به نظر می رسید. برداشته شدن سپرها از دستان دشمنان خوب دفاع شده ، حملات وحشیانه با شلیک وحشیانه ، فعال سازی شفای نجات بخش ، و تعداد زیادی تیر ویژه مهارت آمیز ، به من این احساس را می داد که من توانایی اداره یک ارتش کوچک را دارم. اما به لطف نیروی کشنده جاذبه ، من ضربه اسپارتا (اعتراف چشمک زدن به لئونیداس که در فیلم 300 دشمنش را از روی صخره به دشمن رساند) تنها ویرانگرترین و ساده ترین سلاح سرگرم کننده در زرادخانه من بود. تقریبا نیمی از بازیهای من

جنگ دریایی بهترین جنگی است که در Assassin’s Creed انجام شده است

ستون دیگر مبارزه ، جنگ دریایی است که بهترین مورد در Assassin’s Creed است. این همان سیستم آشنای شلیک ، بارش تیر و نیزه بر روی کشتی های مخالف – چه استاندارد و چه در نوع آتشین – و مانور برای دفع تلافی جویی است. اما این بار کشتی شما ، Adrestia ، گزینه های بسیار قابل ارتقاء بیشتری برای جلوگیری از خسارت تیر ، ضربه یا دوام با هزینه یک تن منابع قابل جمع آوری دارد.

در حالی که این هزینه ها همچنان در حال افزایش است ، در نهایت جمع آوری آنقدر که بتواند یک امتیاز را در ارتقاء جدید فرو برد ، حس موفقیت واقعی را القا می کند. وقتی داستان اصلی را به پایان رساندم ، به دلیل ارتقاءاتی که انتخاب کردم ، کشتی های مزدور را در چندین سطح بالاتر از من نابود می کردم و احساس می کردم که تقریباً می توانم با هر چیزی که اژه باید به سمت من پرتاب کند ، کنار بیایم.

اما سیستم های متفکرانه بازی Assassin’s Creed Odyssey برای ارتقاء به این معنی است که حتی زمانی که در خشکی هستید ، دریا همیشه وجود دارد ، زیرا همیشه می توانید در جهت ارتقاء کشتی خود تلاش کنید. تقریباً با هر دشمنی که روبرو می شوید ، از سربازان پیاده گرفته تا ژنرال های اسپارت ، می توان تسلیم و استخدام شد تا به عنوان ستوان به کشتی شما ملحق شود به گونه ای که یادآور سیستم نمسیس ارتش ایجاد Shadow of War باشد.

این یک زیر لایه هوشمند بهینه سازی است که نه تنها سفارشی سازی را اضافه می کند ، بلکه باعث می شود من حتی در حالی که صدها مایل در داخل کشور بودم ، در مورد Adrestia فکر کنم. و البته ، عبور از دریای شیشه ای اژه و سرازیر شدن به گروهی از دزدان دریایی ، اسپارتها ، آتنی ها ، و یا حتی کشتی های درمانده درمانده ، چیزی است که من حتی پس از مدت ها تسلط بر آبهای یونان از آن لذت می برم.

بازی Assassin’s Creed Odyssey

مسائل خانوادگی

درام خانوادگی مستقیم آن توسط اپرا صابون خسته قاتل در مقابل تمپلارز بلامانع است

در حالی که ماموریت های جانبی و جنگ فراوان و سرگرم کننده هستند ، در نهایت شما باید داستان اصلی بازی Assassin’s Creed Odyssey را پیش ببرید. این لذت بخش است ، با لحظات واقعی از احساسات خالی که باعث شد من برای کسانی که درگیر آن بودند احساس کنم. درام خانوادگی مستقیم آن توسط اپرا صابون خسته در برابر تمپلارز مانعی ندارد ، که خوشبختانه این بار به طور کامل به حاشیه رانده شده است. در عوض ، آن را با پیچ و تاب و شخصیت های جانبی به یاد ماندنی خود را به نظر می رسد به من سرمایه گذاری.

در عین حال ، داستان اصلی بازی Assassin’s Creed Odyssey با ماموریت بعد از ماموریت کارهای بی معنی پر می شود که رسیدن به آن لحظات قوی شخصیتی را به عنوان یک دستکش سخت از کارهای پراکنده تبدیل می کند. غالباً بازپرداخت یک شخصیت برجسته مبهم می شد زیرا برای رسیدن به آن مجبور بودم شش ساعت برای دنبال کردن دم خود در نیمی از جهان یونانی وقت بگذارم. شرم آور است ، زیرا آن لحظات واقعاً شخصیت مزدور شما را به عنوان یک شخص تقویت می کند ، نه وسیله ای برای رسیدن به هدف.

اما حتی پس از اتمام داستان اصلی ، هنوز چیزهای زیادی برای کشف باقی مانده است که تقریباً همانقدر که در شروع کار از کجا بروم و در آینده چه کار کنم ، غرق شده ام. سه ستون اصلی داستان در یکدیگر و خارج از یکدیگر بافته می شوند ، اما برای بخش بزرگی از ماجراجویی به جستجوهای هر یک دسترسی دارید ،

بنابراین هم انتخابی متنوع وجود دارد و هم چیزهای معنی داری برای تکمیل با خانواده شخصیت اصلی باقی می ماند داستان. خواه در جستجوی بقایای فرقه شوم کاسموس ، ردیابی آثار به جا مانده از داستان کاملاً سطحی امروزی ، مبارزه با هیولاهای اساطیری ، یا شکار جانوران بزرگ افسانه ای یونانی ، مقدار سرسام آوری از محتوا باقی مانده است کشف کردن.

حکم

بازی Assassin’s Creed Odyssey یک دستاورد چشمگیر در ساخت جهان ، محیط و گیم پلی جذاب با مشکلات گاه به گاه در سراسر جهان است. تفریح ​​باورنکردنی یونان باستان چیزی است که من می خواهم مدتها پس از پایان داستان اصلی آن به آن بازگردم و سیستمهای عالی آن به گونه ای با هم ترکیب می شوند که غلبه بر آن دشوار است. در حالی که لبه های مشخصی وجود دارد ، Odyssey نوار جدیدی را برای بازی های Assassin’s Creed تعیین می کند و خود را در بحث ابدی بر سر بهترین بازی های نقش آفرینی جهان باز تا کنون حفظ می کند.

بازی Assassin’s Creed Odyssey

پایان مقاله نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Odyssey

مجله با دوربین 

بیشتر بخوانید:

نقاشی های امپرسیونیسم | نحوه نوشتن استندآپ کمدی در ۶ مرحله آسان | چگونه نویسنده بازی های ویدیویی شوید | آموزش عکاسی تبلیغاتی | بررسی گوشی Moto E7i Power | راهنمای درآمد اضافه : ۹ ایده درآمد اضافه برای ایجاد ثروت | یوهان ولفگانگ فون گوته | اپل ، اجازه دهید زمانی که iOS و macOS آماده هستند ، انتشار آنها را شروع کنیم | نقد فیلم جویی بل (Joe Bell) | درامی در مقام پدر | بررسی سایت مستر کلاس |