نویسنده : نقد فیلم تصنیف باستر اسکراگز / نقد فیلم The Ballad of Buster Scruggs
فیلم تصنیف باستر اسکراگز : من از کسانی نیستم که نوع خاصی از فیلم برادران کوئن را بیشتر از فیلم دیگری دوست دارم. همانطور که از گره خورده ، نسبتاً غم انگیز و سازنده فیلمسازان در فیلم “درون لویین دیویس” احترام می گذاشتم ، با غر زدن “سلام بر سزار” ننشینم که ترجیح می دهم کار جدی تری داشته باشم.
دشوار است که فیلم جدید برادران ، ” فیلم تصنیف باستر اسکراگز ” ، یک فیلم گلچین را نشان دهد که خود را به عنوان یک کتاب داستان واقعی ، چاپ اول 1873 نشان می دهد. به عنوان هوای غمگینی که از تصنیف “خیابان های لارده” پشتیبانی می کند (و اشعار دیگر ، همانطور که فیلم در آخرین داستان خود نشان می دهد) بازی می کند ، کتاب باز می شود ، صفحات می چرخند. یک تصویر تمام صفحه لحظه ای از یک بازی پر تنش پوکر را نشان می دهد. و دور می شویم.
نقد فیلم تصنیف باستر اسکراگز
در یک تابلوی تبلیغاتی گاوچران نسبتاً مسخره ، داستان عنوان ، با بازی تیم بلیک نلسون به عنوان یک مرد با کلاه سفید که قبل از شروع سوراخ کردن به بین تعداد بیشتری از مردان کثیف که با او همکاری نخواهند کرد ، با تماشای بیشتر مخاطب را مخاطب قرار می دهد. آیا او همانطور که یک پوستر تحت تعقیب او را نقاشی می کند “یک طناب بدجنس” است؟ نه ، او اصرار دارد ، فقط دوست ندارد متناقض باشد.
بیشتر بخوانید: 100 فیلم برتر تاریخ
این اپیزود شگفت انگیز القا کننده نفس است ، طوفانی کامل از سبک های فرانک تاشلین و سام پکینپا ، که حاکی از آن است که این یکی از اتفاقات عجیب و پوچ پوستی کوئن خواهد بود. داستان بعدی ، با بازی جیمز فرانکو به عنوان یک سارق بدبخت بانک ، به یک مشت مشتی منجر می شود که یکی از جالبترین داستان در قانون Coen است.
در داستان سوم فیلم تصنیف باستر اسکراگز ، “بلیط غذا” ، این فیلم چرخشی متوسط و ناخوشایند دارد. قهرمانان آن یک نمایشگر کم حرف ، سخت مشروب مسافرتی ، لیام نیسون ، و مسئول او ، یک جوان بی باز و بی پا با فروشگاه شعر و متن عالی به دستور او هستند ، که به عنوان “سخنور” عالی معرفی شده است. او “تنظیم” خود را هر شب با “Ozymandias” شلی آغاز می کند ، با مخاطبان مرزی که در حال کاهش است صحبت می کند ، و نیسون را مجبور می کند که یک تصمیم تجاری بی رحمانه اتخاذ کند.
در “تمام طلای كانیون” با الهام از یك داستان جك لندن ، تام ویتس – كه آنقدر در دنیای كوئن جا می شود كه به نوعی شوك آور است كه فهمید این اولین تصویر او با فیلمسازان است – یك مأمور جستجوگر را بازی می كند كه روندش برای او جنجالی تر به نظر می رسد از انباشت ثروت.
بیشتر بخوانید: فصل جدید سریال دکستر
داستان بعدی فیلم تصنیف باستر اسکراگز ، “The Gal Who Got Ratelled” ، با بازی های قابل توجه از Zoe Kazan ، Bill Heck و Grainger Hines ، نیز اقتباسی است ، از داستانی از استوارت ادوارد وایت ، اما Coens آن را با کنایه های ناخوشایند قرار می دهد که نه تنها آن را از آن خودشان کنید ، اما شاید آن را غم انگیزترین داستان در اینجا قرار دهید.
در فیلم تصنیف باستر اسکراگز قتل های زیادی وجود دارد و بسیاری از کسانی که آن را رنج می برند دراز کشیده و چشمان باز و به آسمان نگاه می کنند. در داستان آخر فیلم تصنیف باستر اسکراگز ، “The Mortal Remains” ، یکی از جفت شکارچیان فضل ، با بازی Jonjo O’Neill ، در یک مربی صحنه ای به همنشینان خود می گوید که چگونه ، بعد از اینکه شریک زندگی خود (برندان گلیسون) یکی او به قربانیان خود لذت می برد.
و به چشمان آن مرد نگاه می کند و در حال مذاکره در مورد مرز مرگ و زندگی است و تلاش می کند تا کشوری را پیدا کند که بتواند با آن آشتی کند. آیا هیچ یک از آنها “موفق می شوند؟” یکی از مسافران می پرسد. شکارچی فضل با خوشرویی می گوید: “نمی دانم.” “من فقط تماشا می کنم.”
نقد فیلم تصنیف باستر اسکراگز
این بخش نهایی مانند یک کد اضافی بیمارگونه اما معمایی برای مراحل قبلی بازی می کند. سپس به شما ضربه می زند که چگونه ، در یک سخنرانی از شخصیت “فرانسوی” سائول روبیک (که فلسفه زندگی خود را با پیش بینی این جمله سارتر که “ما فقط این زندگی را برای زندگی داریم” معرفی می کند) ، اصرار دارد که در زندگی “شما نمی توانید نقش یک مرد دیگر را بازی کنید دست “یک حلقه را تکمیل می کند: گسترش مسیر فیلم تصنیف باستر اسکراگز به یک وضعیت انیمیشن در داستان اول آن.
بیشتر بخوانید: سریال مندلورین
آنچه در بین ” فیلم تصنیف باستر اسکراگز ” بیشترین جذابیت را دارد ، حس جزئی بودن آن است. مشبک بودن از نظم رسمی و محتوای پیچیده آن ، بعضی اوقات حس کاری را به آن القا می کند که به جای عکس از آن ، با دقت و جزییات گلدوزی شده است.
آیا کوئن ها مخاطبان خود را ترول می کنند؟ بله و خیر. فیلم ها صرفاً به خاطر شوخی با افرادی که دوستشان ندارید ، به پول و تلاش زیادی احتیاج دارند. از طرف دیگر ، من در پاییز سال گذشته با یک محقق و منتقد بزرگ سینما گفتگویی داشتم که کاملاً از کار کونز بیزار است و او خواستار نامگذاری شخصیت اصلی و قهرمان ظاهری “سلام سزار” شد.
پسر خوب جاش برولین “ادی مانیکس” به عنوان یک شخصیت در زندگی واقعی که در واقع یک شخص نسبتاً بد بود ، یک “فیکس کننده” شاغل در MGM که جنایات بزرگ توسط چهره های فیلم را پنهان می کرد و ستاره های بالقوه عصیان را برای انجام اراده استودیو قلدری می کرد ، نامگذاری شد .
وی گفت: “چرا آنها می خواهند ادی مانیکس را بزرگ جلوه دهند” که به نظر من درست است. اما کوئنز خالقانی هستند که به زحمت در چندین سطح کار می کنند ، و من فکر می کنم نزدیک تر از واقعیت است که بگوییم آنها این نام را دوست دارند و اینکه می دانستند با استفاده از آن دکمه های افراد خاصی را فشار می دهد ، ؛ آنها از آن خوشحال می شوند.
بیشتر بخوانید: فیلم مهره هفتم
در اینجا ، اقتباس آنها از حالت های داستان غربی مستقیماً بر خلاف آگاهی معاصر از نسل کشی بومیان آمریکا و سایر موضوعات است. از آنجا که این یک شیرینی است ، خود را در یک حالت قدیمی قرار می دهد که در آن تنوع فقط از نظر تضاد متقابل بیان می شود.
تنها بیان دیدگاه بومیان آمریکا به شکل خنده ای تحقیرآمیز است که یک جنگجوی “هندی” در جهت شخصیتی با حلقه ای به گردن خود پرتاب می کند. برای اهداف این فیلم شگفت انگیز و دلهره آور ، کافی است. لذت های آن – دنباله های بی پایان عکسهای بی نظیر از مناظر قابل توجه ، موسیقی فوق العاده زیبای کارتر بورول و دیگران که مانند خود مناظر متورم می شوند و فرو می روند – واقعی هستند و به همین ترتیب تصدیق می شوند ، اما در زیر همه چیز واقعی تر وجود دارد.
بیشتر بخوانید: ۵۰ فیلم جنگی برتر تاریخ
صفحات کتاب در ابتدای فیلم خیلی سریع تبدیل می شود تا بیننده ای بدون دکمه یخ زدن قادر به خواندن وقایع و رسم الخط آن نباشد ، اما کتاب دوم نیز ممکن است بخشی از نمونه کتاب دستور زبان روسی باشد که ولادیمیر نابوکوف برای افتتاح رمان خود در سال 1952 با عنوان “هدیه” استفاده کرد. ، بذله گویی ، “بلوط یک درخت است. گل رز یک گل است. گوزن حیوان است. گنجشک پرنده است. مرگ اجتناب ناپذیر است. “
