نقد فیلم سانست بلوار

نقد فیلم سانست بلوار / نقد فیلم Sunset Boulevard

” فیلم سانست بلوار ” بیلی وایلدر پرتره یک ستاره خاموش فراموش شده است ، در تبعیدگاه در عمارت گروتسک خود زندگی می کند ، فیلم های قدیمی خود را نمایش می دهد ، رویای بازگشت خود را می بیند. اما این نیز یک داستان عاشقانه است و عشق مانع از آن می شود که به سادگی تبدیل به یک موم شود یا یک نمایش عجیب و غریب.

با مقاله نقد فیلم سانست بلوار با بامدادی ها همراه شوید.

نقد فیلم سانست بلوار

گلوریا سوانسون با چنگ زدن به طناب ها ، رفتارهای نمایشی ، توهمات بزرگش بزرگترین بازی خود را به عنوان ستاره ساکت نورما دزموند ارائه می دهد. ویلیام هولدن با درایت در نقش پرمخاطب نویسنده نیمه سن خود زندگی می کند ، که به خودش اجازه می دهد توسط اریش فون استروهایم ، به عنوان ماسك ساقی وفادار نورما ، توسط اجرایی كه این فیلم را در كنار هم نگه داشته ، كه به آن طنین احساسی می بخشد و آنرا علی رغم پر زرق و برق بودن گوتیك واقعی می سازد.

بیشتر بخوانید: 100 فیلم برتر تاریخ

فیلم تقریباً به استخوان بریده می شود و چنان مستقیماً از زندگی می گیرد که بسیاری از ستاره های بی صدا در مراسم اکران فیلم جزئیات شخصی را تشخیص می دهند. در هیچ شخصیتی ، حتی نورما ، به اندازه ماکس فون مایرلینگ ، یک کارگردان بزرگ ساکت ، که اکنون به کار به عنوان ساقی زنی که قبلاً کارگردانی کرده بود – و با او ازدواج کرده بود ، نزدیکتر شد.

با فون اشتروهایم ، کارگردان سوانسون در “ملکه کلی” (1928) ، که از اعتبارات وی می توان به “طمع” و “بیوه مبارک” اشاره کرد ، اما فقط دو فیلم صدا را کارگردانی کرد و به بازی در مارتین های نازی و تقلید از فیلم های مشابه منجر شد خودش در فیلم های دیگران.

در ” فیلم سانست بلوار ” ، دزموند یکی از کلاسیک های قدیمی خاموش خود را برای جو گیلیس ، نویسنده جوان با بازی هولدن ، به نمایش می گذارد. مکس پروژکتور را اداره می کند. صحنه از “ملکه کلی” است. برای لحظه ای سوانسون و فون استروهایم به سادگی در حال بازی خود هستند.

بعداً ، هنگامی که جو به عمارت بزرگ منتقل شد ، ماکس او را به یک اتاق خواب آراسته نشان می دهد و توضیح می دهد: “این اتاق شوهر بود.” ماکس در مورد خودش صحبت می کند. او اولین همسر از سه شوهر او بود ، و او را بسیار دوست داشت و مایل بود به عنوان یک خدمتکار برگردد ، توهمات او را تغذیه کند ، نامه فن خود را جعل کند ، و به شدت به عظمت او وقف داشت.

بیشتر بخوانید: جین آستین

در یکی از بزرگترین اجراهای فیلم ، نورمن دزموند از سوانسون اسکیت را نزدیک لبه تقلید بازی می کند. سوانسون با تمسخرهای تئاتر و حرکتهای صعب العبور و وضعیت های بعدی موقعیت های عظیمی را بدست می آورد ، و قبل از اینکه اجازه دهد ورق بزند ، نورما را برای بیشتر تصویر در لبه جنون نگه دارد.

ممکن است او را جدی نگیریم. آنجاست که ماکس وارد می شود. از آنجا که او معتقد است ، زیرا او زندگی خود را وقف مزار او کرده است ، ما معتقدیم. عشق او ما را متقاعد می کند که باید در نورما چیزی وجود داشته باشد که ارزش دوست داشتن داشته باشد ، و این به نوبه خود به شما کمک می کند تا چگونگی جو می تواند او را بپذیرد.

البته نورما یک کرون چروکیده نیست. او در فیلم سانست بلوار فقط 50 سال دارد ، از ستاره هایی مانند سوزان ساراندون و کاترین دنوو کوچکتر است. در هنگام زیبایی زیبایی نورما صحنه ای وجود دارد که ذره بین جلوی چشمان او گرفته می شود و ما از صاف بودن پوست سوانسون متحیر می شویم.

سوانسون در زندگی واقعی یک مهره سلامتی بود که از آفتاب فرار می کرد ، که بدون شک از پوست او محافظت می کند (او هنگام ساخت فیلم 53 ساله بود) ، اما نکته ای که در ” فیلم سانست بلوار ” وجود دارد این است که او نه در گوشت بلکه در ذهن ؛ او در لحظه عظمتش ثابت شده و در گذشته زندگی می کند.

بیشتر بخوانید: لورین هانسبری

نقد فیلم سانست بلوار

بیلی وایلدر و هم نویسنده اش چارلز براکت اصل شخصیت ها را می دانستند. چیزی که غیر معمول بود این بود که وایلدر چقدر جرات داشت واقع بین باشد. او از نام های واقعی (داریل زنوک ، تایرون پاور ، آلن لاد) استفاده کرد. او به افراد واقعی نشان داد (شرکای پل نرما ، که گیلس بی رحمانه به آنها “موم سازی” می گفت ، ستارگان ساکت باستر کیتون ، آنا کیو نیلسون و اچ بی وارنر هستند). کارگردان در حال ساخت یک فیلم واقعی است ، “سامسون و دلیله” ، و نورما را “همکار کوچک” صدا می کند ، چیزی که او همیشه سوانسون می نامید).

وقتی مکس پیشخدمت به جو گفت ، “در آن روزها سه کارگردان جوان بودند که قول دادند ، DW گریفیت ، سیسیل بی میل و ماکس فون مایرلینگ ، “اگر فون اشتروهایم را جایگزین فون مایرلینگ می کردید ، این بازتاب منصفانه ای از قامت فون اشتروهایم در دهه 1920 است.

” فیلم سانست بلوار ” همچنان بهترین درامی است که در مورد فیلم ها ساخته شده است ، زیرا توهمات را می بیند ، حتی اگر نورما این کار را نکند. وقتی ستاره ساکت برای اولین بار به نویسنده بی پول داخل عمارت خود سلام می کند ، آنها یک تبادل کلاسیک دارند. ” بزرگ باشد. “نورما با خط عالی پاسخ می دهد:” من بزرگ هستم. این تصاویر کوچک هستند. ” به سختی کسی خط بعدی جو را به خاطر می آورد: “من می دانستم که مشکلی در آنها وجود دارد.”

بیشتر بخوانید: آرتور میلر

طرح داستان دلایل زیادی را برای پذیرفتن پیشنهاد نورما در زمینه کار فیلمنامه نویسی خصوصی به جو ارائه کرده است. او شکسته و اجاره اش را پشت سر گذاشته است ، ماشینش در آستانه سلب مالکیت است و او نمی خواهد به کار خود به عنوان روزنامه نگار در دیتون بازگردد. او همچنین کاملاً تمایلی به تن فروشی ندارد.

پروژه های هولدن ضعف ظریف و منفور بودن از خود را در نقش ایفا می کنند. او فرم های مختلفی را بیان می کند که می گوید هدیه های نورما نمی خواهد ، اما آنها را می گیرد – کیف های سیگار طلا ، ساعت پلاتین ، کت و شلوارها ، پیراهن ها ، کفش ها.

او ادعا می کند که در شب سال نو هنگامی که او مهمانی را فقط برای هر دو نفر برگزار می کند ، متعجب شده است ، اما مطمئناً او از اول می داند که او نه تنها یک نویسنده ، بلکه یک مرد جوان می خواهد به او اطمینان دهد که هنوز هم جذاب است.

نکته در مورد نورما این است که زندگی با او همه چیز بد نیست. او خسته کننده نیست. هیستریونیک و دراماتورژی او سرگرم کننده است ، و او یک جنبه جذاب دارد ، مانند زمانی که او برای جو پانتومیم صحنه می برد ، در نقش یک دختر حمام مکس سنت بازی می کند و سپس نسخه قابل قبولی از ولگرد چاپلین را انجام می دهد. جو مایل به نگهداری است. تنها چیزی که فیلم فاقد آن است ، همدردی بیشتر بین جو و مکس است که نقاط مشترک زیادی دارند.

بیشتر بخوانید: پابلو پیکاسو

البته نویسنده جوان بور پارامونت بتی (نانسی اولسون) است که جو اوایل تصویر او را ملاقات می کند. او نامزد شده است تا ازدواج کند (با یک جک وب جوان) اما وقتی جو شروع به دزدکی رفتن از عمارت می کند تا در یک فیلمنامه با بتی همکاری کند ، عاشق او می شود.

او جلب شده است ، اما عقب می کشد ، بخشی از این دلیل که او نمی خواهد او حقیقت را کشف کند ، اما همچنین به این دلیل که سبک زندگی با نورما را دوست دارد. و … شاید به این دلیل که مثل مکس ، او زیر طلسم او شده است؟

گفتگوی او تیز است و می تواند بی رحمانه باشد. (وقتی او تهدید به خودکشی کرد ، او به او گفت ، “اوه ، بیدار شو ، نورما. تو می خواهی خود را به خانه ای خالی بکشی. تماشاگران 20 سال پیش آنجا را ترک کردند.”) اما حیف و رحمت خاصی نیز وجود دارد. “او می گوید ،” هنوز هم با افتخار به رژه ای می رود كه مدتها از او گذشته بود. “

من بارها ” فیلم سانست بلوار ” را دیده ام ، و حتی آن را در دانشگاه ویرجینیا بارها مورد تجزیه و تحلیل قرار داده ام. اما در این نمایش اخیر شباهت آن با درام ژاپنی 1964 “زن در تپه های شگفت انگیز” تحت تأثیر قرار گرفت درمورد مردانی که در خانه یا لانه زنی محبوس شده اند و دیگر آنها را به بیرون رها نمی کند.

بیشتر بخوانید: مارک تواین

آنها مبارزه می کنند ، کمی خرد می شوند ، به دنبال وسایل فرار می گردند ، اما در برخی از زیرزمین ها راضی هستند که زندانیان ، و شاید حتی از این کار لذت ببرند. هر دو زن به یک مرد برای کمک به آنها در جلوگیری از پیشرفت بی حد و حصر شن ها – در مورد Norma ، شن های زمان نیاز دارند.

آیا از بین همه کارگردانان بزرگ دوران طلایی هالیوود ، کسی فیلم های بیشتری ساخته است که به اندازه بیلی وایلدرز تا به امروز تازه و سرگرم کننده باشد؟ این اعتبار شگفت آور است: “دو برابر خسارت” ، “آس در سوراخ” ، “برخی آن را گرم می کنند” ، “آپارتمان” ، “آخر هفته گمشده” ، “استالاگ 17” ، “شاهد پیگرد قانونی” ، “سابرینا”. ” و چه کسی می تواند دو رقیب را در میان بزرگترین خط های بسته شدن تمام دوران قرار دهد؟ از “بعضی ها آن را داغ دوست دارند” “هیچ کس کامل نیست” وجود دارد.

و از ” فیلم سانست بلوار ” ، نورما دزموند: “چیز دیگری وجود ندارد. فقط ما و دوربین ها و آن افراد شگفت انگیز که در تاریکی آنجا هستند. بسیار خوب ، آقای ده میل ، من برای نزدیک شدن به فیلم آماده ام. “

بیشتر بخوانید: جی کی رولینگ

پایان نقد فیلم سانست بلوار

منبع سایت مداد