نویسنده : نقد و بررسی بازی Half-Life: Alyx : یکی از اولین چیزهایی که وقتی بازی Half-Life را شروع کردم توجه من را جلب کرد: بازی Half-Life: Alyx خاک زیر ناخن های Alyx Vance بود. این یک چیز ساده است ، اما اغلب اوقات چنین سطحی از جزئیات خوب را در یک بازی VR مشاهده نمی کنید. معمولاً دستان مجازی یا شبح های جزئی هستند و یا دستکش هستند.
این سنگریزی همچنین چیزی در مورد این شخصیت به ما می گوید ، یک بازمانده ناخوشایند که پس از جنگ هفت ساعته بزرگ شد و در آن کمباین بیگانگان زمین را فتح کردند ، و به سرعت مشخص می شود که او به اندازه یک فرد نادان تحصیل کرده MIT دکمه بسته نیست. دکتر گوردون فریمن. هرچقدر هم که ظریف باشد ، زمینه را برای بهترین تیرانداز واقعیت مجازی که تا به حال یک مایل بازی کرده ام – و یکی از بهترین ها در هر منظری است.
نکته بعدی که من را متاثر از نگاه کردن به دستانم مانند سنگسار اولین بار کرد ، احتمالاً پای غول پیکر استرایدر 30 فوتی بود که در حالی که به سمت جلو حرکت می کرد ، مستقیماً جلوی من شکست. این امر ، با نیروی عظیم ، مقیاس عظیمی از تانک های بیگانه شبیه پشه ها را که برای اولین بار در Half-Life 2 جنگیدیم ،
ایجاد کرد-اگر قبلاً آنها را به عنوان تهدید جدی نمی گرفتید ، اکنون غیرممکن است که این کار را نکنید. همان طراحی صدای جهان که چشم انداز شهر 17 مانند گولاگ را در سال 2004 بسیار خاطره انگیز کرد ، در اینجا نیز کاملاً تأثیرگذار است و صدای فراگیر سه بعدی تمام این قطعات قابل تشخیص را تشدید می کند.
گذشته از دیدگاه جدید ، بازی Half-Life: Alyx بسیار شبیه به یک بازی سنتی Half-Life است. این مجموعه به صورت مجموعه ای خطی از مناطق تنظیم شده است ، از محله معمولی City 17 شروع می شود و سپس در زیر زمین حرکت می کند ، از طریق مناطق صنعتی مانند مشروب سازی ، امکانات Combine با تکنولوژی بالا ، لانه های لغزنده بیگانه و موارد دیگر.
بازی Half-Life: Alyx
هر فصل از مبارزات 15 ساعته نسبت به فصل قبل تفاوت قابل توجهی دارد ، از جمله یکی از مواردی که به شدت بر یک دشمن غیرقابل کشتار تکیه می کند که باید در راه خود کار کنید ، و برخی دیگر به جز چراغ قوه مچ دست شما کاملا سیاه هستند.
مبارزه بخش مهمی از سفر است ، اما حل معما نیز همینطور است. وقتی برای باز کردن قفل فناوری های مختلف Combine می روید ، برخی از معماهای هک ظاهر می شوند. هیچ یک از آنها به طرز وحشتناکی پیچیده نیستند-به عنوان مثال ، یک بازی تطبیق حافظه وجود دارد که در آن نقاط را در یک کره هولوگرافیک متصل می کنید و یک بازی بسیار زیبا که در آن مسیر برق را از طریق دیوار ردیابی کرده و اتصالات را در یک پازل جریان قدرت می چرخانید.
– اما همه آنها از قابلیت VR برای کارکرد سه بعدی استفاده زیادی می کنند و برخی از آنها وقتی در سطوح بعدی افزایش می یابند واقعاً مشکل می شوند. خلع سلاح معادن سه راه با ردیابی یک حلقه از طریق حلقه ها به عنوان یک فیوز سوزان شما را تعقیب می کند – در حالی که مراقب باشید که به طور تصادفی با دست خود به مین نرسید – می تواند نسبتاً شدید شود.
و سپس معماهای محیطی وجود دارد. در حالت Half-Life واقعی ، رسیدن از نقطه A به نقطه B اغلب پیچیده تر از آن است که به نظر می رسد. من گاهی اوقات در منطقه ای پرسه می زدم و می پرسیدم آیا به اشکالی برخورد کرده ام و رویدادی که راه را باز می کند شروع نشده است.
من همیشه احساس می کردم یک گول زدن چند دقیقه بعد است وقتی فهمیدم که راه حل ترفندی است که قبلاً به صراحت به من آموخته بود یا کاملاً مشخص بود که با سیم یا چیزی مشخص شده است. همه چیز آنجاست ، هنگامی که یاد می گیرید چه نوع نشانه هایی را باید جستجو کنید. همه اینها به عنوان خنک کننده استقبال و تعادل برای مبارزه عمل می کند.
قبل از بازی Half-Life: Alyx شما باید کاملاً از وقایع سری مطلع باشید.
این ممکن است یک داستان پیش درآمد باشد ، پنج سال قبل از بازی Half-Life 2 اتفاق می افتد ، اما قبل از بازی در بازی Alyx ، باید از طریق Half-Life 2: Episode 2 در جریان وقایع این سری باشید. (شما 13 سال داشتید – زمان آن فرا رسیده است.)
تلاش آلیکس به عنوان یک مأموریت ساده برای نجات پدرش ، دکتر الی ونس آغاز می شود و تبدیل به یک سرقت برای گرفتن یک سلاح فوق العاده ترکیبی می شود که در داخل یک طاق شناور عظیم در بالای شهر 17 قرار گرفته است. اما البته ، به این سادگی نیست. پایان برای هر کسی که روی این داستان سرمایه گذاری کرده است فوق العاده است و باید آن را ببینید ، و مطمئن باشید شگفتی های زیادی وجود دارد که باید از خرابکاری آنها جلوگیری کنید.
در تمام مدت ، راسل ، دوست دورافتاده ، دوست داشتنی و بی پروا ، راسل (که توسط ریس داربی با صدای متمایز بیان می شود) در گوش شما با چند صدای خنده بلند در مورد ودکا و ساندویچ ها ، و بسیاری چیزهای دیگر ، گوش می دهد. این یک طنز بسیار شبیه به چیزی است که Valve با Wheatly در Portal 2 به ما داد ، اگرچه او شرور نیست. شاید.
رابطه او با آلیکس به او فرصتی می دهد تا به عنوان یک شخصیت نیز بدرخشد و به او این امکان را می دهد که خوش بینی خود را نسبت به آینده و ساده لوحانه نسبت به جهان قبل از حمله نشان دهد. به طور مناسب ، سیگنال روس تمایل دارد در لحظات شگفت انگیزتر و با طعم وحشتناک تر مسدود شود ، که به بازی Half-Life: Alyx اجازه می دهد فضایی وحشتناک ایجاد کند.
جزئیات یکی از کارهایی است که Valve به بهترین شکل انجام می دهد. محیط ها شگفت انگیز به نظر می رسند. شما می توانید موهای پاهای خرچنگهای تشنه خون ، به اندازه گوزن را در حالی که به صورت شما می پرند و سعی می کنند
مغز شما را بخورند مشاهده کنید-اگرچه شمارش موها در این لحظه به سختی اولین نگرانی شما است زیرا غریزه حیوانات وارد بدن می شود و باعث ایجاد وحشت شود ایستگاه های شفا یک عدد ناخالص آنتلیون را در یک ویال خرد کرده و سپس آب آن را از طریق سوزن های رباتیک ظریف به انگشتان شما تزریق می کنند.
تقریباً هر پوستر یا بریده روزنامه ای که روی دیوار می بینید کاملاً به زبان انگلیسی یا روسی نوشته شده است (به هر حال فرض می کنم – من نمی توانم روسی بخوانم). شکستن جعبه عرضه ، دوش بسته بندی بادام زمینی و اقلام را به همراه دارد.
دستان شما اشیاء واقعی در جهان هستند که با همه چیز برخورد می کنند.
این قابل توجه است ، و نحوه واقعی تعامل شما با همه این اشیا نیز همینطور است. خارج از Boneworks ، من هرگز این سطح از تعامل فیزیکی را در دنیای VR ندیده ام. فیزیک نقش بسیار مهمی ایفا می کند زیرا اکثریت قریب به اتفاق مواردی که میخکوب نشده اند قابل جمع آوری و دور ریختن هستند.
بازی Half-Life: Alyx
حتی بهتر از این ، دستان شما اشیاء واقعی در جهان هستند که به طور واقعی با همه چیز برخورد می کنند. حرکت می کند مانند کشیدن دست شما روی میز برای پاک کردن چشمگیر همه چیز از روی آن ، فشار دادن یک درب – نه دسته آن ، بلکه هرجای آن – برای باز کردن آن ، و مجبور شدن به دقت دست خود را بین دو میله در حصار به جای ساده حرکت دهید. رسیدن به آن مانند یک شبح همه تفاوت بزرگ و عظیمی در ایجاد احساس حضور در این جهان ایجاد می کند.
دستکش های جاذبه به طرز زیبایی ضعف را به یک قدرت قوی تبدیل می کند.
در آغاز بازی Half-Life 2 ، آلیکس گوردون فریمن را با اسلحه جاذبه مجهز می کند-اما این پنج سال قبل از این رویدادها است. بنابراین ، در اینجا ، Alyx بر روی دستکش های گرانشی پیچیده می بندد که تقریباً به اندازه اسلحه قدرت ندارند ، اما بسیار فشرده تر ، همیشه در دست ، و هنوز هم بسیار مفید هستند.
فقط کافی است به هر جسمی که می بینید اشاره کنید تا روشن شود ، مشتی برای گرفتن آن بگیرید و آن را به طرف خود بکشید تا با رضایت خاطر در مسیر شما حرکت کند تا بتوانید به راحتی آن را از هوا بگیرید.
این ساده ترین ترفندهای جدی است اما پس از کمی تمرین خوب کار می کند. راز در اینجا این است که این یک راه هوشمندانه برای پوشاندن است که حرکت در اطراف و خم شدن بیش از حد در واقعیت مجازی ناخوشایند است و آوردن اشیاء به شما بسیار آسان تر از انتقال شما به آنها است. دستکش به زیبایی آن ضعف را به یک قدرت قوی تبدیل می کند.
با این اوصاف ، به همان اندازه که انتظار داشتم از Half-Life 2 خارج شود ، ضرب وشتم مبتنی بر فیزیک وجود ندارد ، بر خلاف Gravity Gun ، دستکش های جاذبه شما هیچ قابلیت پرتابی ندارند ، فقط کشش دارند ، بنابراین نمی توانید دشمنان را با اره تقسیم کنید. تیغه ها و موارد مشابه نارنجک ها باید با بازوهای معمولی انسان پرتاب شوند.
همه چیز خوب کار می کند اما به عنوان فردی که عاشق تفنگ جاذبه است نمی توانم این قدرت کامل را در دستانم بخواهم. من فکر می کنم اتاق باید برای دنباله باقی بماند.
در عوض ، اسلحه ابزار اصلی شما برای دفاع از خود در برابر زامبی های دردناک ، کشیدن سرشانه ، تله های آویزان ، نیروهای زرهی Combine و بدتر است. در Half-Life فقط سه سلاح (یا پنج عدد ، در حال شمارش نارنجک) وجود دارد: Alyx ، اما حتی تپانچه اولیه ای که از همان ابتدا به شما تحویل داده
می شود دارای ضربات قدرتمندی است و خالی کردن یک مجله به صورت یک احساس فاشیستی چند بعدی خیلی خوب با این حال ، به خاطر داشته باشید که اگر با تیراندازهای VR و روشهای بارگذاری دقیق تر که هنگام گرفتن اسلحه مجازی در دست دارید رایج است ، استفاده از آن ، تفنگ ساچمه ای و SMG تنظیمات بزرگی هستند.
خالی کردن یک مجله کامل به عنوان یک فاشیست بین بعدی بسیار خوب است.
هنگامی که ماشه تپانچه خود را بکشید تا کلیک کند ، فشار دادن یک دکمه تنها اولین قدم است: به جای بارگیری مجدد ، مجله خالی را بیرون می اندازد. سپس با دست دیگر خود را روی شانه خود می گذارید و دست جدیدی را می گیرید ، آن را در دسته می گیرید و – قبل از اینکه بتوانید شلیک کنید – اسلاید را به عقب بکشید تا به صورت گرد در آید.
اما صبر کن! اگر آخرین دور را قبل از بارگیری مجدد شلیک نکنید ، می توانید مجله را بیرون بیاورید و بدون نیاز به دور جدید ، یک مجله جدید را بزنید و کمی ظرافت به استاد اضافه کنید. شما همچنین باید مراقب بارگیری مجدد باشید قبل از اینکه تمام مجلات را پرتاب کنید ، زیرا آنچه را که در آنجا باقی مانده است هدر می دهید-و چوب های نیمه خالی را نمی توانید در کوله پشتی خود ذخیره کنید.
بازی Half-Life: Alyx
ارتقاء از آنجا اوضاع را به شیوه های معنی داری تغییر می دهد. به عنوان مثال ، هنگامی که برای اولین بار اسلحه شکاری را به دست می آورید قدرت توقف فوق العاده ای دارد اما دست و پا گیر است و شما باید روش بارگیری مجدد را باز کرده و آن را باز کرده ، دور آن را ببندید و آن را ببندید (اگر می توانید این کار را با یک حرکت مچ دست انجام دهید) می خواهم خونسرد باشم) ، و هر چهار عکس یک دور بزنید. با این حال ،
آن را با بارگیر خودکار ارتقا دهید و می توانید شش پوسته را در کنار خود قرار دهید و سپس دکمه ای را فشار دهید تا به صورت مکانیکی با یک انیمیشن پیچیده برای شما بارگیری شود. وقتی می توانید چندین بار منفجر شوید ، اسلحه ساچمه ای اساساً به دکمه “حذف دشمن” برای هر چیزی در فاصله نزدیک تبدیل می شود ، به همین دلیل مهمات آن نسبتاً کمیاب است.
برای تپانچه ، فقط افزایش ظرفیت مهمات شما یک معامله بزرگ است زیرا زمان بارگیری مجدد را کاهش می دهد ، یعنی زمانی که شما در معرض آسیب قرار دارید. اما این دید لیزری بود که بزرگترین تغییر دهنده بازی برای من بود: ناگهان داشتن دقت دقیق از ناحیه لگن تقریباً شبیه حالت تقلب می شود
پس از اینکه مجبور شدید به آرامی و عمدا عکس های خود را با استفاده از مناظر آهنی یا کلاهبرداری مرتب کنید تا از هدر دادن مهمات جلوگیری کنید. می تواند ارتقاء گران قیمت را تحمل کند.
ظاهراً طراحان سطح Valve از قرار دادن هوشمندانه اقلام لذت می برند.
بسته های رزین درخشان (ارزی که برای ارتقاء سلاح های خود در ایستگاه های ویژه استفاده می کنید) ، مهمات ، نارنجک و تزریق کننده های بهداشتی در سطوح مختلف تقریباً به میزان مسخره پراکنده شده است. پیدا کردن اقلام حتی در شرایطی که حضور در آنجا بی معنی است کمی غافلگیر کننده است-مانند
این که چرا یک تپانچه و یک نارنجک دستی در کابینه بایگانی دفتر انبار می شوند؟ – اما با توجه به تعداد زیاد ضربه های صورت که سربازان Combine می توانند قبل از دریافت جلوه صوتی صاف آشنا انجام دهند ، ضروری است. مانند شکار تخم مرغ عید پاک ، بسیاری از این اقلام در معرض دید عموم قرار می گیرند و همه می توانند آن را پیدا کنند ، اما من دریافتم که کاوش دقیق پس از پاکسازی یک منطقه تقریباً همیشه پاداش می دهد. اگر از ابتدا تا انتها در سطحی قدم می گذارید ،
ظاهراً طراحان سطح Valve از قرار دادن وسایل در جایی که از نظر آنها پنهان است لذت می برند ، اما هنگام برگشتن به عقب بسیار واضح است.
تنها مسئله من با Half-Life: درگیری های اسلحه ای بازی Half-Life: Alyx این است که نوع سرباز Combine بسیار زره پوش می تواند برای جنگ خسته کننده باشد. آنها تقریباً آخرین نفرات ایستاده اند هنگامی که اسکورت های باهوش تر و متحرک خود را بیرون آورده اید و نارنجک می اندازند تا شما را از پوشش خارج کنند ،
و این باعث می شود به سادگی با آنها کنار بیایید و در حالت باز ایستاده تا شروع به کار کنند. مینی اسلحه خود را بچرخانند سپس پوشش می دهید ، منتظر بمانید تا مجله خود را خالی کنند و این کار را تا زمانی که زمین بخورند تکرار کنید.
درست مانند بازی های قبلی Half-Life ، شما باید در بازی Half-Life: Alyx به طور کامل حرکت کنید و چندین گزینه وجود دارد که همه چیز را از بازی نشسته تا غوطه وری در مقیاس اتاق (و حتی حالت یک دست) امکان پذیر می کند.
. من به عنوان فردی که دارای شکم قوی و میز قهوه است ، می توانم از راه خارج شوم و منطقه ای با اندازه مناسب ایجاد کنم ، من منحصراً ایستاده و در حال حرکت بازی می کردم ، با کنترل های حرکت آزاد به جای تله پورت. با استفاده از این موارد ، می توانید از انگشت شست سمت چپ برای راه رفتن مانند بازی های اول شخص استفاده کنید ،
و از انگشت شست راست برای انجام سریع و 45 درجه چرخش در مواقعی که نمی خواستم در سیم هدست گیر کنم. هر از گاهی مجبورید فاصله ها را “پرش” کنید ، اما با کشیدن چوب سمت راست به شما این امکان را می دهد که به هدفی اشاره کرده و به آنجا منتقل شوید و به آنجا منتقل شوید تا گویی در واقع یک ورزشکاری را انجام داده اید. این نیز برای افرادی که نمی خواهند خود را زیر موانع خم کنند (هرچند مطمئناً یک گزینه است) و برای زمانی که ممکن است در زمین گیر کنید مفید است.
بازی Half-Life: Alyx
حکم
زمانی که واقعیت مجازی برای اولین بار به یک واقعیت تبدیل شد و همه ما شروع کردیم به بازی کردن در دنیای بازی هایی که بیشتر دوست داریم به طور کامل در آن غوطه ور شویم ، Half-Life در صدر لیست من (با BioShock) قرار گرفت. چند سال طول کشید ، اما بازی Half-Life: Alyx بیش از آنکه به این پتانسیل پی ببرد. با استفاده از آن ، Valve یک نوار جدید برای VR در تعاملی ، جزئیات و طراحی سطح تعیین کرده است ،
نشان می دهد که چه اتفاقی می افتد هنگامی که یک توسعه دهنده در سطح جهانی به طور کامل در مرزهای جدید فناوری فعالیت می کند. از بسیاری جهات ، این بازی شبیه به یک بازی در آینده است ، و یکی دیگر از بازی های VR احتمالاً زمان زیادی طول می کشد تا مطابقت داشته باشد ، بسیار کمتر از آن.
پایان مقاله نقد و بررسی بازی Half-Life: Alyx
مجله نگاه
بیشتر بخوانید:
فیلم خط باریک قرمز | فیلمهای رابرت پتینسون | نقد فیلم هالووین | جان هیوستون | کسب و کار اینترنتی از همکاری فروش | نقد فیلم در بارانداز | فیلم مهاجمان مقبره ۲ | سبک موسیقی ترنس | راهنمای عکاسی مادون قرمز : نحوه ایجاد تصاویر مادون قرمز | آموزش عکاسی در سفر |
