نویسنده : ▪️ اگر فیلم تعقیب و سه‌گانه‌ی بتمن را به‌کناری بگذاریم، در آثار باقی‌مانده ردپای زمان را پررنگ و پررنگ‌تر می‌بینیم. کریستوفر نولان را شاید اگر با انتروپی معکوس زمان ملاحظه کنیم، کمتر و کمتر به سینمایی که وارد آن شده شک خواهیم کرد.
نقد فیلم Tenet
▪️ فیلم Tenet با جسارت بیشتری نسبت به آثار گذشته‌ی نولان به مقوله‌ی زمان می‌پردازد. این فیلم قرار است قانون دوم ترمودینامیک که بر مبنای اصل برگشت‌ناپذیری استوار است را نقض کند. پناهگاه نولان در این تقابل، فیزیک کوانتوم است و سعی دارد بر اساس نظریه‌های مختلف کوانتومی به پرداخت روایت خود بپردازد.
بیشتر بخوانید : نقد و بررسی بازی BLASPHEMOUS
او به‌سراغ فرضیهی الکترون‌ها و پوزیترون‌های (پادذره) فاینمن و ویلر در سال ۱۹۴۰ رفته است که بر اساس آن یک خط با گره‌های زمانی را در نظر می‌گیریم. هر کدام از این گره‌ها روی این خط زمانی سیر یک الکترون واقعی را به ما می‌دهند. در این نقاط، تا نیمه‌ی خط سیر خطی زمان رو‌به‌جلو را داریم، و نیمه‌ی دیگر لوپ زمانی نیمه‌ی اول است که به عقب باز می‌گردد. بر اساس فرضیهی ویلر، این بخش‌های معکوس همان پادذره‌های الکترون یعنی پوزیترون هستند.
▪️ نولان در فیلم‌های خود گشاده‌دستی می کند. به‌هیچ‌عنوان کارگردانی نیست که بخواهد مخاطب را در یک پازل پیچیده و حل‌نشده باقی بگذارد. بلکه او را در جهانی باز قرار می‌دهد و با کلیدهایی که در نقاط عطف متعدد روایت‌اش در اختیار مخاطب می‌گذارد، به او فرصت هضم مسئله را نیز می‌دهد.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم جویندگان
▪️ فیلم Tenet سعی در صادر کردن یک رأی ندارد. شاید می‌توان اینگونه بیان کرد که نولان از آن دسته سینماگران پرهزینه‌ای است که در آثارش نشانه‌ای از تکبر و خودبرتربینی سینمایی را شاهد نیستیم. سینمای او، علی‌رغم تمام حواشی‌ای که برای آن ایجاد می‌کنند و عاشقان و متنفرهای بسیاری دارد، سینمایی شخصی نیز محسوب می‌شود. برای من باورپذیر نیست که یک سینماگر این‌قدر روی یک مقوله اصرار داشته باشد و در نهایت بگویم او یک تجاری‌ساز ساده است و بس.
نام انگلیسی: فیلم Tenet
نام فارسی: فیلم انگاره
محصول: ۲۰۲۰
امتیاز: ۳ از ۴ – 〇⬤⬤⬤
مصطفی ملکی
