معرفی کتاب جین ایر | شارلوت برونته

ادبیات کلاسیک دارای تاثیرگذارترین آثار است و کمتر کسی است که در جوانی حداقل یک بار از این بخش هیجان انگیز دیدن نکرده باشد. یکی از برجسته ترین آثار ادبیات کلاسیک کتاب جین ایر نوشته شارلوت برونته است که در ادامه بیشتر با آن آشنا می شویم.

نگاهی کتاب جین ایر

شارلوت برونته به همراه خواهرانش امیلی و آن از نویسندگان مشهور قرن نوزدهم بودند. شارلوت و خواهرانش در خانواده ای فقیر و مذهبی بزرگ شدند که توسط خواهران برونته احاطه شده بودند. آنها معتقدند تحصیلات و شرایط خانوادگی تأثیر زیادی در نوشتن آنها دارد.

همانطور که از عنوان کتاب پیداست، شخصیت اصلی داستان دختری به نام جین است که داستانش به صورت اول شخص روایت می شود و از کودکی تا بزرگسالی 38 فصل را در بر می گیرد.

جین دوران کودکی و جوانی خود را در یتیم خانه می گذراند. در این مرحله از زندگی او، ما در مورد نحوه تربیت و مراقبت از کودکان و همچنین پیامدهای مسیحیت در آن زمان بیشتر می آموزیم. جین در جوانی با سخت ترین مرحله زندگی اش روبرو می شود و خواننده تصمیمات او را در لحظاتی از زندگی اش می بیند.

ویژگی بارز کتاب شخصیت پردازی قوی آن است. در میان شخصیت های متفاوتی که در رمان جین ایر می بینیم، شخصیت رمانتیک و جذاب آقای روچستر و شخص طبیعتا مذهبی داستان، آقای سنت جان در قالب یک کشیش است.

یکی از نکات جالب شخصیت جین، اخلاق، قاطعیت، آگاهی و توجه به ارزش هایی است که نویسنده سعی دارد آن را برتر نشان دهد و این برخلاف آنچه جامعه اشرافی آن زمان برای زنان می پسندد است. از سوی دیگر این نکته به نوعی نشان دهنده نگرش متفاوت شارلوت برونته نسبت به جامعه زنان در آن دوران است.

درباره شارلوت برونته

شارلوت برونته در آوریل 1816 در دهکده تورنتون، در نزدیکی بردفورد، به عنوان فرزند سوم از هشت فرزند (پنج خواهر، یک برادر) پاتریک برونته، یک کشیش انگلیسی ایرلندی به دنیا آمد.

نام مادرش ماریا برانول بود که به «نی» خلاصه شده بود. در سال 1820، یک سال پس از مرگ مادرش بر اثر سرطان، خانواده برونته به روستای هاورث، چند مایلی دورتر از تورنتون نقل مکان کردند. در اینجا خواهر مادرشان، الیزابت برانول، از شش فرزند خانواده مراقبت می کرد.

در سال 1824، پدرشان پاتریک تصمیم گرفت که چهار دخترش، ماریا، الیزابت (خواهر بزرگتر شارلوت)، شارلوت و امیلی. پاتریک به همراه برادرش به کلیسایی در شهر کاون بریج لنکاوی فرستاده شد تا درس های مذهبی و اخلاقی مسیحی را بیاموزد. تنها چند ماه پس از اقامت دائمشان در مدرسه، ماریا و الیزابت به دلیل شرایط بد مدرسه به بیماری سل مبتلا شدند و در ژوئن 1825 درگذشتند. شارلوت به زودی با خواهر و برادرش (امیلی و پاتریک) به خانه بازگشت.

شارلوت برونته از فضای غم انگیز و شرایط نامساعد این مدرسه الهام گرفت و بعدها در رمان معروف خود جین ایر یتیم خانه ای با همین فضا ایجاد کرد. پس از بازگشت به خانه از دو خواهر کوچکتر و برادر بزرگترش مراقبت کرد و این بار با آنها شروع به ساختن کلمات خیالی و دنیای خیالی کرد.

با استفاده از سبک نوشتن لرد بایرون، او و برادرش دنیایی تخیلی به نام آنگریا می سازند و دو خواهر دیگرش (امیلی و آن) سرزمینی خیالی به نام گوندال می سازند که در اقیانوس آرام شمالی قرار دارد که از چهار پادشاهی تشکیل شده است. گوندال، آنگورا، اکسینا و آلکونا هستند.

از سال 1831 تا 1832، شارلوت تحصیلات خود را با تحصیل در مدرسه روهد در میرفیلد ادامه داد، جایی که با الن ناسی و مری تایلر آشنا شد، که بعداً دو دوست نزدیک او شدند. الن هیکس بعدها دستیار و خبرنگار او برای این رمان شد.

پس از فارغ التحصیلی، شارلوت برونته از سال 1835 تا 1838 به عنوان معلم در مدرسه مشغول به کار شد، اما او کاملاً از این شغل راضی نبود و نارضایتی او از کار و شرایط زندگی اش بر نوشتن او تأثیر گذاشت، بنابراین در این دوره شروع به نوشتن کرد. سرودن اشعاری با رگه هایی از غم و اندوه. در این دوره او رمان کوتاهی به نام «کوتوله سبز» نوشت.

در سال 1839، برونته به عنوان یک معلم خصوصی به خانواده های طبقه متوسط ​​و گاهی اوقات ثروتمند در منطقه یورکشایر شروع به تدریس کرد و تا اواخر سال 1841 به این سمت ادامه داد. در این زمان بود که او به فکر نوشتن جین ایر افتاد.

چند ماه پس از ترک این حرفه، شارلوت به همراه خواهرش امیلی به بروکسل نقل مکان کرد و در آنجا انگلیسی و خواهرش در مدرسه کنستانتین هاگر به تدریس موسیقی پرداختند. در سال 1846، سه خواهر برونته، هنری کارر، آلیس (نام امیلی) و اکتون (نام آن) با سرمایه شخصی (و البته با حمایت مالی مری ریچاردسون) شروع به انتشار کتاب های شعر خود کردند.

در این مدت شارلوت با کشیشی به نام آرتور بل نیکلاس آشنا شد که یکی از نزدیکترین دوستان برادرش بود. یک سال بعد از این آشنایی، رمان معروف خود به نام جین ایر را منتشر کرد. در طی چند سال بعد، علاقه او به آرتور بل افزایش یافت و در سال 1852 از او خواستگاری کرد که پدر شارلوت به شدت با آن مخالفت کرد، اما در عرض دو سال و رابطه نزدیک شارلوت با آرتور بل، پدرش موافقت کرد. این پیوند آنها در 29 ژوئن 1855 ازدواج کردند.

شارلوت برونته مدت کوتاهی پس از ازدواج باردار شد، اما در زمستان سال 1855 ناگهان بیمار شد و از نظر جسمی ضعیف شد و پزشکان بیماری او را تیفوس با علائمی مانند استفراغ، سردرد و کاهش وزن ناگهانی تشخیص دادند. درمان این بیماری بی نتیجه بود و او در 31 مارس 1855 (تنها چند ماه پس از ازدواج و چند هفته قبل از تولد 30 سالگی) در حالی که کودکی در شکم خود داشت درگذشت.

اعتقاد بر این است که این عفونت باکتریایی از تابیث آکریود (خانه دار قدیمی او) به شارلوت سرایت کرد، زیرا او نیز اندکی پس از مرگ شارلوت درگذشت. این نویسنده تأثیرگذار ادبیات کلاسیک در مقبره خانوادگی خود در کلیسای سنت به خاک سپرده شد. مایکل در دهکده هاورث، چند مایلی دورتر از زادگاهش تورنتون.

بخش هایی از کتاب

• سن جان پرسید: «صدایی می‌شنوی؟ چیزی می‌بینی؟» من هیچ‌چیز ندیده بودم، ولی صدایی در جایی فریاد کرد. جین… جین… جین… و دیگر هیچ. احتمالا گفته بودم این صدا از کجاست؟ چراکه این صدا نه از اتاق بود، نه از خانه بود، نه از باغ بود، نه از آسمان. نه از زیرزمین بود، نه از بالای سرم. ولی آن صدا را شنیده بودم. هرچند که هیچگاه امکان این‌که بدانم آن صدا از کجاست، وجود ندارد.

ولی آن صدا متعلق به یک انسان بود. انسانی که می‌شناختم و دوستش می‌داشتم. صدایی که برایم آشنا بود. آن صدای ادوارد فیرفاکس روچستر بود. صدایی که سخت وحشت‌زده مهیب بود و مرا به کمک خود فرا می‌خواند.

• اگر تمام‌ دنیا هم از تو بدشان بیاید‌ و تو را آدم بدی بدانند، تا وقتی که وجدانت تو را تأیید می‌کند و گناهکار نمی‌داند، تو بدون دوست نمی‌مانی.

با تشکر از همراهی شما با مجله بامدادی‌ها.